HippoLogic schreef:Ja leuk, Visitor!
@Sabine: is het niet zo dat nu je "op de AK manier" te werk gaat, jij zelf een paar dingen fundamenteel anders aanpakt? Kan het niet zo zijn dat jouw paarden daardoor een beetje in de war raken omdat jij niet meer 'doet wat je anders ook doet' omdat jij nog lerende bent in de werkwijze van AK? Dat jij nu wat meer met jezelf bezig bent in plaats van je paarden te lezen en daarop te anticiperen?
Deze gedachte kwam ook bij mij op. Hoelang ben je nu helemaal bezig? Vergeet niet dat als je dit echt wilt, je een complete omslag in je denken moet maken en je technieken eigen moet maken, die je nooit eerder hebt gebruikt.
Ik weet niet hoe het met anderen zit, maar ik ben er lang geleden mee begonnen, maar maak nog steeds veel fouten. Ik word mij er alleen meer van bewust.
Ikzelf zal nooit of te nimmer op parelli of opvoeren van druk terugvallen, omdat ik dit gewoon veel beter vindt werken. Daar kan parelli niet tegen op, En ik heb toch echt eigenzinnige koudbloedpaarden en twee minies waarbij er van eentje wordt beweerd dat te 'kaxigt' is (arrogant en schijt aan iedereen) maar waar ik zelf nu alles mee kan.
Het geheim zit hem in het weten hoe je iets moet opbouwen (kleine logische passen waarbij je paard alleen succes kan hebben) zeer, zeer ,zeer consequent zijn (kan dit niet genoeg onderstrepen. Daar draait eigenlijk alles om), ongewenst gedrag onmogelijk maken, goede opbouw (zodat het voor het paard reflexmatig wordt om goed te antwoorden) en verder uiteraard veel begrip van gedrag/kunnen lezen van gedrag/herkennen van eerste tekenen van frustratie en daar meteen op inspelen etc. Verder is een goede techniek van levensbelang.
Silja is bijvoorbeeld ook een paard wat soms opeens spanning opbouwt en kan flippen. Kon ik niets mee, in het begin. Vooral niet als het waaide. Zo liep je en dan opeens gillen en bokken. (lijkt erop dat ze slecht ziet, ondanks dat je niets in de ogen ziet. Ze herkent mij in de wei ook pas als ik roep en ze is erg onzeker in het donker)
Nu werk ik graag met haar. Niet alleen omdat ik voldoende oplossingen heb voor dergelijke momenten, maar ook omdat mijn techniek beter wordt en ik haar nu met een simpele beweging onmiddellijk weer bij mij heb (en bij de les heb), zonder dat ze mij overhoop rent. Die techniek is nog lang niet perfect, maar al heel werkzaam. Heb er wel heel veel mee moeten oefenen (en klungelen)
Moeilijke situaties. bv buiten of op een beangtigende plek, los ik op middels eenvoudige oefeningen (targettingen) die ik op zeer hoog reinforcement zit. Tussendoor oefenen met hoofd laag en dan zie je een paard gewoon kalmeren, zonder dat er ook maar iets van correctie nodig is.
Overigens moet je wel voor jezelf de 'skills' hebben om een noodsituatie op te lossen. Als je die zelf beheerst is dat voldoende.
Verder is het echt een kwestie van de goede technieken, weten wat je doet, veel oplossingen voor een probleem kennen en die direct toe te kunnen passen, frustratie herkennen voordat het een probleem vormt (en daar iets mee doen) en ongewenst gedrag bij de opzet van een oefening onmogelijk maken want je wil beslist niet dat ze dat gaan oefenen