Sinds een jaar of 3 verzorg ik een heel lief paard Kaya, ze is heel erg lief in omgang maar het enige probleem is dat ze maar blijft wegrennen in de wei. Vandaag is het zover gekomen dat ik er zelfs mee wil gaan stoppen, dit is niet leuk meer

Kaya heeft deze winter een stop gehad omdat ik school/werk had en dus niet veel kon komen. De eigenaren doen vrijwel niks aan Kaya met beweging en ik heb wel een beetje het gevoel dat het mijn verantwoording is ( wat het niet is en dat hebben de eigenaren ook duidelijk gemaakt, ik kom daar voor mijn lol en niet omdat iets moet)
Nu komt het probleem waar ik tegen aan loop, Kaya blijft maar voor mij wegrennen als ik het weiland in kom. Dat is al die 3 jaar al zo geweest.
Nu was het altijd - als ik niet gereden had - dat Kaya altijd wel naar mij toe kwam, als ze wist dat ze niet aan het werk moest kwam ze.
Nu door de winterstop heb ik van november tot maart niet fatsoenlijk conditie op kunnen bouwen met haar en ben ik begonnen met grondwerk, schriktrainingen, wandelen en gewoon poetsen. Maar ook dat maakt Kaya niks uit, ze wil de volgende dag gewoon niet komen.
De laatste 2 maanden is het gevaarlijk aan het worden, als ik naar haar toe kom dan blijft ze lief staan maar zodra ik haar het halster om wil doen draait ze ontzettend snel om en haalt ze uit. Daarna blijft ze maar rennen met zo'n blik van 'ahah pak me dan!'
Ik vond het al niet fijn om Kaya uit het weiland te halen omdat ze dus zo naar mij uithaalde, maar vandaag sloeg wel alles.
Het weiland kan je in delen afsluiten en ik had het weiland zo afgesloten dat ze geen mega stuk meer had om te rennen ik haar met de hoop makkelijker kon pakken.
Madam had zo geen zin in mij dat zo over de uitgang is gesprongen, ( als ze uit het weiland zijn is het even lopen en dat zijn ze op de openbare weg verder op het erf is geen omheining) ik was helemaal in paniek. Paard los, ik zal haar nooit meer kunnen krijgen. Thank god heeft een bak genootje haar weer in het weiland gekregen en is het goed afgelopen, maar ik wil dit niet meer.
Ik ben de eigenaren zo ontzettend dankbaar dat ik Kaya mag rijden wanneer ik wil maar zo heb ik er geen zin meer in, het is altijd mot met haar.
Wat ik ook doe, ik krijg haar niet te pakken. Het is het zelfde in de bak als ik haar even in de bak zet krijg ik haar vervolgens ook niet meer te makken omdat ze maar weg blijft rennen.
Ik ben het echt beu aan het worden en vooral omdat ze nu ook begint met uithalen, wat is het volgende ?
Kaya doet het zelfde bij de eigenaren als ze Kaya op stal willen zetten.
Ik weet het niet meer, ik kom elke keer zo gefrustreerd en boos weer thuis en vandaag was echt de druppel, ik wil dit niet langer meer zo..
Wat zouden jullie doen in zo'n situatie? Ik heb het gevoel dat het alleen maar gevaarlijker word met haar en ik heb geen zin in ongelukken
Ik hoor graag verhalen van anderen en misschien is er wellicht een oplossing.
Groetjes, Sindy
28-05-2016 Op verzoek van TS meld ik hier dat jullie op pagina 6 onderaan het definitieve besluit kunnen lezen van TS hoe ze voortaan om gaat met deze situatie.