Geplaatst: 14-04-14 21:12 Ik heb een paard met behoorlijke trauma's. Hoe en wat weet ik niet precies en ik weet ook niet of ik dat wel wil weten. Ik heb haar overgenomen van een vriendin waar ze 2 jaar gestaan heeft en van haar verleden daarvoor weten we vrij weinig. Alles is speculeren of invullen maar dat dit dier veel heeft meegemaakt is helder.
Het huidige probleem: Afgelopen maand ben ik er 2 keer afgevallen. De 1e keer was gewoon dom, ik zat niet op te letten, paard schrikt ergens van (waarvan weten we nog steeds niet) en boem daar lag ik
Voor deze val ging het rijden eigenlijk beter dan ooit, paardlief liep bijna constant in volledige ontspanning, iets waar we hard voor geknokt hebben de afgelopen 2 jaar. Niets ernstigs met mij gelukkig dit keer haha maar paardlief dus helaas weer flink in de stress.
Dit gebeurde in de buitenbak met als resultaat dat als ik nu in de buitenbak ga rijden dat eigenlijk alleen maar stress is. Paardlief gaat scheef lopen, zakt 20 cm met haar kont, echt oprecht van angst, heeft constant het witte in haar ogen zichtbaar en maakt zich iedere pas klaar voor wat er dan ook kan gaan gebeuren. Eraan komen gaat niet, iedere cm die zij wil ontspannen eindigt in daar zelf weer van schrikken met bijbehorend extreem vluchtgedrag. Galoppeert ze eenmaal dan gaat het goed maar draven is bijna onmogelijk. Met heel veel inzet en rust van mijzelf gaat het wel maar niet van harte. In de binnenbak gaat het beter, nog niet zoals voor mijn val maar beter dan buiten.
Gisteren tijdens het opstappen schrok ze van een geluid en terwijl ik mijn been over haar heen wilde tillen vertrok ze
Resultaat: Ik kom achter het zadel terecht en daarna dus op de grond. Weer niets ernstigs en paardlief kwam braaf terug draven. Erna even gelongeerd en toch weer erop, kort en positief gehouden.Vandaag gereden met van een stalgenootje van te voren bach rescue, zowel paard als ik
Ik kon rijden maar zodra ze zelf ontspant schrikt ze daar weer van en is het weer vluchtgedrag.
Ik probeer dit voor te zijn en positief af te sluiten en het dus ook kort en positief te houden maar dit is zo lastig als ze zo extreem schieterig is.
Wat ik nu heb ingezet qua actie's:
- afspraak met osteo/fysio om het lichamelijke na te gaan (gebeurd sowieso 1x per jaar)
- veeeeeel les en mijn eigen rijden en energie onder de loep nemen
- Bach rescue voor het rijden
Wat er sowieso al afvalt:
- iemand anders erop. IVM haar trauma's is dit absoluut geen optie.
- grondwerken, lange lijnen, longeren. Dit gaat absoluut fantastisch en lost het probleem onder het zadel niet op. Daar ligt echt haar angst en daar zullen we dus ook mee verder moeten.
Ik ben me een beetje aan het verdiepen in dingen als Magnesium en andere supplementen maar wil niet iets lukraak gaan geven als ik zelf niet weet wat het precies doet etc.
Wie o wie heeft er nog tips voor me?
Het is echt niet zo dat het niet meer gaat maar het raakt mij ontzettend om mijn knapperd zo ontzettend bang te zien en wie weet zijn er hele simpele praktische dingetjes die ons kunnen helpen
Alvast bedankt!
) en met bijv. Getraumatiseerde mensen werkt zul je vast ook weten hoe belangrijk de focus naar ' in het moment zijn' is... paarden vergeten net als wij mensen niet. Maar ze zijn wel makkelijker te sturen in het moment als je zelf een betrouwbaar en geruststellende leider kunt zijn. . Zal niks nieuws voor je zijn en zoals ik je verhaal lees lijk je me een heel bewust iemand metdit thema.
