ikke schreef:DPTomboy schreef:Wat bij mijn LB-i heel goed werkt is het heeeeel kritisch zijn op alles wat hij doet, ik vraag 1 stap dan krijg ik 1 stap en geen 1,5 bijvoorbeeld. ik vraag een halt-draf overgang dan krijg ik die en niet eerst een paar passen stap (hij is prima in staat dit te doen en kan dit ook super maar wel met de juiste motivatie..)
In het begin was hij erg sloom met rijden 1 rondje over de hoefslag was te saai want er was geen doel dus pionnen neer gaan zetten en van pion naar pion gaan rijden, bij elke pion deden we iets...
Eerst kon hij geen rondje draven zonder aan te sporen en nu draaft hij zo 10 rondjes door met hooguit 2x een kleine herinnering dat gewoon door we draven van deze pion naar de volgende en daar mag je stoppen (en krijg je als je het heel goed doet iets lekkers)
En nu ben ik vooral heel kritisch op wat ik wil, anders gaat hij de kantjes ervanaf lopen en ziet hij de uitdaging niet meer. En nog belangrijker make it a game! alles wat ik met hem doe maak ik een spelletje van.
Wat heeft dit te maken met rechter en linker hersenhelften?
Dom stukje opvoeing en training waarin je stappen gemaakt hebt. Daarin moet je met elk paard steeds weer stappen maken, of dat nu van 1 naar 10 rondjes draven of van wissels om de twee passen naar wissels om de pas is, maakt niet uit.......
Bij mijn LBI paardje rij ik heel erg met punten waar ik heen wil in het begin en wissel ik veel af maar ben enorm kritisch
Met mijn RBE paard hou ik juist erg vast aan 'pattern' en hier vindt ze rust in terwijl de LBI dit als saai ziet en de uitdaging
er na 2x wel vanaf is dus we wat anders moeten doen. Bij de RBE moet ik ook beslist niet moeilijk doen over dat ene stapje meer of minder
dat maakt haar onzeker en veroorzaakt stress terwijl bij de LBI het een vervelend paard geeft als ik dat ene stapje toelaat
Bij de LBI maak ik van alles wat ik doe een spelletje omdat hij van spelletjes houdt, doe ik dit bij de RBE krijg ik een paard
waar niet mee te werken is, ze wil wel spelen maar alles moet heel rustig en duidelijk en bij de LBI juist niet, dat is saai en
dan haal ik lang niet uit hem wat erin zit...
Daar zit nogal wat verschil in als je het mij vraagt.
De RBE galoppeert zonder dat ik ook maar iets hoef te doen zo een kwartier door de bak en heeft echt geen moeite om te lopen. mijn LBI zou dat echt nooit doen zonder daar een heeeeele goede reden voor te hebben en heeft dus een compleet andere aanpak nodig waarbij we het steeds een beetje uitbreiden en hij als beloning stil mag staan en mag eten, zijn favoriete bezigheden.