Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Wendy schreef:Paar keer in de praktijk gezien dat de paarden helemaal opbloeiden als baasjelief iets anders ging doen met ze.... te weinig afwisseling blijkbaar.
xmarliez schreef:Ik leid mijn paarden op via de principes van de academische rijkunst. Academische rijkunst is inprincipe het zelfde als klassieke rijkunst maar dan wel het echte klassiek. Tegenwoordig hanteerd iedere instructrice de prinicipes van de klassieke rijkunst alleen zie ik daar niets van terug in hun lessen. Dat is de reden waarom klassiek en academisch tegenwoordig zo verschillen omdat mensen er hun eigen draai aan geven en de naam klassiek erop plakken.
De reden waarom ik me in de academische rijkunst heb gevonden is omdat je aan de hand werkt en daarna erop gaat zitten. Ik ben zelf niet echt een ruiter en vind werken aan de hand daarom zo leuk. Daarnaast hou ik er niet van om maar paard in een vorm te houden met teugels en bit maar leer ik mijn paard liever zichzelf te dragen en zo in een zelfhouding te lopen.
Mijn paard verveeld zich absoluut niet, ze is juist dol enthousiast. Door dezelfde stappen keer op keer te doen gaan ze met je mee denken en daarvan krijg ik een heel meedenkend en gemotiveerd paard.
Daarnaast vind ik de lessen helemaal niet duur, ik zie het als een investering in de toekomst van mijn paard en mezelf.
NouJaDan schreef:Als je denkt dat dat het enige verschil is dan heb je nog een lange weg te gaan. Tussen voorwaarts en voorwaarts rijden zit een groot verschil. Tussen een zachte aanleuning en een zachte aanleuning ook. Immers wat vind jij zacht en wat vinden de echte meesters zacht? Het draait hem om het samenspel van been, hand, zit, werkwilligheid, tempo, gehoorzaamheid, etc etc... In de moderne dressuur zie ik hoofzakelijk 2 dingen, een persend been en een veel te grove hand.
Het is iets wat je in de praktijk dient te leren, op verschillende paarden, van verschillend temperament, karakter en fysiek gestel. Kun je niet uit een boek halen, in 1 lesje leren of van Bokt halen. Maar jaren van ervaring onder de juiste begeleiding met een grote toewijding. Het exact uitleggen gaat dan ook niet zonder dat je een paard onder je kont hebt.
Klassieke rijkunst is nl. VOELEN en BEHEERSEN.
NouJaDan schreef:Het ligt ALTIJD aan de ruiter! Maar het gaat om het verschil toch? In de klasieke dressuur wordt dwang verafschuwd. In de moderne dressuur maar al te vaak niet. Klassieke dressuur maakt een paard sterker, mentaal en fysiek. En men gaat niet eerder met zwaardere oefingen verder als de basis perfect beheerst wordt. En een perfecte basis, waar zie je tegenwoordig nog?
MeFlower schreef:Ja het ligt aan de ruiter, helemaal mee eens. Maar ik bedoel dat niet iedereen die reguliere dressuur rijdt een grove hand heeft!! Je ziet het wel te vaak, en dan bedoel ik dus dat het aan de ruiter ligt en niet aan de rijstijl. Of zit de hedendaagse dressuur soms expres dwangmatig in elkaar? Dat lijkt me niet. In ieder geval wil ik er dan niet bij horen.
helemaal goed als iedereen nu eens deze instelling krijgt? want veel ruiters worden wel beloond terwijl ze "grof"rijden andere ruiters die dat zien gaan dat 'narijden'
Wat ik erg goed vind is dat je pas verder gaat met oefeningen als de basis goed is. Een van de instructrices die ik heb rijdt in de subtop en doet altijd eerst een half uur basis met haar paarden en daarna pas een paar oefeningen. Dit is de 'hedendaagse' dressuur. Dus wat dat betreft zit daar niet zoveel verschil tussen.
eens, alleen dat eerst een half uur basis zal wel betrekkelijk zijn de ene x ben je langer bezig met los werken dan de andere x
Wat vinden jullie dan dwangmatig en hoe doe je dat anders bij de klassieke rijkunst?
Bijvoorbeeld: ik leg mijn kuit aan en mijn paard reageert niet, daarna geef ik hem een prikje met de spoor. Kan dat dan volgens jullie?