patsur schreef:Oh, hij vond juist dat mijn paard eerst even lekker zonder touwtjes moest loswerken, en dan touwtjes eraan. En in dat kun je ook eindeloos wisselen.
Ik bedoel niet het wisselen met de touwtjes (hoe wil je dat doen als het paard draaft? wisselen doe je maar 1 of 2 keer in een sessie na de warming up), maar het gaan van het paard op zich als het aan het werk is. In 1 houding aan een bijgezet touwtje lopen is voor de spieren best vermoeiend, dan vind ik het prettig als je tijdens het longeren net als met rijden eens hals laat strekken of hoger of lager instelt. Ik gebruik trouwens zelden touwtjes, bij een paard dat longeren goed kent meestal de dubbele longeerlijn. Dat vind ik fijner. Ook met een jong paard dat scheef is, die kan je dan aan de makkelijke kant ook eens naar buiten laten kijken en aan de moeilijke kant stelling naar binnen vragen.
Een paar jaar geleden ben ik via het Jong KWPN eens bij de tuigpaardtraining op de HBC stal geweest. Daar heb ik een paar handigheidjes gezien die ik nu nog gebruik. Bovendien vond ik dat Henk Hammers ook heel erg 'dressuurtechnisch' naar het longeren kijkt. Echt trainen van het paard, lenig maken. Had ik van te voren niet achter een tuigpaardenman gezocht.
Ik ben er in ieder geval van overtuigd dat longeren een trainingsmethode is. Als je een paard alleen zijn frissigheid kwijt wil laten raken, gooi ze dan gewoon los in de bak ipv uit laten crossen op een kleine cirkel.