Mijn 5-jarige merrie vind het erg moeilijk op de poetsplaats te staan. Als ik weg loop begint ze vaak, zeg maar 7 van de 10 x te schrapen en te wiebelen. Dus dat ze haar benen net niet gaat schrapen maar zo'n beetje half om half pasjes weg wil lopen. Dat kan ze natuurlijk niet, want ze staat aan twee lijntjes vast. Ze heeft dat net zo goed als er een paardje naast haar staat of dat ze alleen staat, dat maakt niet uit.
Als ik naar haar fluit, wil wel eens helpen dat ze het dan niet meer doet.
Naar haar schreeuwen of roepen begin ik niet aan, wel eens gedaan, maar heeft totaal geen zin en ik wil het ook niet trouwens

Negeren heeft ook geen zin , ze schraapt enthousiast door totdat ik weer op zo'n meter of 7, 8 genaderd ben.
Tot nu toe had ik zoiets van, gaat wel over, maar ondertussen (heb haar nu zo'n maand of drie) heb ik er een hard hoofd in.
Zelf heb ik het idee dat ze gewoon erg ongeduldig is en zo snel mogelijk actie wil en aandacht. Als ik naast haar sta wiebelt ze wel eens maar schrapen durft ze niet, want als ze het al doet, dan krijgt ze een opmerking of een duw. Dus doet ze het eigenlijk vrijwel niet

Ook bij andere mensen doet ze zo.
Waarom ik het extra vervelend vind is dat ze sinds kort zonder ijzers staat en ik die voorhoeven dus bijzonder zie slijten, door dat schrapen
