een aantal jaar geleden heeft mijn zus een paard gekocht.
lief paard,fijn karakter.
hoewel het om een jong paard ging [toen 3 jaar] is er na overleg besloten om hem te kopen mede door zijn goede karakter en omdat haar man [werkte vroeger op een manege] haar van a tot z zou helpen.
ik zou de eerste puntjes op de i zetten.
de eerste zomer ben ik het paard gaan klaarmaken,de basis in de bak en zowel met zijn 2en en later alleen naar buiten.
paard gedroeg zich keurig!
na een maand of 4 intensief met haar en het paard bezig te zijn geweest ben ik me terug gaan trekken.
de winter viel in en ik dacht dat alles goed ging.
na de winter bleek dat het paard stil was gezet op advies van haar man om nog verder uit te groeien terwijl ik met klem had gezegt dat niet te doen.
om een lang verhaal kort te maken komt het er op neer dat ik steeds weer tegen een muur opliep.
kennis van hun ging paard ''bijrijden'',hier werd ik niet vrolijk van maar ja...het is mijn paard niet.
mijn zus werd na een tijdje wakker en is gestopt met de bijrijder,weer heb ik het paard ''klaargemaakt''.
uieraard raakte dit weer in het slop en ben ik er uiteindelijk voor de 3e keer aan begonnen.
om weer stil te komen staan......

inmiddels had ik al meerdere gesprekken met haar achter de rug waarbij ik adviseerde dat het beter was om hem te verkopen en een ouder paard terug te kopen waar zij zelf wat van kon leren.
dit was tegen dovemans oren want paard mocht niet weg en op een ouder paard zou ze zich niet beter voelen.

in die tijd is haar man het paard gaan rijden. [waar ik me rot van schrok! hij was niet de ruiter die hij vertelde te zijn]
ook dit stopte.
de vraag kwam of ik hem voor de 4e! x kon gaan rijden en dat heb ik geweigerd.
een kennis van mij is hem toen tegen betaling gaan rijden in de hoop dat als het centjes koste ze er niet zo makkelijk over dacht.
ook mis,want ze heeft hem zelf nooit meer opgepakt hoewel hij bij mijn kennis erg braaf was.
weer kwam hij stil te staan... en ik vond het best.
tot de dag kwam dat het mijn vader zijn neus uit kwam en smeekte of ik hem voor de allerlaatste keer klaar zou willen maken voor een buurmeisje die hem dan zou gaan blijven rijden.
dit meisje is een dood goede meid maar heeft 0,0 inzicht in paarden ondanks dat ze zelf een paard heeft gehad [overleden]
met frisse tegenzin ben ik het voor de 4e keer gaan doen met de mededeling dat het echt de allerlaatste keer zou zijn.
meisje zou zo doorstromen naar prive les.
en daar ging het fout.
meisje is er grandioos afgebokt in de les en paard is WEER stil komen te staan.
mijn zus is wakker [beetje laat] en hij mag verkocht worden.
het punt is dat ik dat fijn mag gaan doen,doe ik het niet blijft mijn vader er mee zitten.
wat moet ik hiermee????
paard zelf is prima maar heeft nu gewoon eens een echte baas nodig.