Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
en ga aansluitend meteen verder met voedselweigering!
Op deze manier klinkt het wel logisch
mag alleen maar hopen dat wij ooit in de buurt komen van waar jij staat met je paarden!
Ik heb alleen het grote voordeel dat ik redelijk simpel ben, ik denk nooit heel lang na over dingen maar doe gewoon en bij paarden werkt dat vaak prima
Maar ik heb vaak bewondering voor de doordachtheid van de mensen hier in het topic, hoewel ik er niet aan moet denken om zolang/diep na te denken voor ik iets doe
ik heb het boek van Inge Teblick inmiddels al twee keer gelezen en sommige delen zelfs nog vaker, en heb ook zowat het hele internet afgestruind naar informatie over clickertraining. Dit nog naast de wetenschappelijke bronnen over operante en klassieke conditionering die ik voor mijn studie heb moeten lezen (en die waren niet mis)
En de hond is inmiddels op en top geclickerd als voorbereiding op het clickeren met mn paard. Mijn leerpunt voor 2013 is vaker gewoon DOEN
VogeltjeM schreef:Mijn leerpunt voor 2013 is vaker gewoon DOEN
Maareh, goed motto voor dit jaar, gewoon doen!
Moet vaker gaan stilstaan bij waarom ik iets doe, want als ik blijf experimenteren met mijn paard.. wordt hij helemaal gek denk ik. We hebben al vanalles geprobeerd. Maar inmiddels heb ik wel mijn weg gevonden in grondwerken. Met name clicker, rechtrichten en academische rijkunst. En gelukkig heb ik VogeltjeM als studybuddy!
Ze begon later ook nog tegen het opstapkrukje aan te schoppen




Ben zo trots op hem! Hij bleef keurig uit mijn ruimte en was eigenlijk heel relaxed. Een paar keer probeerde hij aan mijn zak (waar de snoepjes in zaten) te snuffelen, maar dan zag je als het ware "pling!" het licht aan gaan en ging hij toch weer naar mijn targethand. Ben echt heel blij met mn paardje
Al mijn zorgen voor niets, want hij lijkt zich zijn manieren nog gewoon te herinneren
Hij moet altijd even achterwaarts voordat hij mag eten en ik laat m tussendoor ook nog wel eens wegwijken van zijn brokken. En dan ga ik een aantal seconden tussen hem en zijn emmer staan en moet hij wachten. Ik vond mezelf af en toe nogal terror, maar ik ben toch wel blij dat ik het zo aangepakt heb, want hij lijkt nu goed te begrijpen dat ik de baas ben over eten.. Daar had ik vandaag zeker profijt van.