Als voorbeeld, mn shet, sensibel ding, die precies weet hoe t moet.
Maar geloof me, soms een echte shet, waar je dus met lopen soms zucht omdat meneer besluit niet verder te willen, tsja..sta je dan

Dan kan je soms hoog en laag springen, maar ho maar dat ie gaat bewegen
Terwijl, als je em dan ff aankijkt en net de juiste beweging maakt, (die ook nog veranderd van tijd tot tijd), meneer weer braaf verder loopt

Ach, hij is bijna 5 en een echte shet, waar je net als elk ander paard, afspraken mee maakt en beleefd blijft

Een paard dat in freeze gaat, kan dus trouwens wel stokstijf stilstaan zonder ook maar een seintje te geven. Dan kan t ook op slaapstand lijken, maar dan zit ie in de freeze.
Ik denk dat je gewoon moet kijken, of je elkaar begrijpt of kunt leren begrijpen als je gaat kijken

En dan ook even kijken hoe t paard met de huidige eigenaar is en doet.
Want het kan allemaal zo enorm veranderen, zeker als ze qua echte grondwerk niks kennen en de huidige eigenaar ook niet vanuit lichaamstaal werkt


dat zocht ik nou. Dus u zegt eigenlijk (please correct me if i'm wong) dat lichtgevoeligheid er bij karakter al inzit en dat je bij onbeleerde paarden al een hele hoop kan zeggen als je kijkt naar de afstamming omdat deze (mede) bepalend is voor het jonge paard zelf. Dus stel ik ken de mama en de papa en ik ga dan naar het veulen kijken (en ik heb beide gereden zowel mama als papa) dan kan ik al een hele boel over het karakter van het veulen weten (mits veulen geen trauma's heeft opgelopen). Toch?