Als je niet wil laten schieten moet je het wachten op de koop toenemen.
Dat doet ts ook en neemt haar verantwoording

Sommige artsen zullen er makkelijker mee omgaan en sommige nemen gewoon minder risico voor hun beroep.
Tevens hun goed recht
Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
GabberGill schreef:bruintje123 schreef:Hoeveel bewijs moet jij hebben dan de foto's van ts haar arm? Hoeft niet aan paard te liggen
Dat zou ook hier voor een dierenarts voldoende moeten zijn. dus ook dit klopt niet
Zover ik weet was ook in mijn voorbeeld de eigenaar van de hond die vond dat inslapen de goede keuze was, zonder dat de paardeneigenaar daarop hoefde aan te dringen. Dus stond de politie en aangifte daarbuiten. Dus zou dat hetzelfde zijn als hier. ben jij erbij geweest? Heb jij gezien dat die man naar binnen ging en de hond direct werd ingeslapen?
Alleen wordt er totaal anders geredeneerd bij hond of paard. Dus ook dit klopt niet
Ik heb in je post dik gedrukt gereageerd, ben je het er niet mee eens dan heb jij zo'n dergelijke situatie nog nooit meegemaakt bij een hond. Hierbij stop ik ook deze discussie, want je leest het zoals jij het wilt lezen en je snapt (of wilt niet snappen) dat er aan alles een test vooraf gaat. Dus ook bij de honden en de paarden.
Zal nog een soort situatie/voorbeeld geven.
Paard bijt staleigenaar, Staleigenaar doet aangifte, meerdere mensen incl politie enz hebben de dusdanige aanval en verwondingen gezien, paard wordt ingeslapen.
Paard bijt ts, ts wilt zelf kijken hoe of wat, paard vertoond na verklaring dit gedrag vaker MAAR eens in de zoveel tijd en niet constant, paard wordt nagekeken, niks mis mee, Historie is niet bekend. Niemand weet 100% zeker of hij dit echt deed. De veearts besluit dus om het niet te doen. Ziet de Ts dit paard toch als groots gevaar dan is slacht op dat moment de enige optie of ze laat hem binnenste buiten keren.
Dit is niet raar en zo hoort het te gaan en ook bij honden gaat het zo. Er zijn veel te veel mensen die een paard zomaar laten inslapen of naar de slacht doen omdat er op bepaalde fronten niet meer goed voor gezorgd kan worden of hij even niet doet wat ze willen of nog mooier een langere blessure die ze onverkoopbaar maakt.
Tuurlijk vinden wij het allemaal beter voor de TS als het paard gaat en voor iedereen vanaf de zijlijn liever gisteren dan vandaag, maar dit paard heeft toch echt wel een plekje in ts der hart waardoor ik het niet heel raar vind hoe de procedure gaat.
TS wilt hem op het moment dat ze zeker weet dat ze er alles aan gedaan heeft. Deze procedure zal wel zwaar zijn en lastig, maar het geeft haar straks wel een gerust gevoel ALS het paard gaat. Zou de Ts echt zo snel van hem af willen zou hij al bij de slager staan.
GabberGill schreef:Licor schreef:Om eerlijk te zijn zou het mij niet uitmaken waar het gedrag vandaan komt. Wat de oorzaak ook is, het is altijd onacceptabel gedrag.. Ik zou hem dan ook nooit meer vertrouwen..
Voor mij zou het betekenen dat het paard een enkeltje slachthuis of dierenarts zou krijgen.. verkopen zou ik niet op mn geweten willen hebben (terug doen naar vorige eigenaar overigens ook niet, bang dat zij hem toch weer doorverkoopt)..
Dat is nu ook het verhaal. Slachthuis wordt het niet dus moet ze het veearts rapport afwachten. Uiteindelijk gaat hij hem echt wel inslapen, maar hij mag het zo gewoon niet doen. Ondanks alles wat wij hier uit dit verhaal weten.
GabberGill schreef:maikeltje schreef:TS wil haar paard niet laten schieten. Dus misschien is het dan handig als iedereen dat respecteert en er over op houdt?
Ik denk dat ik zowel prive als in het topic al meerdere malen heb vertelt hoe goed ik de ts vind en dat er zeker niet geschoten gaat worden, maar bokkers die roepen dat deze veeartsen gek zijn omdat ze hem niet direct afspuiten is gewoon niet eerlijk.
spatter schreef:Ik ben eigenlijk ook wel benieuwd wat de vriend van TS van de hele situatie vindt.
Het is tenslotte zijn paard wat TS verwond heeft en het verbaasd me eigenlijk dat hij die keus niet neemt wat er mee moet gebeuren vooral omdat ik begrijp dat TS degene is die het paard blijkbaar nog steeds verzorgd.
Ik weet wel dat als dit bij mij gebeurd was, mijn man dan zolang de verzorging had opgenomen en mij zeker uit de buurt van dit paard had gehouden.
Het is triest dat een DA alleen maar kijkt of een dier fysiek in orde is en TS vervolgens afschildert als een teer zieltje .
TS probeer eens een voorstelling te maken wat je voor toekomst ziet voor dit paard.
Jij bent er bang voor dus jij zult er niet meer mee gaan werken, gaat jou vriend dat nog wel doen?
Paard kan niet bij andere paarden en zal de rest van zijn leven alleen op een wei moeten staan.
Is blijkbaar ook niet volledig gezond want afgekeurd voor de sport .
Los van of dit paard nu iets mankeert wat zorgt dat hij zich gedraagd zoals hij doet is het resultaat uiteindelijk dat hij redelijk eenzaam , zonder soortgenoten , zijn leven zal moeten slijten op een wei.
Is dit paardwaardig?
Goudlokje1 schreef:Al lang? Anderhalf uur dus. Daarbij mag ik nog steeds gewoon aangeven dat ik er last van heb en op de momenten dat ik dat kan doe ik dat dus gewoon, aangezien jullie er ook geen probleem van maakten je onenigheid hier in het openbaar uit te vechten.
Ravottie18 schreef:Over het feit dat mijn paard op een wei staat, of ik dat paardonwaardig vind?? Niet echt neen.
Ik snap wel dat dit geen lange temijn optie is maar voorlopig staat hij wel goed. Heb zelfs de indruk dat hij het beter vindt zo dan dat hij zijn ruimte moet delen.
Een paard dat 24/7 in een stal staat van 3 op 3 en 2 a 3uurtjes per week uit zijn stal mag om te werken zoals je op menig maneges tegenkomt vind ik veel triester
Maar dat is dan weer mijn persoonlijke mening en zeker niet bedoeld om iemand tegen de kop te stoten!
Goudlokje1 schreef:Verder; hoe gaat het nu met het paard, TS? En valt de ontsteking in je arm een beetje mee..?
The_Cat schreef:Pfoeh, wat een wonde.
Maar TS, ik vind je aanbod van het paard terug te geven naar de vorige eigenaresse mooi, maar welke garantie heb je dat zij het dan ook weer niet gaat verkopen. Ze heeft hem uiteindelijk aan u verkocht omdat ze er geen tijd meer voor had, en ik vrees dat die situatie nu niet zo verandert gaat zijn, ofwel? Want anders kan ze hier wel flink haar munt uitslaan :/
Ravottie18 schreef:The_Cat schreef:Pfoeh, wat een wonde.
Maar TS, ik vind je aanbod van het paard terug te geven naar de vorige eigenaresse mooi, maar welke garantie heb je dat zij het dan ook weer niet gaat verkopen. Ze heeft hem uiteindelijk aan u verkocht omdat ze er geen tijd meer voor had, en ik vrees dat die situatie nu niet zo verandert gaat zijn, ofwel? Want anders kan ze hier wel flink haar munt uitslaan :/
Ze had mij de indruk gegeven dat ze hem wel terug wou maar hier de financiële middelen niet voor had. Dus was dit mss een optie geweest.
Was wel naïef van mij om te denken dat ze erin mee zou gaan en hem dan ook werkelijk zou houden, dus al bij al een geluk dat ze dit niet gedaan heeft. Leek me op dat moment mss de oplossing, niet echt rationeel, ik weet
GabberGill schreef:Licor schreef:Om eerlijk te zijn zou het mij niet uitmaken waar het gedrag vandaan komt. Wat de oorzaak ook is, het is altijd onacceptabel gedrag.. Ik zou hem dan ook nooit meer vertrouwen..
Voor mij zou het betekenen dat het paard een enkeltje slachthuis of dierenarts zou krijgen.. verkopen zou ik niet op mn geweten willen hebben (terug doen naar vorige eigenaar overigens ook niet, bang dat zij hem toch weer doorverkoopt)..
Dat is nu ook het verhaal. Slachthuis wordt het niet dus moet ze het veearts rapport afwachten. Uiteindelijk gaat hij hem echt wel inslapen, maar hij mag het zo gewoon niet doen. Ondanks alles wat wij hier uit dit verhaal weten.