Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-05-18 20:25

Alleen buitenrijden..

Geplaatst door de TopicStarter : 06-05-18 20:25

Hoe kan ik dit het beste aangaan pakken;

In het bezit van een 18 jarige potige haflingerruin, al een jaar of 9 nu. Met mijn vorige pony’s altijd alleen op pad geweest, maar met Harry enkele keren, wat door mijn lack aan dapperheid niet goed ging.

Ik ben 5 jaar geleden flink gelanceerd door hem, met als gevolg een gebroken rug, en hierdoor ben ik als 43 jarige vrouw, die al vanaf haar 14de eigen paarden heeft gehad, best wel een bange poeperd geworden..

Waarom nu alleen willen buitenrijden?
Een dezer dagen gaat Hark op het land, en mijn buitenrij-maatje blijft op stal. ( peesblessure)

Het land is 30 minuten van stal af, dus al zouden we samen wat willen ondernemen, dan moet ik sowieso als eerste 30 minuten alleen met hem op pad.

Meneer móet echt 5x per week lopen, dus ik móet echt alleen op pad met hem. Uiteraard gaat hij niet alleen op het land, maar nu mijn maatje er niet is, heb ik besloten ‘the elephant in the room’ aan te pakken.

Ik wil ook gewoon alleen kunnen rijden.

Mijn idee was het met kleine stapjes aan te pakken, dus zolang het goed gaat, verder weg van het land, belonen en zelf stoer blijven. En dat dan uit te breiden..

Tot we samen lekker door de duinen kunnen struinen, 3 uur lang, zonder paniekaanvallen van beide kanten..

Dus, ik ben de leider, ik ga hem op zijn gemak stellen als er iets engs aan de hand is. En goed gedrag belonen en slecht gedrag negeren.
Is dit de juiste manier?

Het meest rare van dit verhaal is, Hark heeft een maand of 6 voor de wagen gelopen, enkelspan.
Ik spande hem voor de wagen, uiteraard altijd een groom mee, maar toen gingen we ook ‘alleen’ op pad...
Dus we (ik) kunnen het wel...

Iemand tips&trucs?

Har is verslaafd aan eten( dwarsligger,hè) hem onderweg belonen met bv een snackje een idee? ( wanneer dan...)

Was ik maar nog steeds zo stoer en onbevangen als die 14jarige Marjolein.. :(:)

**Geplaatst**: 06-05-18 20:37

Re: Alleen buitenrijden..

Geplaatst: 06-05-18 20:37

Klinkt als een goed plan toch!

Zo heb ik het ook aangepakt met mijn oude haflinger merrie. Het begon met aan de hand. Toen met rondjes rond het terrein stappen. Toen tot 50 meter buiten het stalterrein en zo steeds een stukje verder. Met babystapjes!
En nu is het een heel fijn paard om mee naar buiten te gaan

Ik zou vooral niet zelf over je eigen grenzen gaan. Voelt het een dag niet lekker maar je een heel kort rondje. Dagen dat het goed aanvoelt ga je weer een stukje verder.

Tot slot, HEEEEL knap dat je na het ongeluk bent opgestapt. Ik denk dat veel ruiters daar een voorbeeld aan kunnen nemen

**Geplaatst**: 06-05-18 20:41

Re: Alleen buitenrijden..

Geplaatst: 06-05-18 20:41

Gewoon doen, eerst aan de hand. Dan mee langs de fiets. Af en toe stoppen voor een paardensnoepje. Dan erop. Kost wat tijd.
, maar werkt wel. En je conditie gaat ook met sprongen vooruit

**Geplaatst**: 06-05-18 20:46

Re: Alleen buitenrijden..

Geplaatst: 06-05-18 20:46

Kan niet iemand uit de wei waar hij heengaat je komen ophalen met paard? Dan hoef je de eerste keer niet alleen.

**Geplaatst**: 06-05-18 22:48

Geplaatst: 06-05-18 22:48

Misschien kan het jou helpen de eerste paar keer iemand op een fiets mee te vragen.
Net als met het enkelspan heb je dan ook een soort "groom" waar je tegen kan praten. Want als je praat blijf je ademen en dat is best belangrijk

Als 43-jarige ben je minder onbevangen dan als 14 jarige.
Petje af dat je nog rijd na je val. Mocht dat beeld heel veel terugkomen in je hoofd zou je daarvoor EMDR kunnen overwegen.

En trouwens: stoer "doen" voelt een paard ook, dus als je je een dagje minder stoer voelt zou ik niet (teveel) buiten je comfortzone gaan. Als je langzaam, met kleine stapjes, je comfortzone uitbreidt komen jullie er ook.

**Geplaatst**: 06-05-18 23:00

Re: Alleen buitenrijden..

Geplaatst: 06-05-18 23:00

Lekker aan de hand beginnen. Eerst zonder zadel, later met zodat je kan opstappen als je je dapper voelt en af kan stappen wanneer het niet meer prettig voelt!

Vooral dat laatste heeft mij erg geholpen na mijn val (geen gebroken rug, maar mentaal een flinke klap aan overgehouden). Als ik licht in paniek raak of ik wíl gewoon niet meer omdat het genoeg is, heb ik voor mezelf de lat dusdanig laag gelegd dat afstappen écht mag

Wij paardenmensen hebben nogal het idee dat het goed is om tot het bittere eind te blijven zitten; maar dat hoeft natuurlijk niet! Stap tussendoor gewoon lekker af, wandel een stukje en als je je weer goed genoeg voelt kun je gewoon weer opstappen.

**Geplaatst**: 06-05-18 23:10

Re: Alleen buitenrijden..

Geplaatst: 06-05-18 23:10

Jeetje een gebroken rug na een val en dan nog rijden én buiten én alleen. Hopelijk durf ik dat ook, al hoop ik het nooit mee te hoeven maken. Dus bij voorbaat: heel knap wat jullie al samen hebben gedurf en bereikt

Verder als tip: zoek een route uit die voor jou vertrouwd is. Begin zo kort/klein mogelijk. Op die manier kan je, je vertrouwen krijgen. Bedenk van te voren manieren om zelf te kunnen ontspannen, zodat je die toe kan passen op spannende momenten. Bijv: ga ernaast wandelen, longeer een keer van te voren, ga zingen, zet een meditatieoefening op, laat je paard even grazen, maak met iemand onderweg een praatje, doe je voeten even uit de beugel, rij even met 1 hand, tel de koeien in de wei

.
Ik weet niet of het kan, maar ga eens met je paard fietsen aan de hand. Ook een goede afwisseling, minder saai dan wandelen en hij moet goed op jou focussen.
Veel succes!! En geniet ervan, de wereld en je paard zijn mooi

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-05-18 22:52

Re: Alleen buitenrijden..

Geplaatst door de TopicStarter : 09-05-18 22:52

Superbedankt voor alle tips!!
Ga morgen’ alleen’ naar het land, er loopt iemand mee naast ons, haalt hij, en ik, veel steun uit. Onze eerste dappere stap alleen!

**Geplaatst**: 09-05-18 23:03

Geplaatst: 09-05-18 23:03

Ik plaats hier even een stipje! Zit namelijk in hetzelfde schuitje, ik wil ook graag alleen buiten kunnen rijden (met een soms ietwat onzeker paard) we waren aardig op weg om daar stapjes in te zetten, tot ik een half jaar geleden viel & mijn rug brak. Ook een 24 jarige meid krijgt daar angst van, mocht dat je gerust kunnen stellen

De eerste stap (terug op mijn paard) heb ik al gezet, en fier dat ik was!

Maar terug naar buiten (alleen of met een vriendje) vind ik nog een beetje spannend! Ik heb nu een hele fijne instructrice die ons begeleid naar veilig en vertrouwd buiten rijden vanop de grond

Jouw plan van aanpak klinkt goed doordacht!
Als tip kan ik nog meegeven om ook goed te werken aan vertrouwen vanop de grond

Inderdaad ook kilometers buiten maken naast je paard, zodat je vanop de grond leert anticiperen op je paard, dat helpt mij nu heel goed!

Succes met je eerste ritje morgen!

**Geplaatst**: 10-05-18 12:58

Geplaatst: 10-05-18 12:58

Ik zit bijna in hetzelfde schuitje.
Zou dolgraag weer willen rijden, maar durf niet meer op te stappen.
Daarbij gebruik ik nu medicijnen( bloedverdunnend) , waarbij het niet verstandig is om te gaan rijden.
Maar zou ik echt willen Oostappen, dan ga ik dat doen bij Monya Spijkhoven.
Echt een topper die je op je paard en verder helpt.

**Geplaatst**: 10-05-18 13:28

Re: Alleen buitenrijden..

Geplaatst: 10-05-18 13:28

Ik heb eerst heel veel met mijn paard gewandeld (hierdoor heb ik vanaf de zijkant kunnen zien hoe hij op bepaalde situaties reageert).
De eerste keren erop zorgde ik dat er iemand meeging op de fiets en had ik van te voren al even gereden, zodat de ergste frisheid er een beetje af was.

Ik kan en ga inmiddels overal alleen heen met mijn paard. En mensen vragen mij vaak of ik met ze mee wil als zij voor het eerst met hun paard op buitenrit willen.

Het is absoluut niet zo dat mijn paard nergens bang voor is, maar hoe meer ik hem meeneem, hoe beter het is. 's Winters neem ik hem eigenlijk nooit mee naar buiten (vanwege de nattigheid etc.) en als ik hem dan in het voorjaar weer meenemen, heb ik echt wel met een heel fris paard te maken hoor

Als hij iets echt heel erg eng vind stopt hij. Dan wacht ik gewoon net zo lang tot hij er wel langs durft. Been geven heeft tot gevolg dat hij omhoog komt, dus ik wacht lekker, praat tegen hem en probeer hem op z'n gemak te stellen. Puur op vertrouwen gaat hij er (weliswaar in een drafje en met een grote boog) dan langs.

**Geplaatst**: 10-05-18 13:48

Geplaatst: 10-05-18 13:48

Ik moest ook altijd alleen (niemand wilde met me mee

) en ik ben geen held.
Ik ben eerst gaan wandelen naast mijn paard, Precies zoals Hisjebillie het heeft gedaan. Ook in mijn hoofd zat nog de stelling dat "op je paard heb je meer te vertellen" en "nooit afstappen dat hoort niet" maar gelukkig vond ik een fijn persoon die me van die onzin af heeft geholpen. Voor mijn paard geldt dat namelijk niet. Zij is heel blij als ik afstap als zij het niet vertrouwt, samen gaan we er dan naar toe om te ontdekken dat het niet eng is. (blaffende honden, vuilcontainers, trekkers met oplader, blauwe bloemetjes midden in het bos enz.) Ze loopt achter me aan en heeft en geeft veel vertrouwen. Ik probeer haar altijd er naar toe te laten gaan en te kijken en ruiken, soms lach ik haar uit, dat helpt haar enorm, ik ga met liefde op een enge putdeksel staan om het voor te doen.
Door zo heel veel te investeren en er geen punt van te maken, kunnen we nu prima samen op pad en hoef ik er ook eigenlijk inmiddels nooit meer af. Vaak is een "toe maar het kan wel" genoeg.
Ik ben zelf heel rustig tegen haar en respecteer haar angst/schrik. Zij draagt mij en moet dan bepalen of het veilig is, als ze het niet weet staat ze stil maar ze blijft nadenken en "overleggen"ze schiet er niet vandoor.

Wat ook helpt is mensen groeten die je tegen komt, dan weet ze ook, Ah dat is een mens (op een fiets, met paraplu, in rolstoel, met enge honden met aanspanning enz enz.)

Het kan echt maar kijk goed naar jezelf en je paard en hoe die reageert bij "spoken" vraag er anders een professional bij die je juist met dit soort grondwerk kan helpen.
Blijf bij jezelf en verleg je grens telkens een stukje.

**Geplaatst**: 10-05-18 13:54

Re: Alleen buitenrijden..

Geplaatst: 10-05-18 13:54

Het blijft zoeken naar iets wat bij jou past en niet te snel willen gaan denk ik.. Misschien helpt het om eerst aan de hand te gaan en dan aan de lange lijnen(lijkt dan ook op mennen). Als je daar vertrouwen in hebt kun onderweg later een keer opstappen.
Succes en ook genieten(dat kan ook ernaast of erachter)!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-05-18 19:04

Geplaatst door de TopicStarter : 10-05-18 19:04

Nielojram schreef:
Superbedankt voor alle tips!!
Ga morgen’ alleen’ naar het land, er loopt iemand mee naast ons, haalt hij, en ik, veel steun uit. Onze eerste dappere stap alleen!

Ik leef nog! Alles nog heel

Hark heeft wellicht een schore hinnik morgen, want er werden vele aria's weggeven, onderweg. Waar je paard van 1,50 naar 1,60 gaat, maar hij was stoer.
Hij hing wel enorm aan degene die meeliep ' I will follow' en ' Step by step' klonk door mijn hoofd.

Morgen gaan we zeker een meter of 300 van het land af.

Overigens, het ernaast lopen. Ben ik geen voorstander van, mijn haf heeft ooit geleerd, als ik mijn kop in de wind gooi, houdt niemand mij, ben erg blij met mijn Monty-halster, maar ik heb het gevoel hem meer te kunnen overtuigen erop, dan ernaast.

En, ik kies dan ook voor de weg van de minste weerstand, als het niet gaat, stap ik af. Ik ben niet de enige op de weg, better safe then sorry..

**Geplaatst**: 11-05-18 15:36

Re: Alleen buitenrijden..

Geplaatst: 11-05-18 15:36

Goed zo eerste hindernis overwonnen. Je kan er ook naast lopen of achter lopen maar wel met hoofdstel. heeft hij steun aan jou en kan hij langzaam aan zijn nieuwe omgeving wennen.

**Geplaatst**: 11-05-18 15:41

Re: Alleen buitenrijden..

Geplaatst: 11-05-18 15:41

Knap dat je het aandurft! Heel goed van je, daar mag je al heel trots op zijn.

Probeer lekker kleine stukjes inderdaad. Misschien een beetje wandelen om het 'alleen zijn' weer even op te bouwen ook.

Zorg voor de zekerheid wel dat er iemand op de hoogte is wat je gaat doen en waar je zult zijn. Wellicht overbodig, maar toch handig om het even te vermelden altijd

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-05-18 17:03

Geplaatst door de TopicStarter : 11-05-18 17:03

Vandaag zonder zijwieltjes

We staan qua land aan een fietspad, aan de rand van de Velserbroek, en hebben zo ongeveer 1,5 km alleen afgelegd. Har staat al 2 jaar op dit land, dus hij kent de omgeving, dat is dus al een enorm voordeel.

Hij was lekker voorwaarts, met een keer een hele kleine hapering, maar hoefde alleen mijn been aan te leggen en we konden door. Hele weg weer aria's, ' het luchtalarm' zei ik al tegen de mensen die ik tegenkwam, maar het ging onwijs goed.

Heb de hele weg (1,5 km :')

) hem aanmoedigend verteld wat voor ontzettend stoere pony het is, zingen werkt ook goed, dan blijft mijn ademhaling laag. Het was een mooi klein rondje, en hierdoor had hij wrs door dat hij wel weer bij zijn vrienden terugkwam.

Morgen doe ik hetzelfde rondje, even vertrouwen geven op de route.

Ben zo trots op ons, hahaha, het was zo heerlijk, alleen op pad!

**Geplaatst**: 11-05-18 17:24

Geplaatst: 11-05-18 17:24

hoi TS,
Wat ben je goed bezig. Leuk om te lezen zo.
Lekker op je eigen tempo je comfortzone steeds een stukje uitbreiden onder muzikale begeleiding

**Geplaatst**: 11-05-18 17:25

Geplaatst: 11-05-18 17:25

Ik zou iemand meenemen naar buiten. En dan bedoel ik gewoon iemand ernaast met de fiets of benewagen en een longeer of halstertouw. Mocht er iets gebeuren, dan is er iemand die jullie kan leiden.
en inderdaad voor alles belonen wat ie goed doet. Auto erlangs? Braaf! Fietser? Topvent! en zo op alles belonen.

Zag dat je inderdaad al paar fijne ritten hebt gemaakt en die goed gingen! super!

**Geplaatst**: 11-05-18 19:29

Geplaatst: 11-05-18 19:29

Nielojram schreef:
Vandaag zonder zijwieltjes

We staan qua land aan een fietspad, aan de rand van de Velserbroek, en hebben zo ongeveer 1,5 km alleen afgelegd. Har staat al 2 jaar op dit land, dus hij kent de omgeving, dat is dus al een enorm voordeel.

Hij was lekker voorwaarts, met een keer een hele kleine hapering, maar hoefde alleen mijn been aan te leggen en we konden door. Hele weg weer aria's, ' het luchtalarm' zei ik al tegen de mensen die ik tegenkwam, maar het ging onwijs goed.

Heb de hele weg (1,5 km ) hem aanmoedigend verteld wat voor ontzettend stoere pony het is, zingen werkt ook goed, dan blijft mijn ademhaling laag. Het was een mooi klein rondje, en hierdoor had hij wrs door dat hij wel weer bij zijn vrienden terugkwam.

Morgen doe ik hetzelfde rondje, even vertrouwen geven op de route.

Ben zo trots op ons, hahaha, het was zo heerlijk, alleen op pad!

Super goed! Mag je met recht trots op zijn, dat hebben jullie goed gedaan.

Ik ben ook geen held, de eerste keer buiten op mijn eigen paard was hij 'nogal voorwaarts', de staleigenaresse was mee, en dat was écht geen overbodige luxe.

Toen op een gegeven moment had ik er genoeg van, en zijn we een stevig stuk gaan verkennen. Ineens kwam de ontspanning (toen ik ging ontspannen), en ging het veel beter.

Ik begrijp je gevoel heel goed!