Sinds een kleine 3 weken heb ik een nieuw paardje, een 2,5 jarige Quarab ruin. Omdat hij nog maar pas geruind is én dus nieuw is, staat hij sinds zijn aankomst apart van mijn twee andere paarden (Willow, een 16-jarige Hannoveraner en Margriet, een 19-jarig Belgisch trekpaard).
De dierenarts had me gezegd dat ik hem na 3 weken veilig bij de anderen kon laten. En daar zit dus het probleem
Ik ben ontzettend bang dat mijn "lieve" Willow de nieuwe niet gerust gaat laten. Hij gedraagt zich nu over het hek en in de stal (wij hebben halve muren, ze kunnen bij elkaar snuffelen) erg asociaal, gaat bijten naar de nieuwe en dreigen. Van nature is Willow ook héél dominant en bazig. Hij is tot zijn 8 hengst geweest en voor hij bij mij kwam (op zijn 8 dus) stond hij altijd alleen. In het begin dat ik hem had stond hij met één ander paard (toen nog op pension, niet thuis) en heeft hij moeten leren hoe hij met die andere moest omgaan, hij begreep er niets van. Daarna is hij naar mij thuis verhuisd (een dikke 7 jaar geleden) en kwam hij bij Margriet en toen nog Memuska, mijn Arabische merrie. Die overgang ging goed, hij heeft zich vanaf het begin goed gedragen. Eén keertje hebben we problemen gehad: hij ging toen achter het (hengstige) trekpaard aan: jagen, bijten in haar hals, haar niet gerust laten, ... We hebben ze toen uit elkaar gehaald (met veel moeite), Willow een paar dagen apart gehouden en daarna nooit meer problemen gehad. Nadat de Arabische merrie 2 maanden geleden overleed, heeft hij enkele moeilijke dagen gehad, maar daarna was hij terug zijn eigen nukkige zelf
Dik twee weken geleden arriveerde dus de nieuweling. Willow moest hierdoor een stal opschuiven: hij kreeg de stal van de merrie, zodat ik een draad kon spannen tussen de "oude garde" en de nieuweling. Zo konden Margriet en Willow op het achterste weiland, en de nieuwe op het voorste. Zijn verhuis vond een week vroeger plaats als de komst van de nieuwe, en hier maakt hij eigenlijk geen problemen uit.
Bij de aankomst van de nieuwe werd hij plots extra dominant. Hij gaat bijten over het muurtje of over het hekwerk, dreigen met zijn oren achteruit, ... Dit gedrag is iets verminderd, maar blijft zich wel stellen. Vandaar dus dat ik niet zo sta te springen om ze samen te laten, maar dit is eigenlijk toch wel de bedoeling.
De jonge reageert er trouwens niet echt op, die zet een stapje opzij en eet verder...
Wat is nu wijsheid? De jonge eerst met de merrie samen zetten? Of eerst enkel met Willow? Of ze bij elkaar zetten and pray for the best? Ze zullen sowieso wel "vechten" in het begin, maar ik ben bang dat het gedrag gaat blijven duren, omdat hij het nu ook zo goed volhoudt.
Paarden...
en de weinige keren dat dat mis ging greep ik gewoon in.
)"van" mijn oudste paard er bij kwam) werd het anders.