Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-05-15 12:39

Ik weet het niet meer, plezier kwijt

Geplaatst door de TopicStarter : 11-05-15 12:39

Lieve Bokkers,

Nooit gedacht dat ik een topic als deze zou openen. Ik wist ook niet precies waar ik hem moest plaatsen, maar omdat het vooral ook paardengedrag omvat heb ik hem hier geplaatst. Sorry als hij verkeerd staat!

Goed, waar moet ik beginnen... Het wordt een lang verhaal denk ik. Dank als je het leest!

Mijn pony Mickey heb ik inmiddels al ruim 8 jaar (hij is 13). Een schat van een beest, altijd fanatiek mee gemend. Hij heeft altijd, tot afgelopen herfst en hij ging verhuizen van stalling, tegenover mijn huis gestaan op het land. Een jaar of 2 geleden begon hij te kwakkelen met zijn gezondheid, steeds hoefbevangen, lusteloos, steeds ziek, gestresst. Na lang dokteren en onderzoeken kreeg hij afgelopen jaar de diagnose Cushing. Hij krijgt nu medicatie daarvoor, waar hij eerst zeer slecht op reageerde (ook na opbouwen van de medicatie). Hij is daarom ook verhuist van stalling, hij mocht niet meer 24/7 op het land en moest dus naar een stalling die ook paddocks heeft.
Nu gaat het goed op een niet te hoge dosis en hij ziet er glanzend uit. Wel is hij nog steeds vrij snel gestresst, mennen met hem is dan ook niet meer te doen. Op de weg wordt hij dan een gevaar voor zichzelf en mij. Hij is dus met vroeg pensioen. Omdat hij zeer gevoelig is voor hoefbevangenheid mag hij van de DA maar zeer beperkt op het land, de rest op de paddock.

Dit ging de hele winter goed, maar de rest van de paarden op stal gaan in de zomer dag en nacht op het land en ik wilde hem niet 'alleen' achterlaten op de paddock. Ik heb een leuke nieuwe menpony erbij gekocht afgelopen winter, zodat ik mijn hobby weer kon uitoefenen en zodat Mickey niet alleen hoeft te staan op de paddock.

Nu is het echter zo dat hij mn nieuwe pony (ook een ruin) steeds blijft opjagen, net zolang tot hij door het draad vliegt. Eerst weken laten wennen met draadje ertussen, samen laten spelen in de bak, maar niets hielp. Hij blijft hem opjagen. Mickey heeft altijd samen gestaan met andere paarden en dit gedrag herken ik niet van hem.
Als hij apart staan van de nieuwe (draadje ertussen) gaat het goed en scharrelt hij wat door de paddock (er is ook onbeperkt ruwvoer). Maar zodra ze samen staan op de paddock lijkt hij nukkig. Als ze samen op het gras staan, zijn ze lief samen (gras is interessanter!).

Ik gun hem echt een fijn leven lekker op het gras, maar dat trekt zijn lichaam niet, het kan echt niet. Van de DA mag hij enkele uurtjes op het gras en meer echt niet, ook niet met een masker. Mijn nieuwe pony is gezond en zou best de hele dag op het gras kunnen en bijvoorbeeld 's nachts op de paddock. Maar omdat ik niet wil dat Mickey alleen achterblijft staan ze nu samen op de paddock, wel met een draadje.

Maar ook dat 'steekt' me. Wil ik een gezonde pony ook verbannen van het gras, op een uurtje of 2 na? Is dat eerlijk? Maar is het wel eerlijk om Mickey achter te laten op de paddock? Maar echt samen is ook niet mogelijk op de paddock omdat hij de nieuwe maar op blijft jagen? Is het eigenlijk wel eerlijk voor Mickey om hem zo te houden? Had ik hem beter kunnen laten gaan? Of moet ik dat nu nog doen, ondanks hij nu weer beter in zn velletje zit? Zoveel vragen spoken elke dag en nacht weer door mn hoofd.

Eerlijk is eerlijk, ik doe elke dag voor meer dan 300% mijn best voor deze pony's, maar het lijkt nooit goed te zijn. Elke keer is er weer wat en ik heb inmiddels slapeloze nachten en elke dag hoofdpijn van de zorgen. Ik voel me een slecht baasje omdat ze niet lekker veel op het gras kunnen als de rest. En dan nog het feit dat ondanks alle inspanning Mickey hem maar blijft opjagen.

Ik ben nu op een dieptepunt beland dat ik het gewoon even niet meer weet. Ik ben mijn plezier in mijn hobby en de pony's kwijt en mijn hoofd loopt over van zorgen.

Respect als je dit hele verhaal gelezen hebt! Ik weet niet precies wat ik met dit topic wil bereiken, misschien gewoon fijn om het even van me af te schrijven, of misschien hoop ik dat mensen nog een andere kijk op de situatie hebben, of iets soortgelijks hebben meegemaakt.

**Geplaatst**: 11-05-15 12:48

Re: Ik weet het niet meer, plezier kwijt

Geplaatst: 11-05-15 12:48

dat hij de nieuwe opjaagt kan meerdere dingen als oorzaak hebben..

de meest voor de handliggende is dat hij nog steeds niet lekker in zijn vel zit.. plus dingen ziet waar hij niet bij kan (grassies).. door de 'orde' te handhaven heeft hij toch een stukje controle.. ergo hij drijft de nieuwe continue rond als 'baasje van de 'kudde'.

is het een mogelijkheid om een jolliebal in de paddock te geven? en misschien takken/boomstronk erin te mikken (weet niet of hij takken mag hebben als onderdeel van zijn dieet als ze bijvoorbeeld ontdaan zijn van het blad). Het kan namelijk ook gewoon 'verveling' zijn voor hem.. hij is immers dat lekkere grazen gewend en staat nu in een kale paddock?

wellicht als er afleiding is op de paddock in de vorm van 'speelgoed' dat het makkelijker wordt voor hem om grond te delen..

tenslotte zou ik het eventueel omdraaien.. slechts een uurtje of twee de paddock delen en de rest van de tijd de nieuwe lekker op het gras? dan hoef je je ook niet schuldig te voelen over dat de nieuwe te weinig grastijd krijgt..

laatste optie: vraag eens rond of er nog een pony in de buurt is die verplicht van het gras af moet en wellicht de paddock wil delen.. of zoek een plekje waar er een gedeelde zandbodem is.. misschien verder af dan dat je zou willen.. maar zover ik begrijp staat hij feitelijk op pensioen? misschien is een beter plekje voor hem vinden eventueel met lotgenoten een goede oplossingen.. al de niet met eigendomsoverdracht (dat is natuurlijk aan jezelf.. maar ik zou hem eerst dan gewoon elders stallen en als het bevalt kun je hem aan die mensen schenken als ze hem willen hebben)

**Geplaatst**: 11-05-15 12:54

Geplaatst: 11-05-15 12:54

Jeetje wat een lastig verhaal...
Zelf zou ik niet weten wat je hieraan zou kunnen doen, wel wil ik je meegeven, je doet je best voor je beide paardjes, meer dan dat kun je niet doen en hoef je je ook echt niet schuldig te voelen. Inderdaad, wat hierboven al aangegeven is, het zou kunnen dat je paardje nog steeds niet lekker in zijn vel zit en misschien gefrustreerd is dat hij niet continue op het gras mag...

**Geplaatst**: 11-05-15 12:58

Geplaatst: 11-05-15 12:58

Oh TS wat vervelend zeg, ik snap dat je even helemaal niet meer weet wat je moet doen. Heb ook zo'n periode gehad.. Paarden zijn heerlijk, maar ze kunnen je ook kopzorgen geven. Konden ze maar praten he? Dat zou echt top zijn. Je doet in ieder geval hard je best om naar een oplossing te zoeken, dus voel je vooral niet schuldig over het feit dat het nog niet helemaal op orde is.

Het opjagen lijkt inderdaad wat op verveling, misschien dat je dat op andere manieren kunt stimuleren. Verder heb ik niet meer toevoegingen dan elenaMM77 hierboven al heeft beschreven.. Wilde toch nog even reageren om je een hart onder de riem te steken. Sterkte ermee!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-05-15 12:59

Re: Ik weet het niet meer, plezier kwijt

Geplaatst door de TopicStarter : 11-05-15 12:59

Bedankt voor de reacties! Erg lief.

Hij heeft onbeperkt ruwvoer op de paddock, dus in feite kan hij gewoon de hele dag lekker knabbelen. Speeltjes heb ik al geprobeerd, maar kijkt hij niet naar om. Hout vindt hij ook niet interessant, ook geprobeerd.

Ik ben juist verhuisd naar deze stalling omdat dit beter voor hem was. Deze stresskip weer verhuizen zie ik niet zo zitten, maar ik kan het wel even uitzoeken wat eventueel mogelijk is in de buurt. Je weet maar nooit.

**Geplaatst**: 11-05-15 13:09

Geplaatst: 11-05-15 13:09

Weet je zeker dat hij 100% is qua gezondheid? Want vanwaar opeens die extra stress bij het werk tov vroeger? Ik ken genoeg paarden met cushing die gewoon nog lekker aan het werk zijn. Want het kan best eens zo zijn dat hij gewoon erg verveeld is. Misschien een handig bijrijdertje, zodat hij wellicht lichte arbeid kan doen onder het zadel?

Zou hij op termijn niet op een kaal gegeten stuk land kunnen? Einde van het seizoen is het land niet meer zo rijk.

**Geplaatst**: 11-05-15 13:22

Re: Ik weet het niet meer, plezier kwijt

Geplaatst: 11-05-15 13:22

Gras is natuurlijk niet zaligmakend, ik denk dat je je daar helemaal niet schuldig om moet voelen, een paar uur op het gras en verder toch altijd lekker buiten is een heel mooi leven voor een paard.(zeker met HB en cushing)
Dus ik denk dat je dat eerst van je af moet zetten, je doet echt goeie dingen voor je paardje, je hoeft je helemaal niet schuldig te voelen!
En ja, kun je niet wat met hem doen, probeer een middel tegen stress en kijk of het werkt, ga wat vrijheidsdressuur doen en wandelen.
En zet je andere pony als het kan wat vaker even op de wei terwijl jij wat met hem doet.
Probeer gewoon wat dingetjes, misschien iemand die je andere pony meeneemt zodat jullie samen kunnen wandelen en ook even wat afleiding van de problemen.

Sterkte!

**Geplaatst**: 11-05-15 18:55

Geplaatst: 11-05-15 18:55

Jeeitje wat een verhaal en wat een verhaal erachter!
Even een vraagje, wat voor pony is micky? Maatje enz?
Ik ken je verhaal met hoefbevangenheid, mijn maatje heeft het ook. Die kan het ook niet meer aan op het gras, hem hebben we nu op een zand stukkie met een inimini beetje gras samen met een mini shet, dit gaat super goed! Hij blij, shet blij!
Gebruik je een graasmasker ? Eventueel is dit een optie om hem een uurtje langer op het gras te zetten omdat ze hierdoor minder snel kunnen eten, wat het voor hem misschien iets leuker maakt

Jou punt over je 2e pony snap ik volkomen! Je hebt hem gekocht als gezeldschapspony, maar zo is niet hoe het loopt. Inprincipe is met een draadje ertussen geen drama maar wanneer hij helemaal gezond is is land natuurlijk lekkerder gezien dat hij ook niet fijn met micky gaat. Misschien is het een idee om een mini shet bij micky te zetten (van iemand op stal of in breukleen etc) en dan goed te Letten op karakter. Is micky dominant? Dan een onderdanige shet. Is micky onderdanig? Dan een dominantere shet haha
Zo kun je zowel micky als je nieuwe pony allebei hun eigen mooiste manier van leven geven.

Zoals ik al zei dit verhaal komt mij redelijk bekend voor. Mijn maatje ric is ook erg gevoelig voor hoefbevangenheid, maar liep tot 1.5 jaar geleden ook nog op het land met z'n vriend. Weliswaar met graasmasker maar toch op het land 24/7. Helaas werd hij vorig jaar januari weer zwaar hoefbevangen waardoor we nu toch wel nog meer moeten oppassen. Eerst heeft hij een paar maanden op een paddock gestaan, waarbij zijn vriend aan de andere kant van het lijntje op het land stond. We zagen ric veranderen en down worden. Uiteindelijk was zijn vriend toch ook wel erg dik en tegen hoefbevangen aan, dus waren we begonnen met strook begrazing vanaf de paddock, en dit dan een paar uur per dag. Dit ging erg goed !
Wegens omstandigheden is hij tussendoor voor een korte tijd naar een andere stal gegaan en nu staat hij weer terug, zijn vriend is er niet meer en om de eenzaamheid te voorkomen hebben we er een shet bij. Dit gaat super ! Allebei de pony's super goed in hun vel en vallen af!
Kortom, echt een tip! Waarschijnlijk helpt het ook qua stress omdat hij dan houvast heeft aan een maatje!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-05-15 19:32

Geplaatst door de TopicStarter : 11-05-15 19:32

Heel erg bedankt voor de begripvolle reacties, doet me erg goed. Ik ga proberen alle vragen te beantwoorden!

@ankie, Hij zal nooit meer genezen, dus 100% gezond zal hij niet meer worden. De DA schatte dat hij nog wel een paar jaar mee kon (mits er niet weer HB enz bij komt) maar hij kon dat niet met zekerheid zeggen. Stress is een van de vele symptomen van Cushing. Veel mensen onderschatten deze ziekte ("oh cushing is gewoon een lange vacht) maar het is bij elke pony anders, mijne had bijvoorbeeld een prima vacht. Feit blijft dat er een gezwel in de hersenen zit, maar met medicatie is dat wel onder controle te houden.
Ik merk dat hij het zwaardere werk lichamelijk niet meer goed aankan, maar ik wandel wel met hem, of speel met hem in de bak, of gewoon tutten enz. Licht longeerwerk gaat ook. Mennen vergt op dit moment te veel van hem, maar wie weet ooit weer. Hij staat nu zo'n 8-9 maanden op de medicatie.

@ Miranda, dankjewel! En misschien moet ik het grazen inderdaad niet zo 'ophemelen'. Ik wandel inderdaad met hem, en de dingetjes die ik hierboven heb vermeld. Het is idd wel een goed idee dat ik de andere dan op die momenten ook op het gras zet!

@ xkathy_love, mijn twee kinders zijn beide shetlanders. Misschien maak ik wel een veel te groot probleem van het niet de hele dag kunnen grazen hoor, maar ik voel me gewoon schuldig. Vervelend dat jouw maatje ook bekend is met hoefbevangenheid, echt naar..

Wat ik vanmiddag geprobeerd heb, in overleg met de stalhouder, twee grote paddocks aan elkaar gemaakt zodat ze samen een nog groter stuk hebben. Aangezien ze elkaar in de bak wel met rust laten, of iig hij veel minder jaagt, wil ik deze optie nog proberen. Meer ruimte om elkaar te ontlopen en meer ruimte om te crossen. Ik ga duimen dat deze optie gaat werken.

**Geplaatst**: 11-05-15 19:44

Geplaatst: 11-05-15 19:44

@ xkathy_love, mijn twee kinders zijn beide shetlanders. Misschien maak ik wel een veel te groot probleem van het niet de hele dag kunnen grazen hoor, maar ik voel me gewoon schuldig. Vervelend dat jouw maatje ook bekend is met hoefbevangenheid, echt naar..

Wat ik vanmiddag geprobeerd heb, in overleg met de stalhouder, twee grote paddocks aan elkaar gemaakt zodat ze samen een nog groter stuk hebben. Aangezien ze elkaar in de bak wel met rust laten, of iig hij veel minder jaagt, wil ik deze optie nog proberen. Meer ruimte om elkaar te ontlopen en meer ruimte om te crossen. Ik ga duimen dat deze optie gaat werken.

In dat geval, aangezien jij een kleine pony hebt, is er niet een paardje op stal dat ook minder gras mag? Grotere pony? Als die er niet is maar wel evt nog een stal vrij op de stalling, misschien kun je dan een berichtje op fb, marktplaats en hier op bokt zetten of er iemand is die zo een plekje zoekt? Zijn er vaak genoeg! En wie weet vindt je dan snel een leuk maatje!
Tenzij dit met je pony's nu goed gaat he! Dat zou natuurlijk het mooist zijn

**Geplaatst**: 12-05-15 09:39

Geplaatst: 12-05-15 09:39

Weet je.. ik heb mijzelf ook behoorlijk weggecijferd. Wat de reden ook is.. Je hebt soms zo veel voor je dieren over dat het eigenlijk niet meer goed is voor je eigen gezondheid. De stress en zorgen gaan te hoog oplopen en het plezier verdwijnt volledig.

Ik kan alleen maar zeggen, neem jezelf in bescherming! Probeer even los van je situatie eens op te schrijven wat de ideale situatie zou zijn voor beide pony's. Los van elkaar.
Een ander maatje voor Mickey? Noem de opties eens voor jezelf op en kijk of jíj dit aan hem als baasje kunt geven. Zo niet? Het is nu jouw verantwoordelijkheid en soms hoort daar ook bij om de zorg aan iemand anders over te dragen in het belang van jouw geliefde huisdier hoe pijnlijk dat ook is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-05-15 12:16

Geplaatst door de TopicStarter : 12-05-15 12:16

@ xkathy_love, ik kijk eerst even aan hoe dit nu gaat. Beide op een nieuw groter stuk. Dan hebben ze ook iets wat ze gemeenschappelijk 'doormaken', wie weet schept dat een band.

@ Aartje, jouw eerste zin klopt helemaal in mijn geval. Ik vergat de laatste tijd vaak om gewoon te genieten van ze.

Vandaag staan ze dus samen, en wonder boven wonder lijkt het goed te gaan. Ik kijk af en toe stiekem en de stalhouder houdt een oogje in het zeil. En ze stonden elkaar net zelfs te groomen :roll:

Hadden ze dat niet wat eerder kunnen bedenken! Duimen dat het zo blijft, dan heb ik in ieder geval een zorg minder. En stiekem als ik ze zo zie staan, gaat er toch weer een warme golf door me heen

**Geplaatst**: 12-05-15 15:45

Re: Ik weet het niet meer, plezier kwijt

Geplaatst: 12-05-15 15:45

Wat fijn!! En fijn dat je je er weer gelukkig bij voelt. Hopelijk blijft het zo en verandert eventueel het jagen in spelen

**Geplaatst**: 13-05-15 00:24

Re: Ik weet het niet meer, plezier kwijt

Geplaatst: 13-05-15 00:24

ik weet niet of je er wat aan hebt maar bij mij op het land staat een pony kira, slechte gezondheid ook en ook heel gevoelig voor hoefbevangenheid, ze lijkt prima in haar vel te zitten en ziet er op het oog gezond uit, maar volgends de DA voelt ze zich niet goed en dit uit ze door naar gedrag te vertonen naar de andere pony's, ze is nukkig omdat ze niet wret waarom ze zich zo voelt en eet het als het ware weg aldus DA. Op het moment dat ze minder heeft, dus geen grass haalt ze meteen uit naar de andere. De oplossing hiervoor heb ik ook nog niet gevonden, ze word behandeld door de DA. Ze krijgt geen biks meer omdat dat te zwaar viel dit helpt al heel veel en ze krijgt veel beweging zodat ze zich niet verveeld de hele dag. Dit gewoon aan de hand omdat ze verder niets meer kan.
Een vriendin van mij zei ooit:
Stel je hebt twee kinderen, een ervan moet altijd thuis blijven terwijl de andere mee mag met dingen doen, dan zou het kind dat thuis moet blijven niet blij zijn en zo voelt zo n paard zich.
Ik hoop dat je er wat mee kan.

En wat fijn dat het nu goed gaat!

**Geplaatst**: 13-05-15 05:21

Re: Ik weet het niet meer, plezier kwijt

Geplaatst: 13-05-15 05:21

Ok, dit gaat misschien raar klinken en het gaat tegen je gevoel in, maar hoe erg vindt je pony het om alleen in de paddock te staan?

Ik heb ook een hb-er die de hele dag alleen in de paddock staat. Hij ziet z'n maten wel, die staan op de wei. Eind van de middag mag hij er een uurtje bij.

Sinds hij hb heeft is hij in de omgang naar de andere 2 paarden veranderd, zij reageren ook anders op hem. Hij was de leider, nu zondert hij af. Ze begroeten hem met een hinnik als hij op het land komt, maar verder laten ze hem links liggen.

Ik heb niet het idee dat hij er last van heeft. Het lijkt alsof hij genoeg heeft aan zichzelf. Hij lummelt lekker rond, hoeft z'n eten niet te verdedigen etc. en dat lijkt hij prima te vinden.

Ja paarden zijn kuddedieren, maar in het wild was mijn paard al dood gegaan aan de hb. Ik denk dat het soms onrealistisch is 'natuurlijk' gedrag na te streven als wij zelf tegen de natuur in gaan door zieke paarden op te lappen

Jij kent je pony t beste, kijk waar hij gelukkig van wordt. Succes!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-05-15 09:52

Geplaatst door de TopicStarter : 17-05-15 09:52

Het lijkt toch eindelijk goed te gaan. Ze staan nu al een aantal dagen en nachten samen en geen ruzie meer. Jullie berichtjes waren wel een eye opener. Voor mijn pony's is het inderdaad niet zo verkeerd om niet fulltime op het land te staan. Nu blijven ze beide mooi in shape en geen hoefbevangenheid enz.

**Geplaatst**: 17-05-15 11:13

Re: Ik weet het niet meer, plezier kwijt

Geplaatst: 17-05-15 11:13

Wat fijn! Hopen dat er alleen maar verbetering in blijft

en dat je het zelf weer leuk gaat vinden om ermee bezig te zijn!