Bokt.nl

_coquette_ schreef:

Voor mijn gevoel begint ND inderdaad een hype te worden.

Nelleke_H schreef:

En wat mij ten zeerste verbaast is dat het hier altijd direct over verzameling en oprichting gaat.

xmarliez schreef:

Schouderbinnen is een oefening waar je niet eens aan moet denken, dit is namelijk een van de moeilijkste oefeningen voor paard en ruiter, het vergt veel perfectie, training, kracht en uithoudingsvermogen. En dat is er niet als je net begint met trainen.

Borisje schreef:

ZusJacobs schreef:

Natuurlijk wil je aanspanning, maar met alleen aanspanning kom je er niet. Een paard moet ook los kunnen laten, en dus ontspannen.

Dat vind ik ook.

*gaat proberen goed antwoord te geven*

Marlies, in die positie is het zeker mogelijk. Ik neem aan dat je het dressuur aan de lange teugel wel kent? En dan niet de klassieke methode maar de moderne.
Ik wil het best uitleggen, maar dat vind ik lastig, ik werk vooral op gevoel, als mijn paard er fijn van gaat lopen en er soepeler van wordt dan werk daar op verder.
Wat ik wil bereiken? Dat mijn paard goed rechtgericht is en dat hij heel fijn loopt zonder beperkingen. En dat hoeft niet aan de teugel te zijn, daar gaat het bij mij niet op. Hij moet zijn spieren goed gebruiken, that's my point.

Niet iedereen is gelijk goed als hij begint. Ik ben in augustus begonnen met deze manier, om hem zo ontspannen mogelijk te laten lopen, maar ook soms verzameld. Ik ben begonnen om hem rustig te laten draven en galopperen, want dat vind hij echt moeilijk, inmiddels gaat dat super, dus het heeft geholpen. Hij gaat steeds meer uit zichzelf inspannen zijn achterhand ondertreden, en dat vind ik heel goed van hem.
De voorkant maakt me nu even heel weinig uit, tuurlijk mag hij niet lopen sterrenkijken, maar omdat hij zonder goed ondertredende achterhand ook van voren niet goed kan lopen waren we daar mee bezig voor hij geblesseerd raakte, dus daar hadden we nog heel weinig aan gedaan.
Ik hoop dat je zo een beetje meer informatie hebt.

Euhm, waarom ik ontspanning als doel heb? Omdat mijn pony tot nog toe alleen maar gespannen en druk aan het rondlopen was, hij wist niet wat ontspannen was. Daarom heb ik nu ontspanning en rust als doel. Als dat bereikt is, gaan we verder kijken. Maar daar ben ik nog niet mee bezig met dat verder kijken. Want juist daarom ga ik les nemen.

En tuurlijk mag ik de bouw van mijn paard de schuld geven dat hij het moeilijk vind om zijn achterhand eronder te zetten, het ís gewoon zo.
Wil niet zeggen dat hij het niet kan. Maar hij vind het wel moeilijker dan een atletisch gebouwd dressuurpaard.

ZusJacobs schreef:

Marlies, daarin is het ieder zijn eigen keus. Liever 1 a 2 keer wat half dressuur (kan in dat opzicht niet minder kwaad dan naar buiten) zonder optoming en de rest lekker naar buiten dan 5 keer per week half dressuur en 1x naar buiten of alleen maar naar buiten. Het is toch leuk dat mensen het proberen, dat ze er verder niet serieus in zijn moeten ze zelf weten. Is niet mijn probleem, en ik zal me daar ook niet druk om kunnen maken. Paarden worden er niet (veel) slechter van, en het kan een leuke afwisseling zijn.

Volgens mij maak jij je daar veel te druk om. Het is super dat jij de volharding er wel voor hebt, maar niet iedereen wil zo serieus werken. Ik snap je wel hoor, we willen toch het beste voor onze paarden. Daarin zijn gewoon 1000 verschillende kanten, en niks moet.

rider schreef:

Nelleke_H schreef:

En wat mij ten zeerste verbaast is dat het hier altijd direct over verzameling en oprichting gaat.

Het gaat niet direct over verzameling en oprichting, de reden dat dit naar voren komt is dat er in het topic een groep mensen is, waaronder ikzelf, die aangeven dat het hele gebrek aan ND is, dat mensen wél de oefeningen willen doen waarvoor oprichting nodig is, maar dan zonder de hulpmiddelen waarmee je oprichting verkrijgt. De hele basis bespreken vind ik niet relevant, lijkt me logisch dat je je daar sowieso mee bezig houdt voordat je verder gaat met andere oefeningen.

rider schreef:

xmarliez schreef:

Schouderbinnen is een oefening waar je niet eens aan moet denken, dit is namelijk een van de moeilijkste oefeningen voor paard en ruiter, het vergt veel perfectie, training, kracht en uithoudingsvermogen. En dat is er niet als je net begint met trainen.

Ik ben het overwegend met je eens, maar deze opmerking kan ik me dan weer totaal niet in vinden. Schouderbinnen in stap is één van de eerste oefeningen die ik mee pak aan de lange lijnen. Rechtuit voorwaarts in stap en draf, volte in stap en draf, slangenvolte en gebroken lijn in stap en draf, puur om de communicatie met de lange lijnen aan te leren en gehoorzaamheid te testen. Dat is training 1. Dan pak ik in training 2 het liefst direct al schouderbuiten mee in stap en daarna zsm verder naar schouderbinnen, renvers en travers. Het hoeft dan natuurlijk nog niet perfect te zijn en we hoeven ook niet de hele bak rond, maar een paar pasjes, dat kan best. Zeker tussen de lange lijnen vind ik het belangrijk dat het paard vanaf het begin direct leert om makkelijk van buiging en stelling te kunnen wisselen.

Ik ben trouwens nog geen paard tegen gekomen wat dat niet wilde of kon. De een is soepeler en heeft meer aanleg dan de ander, maar de basis van de oefening krijg je er bij allemaal zo uit...

rider schreef:

Ik heb het niet over schoudervoor, ik heb het over schouderbinnen. Of ik moet de termen verkeerd hebben, ik heb het nu over de oefeningen die in de klassieke terminologie 'shoulder-in' wordt genoemd, waarbij de voorhand van de hoefslag af komt en je initieel in 3 sporen gaat, en in Hinrichs klassieke methode uiteindelijk naar een shoulder-in op 4 sporen toewerkt.

Schoudervoor is, zover mij bekend, alleen een lichte lengtebuiging, waarbij je gewoon op twee sporen blijft.

xmarliez schreef:

Welke hulpmiddelen heb je nodig voor oprichting? Volgens mij alleen een goed getraind, dus sterk paard. En een ruiter die het paard op de juiste manier rijden kan waardoor het de oefeningen op de juiste manier inzit en het paard altijd juist in de hand gesteld heeft waardoor oprichting tot stand kan komen. De ruiter moet weten wat een paard op dat moment kan en wat je doen moet om het paard verder te brengen in de opleiding. En dit vergt veel ruitergevoel.

Borisje schreef:

Ik vind het toch jammer dat je anderen geen mening laat hebben Marlies.
Er zijn meer dingen goed dan alleen jouw visie, en prima, dan noemen we het geen dressuur, als het paard maar ontspannen en goed zijn lichaam gebruikt dan ben ik tevreden.

Ik vind inderdaad niet dat een paard perse aan de teugel moet zijn, maar ik heb het wel over míjn paard. Lang en laag is ook prima. Zeker voor nu.

Ik zeg niet dat rustig stappen of draven iets met verzameling te maken heeft. Maar het heeft wel toegevoede waarde voor mijn paard. Het is in ieder geval 100 keer beter dan ongecontroleerd als een idioot rondrennen, want dat deed hij eerst.

De achterhand ondertreden vind ik wel een belangrijk iets. Daardoor blijft hij actief.
Maar we zijn er nog lang niet, af en toe toont hij goede stukken, maar we blijven eraan werken, als hij weer goed loopt tenminste.

Maargoed, ik ga de discussie niet meer aan. Vind het jammer dat ik geen eigen mening kan hebben over het trainen van mijn paard. Ik doe dingen die goed voor hem zijn, als hij er niet fijner van ging bewegen zou ik het niet doen.
En ik ben nog maar een beginner, neem niet voor niets les.

xmarliez schreef:

In de Klassieke termen wordt er geen Engels gesproken. Dat terzijde.

xmarliez schreef:

rider schreef:

Ik heb het niet over schoudervoor, ik heb het over schouderbinnen. Of ik moet de termen verkeerd hebben, ik heb het nu over de oefeningen die in de klassieke terminologie 'shoulder-in' wordt genoemd, waarbij de voorhand van de hoefslag af komt en je initieel in 3 sporen gaat, en in Hinrichs klassieke methode uiteindelijk naar een shoulder-in op 4 sporen toewerkt.

Schoudervoor is, zover mij bekend, alleen een lichte lengtebuiging, waarbij je gewoon op twee sporen blijft.

In de Klassieke termen wordt er geen Engels gesproken. Dat terzijde.

Schouderbinnen is op 3 sporen en schoudervoor op 4 sporen. Schouderbinnenwaarts is onmogelijk op 4 sporen, dat is onzin.
Je hebt ook nog alleen stelling, dat is eigenlijk waar ik op doelde (maar verkeerd uitgelegd sorry) met rechtuit op de rechte lijn en volte. Door de schouder recht te plaatsen (2 sporen) en stelling te geven krijg je een recht gaand paard. In eerste instantie rijd je altijd schoudervoor (4 sporen) om je paard recht te stellen, hoe verder je in de africhting komt hoe rechter je paard vanuit zichzelf al gaat.
Bij stelling is er geen lengtebuiging. Bij schouderbinnenwaarts wel.

Wat is het doel van schouderbinnenwaarts en wat is er zo moeilijk aan?

rider schreef:

xmarliez schreef:

Welke hulpmiddelen heb je nodig voor oprichting? Volgens mij alleen een goed getraind, dus sterk paard. En een ruiter die het paard op de juiste manier rijden kan waardoor het de oefeningen op de juiste manier inzit en het paard altijd juist in de hand gesteld heeft waardoor oprichting tot stand kan komen. De ruiter moet weten wat een paard op dat moment kan en wat je doen moet om het paard verder te brengen in de opleiding. En dit vergt veel ruitergevoel.

Nou, een hoofdstel lijkt me handig. Dat bedoel ik met hulpmiddelen, aangezien ND helemaal geen ondersteuning wil gebruiken.

Overigens is "een ruiter die het paard op de juiste manier kan rijden", ook niet per definitie een vereiste, aangezien je tussen de lange lijnen ook prima dressuurmatig kunt trainen, zonder dat je erop zit.

rider schreef:

xmarliez schreef:

In de Klassieke termen wordt er geen Engels gesproken. Dat terzijde.

Tsjonge zeg, nu doe je wel een beetje kleinzielig. Ik werk (deels) via de methode van Hinrichs, waarvan ik de boeken en dvds in Engelse vertaling heb, aangezien mijn Duits niet zo vloeiend is. En de beste man is ook nog eens zo aardig om in het Engels clinics te willen geven! Ik ben dus niet heel bekend met de Nederlandse termen.

Maar goed, als we op deze manier moeten gaan discussiëren over semantiek omdat je blijkbaar op een andere manier de discussie niet kan winnen, dan zeg ik, fijne dag nog & veel plezier met de discussie verder.

ZusJacobs schreef:

xmarliez schreef:

In de Klassieke termen wordt er geen Engels gesproken. Dat terzijde.

Schouderbinnen is op 3 sporen en schoudervoor op 4 sporen. Schouderbinnenwaarts is onmogelijk op 4 sporen, dat is onzin.
Je hebt ook nog alleen stelling, dat is eigenlijk waar ik op doelde (maar verkeerd uitgelegd sorry) met rechtuit op de rechte lijn en volte. Door de schouder recht te plaatsen (2 sporen) en stelling te geven krijg je een recht gaand paard. In eerste instantie rijd je altijd schoudervoor (4 sporen) om je paard recht te stellen, hoe verder je in de africhting komt hoe rechter je paard vanuit zichzelf al gaat.
Bij stelling is er geen lengtebuiging. Bij schouderbinnenwaarts wel.

Wat is het doel van schouderbinnenwaarts en wat is er zo moeilijk aan?

Oké, dus jij zegt SV moet je wel mee pakken en SB niet toch?
Ik vat hem wel, SV is makkelijker omdat het paard inprincipe recht gaat, (wijkt) en niet hoeft onder te treden maar schaart (achterbeen grijpt niet naar middelpunt maar ernaast) en SB wel (met dus de lengtebuiging). Grappig dat SB en SV toch echt verschillend opgevat worden.

Geryon schreef:

xmarliez, hoe denk jij over de lange lijnen dan?

rider, is het niet ongelooflijk moeilijk om je paard goed te begrenzen aan de lange lijnen? Dat is toch iets waar ik over val. Je kan wel aanleuning hebben. Maar kan je er ook een correcte buiging mee bereiken? En is dat ook ND?

ZusJacobs schreef:

Haha ik ga..

Volgens mij haal jij wat door elkaar Marlies