Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Nouvel schreef:Oh op die manier bedoel je, ik begreep uit je bericht dat hij te slim was om te blijven staan en dus weg bleef lopen.
En natuurlijk is rust belangrijk, dat is het bij alles was je aanleert wat ze lastig of spannend vinden.
Fijn dat ‘ie het nu wel doet!
ruitje schreef:Wij hebben er 1 gehad met een echt opstap probleem, die vertrok zodra je een voet in de beugel zette.
Misschien is dit topic daarom nog leerzaam?
https://www.boktb.nl/forums/viewtopic.p ... &t=1825537
Ayasha schreef:Mijn jonge merrie had die neiging ook. Ik stap met kruk op en ik bleef haar gewoon terug zetten op de plek. Al verzet ze maar 1 hoef. Terug zoals ik haar gezet heb. Ze krijgt geen vinger want dan pakken ze toch de hele arm, ook als ik eenmaal zit. Éérst stil staan. Pas dan mag ze weg stappen. Vertrekt ze zet ik haar stil en moet ze wachten. De eerste keer duurde het even eer ik er op zat. De tweede keer werd ze het al sneller moe. Na een week had ik een paard dat 99% van de tijd meteen stil stond. Inmiddels heb ik een paard dat zo plicht bewust stil staat dat het een standbeeld kan zijn. en dan ook echt met zo’n attitude van: Ik.beweeg.niet. heel vastberaden koppie trekt ze er bij.
Dus in het begin gewoon geen mm geven. Stil staan = stil staan. Da’s ook niet een hoefje voor of achter uit zetten.
Ik verhef mijn stem trouwens niet. Ik blijf gewoon de vraag/de uitleg rustig hetzelfde herhalen tot ze het snappen.
Jenara schreef:Ik mag er zelf ook weer mee beginnen, de stilstaan training.
Mijn jonkie van 4 stond telkens doodbraaf stil als ik krukje naast haar zette, op het krukje stapte
en vervolgens opstapte. Nu begint ze het te kennen en gaat ze testen ... gisteren haar tot 6x terug
naast dat krukje moeten zetten. Hopelijk leert mevrouw snel terug dat stilstaan toch makkelijker is.
Wat ik met veel dingen doe is het volgende ook "voor elke x dat je het niet goed doet, doen we het nog 2x extra", zo leren ze ook snel dat als ze braaf zijn, ze sneller beloond worden met rust/einde werk.
nouklime schreef:Ik heb dit 'probleem' ook gehad met mijn jonkie. Ik had elke keer een extra handje nodig om vast te houden! Toen was ik het zat en aan de gang gegaan met koekjes. de baan in stil staan koekje. aansingelen koekje. voet in de beugel koekje. hangen koekje. zitten koekje. Dit kunstje had hij binnen een week door. daarna alleen nog een koekje gegeven als ik erop zat. ondertussen doen we alles zonder koekje en staat hij stil.
bruintje123 schreef:OP het harde opstappen zou ik niet doen.
Paarden zijn daar echt niet voorzichtiger en heb al paarden onderuit zien glijden bij ruiters die dat ook dachten.
Maak opstappen leuk en ook een onderdeel van de training.
Leuk maakte ik het door een snoepje te geven direct na het opstappen.
Eerst met een vasthoud hulp die steeds verder afstand neemt.
Bij het snoepje aanpakken wil ik dat het paard de hals buigt naar mij toe, want met een gebogen hals kan een paard niet lopen.
Ondertussen uiteraard ook een aai en een stem beloning.
Eerst krijgen ze binnen een seconde al dat snoepje om het geduld niet op de proef te stellen.
Maar die tijd stel ik op een gegeven moment uit, 2 seconde braaf stil staan, 4 seconde braaf stil staan en dan pas het snoepje. Tot zo lang ik wil.
En dan ga ik het snoepje afbouwen, de ene keer wel, dan weer niet.
En ook gaan op en af stappen onder het rijden.
Is hij lekker ontspannen, stap af en weer op. Net zo goed mee oefenen dan dat je aandraven of braaf aangalopperen oefent. Dus niet alleen aan het begin als de spanning vaak toch al wat hoger is.
Maar ook tussendoor. En als je klaar bent, even er af en er weer op en klaar. Dan is het voor het paard ook niet altijd zo dat er werk achteraan komt.