Verlatingsangst

Moderators: Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja, C_arola, Essie73

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Neverland

Berichten: 6639
Geregistreerd: 23-11-09

Verlatingsangst

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-16 09:19

Ik heb sinds kort een nieuw verzorgpaard. Een enorme knuffelbeer! De 3 jarige merrie heeft alleen een groot probleem; ze heeft last van verlatingsangst. Ze staat samen met nog 1 ander paard in de wei en daar kan ze niet zonder mee. Je kan haar niet alleen uit de wei halen. Ze gaat pas volgen als de ander voorop loopt.
Verder kan ze ook helemaal niks. Ze heeft nooit leren volgen. En als ik haar pak uit de stal dan wordt ze gek. Gaat ze dribbelen op haar plaats en continu hinniken naar het ander paard. En als je niet uitkijkt loopt ze zo over je heen.
Over een paar maanden gaat ze pas weg om ingereden te worden maar ik vind het jammer dat ik nu niks met haar kan doen. Ik zou namelijk graag een band met haar willen opbouwen voordat ik er op klim.
Zijn hier misschien tips voor?

Tinklinger

Berichten: 209
Geregistreerd: 07-10-15

Re: Verlatingsangst

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-03-16 08:45

Bouw het stapje voor stapje op. Ga niet in één keer ver weg met haar maar Zet haar eerst eens buiten de wei met een grote bak voer terwijl ze toch haar maatje kan zien. Daarnaast is het belangrijk dat jij zelf in alle tijden rustig blijf. Zolang jij rustig blijft ziet ze ook dat er niks aan de hand is en zal ze zo ook steeds meer op jou gaan vertrouwen.

Eef01
Berichten: 281
Geregistreerd: 20-10-14
Woonplaats: Utrecht

Re: Verlatingsangst

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-03-16 09:11

Mijn verzorgpony heeft hier ook last van. Kan haar wel gewoon pakken maar bv. Alleen wandelen ging eerst echt niet (lostrekken e.d. ) heb toen met hulp van de eigenaar gewoon steeds een stapje meer gedaan. Zo zetten we haar af en toe even oo de andere wei met veel hooi (gras oo dr andere wei is half dood) en ben ik steeds iets langer met haar gaan wandelen. Eerst gewoon van het terrein af en daar even grazen. Toen zo'n 100 meter verder. Nu lopen we redelijk ontspannen naar de ingang van het bos (ik gok 1,5 km)
Dus idd gewoon stapje voor stapje.