ik heb het zelf ook gehad met mijn schimmel.
Hij was 2,5 jaar toen ik hem kreeg en ontzettend schuw, over zijn hele lijf en met name zijn hoofd. Nu 15 jaar later is hij daar helemaal vanaf maar het is absoluut geen knuffel. Ik heb engelen geduld gehad en ben helemaal vooraan begonnen. en als hij wegschrok toch weer proberen en mijn hand stil op hem leggen. Veel praten, rustige stem. Heb zijn hoofd in het begin echt met rust gelaten, het was al erg genoeg als ik elke keer het halster om moest doen. geduld geduld geduld. Ook uit de wei halen was een helskarwei. maar uiteindelijk zijn we er gekomen. Na een jaar was het al met 75 % verbeterd en kon ik zo goed al alles met hem, alleen geen onverwachte uithaal naar zijn hoofd. Zoals sommige mensen ooit doen, om het paard dan vervolgens voor op zijn hoofd te aaien. Dat vind hij nog steeds niets. Ook ben ik veel met hem de wei in gegaan. Hij was niet gemeen (lees: haalt niet uit, bijt niet), probeerde hem ook van me weg te jagen, en gewoon door de wei te lopen en zijn interesse te wekken. Als hij dan zodanig in de buurt was, hem even aanraken, heel kort en dan weer weglopen. Op zich wel een hele uitdaging hoor om zo`n paard weer een dosis vertrouwen te geven. Je moet voor goed resultaat echt rustig te werk gaan want voor je het weet ben je weer 2 stappen terug.