Geplaatst Ik heb mijn merrie nu +4 jaar. Heb haar destijds met de vorige eigenaar zonder enig probleem de trailer opgezet. Naderhand nog 2x, om te verhuizen. Eerst was dat naar een kleinschaligere stal, en sinds +2 jaar staat ze hier om de hoek op de weide. ZALIG! Nooit enig probleem gehad met trailerladen, ik heb echt een heel flink paard, netjes opgevoed, zelfs als ze iets niet zo ziet zitten krijg ik haar altijd wel overtuigd. Een kanjer van een paard dus!
Een week of 2 geleden is een vriendin ons komen ophalen om bij haar in de buurt te gaan wandelen. De eerste keer dus, dat mijn paard de trailer op moest om weer terug te komen, ipv ergens heen te verhuizen.
En ik ging dood van de stress. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat bij de verhuis-ritjes ook had, maar die waren telkens gelukkig heel kort (- 15 minuten), en eens ze daar dan stond, waren we klaar. Op wandeling natuurlijk niet, daar moesten we bij aankomst beginnen poetsen en opzadelen. Dus ik kon haar ook niet loslaten, zoals ik normaal op nieuw terrein doe. Zo loopt zij ook de spanning er wat af, maar ze waren in de piste aan het rijden dus dat ging gewoon niet haha.
Anyway, de hele tijd stond ik stijf van de zenuwen. Echt niet normaal haha. Waarom? Ik stel me de ergste dingen voor. Paard dondert van de trailer, we worden aangereden, paard valt om in de trailer. Zelfde voor de wandeling: paard gaat gaan lopen, loslopende hond valt ons aan, we vallen in een gracht, en zo kan ik blijven doorgaan haha. Ik weet niet vanwaar die angst komt. Ik heb nog nooit één van bovenstaande horrorverhalen meegemaakt, hoogstens ergens op internet mss iets van gelezen. Ik heb dit ook alleen als het over mijn paard gaat, verder heb ik van deze irrationele angst geen last.
De wandeling zelf was echt top. Ik ben 2 jaar geleden bitloos beginnen rijden met mijn paard, sinds een jaar doen we dat ook op wandeling. Ik was van plan voor de zekerheid een hoofdstel met bit mee te nemen; mijn mama is nl. heel de wandeling achter ons blijven rijden om mij te kalmeren en om foto's te trekken, dus dat kon mee in de auto. Alleen was ik zo van de kaart dat ik dat extra hoofdstel vergeten was haha, had enkel m'n bosal bij. Ze was zo ongelooflijk flink!!! Echt, geen stap verkeerd, zo braaf met haar aandacht bij mij, en ze vond het paard van mijn vriendin ook leuk (o wonder, mijn merrie vind een andere merrie leuk!). Het was echt ontzettend leuk, we zijn meteen beginnen afspreken voor een volgende keer!
Alleen... Hoop ik dan minder stress te hebben haha. Sowieso zal het wel beter zijn, doordat we het nu gewoon al een keertje gedaan hebben, en ik tegen mezelf kan zeggen "hou op met stressen, je wéét dat je paard het kan!". Echt, ik kan er niet van over hoe geweldig braaf ze was. Nu moet ik nog van die stress zien af te raken. Eenmaal te paard kalmeerde ik vrijwel meteen, zoals ik op voorhand had voorspelt. Anders zou ik deze hele rit niet gedaan hebben hoor haha, ik zou wel gek zijn het mezelf zo moeilijk te maken als ik voorhand zou weten dat ik absoluut niet zou kunnen ontspannen.
Iemand tips hoe ik dit aanpak?
Ik heb één en ander gegoogeld, er zijn tips om je ademhaling en spierspanning onder controle te houden, maar daarmee wordt de oorzaak, namelijk gestoorde gedachten, niet weggenomen haha.
Even om te bewijzen dat, eens te paard, ik er ook echt wel van genoten heb
Succes bij het vinden van jouw rust! 