Bokt.nl

Joolien schreef:

Is het toevallig een spanjaard/Portugees? Soms worden paarden op druk ingereden, dan zijn ze een bonk spanning, maar durven niets uit te vreten omdat de druk zo hoog is. Als je ze dan ontspannen wil rijden, gaan ze aan de kletter in blinde paniek. Ik heb mezelf ook wel eens in veiligheid moeten brengen door precies hetzelfde probleem, paard ging blind er vandoor, was bang dat ie door t hek zou gaan.
Het verschilt echt per paard wat je hier aan moet doen, dat ligt er helemaal aan hoe het paard is, hoe hij hiervoor is getraind en ingereden en wat jij hieraan doet.
Is het heel toevallig een palomino?

Gizeppie schreef:

Joolien schreef:

Is het toevallig een spanjaard/Portugees? Soms worden paarden op druk ingereden, dan zijn ze een bonk spanning, maar durven niets uit te vreten omdat de druk zo hoog is. Als je ze dan ontspannen wil rijden, gaan ze aan de kletter in blinde paniek. Ik heb mezelf ook wel eens in veiligheid moeten brengen door precies hetzelfde probleem, paard ging blind er vandoor, was bang dat ie door t hek zou gaan.
Het verschilt echt per paard wat je hier aan moet doen, dat ligt er helemaal aan hoe het paard is, hoe hij hiervoor is getraind en ingereden en wat jij hieraan doet.
Is het heel toevallig een palomino?

Nee het is geen Spanjaard of Portugees. Ik heb overigens wel op zo n stal gewerkt en jarenlang een lusitano geleasd.. Ik weet hoe kort en strak zij vaak worden gereden en waarom zij van die brede nekken hebben. Deze paarden zijn vaak extra vert en mijn paard is heel introvert. Mijn paard gaat er ook in blinde paniek vandoor, maar merk dat dit pas gebeurd als hij dus ruimte krijgt paard te zijn of te ontspannen..

khirshanta schreef:

Kan goed zijn dat je connemara nooit op eigen benen heeft hoeven staan.

Vooral doorgaan met vertrouwen geven door grondwerk, eventueel lange teugelen, en onder het zadel lijkt het mij een idee om met (licht) gewicht in de hand nog steeds iets te laten verlengen.

Sizzle schreef:

Het is voor jong edieren niet heel ongewoon dat ze sterk aan de ruiter hangen.
Lange lijnen waarbij je uit zicht bent kan heel veel helpen, voor sommige is dat al te veel en dan kun je met lange teugelen een eerste stap maken, dan loopt het paard dus vooruit.

Gewoon voorlopig niets losgooien, ontspannen kan ook met verbinding.

tamary schreef:

Ook aan 1 lijn/leadrope is het principe hetzelfde. Paard leert luisteren/zelfvertrouwen ongeacht jouw leiderspositie t.o.v. hem. Nu is het winter en het enige recept voor warme voeten is zelf lopen, dus flink km's maken naast hem. Zadel er op, tussendoor stilstaan, voetjes laten geven, aan zadel prutsen (singel gaatje losser/vaster) tot gewicht in de beugels tot aan op en af stappen aan toe (mits verantwoord). Allerlei dingen gewoon maken die thuis geen probleem zijn. Poets maar midden in het bos zelfs.

Er hoeft met dit paard niks echt ernstigs gebeurt te zijn tijdens het inrijden, de onzekerheid kan van tig dingen komen tot niet ingereden zijn aan toe (misschien enkel zonder zadel gereden?). In elk geval is hij nu bij jouw onzeker, kan simpelweg een gebrek aan ervaring zijn (import eerste reis, eerste nieuwe kudde, mensen die anders doen/klinken/ruiken (ander eten/deo/etc.), andere brok en misschien nu tekort of juist niet meer. Behandel het paard wat je nu voor je neus hebt, dus onzeker met mens er naast en onzeker met mens er op. Ga niet speculeren over hoe het komt, maar leer hem hoe wel te reageren en welke manier wel veilig voelt om "ik snap/durf dit niet" te zeggen (liefst door stilstaan/contact maken met mens). Begin met er naast op te lossen, want dat is ten eerste veiliger voor jullie beide en wat aan de hand niet lukt moet je er op niet eens willen proberen.

MaaikeL8 schreef:

Eerst wil ik zeggen, super van je dat je zo’n paardje bent gaan helpen!
Zonder te veroordeelden klinkt dit als een geïmporteerde tinker? die waarschijnlijk veel te snel ingereden is?
Helaas gebeurt dat heel vaak in Ierland en kunnen sommige paardjes daar niet goed tegen. Dat vluchtgedrag herken ik heel goed, dan zijn ze even echt helemaal onbereikbaar, is dat bij jou ook zo?
Wat in mijn ervaring helpt is ze heel veel tijd geven om alles te verwerken. En nog niet echt gaan rijden.

De dingen die jij nu al doet klinken super! Ik zou dan gewoon tussendoor af en toe een week vrij geven. Echt alleen even poetsen of voeren.

Soms na een week vrij hebben ze iets kunnen laten bezinken en gaat het ineens makkelijker. Maar wat jij nu al doet, wandelen met zadel, eraan zitten, veel grondwerk en desnoods lange teugelen (dan sta je naast t paard) dat zou ik nu eerst volhouden!
Succes!

Speirs schreef:

Eens met Maaike hierboven.
En een paar maandjes is natuurlijk nog wel heel kort, misschien gaat het allemaal wat te snel.

Ik zou zelf het rijden even achterwege laten en gaan voor ontspanning en vertrouwen aan de hand. Misschien eerst rechtricht-oefeningen doen aan de hand voor de balans.

Succes! En vooral lekker genieten en elkaar leren kennen.

Caira schreef:

Het kan goed zijn dat jij onbewust iets aanspant of je adem even inhoudt bij het loslaten van de teugels. Vooral als je al eens gevallen bent, kan je lichaam onbewust reageren op dit stukje controle loslaten. Voor een toch al gespannen paard kan dat dan net te veel zijn.

Inxs schreef:

Sizzle schreef:

Er zijn wel meer paarden die het moeilijk vinden als ze het idee hebben dat ze geen ruiterondersteuning hebben. Gewoon in eerste instantie die zekerheid blijven bieden en dan de hals uitschuiven zonder contact te verliezen.

Dat idd. Gewoon aan een lange contactteugel. Desnoods bouw je het langzaam uit van iets langer naar steeds een stukje meer. Mijn merrie kan ook als een haas wegknallen als zij de ruiterondersteuning mist. Zeker als zij op haar manier iets ziet wat "eng" moet zijn. Heb ik haar echter aan een contactteugel, lang of korter, dan haalt zij haar zekerheid/zelfvertrouwen uit dat contact en loopt gewoon door. Ze kijkt dan wel even met een scheef oog, maar schiet niet weg.

Fair schreef:

Longeer je ook? Dat is wel de beste oefening om je paard op zijn eigen benen te laten lopen.

Ik heb er ook zo'n eentje gehad die er vandoor schiet. Ik heb eigenlijk heel veel gelongeerd, op zijn eigen benen laten lopen en zodra dat goed ging langzaam de overstap naar rijden gedaan.