Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-05-16 08:05

Hoe pak jij zoiets aan? ...Frozen horse

Geplaatst door de TopicStarter : 01-05-16 08:05

Alhoewel ik een hele brave merrie heb, is het bij tijd en wijle soms een vreemd gebakje wat haar schrikreacties aangaat. De titel geeft het al zo'n beetje aan, ze bevriest en staat zo stijf van spanning dat je er een spijker krom op slaat. Meestal is het van te voren al merkbaar en geef ik lichtjes been om haar voorwaards te houden. Als het te gortig gaat laat ik haar halt houden zodat zij naar het zogenaamde engs kan kijken en als de mogelijkheid daar is laat ik haar ook kennis maken met het voorwerp dmv o.a aanraken en ruiken/snuffelen. Soms wil ze er aarzelend zelf naar toe om het te onderzoeken wat ik dan ook wel weer stoer vind van haar.
Nu snap ik in aantal gevallen haar freez momenten wel, maar wat ik dan wel raar vind is dat zij dit ook doet bij zaken welke zij al lang bekend mee is zoals bv wandelaars en of fietsers. Nu zou je kunnen zeggen dat het aanstellerij is van haar, maar haar lichaamstaal is wel dusdanig dat ik dit maar moeilijk vind aan te nemen. Ze is er op zo'n moment ook echt even af en dat merk je duidelijk. Éénmaal luid Boeh! roepen en ze is ook weg bwv.
Nu moet ik wel zeggen dat zij van nature een snelle schrikkerd is, er is niet veel nodig om haar opzij te laten springen. Zelf ben ik er vaak wat lacherig onder, maar vind het wel vervelend worden dat zij bij bv naderende wandelaars en fietsers al ver van te voren in haar freez modus terecht komt terwijl daar (in mijn optiek althans) eigenlijk geen aanleiding toe is.

Ik lees graag jouw ervaring en hoe je dit bv oplost of af weet te zwakken tot acceptabel nivo.

Reacties als schriktrainng, voerbeleid, grondwerk en andere one-liners kan ik mijzelf ook bedenken en zijn overbodig in dit geval. Ik lees liever ervaringen van ruiters welke met een soort gelijk "probleem" zitten.

**Geplaatst**: 01-05-16 08:21

Geplaatst: 01-05-16 08:21

Die van mij kan het ook vanuit volle galop _O-

Hij staat in één keer stokstijf stil om te kijken wat er is. Ik vind het niet al te erg, omdat hij vroeger als puppy gewoon in één keer omdraaide en weggaloppeerde. Dat vond ik lastiger en gevaarlijker op de openbare weg. Ik heb het goed leren uitzitten en mijn rijmaatje heeft ook geleerd afstand te houden

Hij staat namelijk letterlijk in één klap stil met rechte benen }:0

Maar even serieus: Gelukkig wordt het met de jaren minder en gaat hij ook steeds sneller weer voorwaarts. Mijn ruin doet het al nauwelijks meer

Veel oefenen denk ik!

**Geplaatst**: 01-05-16 08:28

Geplaatst: 01-05-16 08:28

Mijn merrie doet dit ook nog wel eens.
Vooral toen ze jonger was, deed ze dit veel vaker. Die kon ook zo ineens vanuit een flinke draf in de slide stop en freeze...
Mijn merrie is ook snel gespannen. Verder buiten bomproof voor alle grote landbouwevoertuigen etc. Maar een onverwachts muisje in een bosje vindt ze eng.
Ik wil niet dat ze zo ineens stil gaat staan, want ik wil niet dat dat mij overkomt midden op de weg, of bij een oversteekplaats, of als er een auto achter mij aan komt.
Ze mag van mij wel kijken, maar ik zelf besteed zo min mogelijk aandacht aan het enge. Tijdens het kijken moet ze van mij wel voorwaarts. Hier werkt nog het beste dat ik haar wel voorwaarts laat lopen, zelf als een zoutzak zo ontspannen zit met een lang teugeltje en als ze wil mag ze er naar kijken. Ik straf niet als ze weg springt, maar haal haar gewoon rustig terug. Als ze stil gaat staan, geef ik been en daar moet ze van mij wel naar luisteren. Al gaan we er superscheef langs, als we maar voorwaarts gaan.
Klinkt makkelijk bovenstaande, maar dat gaat natuurlijk niet zo van de een op de andere dag.
Het is een kwestie van oefenen. En zelf zo weinig mogelijk aandacht besteden aan het enge.

**Geplaatst**: 01-05-16 08:31

Geplaatst: 01-05-16 08:31

Mijn fjord deed dat ook vroeger en ik heb haar geleerd als ik bij iets engs op haar schouder tikte dan keek ze om en gaf ik iets lekkers.
Zo haalde ik haar uit die fixatie om of te vluchten of te verstijven.
Werkt super en is makkelijk te leren.

**Geplaatst**: 01-05-16 08:47

Geplaatst: 01-05-16 08:47

Vooral niet naar laten kijken want dan gaan ze zich erop focussen en wordt het alleen maar erger. Mijn merrie doet dit soort dingen helaas ook sinds ze gereden is door een bijrijder. Vroeger keek ze nergens naar. Ik probeer haar langs die enge dingen te krijgen door schouderbinnenwaarts erlangs te gaan. Lukt dat niet dan ga ik op een kleine volte er vlakbij rijden en dan zorgen dat ze haar binnen achterbeen ver onder de masse zet en op die manier de volte vergroten. Ik merk nu dat het steeds makkelijker en sneller op te lossen is op die manier.

**Geplaatst**: 01-05-16 08:51

Geplaatst: 01-05-16 08:51

Mijn bijrijpaard doet dit, vooral met instappen, ook regelmatig. Eerst heel erg kijken naar het enge voorwerp (vaak iets als een fietser of een geparkeerde auto), ik "corrigeer" dat dan vaak door even in m'n teugel te knijpen, meestal is ze er dan weer bij. Als ik daar te laat mee ben raak ik d'r vaak even aan met m'n zweepje, dan ontwaakt ze meestal ook wel weer. Als ze het daarna blijft doen ga ik haar gewoon zo veel mogelijk aan het werk zetten, zodat ze weer op mij gaat letten en niet op alle dood enge gebeurtenissen in de rest van de wereld.

**Geplaatst**: 01-05-16 09:22

Re: Hoe pak jij zoiets aan? ...Frozen horse

Geplaatst: 01-05-16 09:22

Mijn merrie heeft er ook last van met buitenrijden. Wat helpt is als mn zus met haar pony rustig langs ons rijdt, dan gaat mn merrie weer mee. Wat ik op dat moment doe, negeert ze volledig. Soms voel ik t aan komen en geef dan extra been of stemhulp. Als ik op tijd ben, werkt dat wel.
Behalve bij 1 boerderij. Daar gaat ze in freeze, en daarna echt niet meer vooruit. Ze gaat nog eerder zijwaarts de sloot in. Dus daar stap ik af en loop ik ernaast. Ze heeft altijd al meer vertrouwen en respect voor mij als ik ernaast loop dan dat ik erop zit.
Ik heb dus niet echt tips, maar lees hier mee. Ga die van t snoepje in ieder geval proberen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-05-16 09:28

Geplaatst door de TopicStarter : 01-05-16 09:28

Cool! Al aardig wat reacties zie ik

Idd met instappen/warmdraaien is haar kijkgedrag meestal ook aanwezig. Zelfs in de binnen of buitenbak waar ze meerdere malen per week in loopt/werkt. Over het algemeen is dit na een paar rondjes wel grotendeels verdwenen, maar je zou toch zeggen dat het op een gegeven moment toch gewoon klaar zou zijn. Het voelt als, dat zij bij binnenkomt het de eerste keer is. Da's raar toch?
Uiteraard heb ik mijn eigen houding en "welzijn" ook onder de loep genomen en ja, soms zal ik zelf diegene zijn (geweest) welke bv olie op het vuur giet. Al weet ik zeker dat dit lang niet in alle gevallen de aanleiding is. Dus idd, als een zoutzak int zadel, lichtelijk teugelcontact en het voorwaardse onderhouden.
Vind madam het echt eng dan heeft in haar geval het maken van een kleine volte een averechtse werking, is mijn ervaring. Neemt niet weg dat dit zeker kan bijdragen tot, bij andere paarden hoor ;-)

Er niet naar laten kijken klinkt voor mij als een soort van struisvogelpolitiek. Als ik het probleem niet zie ist er ook niet, maar draagt dat ook bij aan het desensibiliseren van omgevingsfactoren vraag ik mij dan af. Die vraagstelling is geen aanval hoor, integendeel ;-)

Het is eerder een afvraging mijnerzijds :-)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-05-16 09:36

Geplaatst door de TopicStarter : 01-05-16 09:36

funnyhorses schreef:
Mijn fjord deed dat ook vroeger en ik heb haar geleerd als ik bij iets engs op haar schouder tikte dan keek ze om en gaf ik iets lekkers.
Zo haalde ik haar uit die fixatie om of te vluchten of te verstijven.
Werkt super en is makkelijk te leren.

Ik denk even luid op hoor, beloon je dan niet voor iets wat je niet beloond wilt hebben?

**Geplaatst**: 01-05-16 09:37

Geplaatst: 01-05-16 09:37

Ik denk dat je veel kunt hebben aan het topic : right brain introvert
Even in de zoekfunctie zoeken.

Zo te lezen voel je al aankomen wanneer je paard in de freeze gaat, het is de kunst als je de signalen oppikt even te wachten, of iets terug te trekken totdat je paard ontspant. Dan leert ze dat dat het niet eng is. Wacht met name totdat ze gaat kauwen en of likken met haar mond, dan heeft ze het vewerkt.
Dit soort paarden hebben vooral verwerkingstijd nodig.
Ze zal je enorm dankbaar zijn als je haar signalen goed leest en erop reageert, het vertrouwen wordt hierdoor heel erg versterkt.
Als je dit zo langzaam uitbouwt en stopt net voor haar grens en wacht op die onstpanning zul je het steeds sneller kunnen fixen en bouwt de spanning niet langer op, of is ze er sneller uit te halen.
Maar het topic wat ik noem gaat hier met name over.

Succes!

edit: topic link (kijk even door termen en begrippen heen)
[VNA] Mensen met een Right Brain Introvert paard?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-05-16 09:47

Geplaatst door de TopicStarter : 01-05-16 09:47

Freya6 schreef:
Ik denk dat je veel kunt hebben aan het topic : right brain introvert
Even in de zoekfunctie zoeken.

Zo te lezen voel je al aankomen wanneer je paard in de freeze gaat, het is de kunst als je de signalen oppikt even te wachten, of iets terug te trekken totdat je paard ontspant. Dan leert ze dat dat het niet eng is. Wacht met name totdat ze gaat kauwen en of likken met haar mond, dan heeft ze het vewerkt.
Als je dit zo langzaam uitbouwt en stopt net voor haar grens en wacht op die onstpanning zul je het steeds sneller kunnen fixen en bouwt de spanning niet langer op, of is ze er sneller uit te halen.
Maar het topic wat ik noem gaat hier met name over.

Succes!

Thnx! Dat slaat de spijker wel op de kop. Ik wacht ook idd totdat zij gaat knabbelen op haar bit en/of uitademd, ik snap je aanpak. Als ik haar halt laat houden bij iets engs oid geeft zij zelf soms ook duidelijk aan dat ze met dat engs op dat moment wel klaar is en verder wil. Opzich is ze wel duidelijk genoeg met het aangeven en is het aan mij om er wat, of juist niks, mee te doen.
Ik ga dat topic eens doorlezen Freya

**Geplaatst**: 01-05-16 09:53

Geplaatst: 01-05-16 09:53

Ja super, ik dacht al te lezen dat je haar goed aanvoelt. Fijn voor je paard!
Het heeft idd geen zin te pushen, alleen van het terugtrekken en wachten op ontspanning leren ze.
Tenzij je merkt dat het een patroontje wordt. Maar dat is meestal bij dit type paard niet het geval, ze willen juist graag wat voor je doen, maar kunnen letterlijk niet als ze bang zijn.
Het is aan ons ze goed te lezen, en dus een goede leider te zijn waardoor ze vertrouwen krijgen in ons en zichzelf en zo zichzelf kunnen overwinnen.

Wat ook helpt is om als er iets engs is, alvast terug te trekken of stil te gaan staan. Dan ben je voor de grens gestopt en zullen ze nog sneller ontspannen en zelf aangeven door te willen gaan.
Ik had zo'n introvert paard en bij een eng zeiltje ging ik haar dan bij voorbaat als ze zelf aangaf er wel naartoe te willen, eerst terugtrekken en ontspannen en dan wilde zelf nieuwsgierig erheen. Je daagt je paard uit zichzelf te laten zien, lokt nieuwsgierigheid uit.
Later kon ik haar dan als ze bang werd gewoon op mijn stem ernaartoe laten gaan, puur op het vertrouwen wat we hadden opgebouwd in kleine enge dingen. Geen trekker of vrachtwagen, wapperend zeil of plas was toen nog een punt.

Maar haar leren draven kostte bijv. weer veel tijd, ik kon haar wel pushen om te draven met risico op ontploffing, dus koos om haar uit te nodigen en dus na 2 stapjes draf weer stoppen zodat het een succes werd en ze zelf dacht, maar ik kan wel meer dan 2 stappen hoor. (maar dit is een andere situatie, ivm een groen paard, het idee is echter hetzelfde)

Dan heb je een paard wat heel veel vertrouwen teruggeeft. Het kost tijd, maar dan heb je zo'n enorm goeie band en een dankbaar paard. Deze types worden vaak gepusht omdat ze in principe juist werkwillend en braaf zijn.
Of ze gaan volgens mensen ' ineens' heel hard bokken, terwijl er talloze signalen zijn geweest

**Geplaatst**: 01-05-16 09:58

Geplaatst: 01-05-16 09:58

Icrack schreef:
funnyhorses schreef:
Mijn fjord deed dat ook vroeger en ik heb haar geleerd als ik bij iets engs op haar schouder tikte dan keek ze om en gaf ik iets lekkers.
Zo haalde ik haar uit die fixatie om of te vluchten of te verstijven.
Werkt super en is makkelijk te leren.

Ik denk even luid op hoor, beloon je dan niet voor iets wat je niet beloond wilt hebben?

Nee je haalt haar dan juist uit haar freeze moment. Ook ik geloof dat dit zeker kan werken! Je leid haar daarmee af en de kans is dan groter dat je daarna gewoon weer door kan lopen....omdat haar focus dan niet meer op 'het enge' is.

**Geplaatst**: 01-05-16 10:02

Geplaatst: 01-05-16 10:02

Icrack schreef:
Cool! Al aardig wat reacties zie ik
Idd met instappen/warmdraaien is haar kijkgedrag meestal ook aanwezig. Zelfs in de binnen of buitenbak waar ze meerdere malen per week in loopt/werkt. Over het algemeen is dit na een paar rondjes wel grotendeels verdwenen, maar je zou toch zeggen dat het op een gegeven moment toch gewoon klaar zou zijn. Het voelt als, dat zij bij binnenkomt het de eerste keer is. Da's raar toch?
Uiteraard heb ik mijn eigen houding en "welzijn" ook onder de loep genomen en ja, soms zal ik zelf diegene zijn (geweest) welke bv olie op het vuur giet. Al weet ik zeker dat dit lang niet in alle gevallen de aanleiding is. Dus idd, als een zoutzak int zadel, lichtelijk teugelcontact en het voorwaardse onderhouden.
Vind madam het echt eng dan heeft in haar geval het maken van een kleine volte een averechtse werking, is mijn ervaring. Neemt niet weg dat dit zeker kan bijdragen tot, bij andere paarden hoor
Er niet naar laten kijken klinkt voor mij als een soort van struisvogelpolitiek. Als ik het probleem niet zie ist er ook niet, maar draagt dat ook bij aan het desensibiliseren van omgevingsfactoren vraag ik mij dan af. Die vraagstelling is geen aanval hoor, integendeel Het is eerder een afvraging mijnerzijds

Ik de bak kun je de hoeken die ze eng vind, voordat je er bent stoppen en wachten op de ontspanning, en dat steeds een beetje verder uitbouwen. In een cirkel naar het punt wat eng is helpt ook erg ( in de natuur werken paarden ook met naderen en terugtrekken nl.) Dus in een soort slalom erheen, op punt van spanning (liever net ervoor) stoppen, wachten op ontspanning en dan weer een cirkel maken en nog wat dichter naderen.
Weer kwestie van tijd, maar als je er eenmaal doorheen bent, ben je er vaak helemaal door. Ze heeft dan geleerd van de situatie ipv het ' overleeft ' .

**Geplaatst**: 01-05-16 10:03

Geplaatst: 01-05-16 10:03

Mijn paard is behoorlijk makkelijk buiten, ga eigenlijk ook altijd alleen met hem op pad, maar soms heeft hij ook wel dat hij een soort van in de freeze modus gaat. Laatst nog toen er een hoop bomen waren gekapt en die lagen opgestapeld langs het ruiterpad. Hij wordt dan heel groot en fixeert zich compleet op die bomen. In eerste instantie kan ik dan ook doen wat ik wil, maar dan blijft hij staan. Op een gegeven moment wordt hij dan weer een soort van 'wakker', maar raakt dan wat paniekerig door mijn gepush en dan moet ik uitkijken dat we niet achterwaarts de sloot in gaan.
Het enige wat bij mij heel goed werkt, waardoor hij direct weer ontspannen is en braaf mee loopt, is afstappen. Hij gaat in freeze modus, ik stap af, hij ontspant gelijk en loopt braaf met mij mee. Ik kan na enkele meters dan ook weer rustig opstappen en dan rijden we ontspannen verder. Dit is in mijn geval voor beide partijen het veiligst en ik denk ook wel het fijnst. Of ik hem dan beloon door af te stappen? Mogelijk, maar hij maakt er tot nu toe echt geen misbruik van, nu scheelt het misschien dat het niet vaak gebeurd.

Mogelijk is afstappen voor anderen een echte no-go, zeker in zo'n situatie, maar in mijn geval werkt het heel goed.

**Geplaatst**: 01-05-16 10:04

Geplaatst: 01-05-16 10:04

Icrack schreef:
funnyhorses schreef:
Mijn fjord deed dat ook vroeger en ik heb haar geleerd als ik bij iets engs op haar schouder tikte dan keek ze om en gaf ik iets lekkers.
Zo haalde ik haar uit die fixatie om of te vluchten of te verstijven.
Werkt super en is makkelijk te leren.

Ik denk even luid op hoor, beloon je dan niet voor iets wat je niet beloond wilt hebben?

Ik denk dat je beloont voor het omkijken en dus ontspannen, een echt bevroren paard neemt geen snoep aan over het algemeen. Als dit werkt lijkt me dat gewoon top

Nadeel is wel dat je stil blijft staan, wat gevaarlijk kan zijn natuurlijk.

**Geplaatst**: 01-05-16 10:12

Geplaatst: 01-05-16 10:12

BrittS schreef:
Mijn paard is behoorlijk makkelijk buiten, ga eigenlijk ook altijd alleen met hem op pad, maar soms heeft hij ook wel dat hij een soort van in de freeze modus gaat. Laatst nog toen er een hoop bomen waren gekapt en die lagen opgestapeld langs het ruiterpad. Hij wordt dan heel groot en fixeert zich compleet op die bomen. In eerste instantie kan ik dan ook doen wat ik wil, maar dan blijft hij staan. Op een gegeven moment wordt hij dan weer een soort van 'wakker', maar raakt dan wat paniekerig door mijn gepush en dan moet ik uitkijken dat we niet achterwaarts de sloot in gaan.
Het enige wat bij mij heel goed werkt, waardoor hij direct weer ontspannen is en braaf mee loopt, is afstappen. Hij gaat in freeze modus, ik stap af, hij ontspant gelijk en loopt braaf met mij mee. Ik kan na enkele meters dan ook weer rustig opstappen en dan rijden we ontspannen verder. Dit is in mijn geval voor beide partijen het veiligst en ik denk ook wel het fijnst. Of ik hem dan beloon door af te stappen? Mogelijk, maar hij maakt er tot nu toe echt geen misbruik van, nu scheelt het misschien dat het niet vaak gebeurd.

Mogelijk is afstappen voor anderen een echte no-go, zeker in zo'n situatie, maar in mijn geval werkt het heel goed.

Juist heel goed om af te stappen, helemaal voor dit type paard. Je doet dan een stap terug voor je paard om hem veilig te leiden. Ws. als je dat een paar keer hebt gedaan hoef je op een gegeven moment niet meer af te stappen. Het helpt ook om voordat je in de afstapfase bent, te stoppen, er wel op te blijven en wachten op ontspanning.
Dan leert je paard dat het niet zo eng is allemaal en kun je ws. gewoon blijven zitten, dan hoeft het afstappen geen patroon te worden.
Maar het principe om af te stappen als het nodig is, vind ik heel goed. Veiligheid voor alles.
Het is juist een kwestie van inzicht en leiderschap ipv gezichtsverlies als ruiter oid.

Maar het paard is wel in staat om te leren dat het niet nodig blijft het afstappen, of in ieder geval niet in iedere enge situatie.
Al stapte ik zelf ook geregeld af bij grote landbouwvoertuigen of andere situaties die ik als onveilig inschatte.
In een eerdere fase vond het paard plassen super eng en stapte ik eerst af om samen door de plas te lopen, later kon het erop voetje voor voetje. (was dus ook het freeze type paard)

In het ideale geval leer je een paard alles eerst op de grond ernaast, en dan in de positie waar je zelf gaat zitten als ruiter en dan pas erop.

**Geplaatst**: 01-05-16 10:20

Geplaatst: 01-05-16 10:20

Icrack schreef:
funnyhorses schreef:
Mijn fjord deed dat ook vroeger en ik heb haar geleerd als ik bij iets engs op haar schouder tikte dan keek ze om en gaf ik iets lekkers.
Zo haalde ik haar uit die fixatie om of te vluchten of te verstijven.
Werkt super en is makkelijk te leren.

Ik denk even luid op hoor, beloon je dan niet voor iets wat je niet beloond wilt hebben?

Nee totaal niet!
Het erlangs willen dwingen is juist not done.
Afleiden is in zo'n geval de oplossing dan geef je t paard niet de tijd om zich op iets te fixeren, geloof me het helpt.

Eerst oefenen vanaf de grond dus aanleren als jij op de schouder tikt met je vinger dan moet je paard omkijken en dan geef je iets eetbaars.

Als dat goed gaat ga je vanuit t zadel oefenen dus tik met je vinger op de schouder paard kijkt om en krijgt iets te eten.

Ben je dan buiten aant rijden en je weet dat de naderende fietsers of dergelijke eng zijn dan hups uit die modus halen het liefst een beetje rekken tot het enge zowat voorbij is.

Het helpt super en na een poosje is zelfs enkel het tikje op de schouder voldoende en geef je zo nu en dan wat lekkers.

Met eten kun je heel wat bereiken en het is zo veel leuker dan een paard erlangs dwingen, schoppen, trekken enz.
Een buitenrit is tenslotte ontspanning voor zowel ruiter als paard.

**Geplaatst**: 01-05-16 10:28

Geplaatst: 01-05-16 10:28

Iets lekkers gebruik ik soms om een paard iets aan te leren, waarnaar het zonder iets lekkers hetzelfde effect heeft. In funnyhorses geval ws. het tikken op de schouder om de aandacht en focus te verplaatsen. Wat je daarna beloond met iets lekkers.

Je kunt een paard echter prima belonen door hem alleen rust en onstpanning te geven.

Een stapje achteruit zetten heeft dit effect. Ze moeten even de benen bewegen uit de freeze, achteruit van het enge, dus niet omkeren, maar met gezicht naar het enge een stap terug totdat ze weer kunnen ontspannen.

Achteruit is echt de sleutel bij deze paarden. Dan geven ze zelf weer gas.

**Geplaatst**: 01-05-16 10:36

Geplaatst: 01-05-16 10:36

Mijn eerste ingeving is: let it go.... Let it goooooo zingen

maar dat komt door je titel...

Mijn tactiek is voornasmelijk zelf ontspannen blijven... En vooral een houding aannemen waardoor je aangeeft dat er niks aan de hand is. Gewoon doorgaan met wat je aan het doen was. Reageert ze daar niet op, een andere oefening vragen waardoor ze uit haar verstijfde modus gehaald wordt belonen zodra ze uit haar verstijfde modus komt en haar aaandacht weer bij jou is. dan alsnog de oefening doen die je in eerste instantie aaan het doen was. Niet te veel aandacht geven aan het enge en ook niet aan je paard. Kortom een andere plaat opzetten in je pAard haar hoofd...

**Geplaatst**: 01-05-16 10:37

Geplaatst: 01-05-16 10:37

Mijn paard "bevroor" extreem toen hij jonger was. Hij raakte zelfs zo in zichzelf gekeerd dat voorbijgangers zeiden: kom er maar af, want hij kijkt zo raar, z'n ogen draaien helemaal weg.
Hij is hiervoor behandeld met druppels door een holistiche dierenarts, dat heeft al veel geholpen. Pareli training heeft ook veel goed gedaan en uiteindelijk komt het nog maar sporadisch voor. Hij is nu 17 (en ik heb hem vanaf z'n 3e).

Als hij nu "bevriest", probeer ik het voor te zijn met de methode van op de schouder tikken, hoofd omdraaien en een brokje erin duwen, dat werk 9 van de 10 x perfect. Als het echt te eng is allemaal ga ik eraf en aan de hand gaat hij altijd mee. Gebeurt gelukkig vrijwel nooit meer.

Enge voorwerpen die stilstaan (grote trekkers, aanhangwagens, diepladers, cementwagens, enz.) zijn goed voor de "touch-it-game: hij raakt het enge ding aan met z'n neus, draait z'n snoet om en ik doe er een brokje in, daarna direct doorlopen.

Mijn paard is master in misbruik maken van situaties als er iets (eetbaars) voor hem in zit, maar zodra ik erop zit, doet hij dat, vreemd genoeg, niet.

**Geplaatst**: 01-05-16 10:38

Geplaatst: 01-05-16 10:38

funnyhorses schreef:
Mijn fjord deed dat ook vroeger en ik heb haar geleerd als ik bij iets engs op haar schouder tikte dan keek ze om en gaf ik iets lekkers.
Zo haalde ik haar uit die fixatie om of te vluchten of te verstijven.
Werkt super en is makkelijk te leren.
------------

Ik denk even luid op hoor, beloon je dan niet voor iets wat je niet beloond wilt hebben?

--------------
Nee totaal niet!
Het erlangs willen dwingen is juist not done.
Afleiden is in zo'n geval de oplossing dan geef je t paard niet de tijd om zich op iets te fixeren, geloof me het helpt.

Eerst oefenen vanaf de grond dus aanleren als jij op de schouder tikt met je vinger dan moet je paard omkijken en dan geef je iets eetbaars.

Als dat goed gaat ga je vanuit t zadel oefenen dus tik met je vinger op de schouder paard kijkt om en krijgt iets te eten.

Ben je dan buiten aant rijden en je weet dat de naderende fietsers of dergelijke eng zijn dan hups uit die modus halen het liefst een beetje rekken tot het enge zowat voorbij is.

Het helpt super en na een poosje is zelfs enkel het tikje op de schouder voldoende en geef je zo nu en dan wat lekkers.

Met eten kun je heel wat bereiken en het is zo veel leuker dan een paard erlangs dwingen, schoppen, trekken enz.
Een buitenrit is tenslotte ontspanning voor zowel ruiter als paard.

Dank voor deze goede tip. Ik denk ook zeker dat het uit het 'freeze' moment halen goed werkt. Die van mij heeft er gelukkig niet zo vaak last van, maar het kan zeker handig zijn dit toe te passen. Bij 'fris' weer kan zomaar een wapperende plastic zak paardenvlees lusten. En dan is dit handig.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-05-16 10:43

Geplaatst door de TopicStarter : 01-05-16 10:43

Freya6 schreef:
BrittS schreef:
Mijn paard is behoorlijk makkelijk buiten, ga eigenlijk ook altijd alleen met hem op pad, maar soms heeft hij ook wel dat hij een soort van in de freeze modus gaat. Laatst nog toen er een hoop bomen waren gekapt en die lagen opgestapeld langs het ruiterpad. Hij wordt dan heel groot en fixeert zich compleet op die bomen. In eerste instantie kan ik dan ook doen wat ik wil, maar dan blijft hij staan. Op een gegeven moment wordt hij dan weer een soort van 'wakker', maar raakt dan wat paniekerig door mijn gepush en dan moet ik uitkijken dat we niet achterwaarts de sloot in gaan.
Het enige wat bij mij heel goed werkt, waardoor hij direct weer ontspannen is en braaf mee loopt, is afstappen. Hij gaat in freeze modus, ik stap af, hij ontspant gelijk en loopt braaf met mij mee. Ik kan na enkele meters dan ook weer rustig opstappen en dan rijden we ontspannen verder. Dit is in mijn geval voor beide partijen het veiligst en ik denk ook wel het fijnst. Of ik hem dan beloon door af te stappen? Mogelijk, maar hij maakt er tot nu toe echt geen misbruik van, nu scheelt het misschien dat het niet vaak gebeurd.

Mogelijk is afstappen voor anderen een echte no-go, zeker in zo'n situatie, maar in mijn geval werkt het heel goed.

Juist heel goed om af te stappen, helemaal voor dit type paard. Je doet dan een stap terug voor je paard om hem veilig te leiden. Ws. als je dat een paar keer hebt gedaan hoef je op een gegeven moment niet meer af te stappen. Het helpt ook om voordat je in de afstapfase bent, te stoppen, er wel op te blijven en wachten op ontspanning.
Dan leert je paard dat het niet zo eng is allemaal en kun je ws. gewoon blijven zitten, dan hoeft het afstappen geen patroon te worden.
Maar het principe om af te stappen als het nodig is, vind ik heel goed. Veiligheid voor alles.
Het is juist een kwestie van inzicht en leiderschap ipv gezichtsverlies als ruiter oid.

Maar het paard is wel in staat om te leren dat het niet nodig blijft het afstappen, of in ieder geval niet in iedere enge situatie.
Al stapte ik zelf ook geregeld af bij grote landbouwvoertuigen of andere situaties die ik als onveilig inschatte.
In een eerdere fase vond het paard plassen super eng en stapte ik eerst af om samen door de plas te lopen, later kon het erop voetje voor voetje. (was dus ook het freeze type paard)

In het ideale geval leer je een paard alles eerst op de grond ernaast, en dan in de positie waar je zelf gaat zitten als ruiter en dan pas erop.

Wat fijn om ook dit weer te lezen, het sluit naadloos aan bij mijn gedachtegang en werkwijze. Ook ik stap gerust af als er iets te heftig is of ik het niet vertrouw. Mijn merrie op sleeptouw mee nemende om haar er van te overtuigen dat er eigenlijk niks aan de hand is. Ze mag best iets eng vinden en niet vertrouwen, maar we gaan er ondanks dat, wel kennis mee maken. En daar komt ze niet onderuit, al moet ik haar er bwv heen dragen _O-

(uiteraard beslist, maar met zachte hand)

**Geplaatst**: 01-05-16 10:44

Geplaatst: 01-05-16 10:44

Och herkenbaar! Mijn merrie deed precies hetzelfde.
Steek je een weg over, ligt er aan de overkant iets in de berm, BAM noodstop en ook gewoon NIET in beweging te krijgen. Niet voor, niet achter niet zijwaarts, gewoon niet, alleen maar volledig bevroren fixeren op het enge. Fijn, als je een 100 km weg oversteekt en de auto's heeeel snel dichterbij komen.

Goed klein voorbeeld maar dit deed ze constant, overal om. Wandelaars in de verte.
Ik gaf haar eerst altijd alle tijd en ruimte om zelf te bepalen wanneer we weer verder konden, en eigenlijk werkte dat best prima. Echter in bovenstaand voorbeeld heb ik geschreeuwd, geslagen en geschopt want tja, blijven staan had haar dood kunnen worden. Toen was ze blijkbaar toch wat overbluft door mijn paniek en liep dus wel (springend) verder. Maja dan heb je vervolgens een paard wat nog uren over de zeik is.

Achteruit lopen was bij mijn merrie echt not done want die kreeg je dan echt nooit meer voorruit, die ' vluchte' dan gewoon achteruit zonder te kijken, we hebben daardoor al heel vaak in de sloot gelegen. Overigens liep die achteruit als ik haar probeerde te pushen.

Bij haar was gewoon uitademen, diep zitten, ruimte aan de voorkant en geduld het sleutelwoord, en dan weer voorzichtig been geven en dan ging ze vaak wel weer.

Dit gedrag is aardig weggegaan. Super schrikkerig is ze ook niet, mjaw ze kan wel klootten bij verkeerde ruiters maar, tis een vrij droogkloterig paard nu.

**Geplaatst**: 01-05-16 10:45

Re: Hoe pak jij zoiets aan? ...Frozen horse

Geplaatst: 01-05-16 10:45

Afstappen werkte bij mijn paard trouwens ook HEEL goed, dat gaf haar weer alle vertrouwen om er samen langs te gaan en dan konden we relaxed weer verder. Dat maakte het gedrag echt niet erger, alleen maar beter, want ze vertoonde het alleen de eerste 3 jaar (van de 10)