Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-06-16 19:16

Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 21-06-16 19:16

Ik heb een sensibele merrie. Door haar sensibel zijn is het elke keer weer van 0 af aan beginnen wat betreft nieuwe omgeving, rondstappen op het erf etc.
Ik zal een paar voorbeelden noemen zodat het wat duidelijk wordt.

Door het mooie en droge weer een paar weken terug reden wij uiteraard veel in de buitenbakken. Toen het weer slechter werd reden wij in onze binnenbak. Mijn merrie was erg schrikkerig bij aanvang terwijl zij de binnenbak al veel langer kent. Heb ik weer even in de binnenbak gereden dan is het grotendeels prima, al blijft haar rillerig gedrag wel steeds aanwezig. Gaan wij weer in de buitenbak rijden, dan kan ik weer van voor af aan beginnen. Er is geen land mee te bezeilen, kijkerig op alles wat beweegt en ademt.

Een paar maanden terug heb ik een start gemaakt op buiten(ritten) te gaan rijden. Dit stapje voor stapje opbouwend. Nu wilde ik vandaag weer een uitstap rondje op het erf gaan doen, maar weer is zij ril en gespannen op alles om haar heen. Zelfs schaduwstrepen of een wegwaaiend pluisje is ruim voldoende om haar strak te laten staan. Naast de fiets of lopend er naast, dan pruttelt ze ook wel eens wat, maar meestal is er bijna nooit iets aan de hand en volgt ze mij, al snuivend en snurkend, door vuur bij wijze van spreken.

Ik word er zo moedeloos en soms gewoon kriegel van dat ik elke keer weer opnieuw moet beginnen met het desensibiliseren van mijn merrie voor haar omgeving ohz.

Heb jij er ook zo ééntje? Irriteer jij je soms ook mateloos aan het feit dat je weer opnieuw kan/moet beginnen? Hoe ga jij daar mee om?

**Geplaatst**: 21-06-16 19:18

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 21-06-16 19:18

Ben je zelf niet (onbewust) gespannen? Daar reageren paarden ook op.... wat krijgt ze voor voer? Minder voeren wil ook wel eens helpen.

**Geplaatst**: 21-06-16 19:22

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 21-06-16 19:22

Natuurlijk hou je je eigen houding, welzijn en gemoedstoestand tegen het licht. Ik kan zo relaxt zijn als wat, haar gedrag wordt er niet anders van.

Zij staat 24x7 in de wei :-)

**Geplaatst**: 21-06-16 19:35

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 21-06-16 19:35

Ik heb ooit een behoorlijk sensibele merrie verzorgd, en bij haar hielp magnesium goed! Het haalde de scherpe kantjes er zeker vanaf. Misschien kan je dat proberen?

**Geplaatst**: 21-06-16 20:03

Geplaatst: 21-06-16 20:03

Lynnepinny schreef:
Ik heb ooit een behoorlijk sensibele merrie verzorgd, en bij haar hielp magnesium goed! Het haalde de scherpe kantjes er zeker vanaf. Misschien kan je dat proberen?

Ja, heeft ze inderdaad een tijdje gehad, maar dat heeft nagenoeg niks geholpen :-)

**Geplaatst**: 21-06-16 20:04

Geplaatst: 21-06-16 20:04

Hormonen?

**Geplaatst**: 21-06-16 20:07

Geplaatst: 21-06-16 20:07

Hormonen? Geen idee eigenlijk, wat ik wel weet is dat haar ril zijn altijd is en niet een periode erger of beter in die zin. Vandaar uit zou ik niet gelijk aan hormonen denken. Logisch bekeken dan.

Schriktrainingen en grondwerk deden we ook trouwens. Voordat die vraag voorbij komt :-)

**Geplaatst**: 21-06-16 20:11

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 21-06-16 20:11

Heeft een da er ooit iets van gezegt? Over haar gedrag?

En haar vorige eigenaren?

**Geplaatst**: 21-06-16 20:16

Geplaatst: 21-06-16 20:16

mijn ruin heeft dat ook. Het wordt wel beter in vertrouwde omgeving dan heeft hij slechts een paar minuten nodig om weer te ontspannen, maar buiten het erf is alles spannend. De ene dag gaat het super. De andere dag is alles eng. En wandelend loopt hij ook snurkend mee, maar erop is het "freeze" en het liefst daarna terug naar stal

Overigens kon hij twee jaar geleden niets en kwam hij het erf niet eens af. Nu gaan we toch al naar buiten, maar het heeft tijd nodig en veel herhaling

**Geplaatst**: 21-06-16 20:19

Geplaatst: 21-06-16 20:19

Ik heb er zelf ook zo een, heb hem nu drie jaar. Aan zn leeftijd ligt het niet.. Kreeg dit ook te horen van de vorige eigenaar, die kon er niet mee overweg. Als ik er iemand op zet die het probeert te corrigeren gaat het ook fout. Accepteren en doen alsof je niks doorheb is het enigste dat helpt, mn broertje rijd er ook zo op weg omdat hij erom kan lachen en weer doorrijdt.

Ik denk niet dat het ooit veranderd het hoort er gewoon bij. Ik heb me in het begin ook geïrriteerd en ben ook wel eens boos geworden maar dan wordt het alleen erger.. Tegenwoordig doe ik alsof er niks is, rij met een los teugeltje en lach ik erom als hij weer eens opzij vliegt. Veranderd toch niet dus dan maar accepteren. Merk dat als ik zelf het negeer en er niet op in ga hij ook rustiger wordt. Gewoon doen alsof er niks aan de hand is. Het is trouwens niet zo dat hij niks gewend is hoor, rijden uren buiten, heeft in verschillende kuddes gestaan etc. Maar elke buitenrit is hij in het begin gestresst of wordt het na 1 bewegende grasspriet. Na een tijdje zakt dat wel weg.

Oh hij is trouwens echt super betrouwbaar. Voel me geen seconde bang op hem. Hij schrikt veel maar blijft altijd bij me.

Laatst bijgewerkt door finnens op 21-06-16 20:27, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 21-06-16 20:25

Geplaatst: 21-06-16 20:25

Je zou de mijne kunnen beschrijven.
Braaf dier, eigenlijk bomproof (je krijgt haar overal op/over/langs uiteindelijk) maar ze staat onder hoogspanning. Ene dag wat meer dan andere.

Het verhaal van de binnen/buitenbak is hier exact hetzelfde. Rijd je heel de winter in de binnenbak, springt ze de eerste keren in de buitenbak rond. Rij je na een tijdje weer in de binnenbak dan is een scheldende zandkorrel voldoende om door het plafond te gaan.

Buitenrijden kan ik overal, ook alleen. Maar moet er wel bij nemen dat er om de 5 meter een karpersprong gemaakt wordt vanwege een draaiend blad of een verkeerd gerichte zonnestraal.

En ja ik wordt daar soms heel kriegel van. Maar als ik me er druk in maak wordt het alleen maar erger, kan gaan tot ongecontroleerd rondrennen of steigeren. Dus probeer ik me er niet druk in te maken *goede les in zelfbeheersing*.

Capriolen negeren en als ze het te bont maakt koppie aan het werk zetten werkt nog het beste. Als ze voor het minste kan 'ploinken' kan ze ook om de 5 passen een overgang of travers/schouderbinnen/omstellen/wijken etc doen.
En verder vooral 'er af blijven' als ze onder spanning staat. Minste hulp is dan voldoende om over de rooie te gaan dus dat moet ik heeeeeeel geleidelijk opbouwen dan.
Ervoor zorgen dat ze zichzelf niet kwijtspeelt in hysterie.

Maar ja, ik zit soms wel eens te schelden dat ze er nu mee moet kappen. Helpt niets maar soms moet mijn spanning er dan ook uit

.

**Geplaatst**: 21-06-16 20:26

Geplaatst: 21-06-16 20:26

De ruin die ik rijdt heeft het niet zo extreem zoals jou merrie, maar hij kan er ook wat van!
Als hij er weer is een keer vandoor schiet (hij rent eerder dan dat hij stilstaat), of opzij springt dan probeer ik altijd te doen alsof er niks aan de hand is. Heb hiervoor een nog sensibeler paard gereden dus kan mijn lichaam ook tijdens dit soort acties ontspannen.

Hier reageert hij erg goed op! Als ik er niks mee doe dan loopt hij zo door.
Verder zorg ik ervoor dat hij voor mijn binnenbeen opzij gaat want zo krijg ik hem de baan door.
Op vreemd terrein is hij gek genoeg wel makkelijker; dan is hij meer op mij gefocust omdat ik de enige ben die hij kent :')

**Geplaatst**: 21-06-16 20:27

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 21-06-16 20:27

Heb je er wel eens aan gedacht magnesium bij te geven, dat scheelt soms een hoop.

**Geplaatst**: 21-06-16 20:28

Geplaatst: 21-06-16 20:28

Overigens is hij door de jaren heen wel beter geworden. Het was eerst veel erger!
Het is dus wel te trainen maar hier gaat veel tijd, moeite en ontspannen spieren inzitten

**Geplaatst**: 21-06-16 20:34

Geplaatst: 21-06-16 20:34

Herken dit helaas heel erg. :(:)

Bij mij helpt "gewoon" doorrijden en aan het werk zetten. Onbewust ging ik zelf al zoeken naar dingen en afwachten (nog wel eens, ben het nog niet verleerd). Nu ik hier bewuster van ben (d.m.v. les) rijd ik haar er "gewoon" doorheen. Om mezelf in het begin wat moed in te spreken zei ik er "kom op/hup /door!" bij.

Sinds enkele weken magnesium gaan voeren. Helaas merk ik weinig verschil (had gewoon te hoge verwachtingen haha

). Ik blijf het wel voeren voor het minimale resultaat. Ze blijft namelijk minder lang in paniek modus hangen.

**Geplaatst**: 21-06-16 20:34

Geplaatst: 21-06-16 20:34

Klinkt bekend! mijn merrie is ook zo. Hebben ook het voer wel eens aangepast, en ook magnesium gegeven. Maar dat heeft helaas niet geholpen. Ik denk dat het ook gewoon bij die van mij een deel temperament is, dus dat zal blijven. Maar door de jaren heen is het al wel wat verbetert, vooral door de band op te bouwen door grondwerk en veel contact. Maar nog steeds hebben we er erg last van, dus ik lees mee..

**Geplaatst**: 21-06-16 20:46

Geplaatst: 21-06-16 20:46

@ Yenni
Ik heb er nog nooit een DA bij gehad, en persoonlijk vind ik dat ook niet nodig bij een rillerig paard. Zij is lichamelijk verder in orde, maar spoort soms even niet _O-

Ik ben op de fokker na de 2e eigenaar. Ik kocht haar zo uit het land toen ze 2,5 jaar was.

@ All
Ik probeer, zoals door jullie ook al aangedragen, om zelf zo ontspannen mogelijk te blijven. Het zal ook herkenbaar zijn dat dit soms niet altijd even goed lukt. Net als mijn merrie heb ik ook wel eens dagen dat het beter of slechter gaat

@ Thioro
Jou beschrijving klopt wel aardig, en is het oppassen dat ze zichzelf niet verliest in haar eigen hysterie of Freezzz moment. Hier probeer ik oplettend in te zijn dat ze zover niet komt. Soms ontkomt me dat ook wel eens hoor, ik stap dan ook gewoon af om haar kennis te laten maken met hetgeen wat haar angst of de zenuwen gegeven heeft op dat moment.

**Geplaatst**: 21-06-16 20:56

Geplaatst: 21-06-16 20:56

Ik denk ook wel dat het bij haar het aard van het beestje is hoor. Haar moeder was niet de leukste merrie vernam ik pas veel later. Deze merrie (moeder) sloeg je zowat het daglicht uit de ogen als je de box in kwam.
Godzijdank is mijn merrie in dat opzicht een hemels verschil. Ze is superbraaf aan de hand, gehoorzaam, respectvol, noem het hele arsenaal maar op. Je kan je eigenlijk geen fijnere merrie wensen. Daar heb ik ook heel wat tijd in gestoken om dat oke te krijgen. Het zou dan ook zo mooi zijn als dit ohz ook zo zou kunnen. Al moet ik wel vermelden dat zij ohz nagenoeg niet bokt, steigert oid. Ze is erg werkwillend met een will to please. Maar die rillerigheid en daardoor elke keer weer van 0 af moeten beginnen >;)

**Geplaatst**: 21-06-16 21:00

Geplaatst: 21-06-16 21:00

Inxs schreef:
Lynnepinny schreef:
Ik heb ooit een behoorlijk sensibele merrie verzorgd, en bij haar hielp magnesium goed! Het haalde de scherpe kantjes er zeker vanaf. Misschien kan je dat proberen?

Ja, heeft ze inderdaad een tijdje gehad, maar dat heeft nagenoeg niks geholpen

Heb je wel een organische verbinding van magnesium gebruikt?
Magnesium oxide is voor een paard bijna niet op te nemen maar wordt toch veel verkocht.
Je moet dus een citaat of chelaat gebruiken.
Pharma horse heeft een fijn magnesiumcitraat zonder andere vulmiddellen en je hebt er maar erg weinig van nodig waardoor het redelijk goedkoop in gebruik is.

**Geplaatst**: 21-06-16 21:03

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 21-06-16 21:03

Ik heb die van Pharmahorse gebruikt Albert. Ze werd er wel heel soepel van, maar in't hoofd werd ze er niet anders van :-)

**Geplaatst**: 21-06-16 21:31

Geplaatst: 21-06-16 21:31

Zeer herkenbaar!! En toch er is voor mij geen betrouwbaarder paard dan mijn merrie. .Maar je word er soms weleens moedeloos van!! Helemaal veranderen zul je t nooit..das de aard vh beestje.. Veel grondwerk heeft mijn paard wel geholpen!!

**Geplaatst**: 22-06-16 06:35

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 22-06-16 06:35

Ik zeg ook niet dat je er een da bij moet halen, ik dacht misschien heb je het ooit gevraagt waar het vanaf kwam bijv. Tijdens een enting.

**Geplaatst**: 22-06-16 06:57

Geplaatst: 22-06-16 06:57

Anoukloves_ schreef:
Herken dit helaas heel erg.
Bij mij helpt "gewoon" doorrijden en aan het werk zetten. Onbewust ging ik zelf al zoeken naar dingen en afwachten (nog wel eens, ben het nog niet verleerd). Nu ik hier bewuster van ben (d.m.v. les) rijd ik haar er "gewoon" doorheen. Om mezelf in het begin wat moed in te spreken zei ik er "kom op/hup /door!" bij.

Ik had dit kunnen schrijven, zo herkenbaar

. Ook het moed inpraten.

Verder krijgt die van mij stress control. Heeft al wel iets geholpen moet ik zeggen.
Maar het doet geen wonderen

**Geplaatst**: 22-06-16 07:05

Geplaatst: 22-06-16 07:05

$*\o/*$ $*\o/*$ Welkom bij de club $*\o/*$ $*\o/*$ . Af en toe word je horend dol van deze paarden maar als je ze gewonnen hebt zijn ze zo super om mee te rijden.
Je vraagt hoe wij er mee omgaan?
Wij lachen heel erg veel om onze merrie, ze vindt zo veel eng maar het gaat heel erg goed. We hebben haar nu 7 jaar en van een ongeleid projectiel is ze nu gewoon een braaf en rillerig paardje.
Dus humor kan je helpen. Wij doen heel veel met haar. Doordat ze hier aan huis staat heb ik haar veel in de hand. Dat helpt ook. Ze is echt ons maatje.
Omdat ze een setje is met de ruin (is leuk en fijn voor beiden paarden) , kunnen we goed met haar buiten rijden. Zij altijd voorop en als het te heftig wordt neemt de ruin het over. Dat isn og maar een of twee keer per buitenrit dus ze doet het echt klasse.
Zadelen roept spanning op. Niet meer wat het was want ook dat gaat erg goed. Maar wel met een ergonomische singel en met rust en beleid. Tussendoor eventjes rondstappen zodat ze goed kan kijken naar alles wat ritselt, langskomt etc , voordat ik het hoofdstel bevestig en voordat ik er op stap. Dus geef haar heel veel tijd. Tja het zijn paarden die geduld vragen, humor, veel in de hand hebben en bakken met liefde. Onze Pol is zo dapper geworden vergeleken bij de nerveuze spriet die ze was. Maar het zal er altijd een beetje in blijven. We hebben ons paard nu 7 jaar en de eerste jaren ging het glad niet zo goed als nu.
Je mag echt nooit boos worden op dit soort paardjes en dat is af en toe wel moeilijk, maar dat werkt zeer averechts want gelijk is het stres niveau op de top.
Ik zal haar niet gauw verkopen, want dan moet ze al die stres van wennen en zo opnieuw ondergaan :(:)

. Daar is ze te lief en ook te goed voor.

O ja, belangrijk voor onze merrie. Zij verdraagt een stal niet, dus ze staat 7 x 24 uur buiten en ze heeft een inloopstalletje. Sinds het laatste jaar is ze zo relaxed geworden dat we haar regelmatig zien staan in haar stal altijd met het koppie naar buiten. Ik denk dat het helpt als deze paarden in de kudde lopen en veel buiten zijn. Kunnen ze energie kwijt, zien ze veel.

**Geplaatst**: 22-06-16 07:13

Geplaatst: 22-06-16 07:13

Lotgenoten $*\o/*$

Het is alsof je mijn merrie beschrijft. Maar mijne blijft ook in dezelfde bak op dezelfde dingen kijkerig. Al laat je het 300x van dichtbij bekijken, dan is het niet eng, maar als je er dan weer langs wil draven zit daar een groep leeuwen.

Het enige is inderdaad negeren en zorgen dat ze heel scherp aan de hulpen staat zodat je veel te vertellen hebt (heb er soms een africhtingsbit in hangen).

Magnesium hielp hier ook niet. Ik lees graag mee voor tips.