Ben met Alta bezig geweest aan het wennen aan het opstapkrukje en het zich parkeren naast het krukje. Heb me niet echt ingelezen over hoe deze oefening 'hoort' [niet dat er een vaste weg is, maar toch zijn er vaak wel manieren waarop het de meeste mensen lukt en die dus een soort van standaard worden

Resultaat binnen twee sessies: paard staat al parallel aan de kruk, met schouder naast mij. Als ze nog een stap vooruit, en een stap dichterbij staat, is het perfect

En ik probeer Hera's singelnijd weg te krijgen, maar geen idee of dat nog gaat lukken... Ze blies zich vanavond i.i.g. niet op, dan heb ik dat alvast gewonnen
