Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-03-16 19:28

Hoe de balans vinden. Goede leider en leuke vriend

Geplaatst door de TopicStarter : 08-03-16 19:28

Ik ben nooit een kei geweest met paarden, 5 jaar geleden kocht ik overhaast een haflingerruin. Hij heeft me bloed, zweet en veel tranen gekost maar me ook veel geleerd.

Omdat ik dacht dat hij zich vervelend gedroeg wegens lichamelijk issues, ben ik op de tour gegaan om hem helemaal binnenste buiten te keren, om erachter te komen na jaren dat hij gewoon is zoals hij is.

Ik ben zo bang voor hem geworden dat ik hem nooit meer zonder angst zal kunnen rijden. Maar verkopen is ook geen optie door medische problemen aan zijn kant. Dus we doen zo nu en dan wat en voor de rest staat hij op de wei.

Nu komt het volgende, over 2 jaar (na mijn opleiding) wil ik graag een paard erbij kopen, en deze ietwat jonger kopen om hem gedeeltelijk zelf op te leiden/samen te groeien naar beter dmv les.

Maar het grote probleem waar ik met mijn huidige paard aanloop en ook met andere, is dat ik geen balans kan vinden tussen een goede leider zijn en ook een leuke vriend. Ik kan duidelijk zijn en vervelend gedrag corrigeren, maar het gevolg is dat hij het minder leuk vind om wat met mij te doen. In eens moet hij werken en naar mij luisteren en daar houdt hij niet van.

Het is niet dat ik hem hard sla, schop of verrot scheld, maar ik zet zijn achter of voorhand opzij zodat hij in beweging komt en zijn aandacht op mij richt. Bij geen reactie krijgt hij een tik op de voor of achterhand.

Zodra ik hem minder corrigeer en hem meer z'n gang laat gaan vind hij het heel leuk bij mij, dan gaat hij graag mee maar vertoont tegelijkertijd geen respect. De correcties die ik geef worden beantwoord met naar mij toe bokken (nooit gericht en gemeen maar toch).

Je zou zeggen, je bent gewoon niet consequent. Maar dat is het juist. Ik vind het zo moeilijk om die balans te vinden, tussen corrigeren maar het ook leuk genoeg maken.

Alle tips zijn welkom, sta voor alles open maar probeer het opbouwend en enigsinds vriendelijk te bewoorden.

**Geplaatst**: 08-03-16 20:27

Re: Hoe de balans vinden. Goede leider en leuke vriend

Geplaatst: 08-03-16 20:27

Werken is werken. Dan mag je wat vragen van je paard. Hem laten zweten. Streng zijn als dat nodig is. En zorgen dat jíj de baas bent. Desnoods onder begeleiding van instructie.

Daarnaast is er ook gezamelijke vrije tijd. Knuffelen, poetsen, wandelen: alles wat maar leuk en gezellig is. Dan is het tijd om vriendjes te zijn. Zie het als de vrijdagmiddagborrel met je collega's die onder syress onuitstaanbaar zijn. Maar de borrel is leuk.

Dát is voor mij de balans

**Geplaatst**: 08-03-16 21:21

Re: Hoe de balans vinden. Goede leider en leuke vriend

Geplaatst: 08-03-16 21:21

Als ik dit zo lees heb jij er niet zozeer moeite mee maar heeft je paard er vooral moeite mee.

Veel dieren kunnen prima schakelen tussen meer en minder strakke leiding maar sommigen zijn daar anders in. Geef ze een vinger en ze nemen je hele hand, zij blijven streven naar het overnemen van de leiderschap. Het jammere bij die laatste categorie paarden is dat je de teugels maar moeilijk losser kunt laten en dat gelijkwaardiger met elkaar omgaan (vaak is dat wat we vriendschappelijk vinden) geen optie is wil je het veilig en duidelijk houden.

**Geplaatst**: 09-03-16 01:14

Re: Hoe de balans vinden. Goede leider en leuke vriend

Geplaatst: 09-03-16 01:14

Eerst wat strenger zijn dus goed leiden. Grondwerk doen, les daarin nemen kan fijn zijn. Dan krijgt je paard langzamer hand vertrouwen en dan krijg je een band. Vriendschap is wel iets mensenlijks. Paarden hebben een echte leider nodig. Kijk als je eerst consequent bent dus echt goed aangeeft wat je wel en niet wilt krijg je een goed opgevoed paard die weet wat wel en niet mag en kan je het leuk krijgen.. Al ga je een beetje twijfelen omdat je het ook leuk voor hem/haar wilt maken, kom je er niet.
Jij bepaalt, nee is nee, lopen is lopen, etc. Tuurlijk vind hij het leuk want hij voelt zich de leider als jij niet streng genoeg bent. Maar geloof me ookal ben je wat zachter van aard een consequente leider hebben ze nodig en daar krijg je veel moois voor terug! Tuurlijk als hij strenger is opgevoed dan moet je alsnog consequent zijn maar je paard weet dan echt wel wat wel en niet mag. dat hij niet er van houd om te luisteren moet je negeren. Het is toch pas leuk voor beide als hij gehoorzaamd? Ik bedoel als hij zich de leider zou voelen, dus als jij hem 'meer' zijn gang laat gaan dan krijg je paarden met dominant gedrag. Denk aan: jou van je plek duwen, agressief met voer, bijten, trappen etc. Dus consequent zijn doet alleen maar goed! En dominantie begint bij kleine dingen en worden steeds groter. Bijvoorbeeld jij geeft hem meer ruimte omdat hij het niet leuk vind dat je consequent doet.. Dan geef je hem zijn zin. Je hebt hier hele fijne instructrices in

dus vanuit leiderschap komt vertrouwen en leiderschap is dus duidelijk dingen aangeven. en vertrouwen is dus ook respect je hebt vertrouwen als je paard jou respecteerd want ik denk niet dat je een paard met dominant gedrag vertrouwd? En dan kan je een band opbouwen. Ik weet niet of je er wat aan hebt, succes in ieder geval

**Geplaatst**: 09-03-16 06:05

Geplaatst: 09-03-16 06:05

Welkom in de wereld van de haflinger

Aangeleerd gedrag. Hij heeft jou getraind in de dingen die hij wel en niet prettig vindt. En blijkbaar heeft hij jou goed getraind. Ondanks dat jij dat niet bedoelt. Hij heeft totaal geen respect voor jou, omdat hij dat nooit geleerd heeft.

Herscholen dus. Duidelijk en consequent kleine stapjes aanleren dat welk gedrag ongewenst is. En vooral heel consequent. Haflingers zijn mega slim en dat werkt snel tegen je, als je niet leert sneller en slimmer te zijn dan jouw haflinger.
Zij zijn ook heel nieuwsgierig en leergierig. Hier is het vooral jij die omgeschoold moet worden.
Je zal zelf snel en slim moeten worden en heel duidelijk. Goed gedrag, dus voor jou wenselijk gedrag, belonen.

Visualiseer welk gedrag je wil trainen voordat je naar je paard gaat. Train jezelf eerst zonder paard en dan met paard. En natuurlijk geeft hij zich niet zomaar over: maar verander zelf en je paard zal mee veranderen. Train je zelf anders eerst met een goed opgevoed paard: leer wat je goed en fout doet van dat ervaren paard en ga dan pas met je eigen paard aan het werk.

Haflingers zijn echt mega leuk, maar je moet ze wel goed opvoeden, anders kunnen het behoorlijke draken zijn.

**Geplaatst**: 09-03-16 06:44

Geplaatst: 09-03-16 06:44

Millanka schreef:
Ik ben nooit een kei geweest met paarden, 5 jaar geleden kocht ik overhaast een haflingerruin. Hij heeft me bloed, zweet en veel tranen gekost maar me ook veel geleerd.

Omdat ik dacht dat hij zich vervelend gedroeg wegens lichamelijk issues, ben ik op de tour gegaan om hem helemaal binnenste buiten te keren, om erachter te komen na jaren dat hij gewoon is zoals hij is.

Ik ben zo bang voor hem geworden dat ik hem nooit meer zonder angst zal kunnen rijden. Maar verkopen is ook geen optie door medische problemen aan zijn kant. Dus we doen zo nu en dan wat en voor de rest staat hij op de wei.

Nu komt het volgende, over 2 jaar (na mijn opleiding) wil ik graag een paard erbij kopen, en deze ietwat jonger kopen om hem gedeeltelijk zelf op te leiden/samen te groeien naar beter dmv les.

Maar het grote probleem waar ik met mijn huidige paard aanloop en ook met andere, is dat ik geen balans kan vinden tussen een goede leider zijn en ook een leuke vriend. Ik kan duidelijk zijn en vervelend gedrag corrigeren, maar het gevolg is dat hij het minder leuk vind om wat met mij te doen. In eens moet hij werken en naar mij luisteren en daar houdt hij niet van.

Het is niet dat ik hem hard sla, schop of verrot scheld, maar ik zet zijn achter of voorhand opzij zodat hij in beweging komt en zijn aandacht op mij richt. Bij geen reactie krijgt hij een tik op de voor of achterhand.

Zodra ik hem minder corrigeer en hem meer z'n gang laat gaan vind hij het heel leuk bij mij, dan gaat hij graag mee maar vertoont tegelijkertijd geen respect. De correcties die ik geef worden beantwoord met naar mij toe bokken (nooit gericht en gemeen maar toch).

Je zou zeggen, je bent gewoon niet consequent. Maar dat is het juist. Ik vind het zo moeilijk om die balans te vinden, tussen corrigeren maar het ook leuk genoeg maken.

Alle tips zijn welkom, sta voor alles open maar probeer het opbouwend en enigsinds vriendelijk te bewoorden.

Beste ts, wat verschrikkelijk jammer en zonde dat je zo bang bent geworden voor je eigen pony! Zeker niet nodig als je weet wat te doen. Ik lees in je verhaal dat als je een correctie geeft dit Door je pony wordt beantwoord met bokken ( zeer onrespectvol ) en je hebt het idee dat als je leiding neemt je pony steeds minder graag bij je is..Dit laatste is op zich best raar mijn ervaring is juist dat als je leiding kunt nemen op een respectvolle manier dat je paard juist graag bij je wil zijn! Omgekeerd is echter ook waar daarmee bedoel ik te zeggen als je x op x je paard bewijst niet een " goeie" leider te kunnen zijn zal het paard steeds de grens overschrijden en zijn eigen regels bepalen ook dit is door zijn natuur zo ingegeven..Het zijn kuddedieren die zich juist veilig voelen bij leiding en sturing, als een paard jou ziet als de alpha ( merrie) geeft dit rust en vertrouwen en zal deze graag aansluiten bij jou! Dus dat is iets tegenstrijdig met jou verhaal ( maar misschien mis ik iets). Wat enorm kan helpen de regels en onderlinge " afspraken " te verduidelijken zijn The 7 Games van Pat Parelli..zoek maar eens op internet. Het kan ook zijn dat je denkt dat je leiding neemt maar toch signalen mist van overgave, bij je willen zijn en daardoor net de verkeerde reactie op een actie van je pony geeft!

Ik wens je heel veel Suc6! En hopelijk vind je iemand die je hierbij kunt begeleiden!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-03-16 09:34

Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-16 09:34

Bedankt voor alle tips!

Zelf denk ik dat mijn paard voor mijn jongere zelf eigenlijk te hoog gegrepen was als eerste pony. Hij is van zichzelf heel zelfverzekerd en heel erg pittig. Een echte Haflinger zoals Janouk zegt. Omdat ik geen vergelijkingsmateriaal had, wist ik niet dat hij zo moeilijk was, ik dacht dat alle paarden zo moeilijk waren. Totdat ik 3 maanden op een paardenranch ging werken en erachter kwam dat er genoeg andere paarden zijn die helemaal niet zo moeilijk zijn. Ik heb zelfs met hengsten gewerkt die nog makkelijker waren dan mijn paard.

Ik zal eerlijk zeggen, nooit in mijn leven dat ik nog een haflinger zal aanschaffen :')

Ik hou van het koele van een koudbloed, maar daarmee betaal je ook voor hun zelfverzekerheid en slimheid wat zich uit in koppigheid en 'zelf-denken'.

'Gelukkig' uit mijn angst niet met andere paarden, alleen met hem. Daarom denk ik dat het met een 'nieuw' ander paard beter zal gaan. Een frisse start, maar als ik nu alvast problemen bij mezelf elimineer, zal het hopelijk een stuk beter gaan bij het nieuwe paard.

Ontzettend bedankt voor de tips, ik lees ze allemaal zorgvuldig en kan er zeker wat mee! Het helpt om nieuwe inzichten te lezen op de situatie en dat helpt me weer vooruit. Soms zit je zo vast in een situatie dat je alleen nog tunnelvisie heb, dan helpen deze tips heel erg.

**Geplaatst**: 09-03-16 09:41

Re: Hoe de balans vinden. Goede leider en leuke vriend

Geplaatst: 09-03-16 09:41

Hoe kom je erbij dat die andere paarden zoveel makkelijker zijn?

**Geplaatst**: 09-03-16 09:43

Geplaatst: 09-03-16 09:43

Een paard beleeft juist veel plezier aan een goed leider. Paarden leven het prettigst in een vertrouwd ritme en met duidelijke regels en grenzen.

Waarschijnlijk ben je toch niet helemaal duidelijk naar je paard. Verwarring kan zorgen dat je paard niet fijn reageert.

Dus inderdaad, werk met rust, vertrouwen en duidelijke afspraken.

**Geplaatst**: 09-03-16 19:25

Re: Hoe de balans vinden. Goede leider en leuke vriend

Geplaatst: 09-03-16 19:25

werk veel met rust, wees duidelijk!

**Geplaatst**: 09-03-16 20:43

Re: Hoe de balans vinden. Goede leider en leuke vriend

Geplaatst: 09-03-16 20:43

Ze zeggen dat je niet het paard krijgt dat je wil, maar het paard dat je nodig heb.
Het paard spiegelt.
Uitdaging om het samen toch te redden

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-03-16 09:25

Geplaatst door de TopicStarter : 10-03-16 09:25

janouk schreef:
Ze zeggen dat je niet het paard krijgt dat je wil, maar het paard dat je nodig heb.
Het paard spiegelt.
Uitdaging om het samen toch te redden

Ja dat heb ik heel vaak gehoord en er zit zeker een grote kern van waarheid in

Ik zou hem nu (ondanks dat ik het vaak heb geroepen in mijn frustratie) ook echt niet verkopen, zeker niet voordat we onze problemen op hebben gelost, anders nemen we alleen maar de 'easy way out'.

**Geplaatst**: 10-03-16 09:53

Geplaatst: 10-03-16 09:53

janouk schreef:
Ze zeggen dat je niet het paard krijgt dat je wil, maar het paard dat je nodig heb.
Het paard spiegelt.
Uitdaging om het samen toch te redden

Daar geloof ik ook in

Mijn eerste paard was een echt karakterpaard en een spiegel voor mij. Het heeft me jaren gekost om tot een punt te komen waarop ik een goede leider kon zijn voor hem, maar nu we op dat punt zijn kan ik wel veel van hem vragen. Ik ben er veel sterker door geworden en grijp met mijn nieuwe pony dagelijks terug op wat ik met hem geleerd heb.

Is het een optie om toch nog verder te werken/lessen met deze? Ik ben van mening dat leiderschap op de eerste plaats moet komen, je kan pas een 'vriend' zijn voor je paard als hij je respecteert. Alleen dan kan je hem het vertrouwen geven dat wat jij van hem vraagt 'goed' zal zijn voor hem.
Het is eigenlijk net als bij mensen, als je altijd maar ja zegt gaan de mensen misbruik van je maken. Pas als je duidelijk je grenzen aangeeft gaan mensen je respecteren en vertrouwen. En als je daarnaast ook nog eens toont dat je het beste met de ander voorhebt en klaarstaat in tijden van nood, dan ben je een goede vriend. Zo is het ook met je paard. Een 'vriend' word je niet door hem zijn zin te laten doen, wel door hem te tonen dat hij je kan vertrouwen. Op termijn zal hij het leuker gaan vinden om met jou te werken, omdat hij weet waar hij staat. Omdat hij zich veilig kan voelen bij je.

**Geplaatst**: 10-03-16 13:50

Geplaatst: 10-03-16 13:50

Eline91 schreef:
janouk schreef:
Ze zeggen dat je niet het paard krijgt dat je wil, maar het paard dat je nodig heb.
Het paard spiegelt.
Uitdaging om het samen toch te redden

Daar geloof ik ook in Mijn eerste paard was een echt karakterpaard en een spiegel voor mij. Het heeft me jaren gekost om tot een punt te komen waarop ik een goede leider kon zijn voor hem, maar nu we op dat punt zijn kan ik wel veel van hem vragen. Ik ben er veel sterker door geworden en grijp met mijn nieuwe pony dagelijks terug op wat ik met hem geleerd heb.

Is het een optie om toch nog verder te werken/lessen met deze? Ik ben van mening dat leiderschap op de eerste plaats moet komen, je kan pas een 'vriend' zijn voor je paard als hij je respecteert. Alleen dan kan je hem het vertrouwen geven dat wat jij van hem vraagt 'goed' zal zijn voor hem.
Het is eigenlijk net als bij mensen, als je altijd maar ja zegt gaan de mensen misbruik van je maken. Pas als je duidelijk je grenzen aangeeft gaan mensen je respecteren en vertrouwen. En als je daarnaast ook nog eens toont dat je het beste met de ander voorhebt en klaarstaat in tijden van nood, dan ben je een goede vriend. Zo is het ook met je paard. Een 'vriend' word je niet door hem zijn zin te laten doen, wel door hem te tonen dat hij je kan vertrouwen. Op termijn zal hij het leuker gaan vinden om met jou te werken, omdat hij weet waar hij staat. Omdat hij zich veilig kan voelen bij je.

Mooi verwoord!

**Geplaatst**: 10-03-16 14:47

Geplaatst: 10-03-16 14:47

Hoi TS,

Mooi hoe je ook naar je eigen gedrag krijgt in de relatie met je paard.

Ik geloof zelf heel erg in het het paard in zijn/haar waarde en paard (ipv "slaaf van de mens") laten.
Volgens mij is dat ook wat jij zoekt.

Daarbij kan je je bij alles wat de doet met en wenst van je paard afvragen hoe reëel je vraag is en als iets (nog) niet reëel is dat ook niet meteen vragen van je paard maar er in stapjes naar toe werken.
En soms zijn er ook andere wegen die naar Rome leiden.
Soms moeten paarden best veel van mensen terwijl dat eigenlijk in strijd is met hun natuur. (niet dat ik nou zeg dat dat bij jou zo is maar in het algemeen)

Bij een gelijkwaardige relatie gaat het om wederzijds respect en vertrouwen. Er zijn momenten dat een paard echt even stil moet staan (bv bij de weg).
Maar op een ander moment als je paard even lekker voorwaarts is kan je daar ook best in mee gaan en iets meer tempo hebben dan je eigenlijk van plan was.

Een hele belangrijke vind ik uitgaan van positieve intentie, dus niet denken aan wat je niet wilt maar aan wat je wel wilt.
Als jij en je paard op elkaar "ingetuned" zijn voel je elkaar dan vaak al heel goed aan. Bij NEE zijn er nog heel veel andere (niet gewenste) opties over en bij JA ben je duidelijk in wat je wilt. En als dat dan ook nog "eerlijk" is naar je paard toe.
Zoals bij bovenstaand voorbeeldje denken aan "Sta stil" ipv "Niet lopen".
Bij de weg is dat even een must en als je paard even lekker energiek is door het weer of omdat hij al lang niet gelopen heeft en je hebt de mogelijkheid in het bos dan zou ik zeggen "lekker even laten gaan".

En verder, wat heel lastig kan zijn

, nooit straffen vanuit emotie.

En met je aandacht altijd minstens zoveel bezig zijn met jezelf (ademhaling, lichaamsbewustzijn, focus) als met je paard. "Be the change you want to see in your horse".

Misschien is het handig om even begeleiding te zoeken zodat een ervaren iemand je kan helpen de balans te vinden.

**Geplaatst**: 10-03-16 15:36

Re: Hoe de balans vinden. Goede leider en leuke vriend

Geplaatst: 10-03-16 15:36

Een gelijkwaardige relatie met een paard bestaat niet in mijn ogen. Maar ik snap de intentie, er is een verschil tussen leiden en dwingen. Puntje bij paaltje moet jij de beslissingen nemen, anders komen er ongelukken. Je paard af en toe een beslissing laten maken is niet erg, maar jij bepaalt altijd de grens. En dan is de relatie per definitie nooit gelijk.

En wat jetm zegt, je moet wel je paard 'lezen' met een knetterfris paard wachtoefeningen doen is hem plagen... dan kan je hem beter de ruimte geven om even lekker te lopen. Jij moet kunnen inschatten wat je paard nodig heeft en er naar handelen.

**Geplaatst**: 10-03-16 20:30

Geplaatst: 10-03-16 20:30

Kelly_ann schreef:
Een gelijkwaardige relatie met een paard bestaat niet in mijn ogen. Maar ik snap de intentie, er is een verschil tussen leiden en dwingen. Puntje bij paaltje moet jij de beslissingen nemen, anders komen er ongelukken. Je paard af en toe een beslissing laten maken is niet erg, maar jij bepaalt altijd de grens. En dan is de relatie per definitie nooit gelijk.

En wat jetm zegt, je moet wel je paard 'lezen' met een knetterfris paard wachtoefeningen doen is hem plagen... dan kan je hem beter de ruimte geven om even lekker te lopen. Jij moet kunnen inschatten wat je paard nodig heeft en er naar handelen.

Ben ik niet helemaal met je eens, maar we can agree to disagree toch

Mijn vorige paard heb ik 19 jaar gehad hij is in zijn laatste jaren volledig blind geworden (combinatie staar/maanblind waar toen nog geen operatie voor was). Naast ogen schoonmaken, druppelen en zalven liet ik regelmatig zijn zicht meten.
Toen ik hoorde dat hij volledig blind was durfde ik in eerste instantie niet meer buiten te rijden "want dat kon toch niet met een blind paard..." Tot mijn vriend heel nuchter zei "Maar gisteren reed je toch ook nog gewoon ?"
Ik "begon"met korte stapritjes. Tot ik op een pad kwam waar ik normaal gesproken altijd draafde. Marco gaf me duidelijk aan dat hij wel wilde. En toen dacht ik "als jij het durft waarom zou ik het dan niet doen". Ook op ons galoppad verzekerde Marco mij ervan dat het prima was om samen te galoperen dus zei ik weer zachtjes "Toe maar ..." en hij ging.

Sorry een beetje off-topic maar ik vind dit zelf een mooi voorbeeld waar mijn paard m.i. toch echt de grens bepaalde.

Wij hadden (letterlijk) blind vertrouwenden in elkaar en ik heb onze relatie altijd als gelijkwaardig beschouwd. Dat is wat anders dan dat we gelijk zijn, maar wel allebei waardig

**Geplaatst**: 10-03-16 20:59

Geplaatst: 10-03-16 20:59

jetm schreef:
Sorry een beetje off-topic maar ik vind dit zelf een mooi voorbeeld waar mijn paard m.i. toch echt de grens bepaalde.

Wij hadden (letterlijk) blind vertrouwenden in elkaar en ik heb onze relatie altijd als gelijkwaardig beschouwd. Dat is wat anders dan dat we gelijk zijn, maar wel allebei waardig

Ik zou dan zeggen, je paard vertrouwd je en jij kan je paard feilloos 'lezen'. Als er net een wielerploeg tegemoet kwam had je hem vast wel even ingehouden.

Volgens mij bedoelen we hetzelfde maar gebruiken we de termen anders.

**Geplaatst**: 11-03-16 19:16

Geplaatst: 11-03-16 19:16

troi schreef:
Als ik dit zo lees heb jij er niet zozeer moeite mee maar heeft je paard er vooral moeite mee.

Veel dieren kunnen prima schakelen tussen meer en minder strakke leiding maar sommigen zijn daar anders in. Geef ze een vinger en ze nemen je hele hand, zij blijven streven naar het overnemen van de leiderschap. Het jammere bij die laatste categorie paarden is dat je de teugels maar moeilijk losser kunt laten en dat gelijkwaardiger met elkaar omgaan (vaak is dat wat we vriendschappelijk vinden) geen optie is wil je het veilig en duidelijk houden.

Juist wel! Ik heb zo'n paard. Hij wil graag zeggenschap en verantwoordelijkheid. In elke (gebalanceerde) groep heeft hij een sturende rol. En die krijgt hij tot op zekere hoogte ook van mij. Het is bij hem echt zaak om hem de gelegenheid te geven om zijn kwaliteiten in het voordeel van iedereen te laten gebruiken.

Mijn ruin en ik wisselen af wie er stuurt. Soms ben ik dat. Dat is op het moment dat hij zich bij mij aansluit. Hij kiest dan voor mijn leiderschap. De deal is dan dat ik voor zijn veiligheid zorg (fysiek en emotioneel) en dat hij zich goed gedraagt zodat ik hem in mijn "groep" wil hebben. En het is ook wel eens andersom. Dan sluit ik mij bij hem aan en dan zorgt hij voor mij. Zorgend leiderschap is de enige gezonde vorm van leiderschap.

Allebei tegelijk kan niet bij ons. Dan krijg je concurrentie.

**Geplaatst**: 11-03-16 20:02

Re: Hoe de balans vinden. Goede leider en leuke vriend

Geplaatst: 11-03-16 20:02

Maar jij blijft toch het eindoordeel hebben? Als er een vrachtwagen aan komt, je longeerlijn bijna valt tussen zijn voeten. Of als het weer omslaat en je gauw moet schuilen? Op die momenten moet jij leidend zijn en móet je paard even luisteren.

Je paard krijgt de vrijheid binnen jouw kaders. Is dat niet het geval dan krijg je ongelukken!

**Geplaatst**: 11-03-16 20:19

Geplaatst: 11-03-16 20:19

Tuurlijk, dat zijn de momenten waarop ik stuur.

Maar we zijn niet zo vaak van het erf af. En als hij in de zomer onder een boom staat en ik bij 'm in de schaduw ga zitten met een boekje ga ik naar hém toe, waarmee ik mij bij hém aansluit. Dat betekent dat hij het dan voor het zeggen heeft. En dat neemt hij heel serieus. Zo leidt hij mij naar water wanneer hij vindt dat het tijd is om te drinken.

Om die reden ga ik ook nooit naar mijn paard toe om hem te halen als ik wil rijden. Ik wacht dan tot hij naar mij komt. Hij komt naar mij = hij sluit zich bij mij aan = ik zorg voor hem en in ruil daarvoor doet hij wat ik binnen grenzen van wat redelijk is van hem vraag.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-03-16 20:26

Geplaatst door de TopicStarter : 11-03-16 20:26

Heel leuk om iedereen zijn inzichten en ideeen te lezen!

Vandaag maakte we een wandelingetje. Dan vind hij leuk, daar word hij erg enthousiast van, dan wil hij graag draven. Dat is niet erg, maar ik hou dat natuurlijk niet zo lang vol

Nou heeft hij wel geleerd (want dit is over het algemeen elke wandeling zo) om heel rustig te draven zodat ik hem -wat harder doorlopend- wel bij kan houden zonder zelf te hoeven rennen. Hij gaat dan niet met z'n kop d'r op heel gespannen lopen maar hij wilt graag de spanning eraf kunnen lopen, waar ik wel begrip voor kan opbrengen.

Dan kan ik ook wel om hem lachen, bij iedere oprit liep hij erin, zo van 'leuk! Nieuwe weg! Hier zijn we nog niet geweest, laten we een kijkje gaan nemen! $*\o/*$ ' Maar dat gaat natuurlijk niet zomaar

Dan is het ook jammer dat hij zo moeizaam te rijden is, nu is het bos onbegaanbaar omdat het zo zwaar voor mij is (halve meter sneeuw, heul zwaar om doorheen te lopen) maar hij heeft er geen moeite mee.

Ik zou er geen moeite mee hebben om hem zo nu en dan de leiding te geven onder het zadel, maar in plaats van dat hij gewoon een tempo hoger gaat, kan hij zomaar een bok geven uit enthousiasme, of zelfs uit boosheid als ik hem dan later wel een keer tegenhou of inhou. Daardoor ben ik er al een paar keer afgevallen helaas.

Hier in het topic zijn wisselende meningen over hoe men met zulke paarden omgaat, en hoe men uberhaupt een paard zijn plek laat zijn.

Heel interessant om te lezen! Hoop dat jullie blijven schrijven erover, ik probeer de tips en meningen hier ook wat toe te passen.

**Geplaatst**: 11-03-16 21:28

Geplaatst: 11-03-16 21:28

Ik denk dat je paard misschien ook wat in de war is omdat je zelf twijfelt over de rol die je wil aannemen. Een paard heeft leiding nodig en als hij dat niet krijgt neemt hij zelf de leiding. Dus als jij niet altijd duidelijk en consequent naar hem bent, denkt je paard dan moet ik de leiding misschien maar overnemen. Een paard vindt het juist prettig als er een duidelijke verstandhouding is met het baasje. Dus jij bent de baas altijd! En als dat betekent dat er gewerkt moet worden dan is dat zo. Je kunt ook gezellig met je paard wandelen om wat leuks te doen, maar jij bent de baas altijd. Geloof me als dat duidelijk is komt jullie band ook meer in balans.

**Geplaatst**: 12-03-16 06:50

Geplaatst: 12-03-16 06:50

Ikzelf spreek nooit over de baas zijn over mijn paard..we zijn partners geworden in de loop der jaren waarin ik de leidende functie heb en waarin plaats is voor overleg. Mijn leidende functie speelt op de achtergrond en pas ik eigenlijk alleen maar toe indien nodig..zodra de rollen verdeeld zijn en beide partijen zich hier prettig bij voelen zie je dat de leidende functie op de achtergrond " mee kijkt".. Maar om dit te bereiken ben je wel een tijd bezig je paard te leren lezen/ kennen. De functie van leidinggevende heb je niet zomaar verworven, het vergt inzicht, inzet, respect van je paard, je paard kunnen bewijzen dat je voor 10.000 % te vertrouwen bent! Je krijgt hiervoor terug dat het paard zich heel graag bij jou aansluit en gaat varen op jou beslissingen. Een paard sluit zich graag aan bij de alpha..Zie de rol van alpha zelf te verwerven en jullie relatie zal totaal veranderen..Dit is voor het paard zeer herkenbaar het is zijn natuur!

**Geplaatst**: 12-03-16 07:03

Re: Hoe de balans vinden. Goede leider en leuke vriend

Geplaatst: 12-03-16 07:03

Het verdiepen in Horsenalyties ( pat parelli ) en the 7 games eveneens van pat parelli kunnen je helpen je paard beter te leren kennen, en geeft je paard de kans om jou te laten zien wie hij is!