Sinds een maand heb ik een nieuw paard (ruin). Het klikte onmiddellijk met de jonge merrie en samen stonden ze op de weide. De jonge merrie had nog nooit zo geen vriendje gehad als mijn nieuw paard. Letterlijk 2 handen op 1 buik. Sinds kort staat onze oude 20 jarige merrie terug thuis en staat zij ook op de weide bij de 2 andere. De jonge merrie (8 jaar) is niet haar veulen maar ze behandelt haar wel zo. De jonge merrie mag niet meer bij de ruin komen en als de ruin in de buurt komt wordt hij weggejaagd. Ik vind het zo zielig! De 2 vriendjes mogen zelfs niet in de buurt komen van elkaar. De jonge merrie is heel onderdanig naar de oudere toe. En de oudere is heel beschermend naar de jonge toe. Met andere woorden. De ruin wordt geaccepteerd op de weide maar daar blijft het ook bij. Hij staat nu altijd moederziel alleen te grazen en mag zijn vriendinnetje enkel in de verte bewonderen. Kan ik hier iets aan doen? De oudere merrie is van nature een geboren leider. Top paard, maar dit vind ik nu wel zielig. Of moet ik niet zoveel medelijden hebben en het gewoon aanvaarden als 'dit is nu eenmaal de paardenwereld!'
Drie paarden op een stuk gaat over het algemeen niet goed, omdat er altijd eentje alleen staat. Is het eventueel een optie om er een klein weidemaatje bij te zetten? Misschien dat iemand in je omgeving nog een plekje zoekt?
We hebben er 4 maar eentje staat nu even niet bij ons. Vroeger was dit geen probleem. Ze hebben altijd met 3 gestaan. Met de vorige ruin en de merrie daarvoor was er geen probleem. Bij deze valt het nu wel op. Nochtans is hij rustig en dringt hij niet aan.
wij vinden het zielig. maar eigenlijk regelt de 'kudde' het zelf wel..
de oudere dame kwam terug en vond haar maatje ingepalmd door een indringer.. natuurlijk wordt hierop gereageerd..
en het jonge exemplaar had er natuurlijk een maatje in, maar het wil niet zeggen dat ze uiteindelijk meer naar de oudere merrie trekt.. of ingepalmd wordt door haar..
er een ander paard bij zetten is natuurlijk een gok, voor hetzelfde geld, mot die oude merrie die ruin gewoon nog even niet..
vergeet niet dat het ook wennen is.. net weer terug, dat rare ding erbij die haar maatje heeft ingepalmd.. kan goed zijn dat ze hem op afstand houdt tot zij beslist dat het tijd is voor nadere kennismaking of tot het voor hem duidelijk is wie de baas is.. en zij beslist wanneer hij dat vind..
gewoon tijd geven.. zolang de merrie hem het licht niet uit de ogen mept komt het waarschijnlijk vanzelf wel goed.
VeraDonna97
Berichten: 10
Geregistreerd: 28-08-15
Geplaatst: 28-08-15 14:31
Lastig, ik weet zo snel je niet te helpen maar ik heb een kennis met een ongeveer zelfde probleem , ik volg even! Als ik iets weet zal ik het melden!
Het kuddegedrag lost dit zelf op. Bij mijn paarden was dit ook zo, een leider accepteerd niet ene nieuw paard binnen een paar dgn, hier gaat wel even een week of 8 overheen.
De nieuwe moet zich houden aan de regels van de leider, en dan komen de voordelen ook. Dit gaat met meters, dat hij steeds dichterbij mag komen. Maar dat kost ff tijd.
Simpelman
Berichten: 4155
Geregistreerd: 24-03-13
Geplaatst: 28-08-15 16:20
Het duurt doorgaans een maand of drie vier voordat de nieuwe groeps hiarchie weer goed is vastgesteld nadat er een nieuw paard bij is gekomen. Pas als alles heel duidelijk is vastgesteld onder elkaar wordt het regime weer ontspannener en mogen er weer dingen die eerst niet mochten. Het is normaal dat een jonge hengst aan de periferie van de kudde geplaatst wordt, zo overleven paarden. Hoe dan ook, bemoei je er niet mee wanneer je tenminste niet samen met ze in de groep wilt leven. Het enige dat ze nodig hebben is de ruimte om uit te wijken.
Laatst is er bij ons een nieuw paard in de kudde bij gekomen. De eerste maand mocht het paard bij niemand in de buurt komen, ze stond echt buiten de kudde. Langzaam maar zeker mocht ze steeds dichter bij de kudde komen, en ondertussen staat ze er gewoon bij, en mag zelfs naast de leidende ruin staan en tussen de dominante merries. Het heeft gewoon de tijd nodig.