Ik weet niet meer wat te doen
Moderators: C_arola, Nicole288, Coby, Dyonne
Pagina 1 van de 1
- tinkieMagic
- Berichten: 19
- Geregistreerd: 23-03-24
Ik weet niet meer wat te doen
Geplaatst door de TopicStarter : 24-05-24 21:42
Na een jaar met veel grondwerken en vertrouwen terug opbouwen, is het weer mijn droompaard van 5 jaar terug; ze kan weer normaal vaststaan, ze laat zich perfect rijden, is superlief en heeft weer aandacht en respect voor de mens.
Ik heb nog 3 problemen waar ik echt dolgraag vanaf wil maar wat echt een issue blijft;
-trailerladen (ze gaat er braaf in maar wil niet langer dan 30 sec blijven staan, werken we aan, was vroeger geen issue)
-geen enkele nageeflijkheid bij het rijden (ik wil.dit vanuit ontspanning bereiken maar lijkt nooit te gebeuren ze blijft maar als een boerenpeerd lopen.Ik heb les dus hopelijk word dit ooit beter)
- ontploffen bij buitenrijden van onverwachte objecten
Bij het laatste onderwerp weet ik echt niet meer wat ik moet doen. Ze is superverkeersmak, daar is niks aan de hand. Maar, bij iets waar ze spanning bij opbouwt, verstijfd ze, keert ze om en gaat er vandoor. Je kunt dan NIKS meer beginnen als alleen uitzitten tot ze afremt of, als je ernaast loopt, loslaten en hopen dat ze niet word doodgereden. Dit is nu 2x bij het rijden gebeurd en 2x aan de hand en ik kom op het punt dat ik mn vertrouwen buiten begin kwijt te raken.
Als er een ander paard bij is, heeft ze wat meer lef en is ze rustiger, maar ik wil niet voor altijd afhankelijk blijven van anderen.
Ik investeer nog altijd veel tijd in schriktraining en in grondwerk aan huis maar het zijn echt de niet-na te bootsen dingen zoals:
- een draaiende haspel van gladvezelkabelwerklui
- kleine vlaggen in een weiland die staan te klapperen
- een groot zonnepaneel in de berm (2x)
In alle gevallen had het vreslijk mis kunnen gaan aangezien de controle volledig weg was. Nek erop en totaal onbereikbaar. Buiten deze momenten loopt ze als een heerlijke relaxte pony het ritje!
Wat betreft voeding; ze krijgt al een dieet volledig afgestemd op haar PSSM. Ze staat 24u per dag in een pp in een fijne kudde waar ze heel gelukkig is.
Het probleem is het ergst net voordat ze hengstig wordt maar ja dat zie je dus ook niet vooraf.
Zodra ze thuis is na het er vandoor gaan, is alle stress onmiddellijk weg.
Wat moet ik nu??? Ik weet het echt niet, ik wil mn leven niet wagen maar wil wel nog positieve avonturen beleven aangezien mijn leven al erg beperkt is (fysiek wrak).
Wie helpt me!
- mirim
-
- Berichten: 4439
- Geregistreerd: 07-10-10
- Woonplaats: de Achterhoek
Re: Ik weet niet meer wat te doen
Geplaatst: 25-05-24 07:43
Maar misschien niet ( door jou ) op te lossen.
Je wilt dingen doen die vijf jaar terug normaal waren voor je en waar je van genoot.
Maar in vier jaar is er dus heel veel veranderd.
Fysiek ben je een wrak zeg je.
Dan zijn buitenritten misschien vor nu iets te hoog gegrepen als je je paard niet kan vertrouwen.
Geniet van wat nu wel kan.
Je hebt je paard terug.
Je kan wel thuis rijden.
Je paard ervaart thuis geen stress, dus ga daar dan samen wat moois van maken.
- pateeke
- Berichten: 2298
- Geregistreerd: 12-05-06
Re: Ik weet niet meer wat te doen
Geplaatst: 25-05-24 08:14
- Marigold
-
- Berichten: 12621
- Geregistreerd: 11-03-05
- Woonplaats: Noorden
Re: Ik weet niet meer wat te doen
Geplaatst: 25-05-24 11:59
Arme dier, een ingesleten halster pff.
Het is misschien ietsje vergezocht maar ja ik noem het toch:
zou er misschien een verband kunnen zijn tussen stressfactoren en haar nek/hals houding?
Je schreef namelijk dat ze niet vast wil staan, en niet nagevelijk is met rijden. Dan denk ik, zou ze zich beschadigd hebben door bijv losrukken, en daardoor pijn hebben in de nekwervels. En zolang daar geen druk op komt door boerenpaardhouding, geen probleem.
Maar dat ze daar bij schrikken of kort vaststaan (trailer) of nageven daar wel pijn heeft. En van die pijn juist schrikt/wegvlucht?
Doe jij iets specifieks als ze schrikt zoals teugels /halstertouw korter pakken, meer gewicht daarin leggen?
Ik vind het wel erg gevaarlijk klinken hoe het nu gaat. Maar aangezien je al zoveel wél hebt weten te bereiken met het paard, hoop ik dat het laatste stukje ook zal lukken, het stressvrij buitenrijden.
Met andere paarden samen buitenrijden lijkt me wijs, en met mensen die het paard wel kunnen houden als het er vandoor wil, om te zien of het gedrag dan te doorbreken is. Bijv hoe lang blijft ze zo hoog in de stress, wat zijn manieren om het af te laten vloeien.
Veel succes en bovenal, blijf veilig!
- tinkieMagic
- Berichten: 19
- Geregistreerd: 23-03-24
Geplaatst door de TopicStarter : 25-05-24 12:14
mirim schreef:Dat is vervelend.
Maar misschien niet ( door jou ) op te lossen.
Je wilt dingen doen die vijf jaar terug normaal waren voor je en waar je van genoot.
Maar in vier jaar is er dus heel veel veranderd.
Fysiek ben je een wrak zeg je.
Dan zijn buitenritten misschien vor nu iets te hoog gegrepen als je je paard niet kan vertrouwen.
Geniet van wat nu wel kan.
Je hebt je paard terug.
Je kan wel thuis rijden.
Je paard ervaart thuis geen stress, dus ga daar dan samen wat moois van maken.
dank je wel, uiteraard geniet ik van wat we nu al weer samen hebben, maar ik hou hoop!
- tinkieMagic
- Berichten: 19
- Geregistreerd: 23-03-24
Geplaatst door de TopicStarter : 25-05-24 12:15
pateeke schreef:Ik zou zeker niet meer alleen op pad gaan met haar. Als je al gaat, zou ik zorgen dat er altijd een ander paard meegaat. Of, nog veiliger: geen buitenritten meer. Het gedrag dat ze vertoont is erg gevaarljjk en als je ook al het vertrouwen begint te missen, dan wordt het enkel gevaarlijker.
idd nu alleen nog met andere paarden....
- tinkieMagic
- Berichten: 19
- Geregistreerd: 23-03-24
Geplaatst door de TopicStarter : 25-05-24 12:16
Tinkermuts schreef:Het tweede en derde zijn gedragingen die je vaak bij pssmers ziet waar ze zelf weinig aan kunnen doen.
Misschien toch nog eens goed naar voer en suplementen kijken.
zoals ik aangaf hebben we daar al veel in aangepast en veel advies over ingewonnen. Alles wat ik kan doen wat dat betreft is al gedaan...
- Furst
- Berichten: 730
- Geregistreerd: 15-06-17
- Woonplaats: Vlaams-Brabant, België
Re: Ik weet niet meer wat te doen
Geplaatst: 25-05-24 12:26
Misschien ook eens bloedonderzoek ivm geen tekorten.
Arm dier. Een ingevreten halster. Dat wens je geen paard toe.. veel sterkte en succes!
- Tinkermuts
-
- Berichten: 9399
- Geregistreerd: 08-03-03
- Woonplaats: Erichem
Geplaatst: 25-05-24 12:29
Ik heb zelf ook een pssmer, tinker, en herken die twee dingen geheel in de mijne als het met de suplementen niet goed zit.
De symptomen van pssm uiten zich ook vaak vanaf vanaf ongeveer 8 a 10 jarige leeftijd.
Laatst bijgewerkt door Tinkermuts op 25-05-24 12:30, in het totaal 1 keer bewerkt
- tinkieMagic
- Berichten: 19
- Geregistreerd: 23-03-24
Geplaatst door de TopicStarter : 25-05-24 12:30
Furst schreef:Wat ik zou doen, is haar volledig op de RX zetten om zeker uit te sluiten. Zeker dat vaststaan en dan niet over de rug willen lopen, zou op pijn kunnen wijzen. En alles echt stapje per stapje opbouwen. Ze kon het eerder rustig en genoot er van, dus ik denk dat het wel weer kan. Maar wel MET jou.
Misschien ook eens bloedonderzoek ivm geen tekorten.
Arm dier. Een ingevreten halster. Dat wens je geen paard toe.. veel sterkte en succes!
Vastzetten is inmiddels al een half jaar geen enkel probleem meer dankzij mn tijdelijk gebruik van een Barefoot Break Away stukje (zie een eerder bericht)
Het vastzetten ohz wel, je bedoelt dat misschien? Ze is volledig nagekeken door 2 osteos en dierenartsen (zie mn andere berichten) daar komt niks uit....
RX ga ik even verder naar kijken, bloedonderzoek ook bedankt voor je tips!
- tinkieMagic
- Berichten: 19
- Geregistreerd: 23-03-24
Geplaatst door de TopicStarter : 25-05-24 12:32
Tinkermuts schreef:Dat snap ik maar bij geen enkele pssmer helpt hetzelfde, is altijd puzzelen met de suplementen.
Ik heb zelf ook een pssmer, tinker, en herken die twee dingen geheel in de mijne als het met de suplementen niet goed zit.
De symptomen van pssm uiten zich ook vaak vanaf vanaf ongeveer 8 a 10 jarige leeftijd.
Klopt hoor, ze was echt er echt heel slecht aan toe toen ze terug kwam....De aanpassing van voeding heeft naar mijn idee al 80 procent opgelost. Ze krijgt al van Metazoa de musclefit, esparcette, fitright en aanvullend nog magnesium en vit.E. Wat moet ik dan nog verder aanpassen denk je
- Furst
- Berichten: 730
- Geregistreerd: 15-06-17
- Woonplaats: Vlaams-Brabant, België
Re: Ik weet niet meer wat te doen
Geplaatst: 25-05-24 12:41
Die magnesium is goed trouwens. Ik denk dat je al heel goed bezig bent hoor.
- tinkieMagic
- Berichten: 19
- Geregistreerd: 23-03-24
- Tinkermuts
-
- Berichten: 9399
- Geregistreerd: 08-03-03
- Woonplaats: Erichem
Re: Ik weet niet meer wat te doen
Geplaatst: 25-05-24 13:00
Maar dat is wat voor de mijne werkt, er is hier een pssm forum waar enorm veel info te vinden is.
Zowel pssm1 als 2, heel veel lichamelijke problemen komen van deze rotziekte af
- tinkieMagic
- Berichten: 19
- Geregistreerd: 23-03-24
Geplaatst door de TopicStarter : 25-05-24 13:04
Tinkermuts schreef:Ik geef de mijne magnesium, mangaan, natuurlijke vit E, eiwitten, zout, en voer waar aminozuren inzitten.
Maar dat is wat voor de mijne werkt, er is hier een pssm forum waar enorm veel info te vinden is.
Zowel pssm1 als 2, heel veel lichamelijke problemen komen van deze rotziekte af
Ik weet het...volg al wat fb paginas. Ik weet al jaren dat ze pssm1 heeft. De mensen waren ze stond de afgelopen paar jaar wisten dat ook....maar hebben er helemaal NIKS mee gedaan, allemaal loze beloftes en verhalen. Kan er een boek over schrijven. Denk je je paard een beter leven te gunnen vanwege haar PSSM1 (5 jaar terug was er geen geschikte plek voor haar in onze hele regio en daarbuiten), krijg je haar zo terug.....
- goldyc
-
- Berichten: 767
- Geregistreerd: 31-10-20
Geplaatst: 25-05-24 13:05
Wat betreft het zich vastzetten bij het rijden, dit kan ook gewoon door stress komen. Doet ze dit ook bij grondwerk? Een paard dat stress heeft, heeft sowieso de neiging het hoofd hoog te gooien en zich vast te zetten. Als de stress heel erg wordt, heb je paarden die compleet bevriezen of compleet afgaan, wat je allebei niet wil. Ik zie dat je les hebt en dat is erg goed, maar, als er geen fysieke problemen zijn (ik zou de nek/hals eventueel ook wel op foto zetten nu om te kijken of het niet toch iets fysieks is), dan zou ik beginnen met te focussen op ontspanning tijdens zowel rijden als grondwerk. Als een paard ontspant, laten ze hals en hoofd doorgaans zakken.
Natuurlijk valt een paard dan meestal ook op de voorhand, maar in mijn ogen wil je eerst ontspanning bereiken en eens ze enigszins in ontspannen toestand kan rondlopen, kan je nog werken aan "al de rest'.
Wat buitenrijden betreft, zou ik proberen vergeten dat ze het vroeger wel kon. Je paard heeft niks aan wat ze 5 jaar geleden wel of niet kon, die leeft in het nu, en blijkbaar is buitenrijden heel stresserend voor haar. Mogelijk kropt ze het gewoon op, waardoor je niks merkt, tot het haar "te veel" wordt en dan gaat ze af. Ik heb ooit met een tinker gewerkt die toevallig ook PSSM1 had en dat paard had hetzelfde. Hij gaf echt maar héél kleine stresssignalen. Als je die miste, had je een paard dat 'opeens' afging zonder reden. Ik heb dit 1x meegemaakt in de bak en daarna ben ik echt altijd heel voorzichtig geweest met hem, altijd heel goed op alle kleine signalen letten en zorgen dat hij genoeg mentale ruimte kreeg om te ontspannen tussendoor. Ik heb geen enkele ontploffing meer gehad. Het was verder echt eens chat van een paard en in tegenstelling tot dejouwe, had hij nooit iets traumatiserend meegemaakt. Ik zou dus echt goed op extra kleine signalen proberen letten. Eventueel is het een idee om een lesgever grondwerk te zoeken? En dan iemand die ervaring heeft met echt angstige paarden. Zo iemand kan je wellicht helpen om kleine signalen van je paard sneller op te merken en/of je enkele oefeningen aanleren om haar te helpen spanning (sneller) te doen afvloeien, zodat grote ontploffingen hopelijk uitblijven.
That being said, zou ik met dit paard voorlopig alleen samen met een ander paard op wandeling gaan. Op deze manier is het gewoon wachten tot het eens flink misgaat. Als jijzelf ook al gespannen bent, gaat je paard enkel gestresster worden en is de kans dat het misgaat, enkel groter. Als ze echt 0 stressignalen geeft elke x je samen met een ander paard buiten gaat, kan je misschien weer proberen alleen te gaan, maar zorg dan in het begin dat er iemand anders bij je is (met de fiets ofzo) voor de veiligheid, als er dan iets misgaat, ben je toch al niet alleen. En hou het dan kort, zodat je paard haar mentale emmer nooit te vol komt zitten. Het kan best zijn dat 10 minuten in haar eentje al heel wat is voor je paard.
Wat onbekende voorwerpen tegenkomen betreft, nee, dat kan je niet trainen. Ik ga zelf vaak buiten wandelen en mijn eigen paard is best een angsthaas. Groot verkeer, geen probleem, maar die nieuwe brievenbus die er gisteren nog niet stond? Dodelijk. Desensibiliseren helpt niet zoveel als je paard vooral reageert op nieuwe dingen die je niet kan nabootsen in haar 'woonomgeving'. In haar geval heb ik dus heel veel tijd gestoken in grondwerk en in spanning leren afvloeien in de bak/op het eigen erf. Door haar een aantal standaard oefeningen te leren waarbij ontspanning centraal staat, kan ik nu buiten in geval van nood teruggrijpen op deze oefeningen. Ook al is ze gestresseerd, ze (her)kent de oefening en komt dan snel terug mentaal bij mij. Vandaar dat ik denk dat grondwerk gericht op ontspanning en ontspannende oefeningen, jou misschien ook kan helpen.
Dat is een heel boekwerk geworden, maar goed, ik hoop dat je er wat aan hebt.
Ik lees wel dat je echt je best doet en petje af voor je geduld.
- tamary
-
- Berichten: 29325
- Geregistreerd: 19-06-02
- Woonplaats: Drenthe
Re: Ik weet niet meer wat te doen
Geplaatst: 25-05-24 15:44
Ik weet eigenlijk niet of je dus inderdaad jouw paard terug hebt, zeker niet voor 100%, deel van wat ze kon is weg of fysiek onmogelijk geworden. Daar zal je mee om moeten leren gaan. Je droompaard van voor het uit handen zijn is mogelijk permanent weg.
- tinkieMagic
- Berichten: 19
- Geregistreerd: 23-03-24
Geplaatst door de TopicStarter : 25-05-24 20:34
goldyc schreef:Wat heb je al veel werk verricht. Arm paardje ook, ze mag blij zijn dat ze terug bij jou terechtgekomen is, en dat jij zo je best doet voor haar.
Heel erg bedankt voor je uitgebreide reactie! Wat het grondwerk betreft; ook daar heb ik een fijne instructrice gevonden waarmee ik sinds kort aan de slag ben. Ik zie veel eerder aan de hand wanneer stress zich opbouwd; met name aan haar ademhaling. Als ik eerlijk ben weet ik eigenlijk vaak al als ik naar buiten ga, dat ze niet relaxed is sommige keren. Misschien dat ik dan onbewust wil doorzetten of zo in plaats van het te erkennen en om te draaien. Daar ga ik vanaf nu meer aan toegeven.
Ik ben overigens zelf eigenlijk nooit gespannen als we sameb naar buiten gaan, zelfs niet na alles wat er is gebeurd. Ik accepteer haar angsten of zo, ben niet bang, maar verlies wel het blinde vertrouwen in haar wat ik vroeger had begrijp je wat ik bedoel?
Met rijden heb ik haar inmiddels wel zo ver dat ik haar heb geleerd als een jojo haar hals in en uit te schuiven in draf. Ik noem dat stofzuigen. Ze rekt die lange rugspier dan op en dat vind ik al winst. Maar zodra ik de teugel zachtjes aanneem en niet meer laat meegaan naar beneden, dan zet ze zich weer vast. Maar goed, misschien moet ik idd al blij zijn met die tussenstap ook al loopt ze dan idd even op de voorhand.
De oefening die jij gebruikte om spanning af te laten vloeien, wekke was dit? Want idd, groot verkeer geen probleem maar een nieuwe brievenbus...ontploffing!
Bedankt voor het meedenken tot dusver en je lieve woorden!
- tinkieMagic
- Berichten: 19
- Geregistreerd: 23-03-24
Geplaatst door de TopicStarter : 25-05-24 20:38
tamary schreef:4 jaar 0 management van een chronische vaak progressieve aandoening zal schade achterlaten ook als je zo'n dier weer op goed management zet. Het zou niet vreemd zijn als de problemen die je er niet goed uitgetrained krijgt daar vandaan komen.
Ik weet eigenlijk niet of je dus inderdaad jouw paard terug hebt, zeker niet voor 100%, deel van wat ze kon is weg of fysiek onmogelijk geworden. Daar zal je mee om moeten leren gaan. Je droompaard van voor het uit handen zijn is mogelijk permanent weg.
Daar heb je helemaal gelijk in en het is ook geen verwachting, maar echt hoop! Toen ze terugkwam ging ik ervanuit dat ik er helemaal niks meer mee zou kunnen en heb dat echt ook als dusdanig geaccepteerd. Ik wilde gewoon dat ze bij mij zou zijn tot haar einde, in goede handen in een fijne kudde. Alleen toen bleek dat ze zo goed vooruitging ging ik ook mijn doelen steeds meer bijstellen. Het is ok he, als het dit is! Alleen voor haar en ook voor mij zou het toch heerlijk zijn als we weer lekkere ontspannende bosritjes zouden kunnen maken.Ik hoop gewoon dat het er nog in zit. En zo niet, dan geniet ik van de momenten dat ik bij haar ben en haar elke dag kan vertellen wat een stomkop ik ben geweest dat ik haar in andere handen heb gegeven.....
- goldyc
-
- Berichten: 767
- Geregistreerd: 31-10-20
Geplaatst: 26-05-24 07:13
tinkieMagic schreef:goldyc schreef:Wat heb je al veel werk verricht. Arm paardje ook, ze mag blij zijn dat ze terug bij jou terechtgekomen is, en dat jij zo je best doet voor haar.
Heel erg bedankt voor je uitgebreide reactie! Wat het grondwerk betreft; ook daar heb ik een fijne instructrice gevonden waarmee ik sinds kort aan de slag ben. Ik zie veel eerder aan de hand wanneer stress zich opbouwd; met name aan haar ademhaling. Als ik eerlijk ben weet ik eigenlijk vaak al als ik naar buiten ga, dat ze niet relaxed is sommige keren. Misschien dat ik dan onbewust wil doorzetten of zo in plaats van het te erkennen en om te draaien. Daar ga ik vanaf nu meer aan toegeven.
Ik ben overigens zelf eigenlijk nooit gespannen als we sameb naar buiten gaan, zelfs niet na alles wat er is gebeurd. Ik accepteer haar angsten of zo, ben niet bang, maar verlies wel het blinde vertrouwen in haar wat ik vroeger had begrijp je wat ik bedoel?
Met rijden heb ik haar inmiddels wel zo ver dat ik haar heb geleerd als een jojo haar hals in en uit te schuiven in draf. Ik noem dat stofzuigen. Ze rekt die lange rugspier dan op en dat vind ik al winst. Maar zodra ik de teugel zachtjes aanneem en niet meer laat meegaan naar beneden, dan zet ze zich weer vast. Maar goed, misschien moet ik idd al blij zijn met die tussenstap ook al loopt ze dan idd even op de voorhand.
De oefening die jij gebruikte om spanning af te laten vloeien, wekke was dit? Want idd, groot verkeer geen probleem maar een nieuwe brievenbus...ontploffing!
Bedankt voor het meedenken tot dusver en je lieve woorden!
Als je merkt dat ze buiten niet ontspannen is, kan je altijd gewoon even een oefening met haar doen waar ze rustig van wordt en omkeren zodra ze ontspannen is. Een korte wandeling zonder paniek is beter dan een lange met paniek.
De oefeningen die ik doe komen meestal neer op ‘hoofd omlaag en voor je uit’. Ik loop bijna altijd naast mijn paard tegenwoordig aangezien ze met ‘pensioen’ is door een chronische been-blessure (al deed ik onder het zadel net hetzelfde). Als ze zenuwachtig wordt, heeft ze de neiging haar hoofd omhoog te gooien en haar hals vast te zetten. Ze heeft dan ook de neiging haar hoofd naar het gevaar ‘te draaien’ terwijl ze dat als paard eigenlijk niet hoeft om het te kunnen zien. Afhankelijk van de situatie, en hoe zenewachtug ze is, zal ik haar vragen om te gaan stilstaan of om net te blijven stappen. Dan zou ik haar hoofd naar beneden vragen door lichte druk op het hakdtertouw. Dit is iets dat ik haar op voorhand heb aangeleerd in de bak, dat ik haar hoofd naar beneden mag brengen door zacht druk op een touw te geven of mijn hand achter haar oren te leggen. Ik trek niet aan het touw hierbij, ik geef gewoon druk recht naar beneden, een beetje als een volledige ophouding zeg maar. Omdat ze de oefening kent, doet ze haar hoofd meestal wel vrij vlot omlaag. Als ze daar te geblokkeerd/bevroren voor is, zal ik haar eerst vragen om in te buigen of om een kleine (halve) volte te draaien, zodat ze haar wervelkolom buigt.
Bij paarden komt er adrenaline vrij als ze hun hoofd omhoog doen en endorfine als ze hun hoofd omlaag doen. Als ze bevroren zijn, haal je hen daar meestal ook uit door hen te buigen in hun hals of lijf. Afhankelijk van hoe erg de stress is, moet ik mijn paard eerst ‘ontdooien’ zodat ze haar hoofd naarbeneden kan doen. Indien nodig vraag ik haar om haar hoofd ook recht voor zich uit te houden. Dit doe ik vooral door van mijn hand een soort ‘gordijn’ te maken waarmee ik zijwaartse bewegingen ga ‘blokken’. Ik laat haar dus niet met haar hoofd van links naar rechts gaan of zoiets, aangezien ze daar enkel zichzelf zenuwachtiger door wordt. Ik trek haar ook niet van links naar rechts, als ze haar hoofd naar mij toe draait, kan ik mijn hand naar haar mondhoek brengen waardoor ik die beweging van haar block. Als ze van me weg kijkt, en ik aan haar schouder sta, kan ik haar vragen haar hoofd weer recht te brengen door haar singelgroeve aan te raken. (Dat is ook iets dat ze op voorhand heeft geleerd).
Het hangt natuurlijk allemaal van de situatie af. Soms is het voldoende als ik mij tussen het ‘enge’ object en haar zet, dan loopt ze gewoon mee. Soms kunnen we blijven wandelen en moet ik gewoon haar hoofd eens naar me toe vragen of moet ik gewoon even haar hoofd omlaag vragen. Soms bevriest ze of moet ik haar stilzetten om te vermijden dat ze voor flight kiest. Al gebeurt het willen bevriezen/vluchten steeds minder. (Het overgrote deel de wandelingen gaan ook gewoon helemaal goed zonder paniek/stress.)
De oefeningen die ik hierboven beschrijf, komen allemaal uit het repertoire van Chris Irwin, van Irwin Insights. Er staan vast wel filmpjes van op YT en ik geloof dat hij ook een soort virtuele lessen aanbiedt. Ik heb nog een paar keer met mijn paard bij hem gelest vroeger. Er zijn meerdere wegen naar Rome, maar voor ons werkt dit omdat het gefocust is op ‘eerst ontspanning en dan pas de rest’ op een methode de voor mijn paard toevallig goed helpt. Ik heb daarvoor ook nog wel lessen parellli en Tristan Tucker gehad en beiden waren het toch niet voor ons.
Ik heb doorgaans contact op mijn teugels/leidsels/halstertouw buiten. Mijn paard haalt hier steun uit. Ondertussen kan ze meestal wel aan een doorhangende teugel/touw wandelen ook, maar als ze zenuwachtig wordt, helpt het meestal al als ik gewoon contact hou. Tegelijk voelt ze dan ook meer begrenzing als ze haar hoofd zenuwachtig van links naar rechts wil gooien, wat haar ook helpt, en ik voel het meteen als zij zenuwachtig wordt, waardoor ik sneller kan ingrijpen.
- Gini
- Berichten: 17993
- Geregistreerd: 18-10-06
- Woonplaats: Belgje
Geplaatst: 26-05-24 08:54
tinkieMagic schreef:Daar heb je helemaal gelijk in en het is ook geen verwachting, maar echt hoop! Toen ze terugkwam ging ik ervanuit dat ik er helemaal niks meer mee zou kunnen en heb dat echt ook als dusdanig geaccepteerd. Ik wilde gewoon dat ze bij mij zou zijn tot haar einde, in goede handen in een fijne kudde. Alleen toen bleek dat ze zo goed vooruitging ging ik ook mijn doelen steeds meer bijstellen. Het is ok he, als het dit is! Alleen voor haar en ook voor mij zou het toch heerlijk zijn als we weer lekkere ontspannende bosritjes zouden kunnen maken.Ik hoop gewoon dat het er nog in zit. En zo niet, dan geniet ik van de momenten dat ik bij haar ben en haar elke dag kan vertellen wat een stomkop ik ben geweest dat ik haar in andere handen heb gegeven.....
Ik zou voor het goed van jouw paard en jezelf toch proberen die hoop los te laten. Want onbewust wil je dan toch ergens naartoe werken wat misschien nooit komt en zo ontzeg je jezelf plezier. Volgens mij denk je nu heel veel in 'ja, maar', klopt dat? Op buitenrit met een ander gaat het perfect en zou je ten volle kunnen genieten, maar jij denkt 'ja, maar ik wil niet afhankelijk zijn van anderen'. Waarom niet? Als die hulp van een ander betekent dat zowel jij als je paard de volledige buitenrit kunnen ontspannen, niet bang hoeven te zijn en kunnen genieten, dan is dat toch geweldig! Dus laat die hoop om alleen te kunnen buitenrijden varen. Dan kan je niet verliezen, want je leeft in het heden en bent aan het genieten.
Pagina 1 van de 1