Ze is van een verlegen typje,nu een kleine brutale opdonder aan het worden.
Heb haar sinds oktober,en ze staat in de nachten op stal met mijn ruintje,overdag gaan ze lekker los.
Toen ik haar kreeg was ze geen halstertje gewend of meelopen,en dat heeft ze heel snel geleerd.
Ze kent de routine,en stond normaal vooraan om het halstertje te laten omdoen(betekend dat we iets leuks gaan doen,of ze naar het land gebracht word).
Meelopen geen probleem(oke wat onbeholpen,en soms een bokje,maar makkelijk op haar plaats te zetten).
De laatste paar dagen is ze een stuk dwarser en koppiger.
Moet echt doorzetten om op stal haar halster om te krijgen(ze blijft draaien en weglopen).
Heeft ze geen zin om mee te lopen,zet ze de handrem erop,weigerd in avond haar stal in te gaan.
Ik blijf geduldig,maar hou wel vol,en uiteindelijk doet ze dan wel wat ik wil,maar is dit een soort puberteit?
Merk gewoon echt aan haar,dat ze aan het uitproberen is.
Tevens de vraag,hoe reageer ik het beste als ze tegenwerkt?
Tot nu toe blijf ik geduldig,en volhardend....uiteindelijk lukt het dan wel,en beloon ik haar met een kriebeltje.
Maar soms heb ik momenten dat ik denk....tja wat als ze nu niet doet wat moet gebeuren?
Moet ik straffen,en op welke manier dan?
Want het is wel een dame met pit,die als haar iets niet bevalt dat duidelijk kenbaar maakt.
Ene kant lijkt ze terughoudend en soms zelfs schuw als je haar benaderd,andere kant durft ze best haar karakter te tonen en is niet snel onder de indruk van een boze stem.
Een tik heeft ze slechts 1 maal gehad hier,dat was omdat ze plots in een onbewaakt ogenblik vanuit het niets haar kont omdraaide en mn vriend trapte.(we waren een ogenblik stom verbaast,en direct kreeg ze tik op haar kontje!).
Erna keken we elkaar aan van..,..wat moet je hier nou mee?
Ze heeft dat ook niet meer in haar bolletje gehaald.
Maar vind het heel moeilijk in minder duidelijke gevallen,wanneer en hoe ik haar kan aanpakken.
Juist omdat ze wat terughoudend en schuw doet soms,wil ik ook niet te hard overkomen.
Aan de andere kant is het een shetje,en weet uit ervaring met mijn ruintje,dat die wel een heel duidelijke aanpak nodig hebben.
Sta dus niet toe dat ze aan me knaagt,en als ik in haar stal bezig ben,laat ik ook duidelijk merken wat mijn persoonlijke ruimte is.(ben ik aan het uitmesten en ze loopt toevallig tegen mn arm aan,dan is dat pech).
Borstelen gaat al best aardig,en kan haar rug,borst,buik,hoofdje,manen en staart wat borstelen.(ene keer gaat beter als de andere keer,maar sta ook niet elke dag te tutten en borstelen).
Laat haar altijd even de borstel zien en ruiken,en begin dan langzaam met wat poetsen.
Beentjes vind ze niet fijn en dat wil nog niet zo(ben ik wel mee bezig,om wat op te bouwen naar voetjes geven).
Kan inmiddels ook wat tussen haar billen aaien en staart wat optillen(leek me handig voor een eventuele dierenarts)

Maar kan dus wel wat adviezen gebruiken over opvoeding.