Slmt9 schreef:Ik ben nu een week of twee aan het kijken en oefenen en zoals bij alle methodieken gebruik ik alleen wat past. Ik probeer ook wat niet past, maar inmiddels is dat dan vooral een bevestiging dat het echt niet past.
Wat ik mee neem uit deze trainingen:
- softness vwb hand volgen en leiden
Wat me tegenstaat aan deze trainingswijze:
- ik train zelf bij voorkeur +r, dat betekent dat je paard nee mag zeggen. Deze wijze is -r, dat past mij en mijn paard gewoon echt niet meer. De softness gaat met bepaalde dingen makkelijk (zoals het volgen vd hand), maar als je dingen gaat leren en ze het niet gelijk snappen gaat de opgebouwde druk pas weg bij een juiste reactie. Tja, ik voel me daar niet oke bij en dat kan ook anders.
- het ene zeggen en het andere doen is wat me stoort. Het paard mag het verkeerde antwoord geven, maar je stopt pas als het juiste antwoord gegeven is. Ik krijg daar een zeer gedemotiveerd paard van en ik neem het hem niet kwalijk.
- ik stoor me in de filmpjes aan het continu ‘you’re good’ als het paard duidelijk niet good is. Dan ga je voorbij aan de emotie en connectie. Dat past niet bij mij, dan train je in mijn ogen vooral brave robotjes (even zwart-wit gezegd).
Verbeterpunten online omgeving:
- je kan er een veel duidelijker stappenplan van maken. Ik ben nu veel aan het zoeken en 10 keer opnieuw kijken.
- filmpjes met members voegen daarin meer toe (ja, ze zijn er wel, weet ik). Je ziet veel duidelijker de ‘fouten’ waar je zelf tegen aan kan lopen en hoe op te lossen.
Zelf vind ik een omgeving zoals van Warwick Schiller veel beter passen. Ook de te nemen stappen. Er zijn overeenkomsten, maar ik vind het toch een stuk vriendelijker dan de opbouw van featherlight, alleen al omdat je niet werkt over threshold. Daarnaast is connectie, emotie en het waarom veel duidelijker uitgelegd.
Ik bedoel dit niet om af te kraken, maar meer een persoonlijke mening en ervaring te delen voor mensen die zoekende zijn.
Dit vind ik inderdaad ook een goeie review en ik kan me hierbij aansluiten.