Ik heb geen idee waar het vandaan komt.
Het begon met rondrennen en druk doen (doen ze normaal gesproken niet aan) en uiteindelijk continue op en neer lopen in de breedte van de wei en soms een eind naar achteren. (niet helemaal, de wei is ong 6 ha en er ligt aardig wat sneeuw) Ze nemen niet eens de tijd om te eten. De hele berg hooi ligt nog, de netten zitten nog propvol.
De minishet (bejaarde dame) deed de eerste 1-2 uur mee, maar hield het daarna wel voor gezien.Die stond daarna gewoon te eten.
De buurpaarden aan weerskanten zijn gewoon rustig.
Hoe het momenteel is, weet ik niet, want het is nu te donker om echt iets in de wei te zien. Maar tot en met het invallen van de duisternis waren ze onrustig.
Als er in het bos hiertegenover wordt gejaagd of er iets anders is dan anders, zijn ze wel onrustig, maar altijd maar kortdurend en dan merk je dat ook aan de paarden van de buren.
Als de buurman zijn knappe dekhengst buiten zet, zijn de dames ook een tijd van de wap. (tja, knappert he). Maar de hengst staat niet buiten, er wordt niet in het bos gejaagd, de andere paarden zijn rustig en ik kan totaal niets ontdekken wat het gedrag uitlokt.
Gezien ik al vanaf zomer vorig maand niets dan problemen met de paarden heb, ben ik dus enorm rustig (not

Iemand enig idee waar dit gedrag opeens vandaan komt (ligt normaal gesproken dus absoluut niet in hun aard)
Is er werkelijk iets wat ik en de andere paarden missen? (heb al behoorlijk wat tijd met de verrekijker bij het raam gezeten zonder iets te zien)
Kan het lichamelijk zijn (pijn kan voor onrust zorgen, maar bij twee paarden en op deze manier???? lijkt eerder of ze overal spoken zien)
*is toch een beetje ongerust omdat ze lichamelijk nu eenmaal niet top zijn*