shadow33 schreef:Mijn eerste gedachte was toen ik dit las EMDR, maar dat heb je al gedaan.
Als je wel weer een keer een eigen paard moet vast zetten, dan zou ik korter vast zetten zodat ze niet met het hoofd eronder kunnen komen. Opzich als schijn vastzetten bij jouw paard werkt, lijkt me dat prima als je erbij blijft. Alleen lastig vd stress met andere paarden. Miss op rustigere tijden komen wanneer er niet zoveel mensen tegelijk met hun paard bezig zijn?
beestenfreak schreef:Je hoeft je hier zeker niet voor te schamen hoor, ik denk dat iedereen in de paardenwereld wel een schrikmomentje heeft als een paard met z'n hoofd onder het touw doorgaat. Die van mij staat ook altijd lang vast om hooi te kunnen eten en die krijgt het ook wel eens voor elkaar, ik heb aan de ring onder het halster een touwtje geknoopt wat snel breekt en daar zit het halstertouw aan. Hij raakt er gelukkig niet van in paniek maar ik vind het wel een fijn idee dat het snel los gaat als hij wel in de knoop zit.
Ik zou het ook zeker aangeven bij je stalgenoten dat je hier zo mee zit, misschien zien sommigen het ook wel zitten om een veiligheidshalster of een breekbaar touwtje ertussen te gebruiken?
Janneke2 schreef:Hoi meis, ten eerste: wat een bak ellende. ("Noem het maar 'probleempjes'...- een mens moet wat.)
En zo zie je maar weer : ik had de indruk dat je vooral gesprekken deed, en dat in dit verband voor 1 keertje emdr was geprobeerd.
Met 'uitputting' na emdr ben ik bekend. En het kan ontregelen, maar liever niet te veel...
(Sommige rationalisten stellen dat elke verandering een kleine ont- regeling is. Veranderen is sowieso een kunst.)
En al weet je het rationeel nog zo goed: als het menselijke alarmsysteem om haar moverende redenen vindt dat er gevaar is, gaat je lichaam in de alarmtoestand. (Want inderdaad, als er een tijger in de buurt is, moet je direct handelen, niet eerst eens gaan nadenken, 'we overleven op instinct'.)
Suliko schreef:Diagnose is inderdaad PTSS. Had ik ook kunnen benoemen maar niet aan gedacht.
Ik zit nu naar een haptotherapeut te kijken, volgens mij wordt het deels vergoed met mijn verzekering. Somatic experience ga ik ook even naar kijken, ken de naam wel maar ben er verder niet bekend mee.
Met mijn psycholoog zijn we nu ook bezig met mindfulness, heel fijn!
Het lastige is alleen dat zodra ik meer ontspan en in mijn lichaam zak er heel veel emoties naar boven komen waardoor ik weer in paniek raak (vandaar dat ik soms ook dissocieer). Dus ontspanning bereik ik pas door bewust trauma te verwerken en stapje voor stapje die emoties toe te laten. Maar in een keer erin zakken werkt dus averechts.
Gebruikers op dit forum: YandexBot en 6 bezoekers