.Het gaat om mijn vierjarige Welsh cob Ivy. Ik heb haar als tweeënhalf jarige helemaal groen gekocht en zelf beleerd. Vanaf het begin is het al geen held, maar meestal bleef het bij snurken en blazen naar alle enge dingen. Als ze ergens van was geschrokken, was het meestal al snel weer over. Ze is afgelopen augustus ingereden en dat is allemaal heel makkelijk en ontspannen gegaan. Ook in de omgang was ze altijd superbraaf en makkelijk. Ze staat nu een half jaartje op mijn huidige stalling met twee andere paardjes samen. Ze staat 24/7 buiten en word ongeveer 3 keer per week licht gereden. Maar de laatste tijd is het af en toe helemaal mis.
Ze schrikt van de kleinste dingen en blijft dan heel erg gespannen. Elke keer dat ze schrikt word het erger tot ze gewoon helemaal over haar toeren is. Het arme ding staat te trillen van angst en is gewoon bijna niet te kalmeren. Vandaag durfde ze eerst de wei niet uit omdat ze geschrokken was van een rammelende bak voer
. Ze kwam pas toen ik haar kwam halen en toen sloop ze al snuivend en snurkend achter me aan. Haar voerbakje was ook al eng, en toen gingen tot overmaat van ramp per ongeluk de sproeiers aan. Paard weg, ik bijna de kudde over mee heen en ik kon haar weer uit de wei gaan vissen. Eenmaal terug bij de stallen was ze zo bang dat ze niet durfde te eten. Haar voerbakje was zo eng dat ze het bijna niet in de buurt wilde hebben. Ze schrok van elk klein geluidje, tot ze op een gegeven moment als een spinnetje met vier kromme pootjes stond te bibberen. Het was zo onwijs sneu om te zien.Het lijkt een beetje bij vlagen te komen, dus ik heb een vaag vermoeden dat het misschien een beetje met de hengstigheid te maken heeft. Ik heb nog nooit gehoord dat een paard daar zo extreem op kan reageren, maar een andere theorie heb ik voorlopig niet. Ze blijft nog steeds heel braaf in de omgang, maar zit zo vol spanning dat ze zichzelf enorm in de weg zit.
Heeft er iemand ideetjes wat dit zou kunnen veroorzaken en hoe ik dit het beste aan kan pakken? Want ik weet het niet zo goed meer... Ze krijgt nu valeriaan om een beetje rustig te blijven, maar dat is geen permanente oplossing natuurlijk. Alle ideeën zijn welkom!

.
. Tristan kan het in ieder geval heel goed uitleggen. Probleem ligt denk ik ook in bovenstaand, kwestie van vertrouwen en leiderschap.
. Ik wil nog wel eens een handje voer op de grond gooien voor haat weidegenootjes als ze staat eten, maat dat is tegenwoordig gegarandeerd paniek.