
HL met betrekking van het op de grond werken; ik werk momenteel vooral met lange teugel en voltes zijn geen optie. Ik heb paarden met lichamelijke problemen, dus is alles daarop afgestemd: rechte stukken en af en toe flauwe bocht met ietsje stelling of van hand veranderen (ook weer met ietsje stelling) Over het nageven en dan pas wegstappen, verschillen trainers ook van mening. Piet bakker is meer van het loslaten, omdat de stelling vanzelf komt, Heinrichs werkt weer met contact. Ik ben daarin mijn weg nog aan het zoeken. Tot dusver merk ik dat eerst lekker loslopen en dan later heel voorzichtig contact zoeken (bv bij het vragen van ietsje stelling) fijn werkt, maar goed... ben nog erg groen hierin. Hoop een keer les te kunnen nemen.
Maar het belangrijkste uitgangspunt zijn voor mij de problemen die ze lichamelijk hebben (en daarmee de beperkingen) Ohz is zeker voor silja geen optie meer. Bij haar probeer ik op deze wijze alleen te voorkomen dat ze over een half jaar richting paardenhemel moet worden gestuurd. En ook voor Hälga is het een manier om de artrose hanteerbaar te houden.
CM laat maar een keer zien, als je wilt. Ook als ik zelf dan niet met bv cirkelen werk, is het alijd boeiend.