Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-03-12 19:41

Onbetrouwbaar (levensgevaarlijk?) paard? Wat nu?

Geplaatst: 22-03-12 19:41

De hoefsmid is vandaag op stal geweest, mijn ene pony is bekapt, de andere niet, maar dat was ook helemaal niet de bedoeling.
Ik weet dat hij, waarschijnlijk, ergens een trauma opgelopen heeft en helemaal niet blij is met de hoefsmid. Ik wist dit, de vorige eigenaar(s) niet blijkbaar. Hoefsmid in kwestie is op de vorige plaats gaan bekappen, en heeft toen (samen met de eigenaresse) een serieuze trap gehad. Niet zomaar per ongeluk, neen, echt gemikt en gemeen raak (de omschrijving van hoe het gebeurd is gaf me gewoon de kriebels). Gelukkig voor allen zonder blijvende gevolgen, maar het had anders kunnen aflopen, héél anders. Hoefsmid wist me dan ook te vertellen dat hij het spijtig vond dat dit paard er nog steeds was, eigenlijk was er maar 1 plaats waar dit paard thuishoorde ...

Ik ben er niet goed van moet ik zeggen.
Dat hij problemen had met hoefsmeden wist ik, maar nu liet die man uitschijnen dat hij je bij wijze van spreken bij elke verkeerde beweging het licht kon uittrappen, dat dit risico erin zit met hem .. Wat moet ik daar nu mee? Ik weet het echt niet ... Zelf heb ik tot nu toe weinig problemen gehad, maar heb ook nog maar weinig met hem gedaan. Hij heeft 2x z'n achterbeen dreigend omhoog gedaan waarvan hij 1x naar mij uitgehaald heeft, maar toen stond ik in de piste op veilige afstand. Vandaag heb ik hem ook weer geborsteld en heb express aan z'n benen en hoeven zitten klooien, en hij heeft niks gedaan. Maar toen hij z'n been ophief om even te verplaatsen gingen bij mij al de alarmbellen rinkelen, moet eerlijk toegeven dat ik hem na al die verhalen toch ineens een stuk minder vertrouw .. Was altijd wel op mijn hoede omdat ik wist dat hij problemen had met z'n hoeven, het is niet dat ik vrolijk z'n hoeven zou gaan uitkrabben alsof er niks zou zijn ofzo. Maar verder had ik niet meteen schrik voor hem, en dat is nu toch wel anders moet ik toegeven .. Toen ik hem terug naar de weide bracht kwam ik in een situatie waarbij ik onder normale omstandigheden (bij mijn andere pony bv.) z'n achterhand zou wegdrijven met mijn leadrope, maar dit durfde ik nu niet .. Wat als hij op zo'n momenten een trap uitdeelt omdat hij schrikt of weet ik het? De pony is 19 jaar oud en halfblind, wat het ook niet makkelijker maakt natuurlijk. (de hoefproblemen waren er overigens voor het blind zijn ook al).

Wat moet ik hiermee?
Een paard houden om er gewoon naar te kijken kost klauwen vol met geld .. maar kan ik hem nog wel vertrouwen om er iets mee te doen? Ik heb een verzorgster van 12 die met mijn ene pony niet om kan, met deze ging het de laatste keer wel goed. Ik zie op dit moment geen reden dat het fout zou gaan, maar dat is altijd het probleem, je ziet het vaak niet aankomen .. Moet ik daarop zitten wachten?

Zoveel vragen, zoveel twijfels ... -O-

Verhaal zal verre van volledig zijn, maar mijn hoofd zit momenteel al overvol, als er nog vragen zijn, aarzel zeker niet om deze te stellen.

**Geplaatst**: 22-03-12 19:48

Geplaatst: 22-03-12 19:48

Maar in principe had je hiervoor geen angst toch? Laat je niet gek maken door die ene keer dat hij zoiets probeert.
Natuurlijk moet je er rekening mee houden, maar als je angst hebt zal hij daar juist op kunnen reageren.

Het enige waar hij problemen mee heeft zijn zijn hoeven? Dan hoef je toch niet alleen maar naar hem te kijken?

Dan kan je heel veel leuke dingen doen.

Je bent altijd zo leuk bezig met Cobe.

Probeer gewoon net zoveel plezier te hebben met dit paard als met hem. Want dat vrijspringen, longeren, vrijheidsdressuur en dergelijke wat je met Cobe doet kan je volgensmij ook best met dit paard doen.

En misschien kan je een hoefsmid proberen te vinden die ervaring heeft met moeilijke paarden? Eentje die gewoon alle tijd voor hem kan nemen.

**Geplaatst**: 22-03-12 19:52

Geplaatst: 22-03-12 19:52

Neen, inderdaad, daarvoor had ik geen angst, en daar heb ik op zich nu ook schrik voor .. dat ik me niet meer 100% op mijn gemak zal voelen en dat hij juist daarop zou reageren .. Doordat hij al halfblind is is hij ook nog eens extra gevoelig, dus dat helpt dan ook niet mee

Ik weet niet wat hij gaat doen als we eens "echt" aan het werk gaan, maar laatste keer in de roundpen deed hij het erg leuk met dat meisje, al heeft hij ook weer in het begin richting mij gebokt. Ik weet dat zo'n dingen bij elk paard kunnen gebeuren, maar ik moet er niet aan denken dat ik of iemand anders eens een verkeerde beweging maak of iets verkeerd inschat en dat er dan wat gebeurd .. Dan is het van "zie je wel" .. en daar zit ik ook niet op te wachten ...

Hoefsmid vinden zal geen optie zijn, dat heb ik al afgeschreven .. Als er nog iets met z'n hoeven gebeurd zal ik dat zelf doen, maar dat is een 10-jarenplan denk ik .. (hij is echt niet normaal op dat gebied, ze hebben hem zelfs eens onder verdoving proberen te bekappen, zo'n zware verdoving dat ze hem moesten ondersteunen, en zelfs toen flipte hij compleet wanneer de hoefsmid begon en zijn die mensen er ook niet leuk vanaf gekomen ... ).

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 22-03-12 19:53, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-03-12 19:53

Geplaatst: 22-03-12 19:53

Tja paard met angst en zonder vertrouwen... oplossen met grondwerk en desensibiliseren. Op het moment dat jij bang wordt gaat het in ieder geval niet verbeteren, dus misschien is les of begeleiding een beter idee. En ik zou er persoonlijk geen 12 jarige mee laten omgaan, wat als die zijn signalen niet goed kan lezen en een trap krijgt?

**Geplaatst**: 22-03-12 19:56

Re: Onbetrouwbaar (levensgevaarlijk?) paard? Wat nu?

Geplaatst: 22-03-12 19:56

Les/begeleiding heb ik ook aan zitten denken, toch zeker in het begin. Ik wil bv. de friendly game met hem gaan doen, met de stick, maar twijfel zelf of mij dat wel alleen gaat lukken ... Maar langs de andere kant kan ik hem ook gewoon borstelen (ook de benen & hoeven), dat heb ik vandaag ook gedaan. Dus misschien dat het mijzelf ook wel lukt, maar het moet maar 1x niet lukken en dan zijn we verder van huis ... Ik weet niet of ik daar wel ervaren genoeg voor ben, om het zelf te doen. Maar waar & hoe vind je een lesgever die dat wel is? Want tegenwoordig kan iedereen alles ...

Zit ook vooral met het meisje in

Wel stom, want het ging echt leuk vorig weekend (veel beter dan ik gedacht had). Dan kan ze geen pony's meer verzorgen van mij, want met mijn ander geval klikt het al helemaal niet ...

**Geplaatst**: 22-03-12 19:57

Geplaatst: 22-03-12 19:57

Zo'n angst is moeilijk om vanaf te komen. Het is ook heel natuurlijk dat je op je hoede bent

Probeer er gewoon heel neutraal naar te kijken. Het paard wil je echt geen pijn doen, hij vind het waarschijnlijk gewoon heel erg eng.
Hoe erg bokt hij richting jou? Komt hij echt je ruimte in, of draait hij enkel zijn kont om?

Werk jij tijdens grondwerk met een stick?
Ik vraag mij namelijk af hoe hij reageert op de stick als je hem hiermee aanraakt bij zijn benen en hoeven.
Of het enkel een associatie is met de hoefsmid of dat hij echt niet wil dat er aan zijn benen word gezeten.

edit: ik zie net dat je dus met een stick werkt

**Geplaatst**: 22-03-12 19:59

Geplaatst: 22-03-12 19:59

Goed blijven oefenen, laat het kind van 12 in ieder geval niet de hoeven uitkrabben.
Mijn haflinger is vreselijk dominant en laat alleen mij bij haar hoeven toe.
Ze is 1x bij de smid geweest en vertoonde abnormaal gedrag, waar ze bij mij heel lief is stak de hoefsmid alleen zijn hand nog maar uit en ging compleet, ja echt compleet uit haar naad.
Ze sloeg op tilt en begon inderdaad ook gericht te flippen en te trappen, hij kon het blijven proberen maar niks hielp.
Uiteindelijk heb ik haar naar de smid zijn stal zelf gebracht (2 km lopen) en heeft ze daar een sufmaakpasta gehad.
Even op stal daar in laten werken en toen kon ze wel redelijk gemakkelijk bekapt worden omdat ze stoned was.
Al moet je blijven uitkijken natuurlijk want ze kunnen wankel zijn.
Ook stond de speciale kapbox klaar in noodgevallen.
Dit was dus de oplossing bij de mijne, misschien ook iets voor de jouwe?
Het geeft alleen een +15 euro extra rekening bij de smid maar goed.
Sindsdien is ze niet meer geweest, ze heeft slechte hoeven en wordt dit jaar ingereden en zal wrsch op ijzers moeten.
Ik ben zéér benieuwd hoe dit gaat aflopen maar desnoods (eigenlijk zeker) weer zon spuit erin.
Weet ook de voorgrond nie wat ze heeft meegemaakt in een halfjaar tusseneigenaar maar ik begreep dat ze daar ook te dominant was.

Gewoon zelf zo vaak mogelijk oefenen en zeker niet laten zien dat je bang of onzeker bent want ze ruiken het.
Achterbenen pak ik ook op een bepaalde manier vast zodat ze me eventueel niet kan raken en dit gaat steeds beter.
Hoop dat je er iets aan hebt

**Geplaatst**: 22-03-12 20:06

Geplaatst: 22-03-12 20:06

Wat ik altijd doe, als ik een paard ken, of een hond, of een mens, en ik hoor daarna iemand anders er over praten en die is er negatief over, dan hou ik dat wel in mijn achterhoofd, maar meer doe ik er niet mee. Ik ga altijd af op mijn eigen oordeel. Tenslotte ken je het verhaal maar van één kant. De ander zal misschien ook wle een goed verhaal hebben. Misschien jouw pony ook wel, alleen kan die niet praten.

Het kan heel goed zijn dat je pony artrose heeft. Ik heb zelf een hoefsmid die paarden bekapt bij een rusthuis. De vorige hoefsmid is daar niet meer welkom. De paarden waren er zuur bij en sommigen lieten zich niet meer bekappen. Maar bij deze hoefsmid is dat geen probleem.
"paarden doen iets niet voor niets", zegt hij. "Veel oudere paarden hebben artrose en vinden het heel moeilijk of zelfs pijnlijk om hun been op te tillen. Ik hou daar rekening mee. Ik neem extra tijd, en ik hou het been gewoon lager of in een stand die ze beter kunnen verdragen. En ik heb met geen een paard daar een probleem".
Een hoefsmid moet ook paardengevoel hebben he, en dat hebben ze niet allemaal.
Ik zeg niet dat jouw hoefsmid dat niet of wel heeft. Ik wil alleen uitleggen dat je ergens rekening moet houden. Namelijk dat jouw paard halfblind is en daardoor een hoop achter zich niet kan zien wat hem aan het schrikken kan maken. Je stem is daarom heel belangrijk als je aan de kant staat van zijn blinde oog. En hou er rekening mee dat hij mogelijk last heeft van zijn achterbenen en dat je hem pijn zou kunnen doen.

Als je zijn hoeven wilt uitkrabben, til de hoef niet te hoog, ga niet aan dat been trekken, en als hij terugtrekt, ga dan een beetje met hem mee en niet er tegenin. Pas je aan, aan de houding in het been die hij het prettigst vindt. Eens kijken of je dan vertrouwen krijgt, en of hij dan nog zou meppen.

**Geplaatst**: 22-03-12 20:10

Geplaatst: 22-03-12 20:10

[***] schreef:
Les/begeleiding heb ik ook aan zitten denken, toch zeker in het begin. Ik wil bv. de friendly game met hem gaan doen, met de stick, maar twijfel zelf of mij dat wel alleen gaat lukken ... Maar langs de andere kant kan ik hem ook gewoon borstelen (ook de benen & hoeven), dat heb ik vandaag ook gedaan. Dus misschien dat het mijzelf ook wel lukt, maar het moet maar 1x niet lukken en dan zijn we verder van huis ... Ik weet niet of ik daar wel ervaren genoeg voor ben, om het zelf te doen. Maar waar & hoe vind je een lesgever die dat wel is? Want tegenwoordig kan iedereen alles ...

Zit ook vooral met het meisje in Wel stom, want het ging echt leuk vorig weekend (veel beter dan ik gedacht had). Dan kan ze geen pony's meer verzorgen van mij, want met mijn ander geval klikt het al helemaal niet ...

Je zou op zoek kunnen gaan naar een Parelli instructeur? Of in ieder geval iemand die een opleiding van een goede methode NH heeft gedaan, dan moet het goed zitten. Wat betreft dat meisje... ja dat is wel sneu voor haar, maar ik zou het zelf niet riskeren geloof ik. Ben je er altijd bij als ze met de pony bezig gaat?

**Geplaatst**: 22-03-12 20:12

Geplaatst: 22-03-12 20:12

@ NiKip : Neen, de bok was gewoon een uiting van .. Meer zo van "ik vind het moeilijk, laat me met rust", maar aan de andere kant van de piste, dus totaal niet in mijn ruimte ofzo .. En toen heb ik gewoon gezegd "opletten" met een wat hardere stem en toen deed hij gewoon braaf wat hij moest doen .. Bij een ander paard zou ik van die bok op zich niks gemaakt hebben, maar bij hem voelt dat heel anders merk ik ... Zo stom ...

Ik werk met stick

Maar heb nog niet geprobeerd hem daarmee aan te raken (ben ik wel van plan) .. Maar het aanraken van benen en hoeven gaat op zich wel, alleen moet hij dan doodstil staan want anders vind ik het maar niks

Elke beweging die hij dan maakt is er eentje teveel

Ik merk wel dat hij met z'n achterbenen meer problemen heeft dan met z'n voorbenen .. maar kan ze wel borstelen/aanraken.

Ik heb hem eens willen longeren (dus met 6m touw), ik had hierbij geen zweep omdat hij de keer daarvoor al prima op het touw reageerde (maar toen was hij ook wel heel opgejaagd dus dan is alles goed om te gaan rennen

), maar nu wilde hij niet gaan. Dus ging ik wat "hardere" hulpen geven (met het touw zwaaien en dan richting z'n kont gaan zolang hij niet reageerde), ik heb hem uiteindelijk op z'n kont geraakt, wat dat trappen tot gevolg had .. Toen heb ik op hem geschreeuwd waardoor hij wel een sprong maakte, maar in beweging heb ik hem nooit gekregen ... Maar laatst in de roundpen hebben we eigenlijk hetzelfde gedaan (alleen was hij dan los) en toen ging het quasi perfect ..

Dat is het moeilijk eraan, ik kan nog niet inschatten wanneer ik wat kan/mag doen, ik ken hem daarvoor niet goed genoeg ... En het moet toch ontspanning blijven, voor alle partijen ... Op dit moment is die ontspanning er niet zo

@ justin4ever : uiteraard laat ik haar de hoeven niet uitkrabben, dat doe ik zelf niet eens .. Ik laat haar ook niet de benen borstelen, ze weet dit ook. Hier is het geen dominantie en ze hebben al eens geprobeerd hem te verdoven (veearts heeft dit gedaan) waarbij ze met 4 man stonden om hem te ondersteunen (hij was zo verdoofd dat hij niet meer zelf kon rechtstaan) en zelfs toen was het een drama en is het bekappen niet gelukt ... De hoefsmid die ik vandaag gesproken heb heeft gevoeld wat hij kan doen en vond het echt geen normaal gedrag, hij vond het zeer spijtig dat dit paard nog steeds rondliep ... Doet toch wel pijn hoor, als ze dat zo tegen je zeggen...

@ Langcara : dank je wel voor je reactie, maar de blindheid is maar een extra euvel, het probleem was er al lang voordat hij blind was. De hoefsmid is de laatste keer begonnen met de voorhoef aan de kant waar hij zag, en voordat hij daarmee klaar was had hij al 2x de achterhoef langs z'n hoofd zien flitsen... Toen ging hij naar de andere kant en was daar bezig en van het ene moment op het andere gaat de pony omhoog, waarbij hij de hoefsmid gewoon de lucht intrekt, trapt met z'n achterbeen gericht op de hoefsmid die een stukje verder vliegt, en komt neer op de schouder van de eigenaresse, die ook de grond op gaat ... Hoefsmid zag het niet aankomen, hij stond zo rustig ...

@ xDreamerx : hmmja, maar dan moet het al een officiële zijn want tegenwoordig zegt iedereen dat te kunnen ... Het moet wel gewoon in 1x goed gaan, want anders ben ik verder van huis ... Ik ben er wel altijd bij als ze met de pony aan de slag gaat, ze zal dit nooit alleen doen. Maarja, als er iets gebeurd en ik sta een stukje verder te kijken kan ik het ook niet voorkomen ...

**Geplaatst**: 22-03-12 20:19

Re: Onbetrouwbaar (levensgevaarlijk?) paard? Wat nu?

Geplaatst: 22-03-12 20:19

Ja een officiele, gecertifeceerde instructeur van NH inderdaad

Die zal dan wel weten dat je het heel rustig op moet bouwen en dergelijke, dus in 1 x goed gaan heeft er niet zoveel mee te maken. Als je te snel gaat, dan ben je het verst van huis. Oké ja dan moet je een afweging maken of je het riskeert met dat meisje.

**Geplaatst**: 22-03-12 20:23

Re: Onbetrouwbaar (levensgevaarlijk?) paard? Wat nu?

Geplaatst: 22-03-12 20:23

Ja, dat in 1x goed gedaan bedoel ik niet zo letterlijk, maar meer van .. stel dat ze iets doen en dan op het verkeerde moment stoppen ofzo .. dan hebben we daar ook niks aan .. Eigenlijk zou je niet mogen stoppen als hij zou trappen, toch? Met je aanraking? Hoeveel mensen zouden dat kunnen?

Zit dan ook nog eens België, en volgens mij zijn er hier weinig officiële te vinden. Heb wel een website gevonden, maar die zitten allemaal aan de andere kant van het land ..

**Geplaatst**: 22-03-12 20:32

Geplaatst: 22-03-12 20:32

Hmm dat is lastig ja als er niet zo veel in de buurt zit. Maar denk toch dat je het beste een expert erbij kan halen, zelf aanmodderen is niet handig en dan kan het misschien echt gevaarlijk worden. Misschien is een clinic of lesdag een idee? Die heb je vast ook wel in België en dat is nog wel rendabel om daar even voor in de auto te zitten. Nee je moet inderdaad niet stoppen als hij trapt, dan moet je juist verder gaan respect/leiderschaps oefenen en dan weer vertrouwen/desensibilisatie. Trappen uit angst is wel iets wat vaak voorkomt, vandaar dat ik denk dat een ervaren NH'er er wel raad mee weet. Ik heb er ook zo een gehad, veel les mee gehad en uiteindelijk goed gekomen. Jammer dat ik je niet kan helpen verder, is een beetje ver weg.

**Geplaatst**: 22-03-12 20:37

Re: Onbetrouwbaar (levensgevaarlijk?) paard? Wat nu?

Geplaatst: 22-03-12 20:37

Ik heb gezien dat Nic de Winne hier niet zo heel ver uit de buurt zit .. Misschien hem maar eens contacteren. Hoop inderdaad dat een ervaren persoon wel raad weet, en weet wanneer er wat moet gebeuren en dit dan ook aan mij kan doorgeven. Heb wel beetje ervaring met die andere van mij, maar dit is een veel complexere pony en ik kan hem niet zo goed doorgronden (in de zin van: de ene keer gaat iets goed, de andere keer gaat dat totaal niet ..en ik zie niet waarom .. ).

**Geplaatst**: 22-03-12 22:54

Geplaatst: 22-03-12 22:54

Uit je vorige topic tijd geleden zei je toch dat het een manegepaard is geweest?
Nu lijkt me dat als het paard echt zo onbetrouwbaar was hij daar niet had gestaan. Kan later ontstaan zijn maar mocht dat het geval zijn is hij niet echt onbetrouwbaar want dan zijn er toch jaren(?) geweest dat hij gewoon te vertrouwen was met kinderen.
Waarschijnlijk heeft het ermee te maken dat het paard blind is aan 1 oog dat hij daardoor soms wat anders kan reageren zeker aan de kant waar die niets ziet.
Persoonlijk zou ik me niet gek laten maken door de hoefsmid hoeveel ziet die nu van het paard. Alleen met het bekappen, daar kan hij onmogelijk de conclusie uittrekken dat het beestje echt onvoorspelbaar kan zijn. Misschien is de benadering op dat moment wel helemaal verkeerd geweest.
Ik denk inderdaad dat je er goed aan doet om het beestje te laten trainen om wel normaal de hoeven op te kunnen tillen. Gezien de leeftijd kan het zijn dat het lastiger is om ze zo hoog op te tillen als een hoefsmid dat doet. Wat ik al zei gezien het een manegepaard is geweest kan ik me niet voorstellen dat dit altijd een probleem is geweest en lijkt me dus zeker niet onmogelijk om op te lossen.

**Geplaatst**: 22-03-12 23:07

Geplaatst: 22-03-12 23:07

Je moet jezelf niet gek laten maken door zulke verhalen.
De pony is net dezelfde pony als degene die had voor je dit verhaaltje gehoord hebt.
Ok, hij houdt niet van hoefsmeden. Maar dat wist je toch al.

Wij hebben ook zo'n pony lopen. Levensgevaarlijk bij de smid en enkele jaren geleden heeft ze onze smid enkele weken/maanden werkonbekwaam getrapt. Haar voorvoetjes kunnen nog gekapt worden, maar dit moet zeer omzichtig gebeuren. (En dan gebeuren er nog wel eens acties die soms héél nipt zijn.) Haar achtervoeten kunnen al jaren niet bekapt worden.
Ze ontploft en trapt gericht en sprong daarbij zelfs bijna bovenop haar eigen veulen.
Maar verder is het een lieve en brave pony, fijn rijpaard en een goede moeder.
Die hoefsmid-angst nemen we er dus maar gewoon bij.
Dan wordt ze maar niet gekapt. Af en toe even over de weg met haar en dan slijten de voeten ook wel.

**Geplaatst**: 22-03-12 23:14

Geplaatst: 22-03-12 23:14

Ieder nieuw paard moet wennen.... ieder nieuw paard heeft zijn eigenaardigheden waar je aan moet wennen.
Voor je paard geldt dat hij je moet leren vertrouwen, maar ook voor jou.

Met mijn merrie durf ik alles, echt werkelijk alles.... kan me gewoon niet iets bedenken wat ik niet met haar zou doen, ik vertrouw haar voor 1000%.... Dus ik dacht vanzelfsprekend dat ik met een nieuw paard net zo op mijn gemak zou zijn.

Mijn huidige ruin heb ik 6 maanden. Hij was doodsbang voor de smid.... en kende mij ook nog niet goed genoeg om op zo'n moment op mij te durven vertrouwen.
Dat ging er ook erg spannend aan toe. In het begin heeft hij met sommige handelingen ook min of meer gericht geprobeerd te trappen.... Maar zolang een paard je niet raakt is het dreigen, een paard is immers handig genoeg om je echt te kunnen raken als het dat wil.
Hij was aan sommige dingen nog niet toe: bepaalde plekken aanraken, bepaalde dingen doen.... geen vertrouwen.
En dus was ik ook op mijn hoede, en nog steeds.... dat is iets dat erbij kan horen, maar het wordt steeds beter....

Ik heb overigens vaak zijn benen, en hoeven gemasseerd... net zolang tot hij ontspande, en dan hield ik op.

Het heeft me verbaasd hoe snel zijn vertrouwen groeit.

Wie A zegt moet ook B zeggen; geef hem de tijd... dat verdient hij. Dikke kans dat hij nooit echt iets 'engs' laat zien omdat hij aanvoelt dat jij volstrekt anders bent.
Laat dat meisje van 12 maar lekker iets doen met ze waar jij bij bent...
Ik heb hele lieve pony's, maar ook die zou ik niet snel alleen laten met iemand van 12...... ze zijn wel eens boos op elkaar... ahum ;-)

Succes!!!!

**Geplaatst**: 22-03-12 23:27

Geplaatst: 22-03-12 23:27

Ik denk dat het voor jezelf belangrijk is dat je vertrouwen krijgt in je eigen paard en hier goede hulp bij zoekt. Tot het moment dat jij weet wat je aan je paard hebt zou ik er geen kind (en ook geen volwassene) mee aan de gang laten gaan. Je paard moet jou vertrouwen en jij moet je paard vertrouwen. Ook moet jij de leider zijn over je paard, anders zal hij op een onbewaakt moment altijd de leiding proberen te nemen. Ik heb mijn merrie nu 16 jaar, en ik vertrouw haar door en door. Weet exact wanneer ze gaat ontploffen. Een kat die voorbij komt kan genoeg zijn. Maaarrr ze vertrouwd ook blindelings op mij, ik ben haar leider. Stop ik, dan stopt zij. Daar hebben we jaren over gedaan.

Mijn merrie is ook de hel voor de hoefsmit, heel soms gaat het nagenoeg vlekkeloos, de andere keer slaat ze je om je oren of sleurt je het hele erf over. Ik heb 1 vaste hoefsmit, die ik vertrouw en die een engelengedult heeft maar ook niet met zich laat sollen. En erg belangrijk....... hij zal mijn paard nooit slaan, dreigen naar haar of wat dan ook wat haar weer extra onzeker kan maken en nog meer ellende kan veroorzaken. Tegen de tijd dat jij iets kunt met de hoeven van je paard moet je een smit gaan zoeken die je vertrouwd en die er de tijd en energie in wil steken om jouw paardje te bekappen. In alle rust en gedult.

**Geplaatst**: 22-03-12 23:32

Geplaatst: 22-03-12 23:32

Bedankt voor jullie reacties allemaal.
Het is inderdaad wel zo dat een hoefsmid een paard maar beperkt ziet, en dan ook met beperkte handelingen. Maar toch ... De manège heeft eerst gezegd hem weggedaan te hebben omwille van het blind geworden zijn, maar tegen mij (ik heb er zowat heel mijn jeugd doorgebracht & hij is later via via bij mij belandt, dus niet rechtstreeks van de manège) hebben ze gezegd dat ze hem weg hebben gedaan omwille van zijn karakter. Hij is altijd al een moeilijke geweest maar de laatste jaren is het blijkbaar nog verergerd. Ze wilden hem al een paar jaar eerder weg doen, maar toen ging hij ineens braver lopen in de lessen dus hebben ze het nog aangekeken. Maar toen hij blind is geworden heeft dat de doorslag gegeven, maar eigenlijk is het vooral voor zijn karakter & het niet geschikt zijn als manègepaard .. Bedoeling was namelijk dat hij voor de kinderen een leuke pony zou zijn, maar er reden alleen maar volwassenen op (nu is hij 1.53m dus dat is op zich geen probleem).
Dus ja, het zit allemaal beetje complex in elkaar, kan ook moeilijk het hele verhaal hier doen (weet niet wat wel belangrijk is om te vertellen en wat niet

), maar het is dus niet zo dat hij vroeger poeslief was en dan blind geworden is en dan is gaan trappen naar de hoefsmid ofzo ..

Maar ik ga eens de osteopaat laten komen, lijkt misschien een rare keuze maar wilde haar toch nog eens laten komen voor mijn andere pony en dan kan ze hem ook eens bekijken. Wie weet waar hij overal vast zit na z'n leven als manègepaard ...

Dank je Ninx, wat jij zegt voelde ik daarstraks precies ook wel aan .. Heb ook verhalen (van verschillende partijen) gehoord over het niet kunnen pakken in de weide enzo, bij mij komt hij naar mij toe, kan er gewoon mee gaan knuffelen, halster is geen probleem (behalve als hij de veearts in de verte weer ziet

die heeft hij ook al genoeg gezien de laatste maanden :')

) etc. En ook daarstraks met het poetsen had ik totaal geen problemen met z'n benen borstelen, heb aan z'n hoeven gezeten, daarover gewreven, vastgenomen (zonder optillen) en dat ging allemaal .. Dus eigenlijk heb ik op zich geen problemen, alleen het feit dat het minste wat hij doet uitvergroot wordt door hetgeen dat ik weet

(elk paard bokt wel eens tijdens het werk, bij hem is dat meteen een probleem voor mij .. snap je?).

Spijtige is niet alleen het verhaal van de hoefsmid, maar ook de reactie van de pensioneigenaresse. Die stond erbij en die zei ook van "als jij (= hoefsmid) het al niet ziet zitten met een paard, dan is er wel echt niks mee aan te vangen" .. Blijkbaar is die hoefsmid wel wat gewend qua moeilijke paarden, maar deze was onbetrouwbaar en daar was maar 1 oplossing voor .. Dus ja, toen kreeg ik wel schrik zeg maar. Gewoon alleen al om het feit dat als er misschien toch ooit iets zou gebeuren (wat met elk paard kan gebeuren) dat het dan gaat zijn van "zie je wel, je had hem toen moeten wegdoen". En daar zit ik ook niet op te wachten ...

En toch zou ik hem al niet meer kunnen missen hoor ... En [***] ook niet, hoe irritant hij soms ook tegen hem doet, als ik hem dan van de weide haal is het grote paniek .. het watje :')

**Geplaatst**: 22-03-12 23:40

Geplaatst: 22-03-12 23:40

[***] schreef:
Dank je Ninx, wat jij zegt voelde ik daarstraks precies ook wel aan .. Heb ook verhalen (van verschillende partijen) gehoord over het niet kunnen pakken in de weide enzo, bij mij komt hij naar mij toe, kan er gewoon mee gaan knuffelen, halster is geen probleem (behalve als hij de veearts in de verte weer ziet die heeft hij ook al genoeg gezien de laatste maanden ) etc. En ook daarstraks met het poetsen had ik totaal geen problemen met z'n benen borstelen, heb aan z'n hoeven gezeten, daarover gewreven, vastgenomen (zonder optillen) en dat ging allemaal .. Dus eigenlijk heb ik op zich geen problemen, alleen het feit dat het minste wat hij doet uitvergroot wordt door hetgeen dat ik weet (elk paard bokt wel eens tijdens het werk, bij hem is dat meteen een probleem voor mij .. snap je?).

Iedereen zei ook dat ik mijn tweede ruin niet moest kopen, maar ik heb geen dag spijt.
Vertrouwen kost tijd, niet alleen van zijn kant maar ook die van jou/ mij...
Een paard voelt alles, dus ook irritatie, ongeduld, twijfel bij een smid... Mijn smid is ZEER geduldig, en mijn ruin was echt heel erg bang.... het heeft heeeeel lang geduurd de eerste keren, maar we hebben hem er overheen geholpen.... al zal het nooit van harte gaan.
Ik heb hem de eerste keren, telkens wanneer hij even ontspande, direct beloont met iets lekkers... en tegenwoordig geef ik hem een hooinet tijdens het bekappen, het eten leidt hem af, en kauwen maakt rustig.

Ik zou je eigen hart volgen.
Je hebt destijds ook voor hem gekozen, ondanks dat men van alles zei over zijn karakter.
Vertrouw erop dat je wijs hebt gekozen en weet gewoon dat een paard niet went aan jou, een nieuwe plek, een vertrouwd gevoel in maanden, maar in jaren...
Je hebt hem toch nog maar heel kort? Ik gok erop dat hij niet voor niets bij jou terecht gekomen is, sommige mensen moeten gebroken paardenzieltjes lijmen... ben bang dat jij er zo eentje bent!!! :-)

Geef het tijd en geniet van hetgeen je met hem kan doen. Werk aan het aanraken van zijn voeten, kijk hoe je dat kunt uitbouwen... desnoods laat je de smid jou uitleggen hoe je de hoeven kunt bijvijlen...

**Geplaatst**: 22-03-12 23:51

Geplaatst: 22-03-12 23:51

[***] schreef:
Bedankt voor jullie reacties allemaal.
Het is inderdaad wel zo dat een hoefsmid een paard maar beperkt ziet, en dan ook met beperkte handelingen. Maar toch ... De manège heeft eerst gezegd hem weggedaan te hebben omwille van het blind geworden zijn, maar tegen mij (ik heb er zowat heel mijn jeugd doorgebracht & hij is later via via bij mij belandt, dus niet rechtstreeks van de manège) hebben ze gezegd dat ze hem weg hebben gedaan omwille van zijn karakter. Hij is altijd al een moeilijke geweest maar de laatste jaren is het blijkbaar nog verergerd. Ze wilden hem al een paar jaar eerder weg doen, maar toen ging hij ineens braver lopen in de lessen dus hebben ze het nog aangekeken. Maar toen hij blind is geworden heeft dat de doorslag gegeven, maar eigenlijk is het vooral voor zijn karakter & het niet geschikt zijn als manègepaard .. Bedoeling was namelijk dat hij voor de kinderen een leuke pony zou zijn, maar er reden alleen maar volwassenen op (nu is hij 1.53m dus dat is op zich geen probleem).
Dus ja, het zit allemaal beetje complex in elkaar, kan ook moeilijk het hele verhaal hier doen (weet niet wat wel belangrijk is om te vertellen en wat niet ), maar het is dus niet zo dat hij vroeger poeslief was en dan blind geworden is en dan is gaan trappen naar de hoefsmid ofzo ..

Nee maar is een groot verschil tussen onbetrouwbaar en eentje met karakter. Als het beestje echt onbetrouwbaar was geweest had die echt niet lang op de manege gestaan dat risico kunnen ze niet lopen dat hij uit niet zomaar ineens zouden trappen. Dan zou een manege een groot probleem hebben mocht een paard van hun een klant het ziekenhuis in slaan. Zelfde met hoeven uitkrabben, je kan je klanten wel zeggen blijf van ze hoeven af maar er is er altijd wel eentje die daar niet naar wil luisteren en het gewoon doet want ik ken dat wel.

Dat het erger is geworden kan ook heel logisch verklaard worden dat het eigenlijk gewoon geen geschikt manegepaard is dat van getut houdt en 3 verschillende ruiters elke dag bij z'n stal heeft staan.

Ik zou de verhalen die je hoort naast je neerleggen. Want laten we eerlijk wezen het grootste gedeelte op de manege is niet zo ervaren in de omgang met een paard. Laat staan dat ze allemaal de tijd nemen voor een paard. Zat mensen die gauw borstel erover, zadel opgooien en gaan. En ik zag ook in een van je eerste topic's over hem dat hij veel op stal stond. Welk paard zou daar niet gek van worden.
Niet ieder paard kan dat en kan daardoor heel logisch zijn dat z'n gedrag erger wordt maar het paard echt niet levensgevaarlijk, zal waarschijnlijk een van de roddels zijn die je zo vaak ziet/hoort in en rond de manege. De een verteld het zo, de ander doet er nog een schepje bovenop. En voor je het weet is het braafste knol van stal ineens de rotzak omdat hij iemand beet omdat diegene niet opletten.

Als jij er weinig problemen mee hebt en er zelfs een kind van 12 mee vertrouwt zou ik niet weten waarom je nu jezelf onzeker zou maken door de verhalen.
Vertrouw op jezelf en vooral op je eigen ervaringen met het paard en niet die mensen vertellen.

Laatst bijgewerkt door Tigra_ op 23-03-12 00:01, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-03-12 23:52

Geplaatst: 22-03-12 23:52

@ Ninx : Pff ja, het is ook wel zo dat het allemaal té toevallig is verlopen, zijn adoptie.
Ben hem om te beginnen al toevallig tegengekomen hier op bokt (was helemaal niet van plan van een paard te kopen maar ik keek eens wat er zoal aangeboden werd, en toen stond er ineens een pony die ik kende...), toen vroegen ze al of ik geen interesse had. Ik had wel interesse, maar de mogelijkheid niet ([***] stond toen nog in een kudde en met zijn karakter daar een halfblinde ruin bijgooien zou problemen vrage zijn). Toen is hij geadopteerd door iemand anders, maar dit ging na een paar maanden totaal niet meer en het beest moest daar weg (en beest is nog zacht uitgedrukt :Y)

). Toen kreeg ik een bericht of ik toch niet kon, omdat ik hem al kende van vroeger. Ondertussen was ik verhuist van stal en had op zich die mogelijkheid wel. En zodoende ... heb ik een [***] & [***] ...

Het is inderdaad wel zo dat er jaren overheen gaat voordat je echt wat kan met een paard

Heb ik met [***] ook gemerkt, ik ben nu bijna 6 jaar met hem bezig en heb pas sinds een paar maanden het gevoel dat we nu echt klikken .. Alhoewel hij mij gisteren ook nog omver wilde lopen omdat hij het er niet mee eens was dat hij linksom moest met longeren ... Dus probleempjes zullen er altijd wel opduiken, daar zijn het dieren voor, en ik trek blijkbaar de dieren met karakter aan

(en misschien ook wel de gebroken zieltjes, wie weet ... :')

)

De laatste reactie lees ik zo meteen even :Y)

Edit; reactie gelezen ... Nu is het niet zo dat die verhalen die ik gehoord heb verteld zijn door de eerste de beste penny die ik ben tegengekomen ofzo, die verhalen zijn uit zeer betrouwbare bron (de mensen die alles regelen ivm de manègepaarden, dus aan/verkoop, hoefsmid, DA, ... ). Ik heb nooit zo de verhalen geloofd die op de manège rondgingen (zo ben ik eens op een paard naar buiten gegaan die de week ervoor iemand het ziekenhuis in heeft gestuurd en waarvan ze zeiden dat ik gek was dat ik die zou meenemen, was het braafste paard van die rit :Y)

), maar van sommige mensen neem ik zo'n dingen wel aan, omdat ik weet dat zij weten waar ze het over hebben

Maar ik moet inderdaad in het heden gaan leven, ik heb zelf nog geen problemen met hem ervaren, met uitzondering van die kleine puntjes, maar dat heb je met elk paard wel, met [***] heb ik ergere dingen meegemaakt

Dus ja, we geven het gewoon een kans en we zien wel hoe het loopt

Voorzichtig blijven moet je altijd, maar dat moet je met elk paard ... Misschien eens kijken voor wat grondwerklesjes ofzo zodat er ook eens iemand anders een blik op werpt, de osteopaat eens laten kijken of er niet ergens een groot probleem zit (voordat ik hem echt aan het werk zet :Y)

) en dan zien we wel

**Geplaatst**: 23-03-12 01:03

Geplaatst: 23-03-12 01:03

Omdat een smid zegt dat het paard een enkeltje eeuwiggroene jachtvelden behoort te krijgen, laat jij je opjutten?
Er zijn meer smeden te vinden, zoek een ander voor dat paard , ga grondwerk met hem doen en ga hem desensibiliseren, en ga geen beren op de weg zien waar er geen zijn.
Omdat een paard een keer gericht naar een bepaalde smid uithaalt, hoeft hij nog niet dood, en is dat al helemaal geen reden om wantrouwig tegenover hem te zijn.

**Geplaatst**: 23-03-12 01:18

Re: Onbetrouwbaar (levensgevaarlijk?) paard? Wat nu?

Geplaatst: 23-03-12 01:18

Als je het zo stelt heb je natuurlijk gelijk, maar dit gaat over meerdere smeden over verschillende jaren gespreid .. Het is geen éénmalig incident, er zijn andere smeden hier in de buurt die weigeren om hem te doen .. En zelfs het gewoon maar hoeven uitkrabben werd zéér weinig gedaan, ik weet in ieder geval dat het tegen iedereen werd gezegd dit nooit te doen, hier en daar eens een heel ervaren iemand die dit wel mocht, maar ook daar enkel de voorhoeven ... Dus het is geen beren zien, er is wel echt een probleem op dat gebied. Maar in hoeverre dit zich op andere gebieden doortrekt weet ik dus niet .. Ik hoop niet al te erg, want op "zie je wel"-reacties zit ik niet te wachten

En ik wil me ook gewoon kunnen ontspannen bij mijn paard(en) en misschien wel eens iets verkeerd doen zonder dat ik dan meteen het risico loop in het ziekenhuis te belanden ...

**Geplaatst**: 23-03-12 01:26

Re: Onbetrouwbaar (levensgevaarlijk?) paard? Wat nu?

Geplaatst: 23-03-12 01:26

Als je een probleem tegenkomt, dan dien je daar aan te werken. Ik heb de indruk dat het in het verleden is omzeild, en dat het paard daardoor steeds meer in zijn houding is bevestigd. Maar maak je geen zorgen, dit is recht te zetten. Vraagt tijd, en veel persoonlijke inzet. En een smid die meewerkt.