Dit valt onder het mom 'een paard voelt dat je bang bent'
Geen telepathie, gewoon lichaamshouding.
Kijk maar naar de top sport, zij krijgen de mooiste bewegingen voor mekaar zonder soms ook maar iets zichtbaars te doen. In principe geld hetzelfde voor dit, maar dan net wat anders. Als er een plastic zeil ligt in het bos naast het pad, wat het paardje eng vind, nouja kan gebeuren. Weet jij dat echter, en word jij wat 'bang' dan ga je nét anders zitten. Jij zult het heel misschien niet kunnen voelen, en wij zullen het wellicht niet kunnen zien, maar het paard merkt het wel. Komt dan opeens zeil aanzetten schrikt het paard. Komt er bijvoorbeeld een trekker aan, en begin jij te twijfelen of het paardje gaat schrikken of niet, ga je weer op de zelfde manier anders zitten. Paard denkt verek, vorige keer toen dit gebeurde vrat dat zeil me bijna op, wat komt er nu uit de bosjes. Het zelfde gaat op voor handelingen in de bak, doe je het vaak dan koppelt paard onbewuste handelingen al aan de bewuste actie.
Tijd geleden zelfde soort topic, toen heb ik dit geschreven:
Asyaa schreef:Paarden weerspiegelen niet jou gedachte, maar jou lichaam(staal) en manier van handelen. Als ik met een bigsmile op mn gezicht, luid frans bauer blerend door de stal loop (nouja, kweet niet of de paarden mijn imitatie van frans bauer op prijs stellen), of dat ik met de meest enorme wallen, hangende schouders, en droef gezicht op stal verschijn. De paarden reageren daarop, niet op waar ik over denk.
Nou zijn dit 2 uiterste, maar paarden nemen de meest subtiele veranderingen al waar: ben jij een angstig aangelegd iemand, die bij elke misstap zich al aanspant, dan reageren paarden op de spanning, niet op de gedachte 'eng'.
Zelfde als dat een klein meisje huilend, omdat ze net bijv. te horen heeft gekregen dat iemand is overleden, bij haar pony in stal gaat zitten, om steun te zoeken, dat het lijkt dat het paard haar troost. Het paard reageert hierzo niet op de gedachte 'er is iemand overleden', maar op de lichaamstaal die het meisje uitstraalt.
).
