Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-12-16 22:30

Re: wat met een paard dat bijt??

Geplaatst: 12-12-16 22:30

Zou zelf niet te lang wachten met een keuze maken, het wordt er echt niet makkelijker op.
En voor het paard en eigen veiligheid is het wel beter, wat als het wéér gebeurd?!
Dat dier heeft nou eenmaal een kronkel in de kop, en veranderen doet die niet meer.

Zelf trouwens een paar jaar terug afscheid moeten nemen, en heb filmpjes van de slacht en inslapen gezien. Maar ik heb toen bewust gekozen voor de slacht omdat dat maar een kort moment is zonder dat ze zich er tegen gaan verzetten.
Er was zelfs een slachthuis die wilde wel aan huis komen te schieten, echt dat gaat zó snel!

**Geplaatst**: 12-12-16 22:30

Geplaatst: 12-12-16 22:30

Dat is een ok-oplossing voor nu eventjes, nu je nog bezig bent uit te vogelen wat je gaat doen. Maar op de lange baan is dat natuurlijk geen goede oplossing voor het paard.

**Geplaatst**: 12-12-16 22:32

Re: wat met een paard dat bijt??

Geplaatst: 12-12-16 22:32

Heel veel succes met je keuze TS

**Geplaatst**: 12-12-16 22:33

Geplaatst: 12-12-16 22:33

Het paard moeten afzonderen om ongelukken te voorkomen lijkt mij ook geen duurzame, eerlijke oplossing. En daarmee blijf je risico's lopen.
Moeilijk hoor!

**Geplaatst**: 12-12-16 22:37

Geplaatst: 12-12-16 22:37

Ravottie18 schreef:
GamblersCup schreef:
Dan ben ik heel benieuwd wat en ook vooral wannéér er wat gaat gebeuren. Ik begrijp TS helemaal, het is geen versleten bankstel wat je weg wilt gooien. Maar dit paard gaat niet terug naar de oude eigenaresse (gelukkig!), gaat niet de handel in, wordt niet zomaar door een dierenarts ingeslapen... maar diertje staat nu wel sneu te zijn, volgens TS zelf, alles snel en van een afstandje... alleen? Dat is ook geen leven voor het paard. Maar TS wil ook niets van de slacht horen. Wat blijft er dan over, als geen dierenarts de spuit wil geven?

Blijft inderdaad niet veel over nee..
Moet wel zeggen dat ik een heel functionele stal en weide heb waarin heel veel mogelijkheden en weg van de vnbewoonde wereld achter slot en grendel waar zeker niemand bij kan. Het lukt om hem een goede verzorging te geven (voeren, mesten,..) zonder veel kort contact. En er langs staan ook paarden met een draad tussen waar hij nooit Door kan. Dus op zich staat hij nog wel oké en komt hij zeker niets te kort maar bedoel dan vooral dat hij er idd maar staat te staan, niet poetsen, niet loungeren, niet rijden.. En kan me wel voorstellen dat hij daardoor staks nog meer poeier in zijn lijf krijgt

Je gaat ook niet onder bekappen uitkomen denk ik zo.

**Geplaatst**: 12-12-16 22:40

Geplaatst: 12-12-16 22:40

Ik geloof wel dat hij gezond is maar ik zie spierspanning rechtsvoor rondom borst,schouder en schoft/hals , duidt toch echt op extra belasten en ergens ontlasten !
Mag niet verder verkorten , maar oprekken doet pijn .
Hij bokt meer bij jouw als bij je vriend ,omdat jij meer vraagt en hij zich daar niet zo mee bezig houdt, ze vertelde je mij .
Hij is afgekeurd voor het zwaardere werk... ik ben bang dat daar een antwoord ligt voor zijn gedrag onder het zadel en misschien een trigger bij bepaalde spanning of beweging , wat bij hem weer frustratie oproept vanuit een trauma .
Jammer dat je niet terug kunt gaan brainstormen in de tijd met de vorige eigenaresse over Ravottie , want ik denk toch echt dat hij wat mankeert !
Misschien heeft zij zich ook hierop verkeken en ging ze zolang door ( 30 x eraf gegooid worden )
Welk been is hij destijds geopereerd ?

Na zo,n lange tijd heeft revalideren géén zin meer ook gezien zijn leeftijd en zijn onberekenbaarheid .
Het is goed of het is fout , dus goedgekeurd óf afgekeurd !
In zijn geval deels afgekeurd , dus niet helemaal goed helaas .

**Geplaatst**: 12-12-16 22:45

Geplaatst: 12-12-16 22:45

Vraag je ook af of je je paard er nog plezier mee doet hem maar als weidepaardje te laten..
Ik snap je gevoel dat de slacht geen optie is. Zelf totaal niet tegen slacht in dit soort situaties, maar ik zou zelf ook nooit een paard naar de slacht willen brengen.

Wat je nu hebt is voor nu goed, maar is (in mijn ogen) wel echt een tijdelijke optie. Dus wel aan de dierenarts aandringen, wacht dat bloedonderzoek nog even af maar bereid je ook voor want eigenlijk maakt het niet veel uit wat daaruit komt, het zal alleen voor de gemoedsrust zijn. Natuurlijk blijft het je eigen keus, maar dit zal zowel voor het paard als voor jou en je vriend breekt dat binnen een paar weken op van de spanning en stress. En ik ga niet geloven dat er geen enkele dierenarts in de buurt is die na het zien van jou wond en foto's niet wil meewerken aan jou plan voor inslapen, want inderdaad was het een hond geweest had geen DA getwijfeld.

Sterkte TS, ik vind dat je al met al heel nuchter over alles nadenkt.

**Geplaatst**: 12-12-16 22:45

Geplaatst: 12-12-16 22:45

En wat dan als jullie een keer een weekje op vakantie gaan? Hoe doe je het dan met de zorg voor dit paard?

Afgelopen weekend had ik een goed gesprek met mijn man naar aanleiding van dit topic.
Ik zei namelijk meteen dat ik het paard naar de slacht zou brengen of zou laten inslapen...
En toen herinnerde manlief mij er even aan dat ik het zelf destijds met mijn paard heel anders heb gedaan.

Toen ik paardlief een paar maanden had, heeft hij me namelijk een tand uit de mond getrapt. De situatie was heel verklaarbaar, maar hij had het natuurlijk nooit mogen doen.
Veel mensen hebben toen ook tegen mijn man gezegd dat ze niet begrepen dat hij mij dat paard liet houden, het dier had immers gericht naar mij getrapt. Als hij me op een andere plek geraakt had, had ik het niet na kunnen vertellen

En ik: ik wilde hem per se houden. Waarom? Rationeel gezien begrijp ik het achteraf nog steeds niet.
Maar... het dier was 2 jaar, het was gedrag wat vaak dominant genoemd wordt (maar in feite niet is, maar dat is een andere discussie) en waarschijnlijk goed te corrigeren. Het paard was daar ook jong genoeg voor.
En wat voor mij ook zwaar woog: ik wilde het dier de handel niet in sturen. Professionals die met dit gedrag om kunnen gaan, kopen geen paard zoals dat van mij, een kruising die ook nog net de verkeerde maat heeft en niet speciaal talentvol is

En ik wilde er niet verantwoordelijk voor zijn als hij ook nog een andere goedwillende recreatieve ruiter zou verwonden. Bovendien was de kans groot dat hij alsnog bij de slager terechtkwam als ik hem verkocht; dan kon ik dat maar beter zelf doen.

Uiteindelijk is het met dit paard redelijk goed gekomen. Maar, ik ben niet de laatste die hij aangevallen of verwond heeft

Bovendien ben ik een paar jaar geleden ziek geweest. Ik dacht toen dat ik een ander wel op hem kon laten rijden terwijl ik herstellende was. Dat was geen goed idee. Hoe makkelijk dit paard soms ook lijkt, als er een moment komt dat ik hem zelf niet meer kan verzorgen/rijden, dan zorg ik dat hij afgemaakt wordt.
Ik wil niet verantwoordelijk zijn voor de gevolgen op het moment dat hij naar een ander toe zou moeten. Paardlief is inmiddels trouwens alweer 13,5 jaar oud.

**Geplaatst**: 12-12-16 22:47

Geplaatst: 12-12-16 22:47

GamblersCup schreef:
pol1 schreef:
Slachten kan natuurlijk ook..Maar ook daar kunnen haken en ogen aan zitten..

Zoals wat dan?

Het is logisch dat dierenartsen niet zomaar paarden in laten slapen die gewoon gezond op hun hoeven staan. Er is geen dierenarts die het hele verleden van dit paard heeft meegemaakt, dus hij moet iemand maar gewoon op de mooie blauwe ogen geloven... en dat werkt natuurlijk niet. Dus ook dat begrijp ik. Maar er blijft daardoor inderdaad straks niks aan keuze over.

Ik heb paarden wel is compleet gek zien worden bij een slachthuis..Geen idee waarom..De geur?? Maar ook paarden die simpelweg geen stap meer verzette bij aankomst! De trailerrit ernaartoe ook geen feest ( zeker bij ernstig lichamelijk gebrek ).. Ook aan slachten zitten behoorlijk wat nadelen.. Wat ik zeg t is allebei niks..Maar mijn voorkeur blijft toch inslapen!

**Geplaatst**: 12-12-16 22:49

Re: wat met een paard dat bijt??

Geplaatst: 12-12-16 22:49

Ja dan nog, als ze geen dierenarts vind die hem wilt inslapen zit je er wel mee...

**Geplaatst**: 12-12-16 22:54

Geplaatst: 12-12-16 22:54

Om weer lengte te krijgen in zijn spieren zul je met hem moeten gaan werken , maar als daar de trigger zit (verkorten of oprekken) dan zal hij weer zo'n reactie kunnen geven vanuit frustratie .
Pfff, moeilijk hoor !
Komt hij ook met het longeren op je af , of de oren plat, steigeren of willen slaan ?
Of blijft het alleen bij de voorkant ( dus niet doelbewust slaan met de achterbenen) ?

**Geplaatst**: 12-12-16 23:00

Geplaatst: 12-12-16 23:00

Ik begrijp TS wel wat betreft slacht. Ik ben er niet tegen maar zou zelf mijn paarden nooit naar het slachthuis brengen. Ik heb inderdaad ook filmpjes ervan gezien en ik vind het ronduit verschrikkelijk. Ik zou het niet kunnen, echt niet. Met die pin zijn ze hersendood en ze moeten verbloeden om daadwerkelijk te overlijden. Wie kan mij garanderen dat ze daar niets van mee krijgen? En dan dat gestuip wanneer ze vallen, ik zou het nooit meer van mijn netvlies af krijgen als dat de mijne was...
Dus alle respect voor degenen die het kunnen met hun paard, maar niet de mijne.

TS, eerst maar eens afwachten of er iets uit het bloedonderzoek komt. En dan maar weer verder zien.

**Geplaatst**: 12-12-16 23:05

Geplaatst: 12-12-16 23:05

Rolt hij wel over zijn rug ?
Staat hij weleens met gestrekte voorbeen ?
Kan hij wel vierkant staan ?
Schraapt hij weleens/vaak ?
Bijt hij zichzelf weleens, zoja welke plek , been of schouder ?
Was hij onrustig met het borstelen in het begin ?
Neem eens de tijd om hem goed te observeren !
Ook ten opzichte van je andere paard, nappen ze weleens of nogsteeds baas en ondergeschikte ?
Was dat ook zo bij de vorige eigenaresse en het andere paard waar hij bij in stond ?

**Geplaatst**: 13-12-16 00:25

Geplaatst: 13-12-16 00:25

Toch even een reactie

Ik heb jaren terug mijn allerliefste hengst verkocht. Ik had maar plek voor 3 hengsten 1 was er al op leeftijd, 1 een blessure en 1 was van het type "onverkoopbaar wegens karaker fout" oftewel vreselijk dominant.

Er moest er een uit en dus werd het braafste, liefste super eerlijke braaf gereden hengst. Een dier dat met kinderen aan de hand aan de wandel ging. Na het dekken een rustig dutje deed om zich vervolgens uitgebreid door jonge kinderen te laten poetsen tot ie niet harder kon blinken.

Goed huis gevonden waar hij in de watten gelegd zou worden. Ervaren ruiter en trainer. Ik was er helemaal gerust op. Totdat ik 2 maanden laten een hele boze eigenaar aan de lijn kreeg die zijn geld terug wilde want ik had hem een levensgevaarlijk monster verkocht die iedereen aanvloog en de stukken uit hun lijf beet.

Direct in de auto gesprongen om mijn fokproduct terug te halen. Daar trof ik een doffe ellende aan. Mijn altijd zo super eerlijke en vrolijke hengst was kompleet doorgedraaid en idd VALS geworden. Stond zwaar gedrogeerd. Om kort te gaan ik durfde de eerste week nauwelijks in zijn stal want hij vloog ook mij aan. 12 jaar had dit beest geen stap verkeerd gezet en ze hadden hem in 2 maanden veranderd in een monster.

Het heeft me een jaar gekost eer het valse gedrag volledig was verdwenen. Maar 3 jaar ik ik weer helemaal zijn vertrouwen terug had.

Moraal?

Mijn van nature zeer dominante hengst die alle signalen geeft van let op ik pak je, was een doetje geworden in vergelijking bij mijn terug gehaalde super brave hengst.
Het ligt lang niet altijd aan het paard maar vaak juist aan de omstandigheden. Sommige paarden doen nog zo vals maar zijn het niet. Soms moet je verder kijken, langs het gedrag, en achterhalen waar het vandaan komt en waarom. Dan kun je er aan werken, veranderen.

Maar stilstand is achteruitgang. Moeilijke paarden moet je werken. Desnoods met een muilkorf aan de longe. Eerlijk aan het werk zetten. Dan maken ze endorfines aan, komen ze in een prettigere gemoedstoestand. En langzaam maar zeker komt er verbetering. Zo nu en dan een terugval. Vakkundige handen kunnen wonderen verrichten. Hoe meer tijd iemand in zo'n dier steekt, hoe meer vooruitgang je boekt. Niets doen is bevestiging van het negatieve gedrag. Het paard wordt niet meer gecorrigeerd.

Ik hoop dat je iemand kunt vinden die er eens naar wil kijken. Er misschien mee aan het werk wil, hem een kans wil en kan geven. Een GOED en ZEER ervaren persoon die zich reeds lang bewezen heeft.

**Geplaatst**: 13-12-16 00:53

Geplaatst: 13-12-16 00:53

Foetsji schreef:
Toch even een reactie

Ik heb jaren terug mijn allerliefste hengst verkocht. Ik had maar plek voor 3 hengsten 1 was er al op leeftijd, 1 een blessure en 1 was van het type "onverkoopbaar wegens karaker fout" oftewel vreselijk dominant.

Er moest er een uit en dus werd het braafste, liefste super eerlijke braaf gereden hengst. Een dier dat met kinderen aan de hand aan de wandel ging. Na het dekken een rustig dutje deed om zich vervolgens uitgebreid door jonge kinderen te laten poetsen tot ie niet harder kon blinken.

Goed huis gevonden waar hij in de watten gelegd zou worden. Ervaren ruiter en trainer. Ik was er helemaal gerust op. Totdat ik 2 maanden laten een hele boze eigenaar aan de lijn kreeg die zijn geld terug wilde want ik had hem een levensgevaarlijk monster verkocht die iedereen aanvloog en de stukken uit hun lijf beet.

Direct in de auto gesprongen om mijn fokproduct terug te halen. Daar trof ik een doffe ellende aan. Mijn altijd zo super eerlijke en vrolijke hengst was kompleet doorgedraaid en idd VALS geworden. Stond zwaar gedrogeerd. Om kort te gaan ik durfde de eerste week nauwelijks in zijn stal want hij vloog ook mij aan. 12 jaar had dit beest geen stap verkeerd gezet en ze hadden hem in 2 maanden veranderd in een monster.

Het heeft me een jaar gekost eer het valse gedrag volledig was verdwenen. Maar 3 jaar ik ik weer helemaal zijn vertrouwen terug had.

Moraal?

Mijn van nature zeer dominante hengst die alle signalen geeft van let op ik pak je, was een doetje geworden in vergelijking bij mijn terug gehaalde super brave hengst.
Het ligt lang niet altijd aan het paard maar vaak juist aan de omstandigheden. Sommige paarden doen nog zo vals maar zijn het niet. Soms moet je verder kijken, langs het gedrag, en achterhalen waar het vandaan komt en waarom. Dan kun je er aan werken, veranderen.

Maar stilstand is achteruitgang. Moeilijke paarden moet je werken. Desnoods met een muilkorf aan de longe. Eerlijk aan het werk zetten. Dan maken ze endorfines aan, komen ze in een prettigere gemoedstoestand. En langzaam maar zeker komt er verbetering. Zo nu en dan een terugval. Vakkundige handen kunnen wonderen verrichten. Hoe meer tijd iemand in zo'n dier steekt, hoe meer vooruitgang je boekt. Niets doen is bevestiging van het negatieve gedrag. Het paard wordt niet meer gecorrigeerd.

Ik hoop dat je iemand kunt vinden die er eens naar wil kijken. Er misschien mee aan het werk wil, hem een kans wil en kan geven. Een GOED en ZEER ervaren persoon die zich reeds lang bewezen heeft.

Heb je het topic wel gelezen? Het paard toonde dit gedrag al voor TS hem kocht, helaas voor haar heeft niemand hen dit eerlijk verteld. Paard was al verknipt, dus kan je TS absoluut niet beschuldigen van het missen van signalen.

Bon, alhoewel ik anders zou handelen, heb ik mega veel respect voor jou manier van handelen TS. Wijk aub niet van je eigen pad af, voor geen enkele visie. Dit moet je echt op jou manier en volgens jou gevoel afhandelen. Doe je dat niet, dan ga je dit nooit goed kunnen afsluiten. Ben je absoluut tegen slachten, doe dat dan niet. Jij en jij alleen moet verder leven met wat je ook beslist. Wil je het paard grondig laten onderzoeken, doen! Wil je een gedragstherapeut, doen! Laat mij en heel bokt onze mening maar verkondigen en denk daar dan het jouwe van, want jij bent degene die iedere dag opnieuw weer zal moeten leven met wat je ook beslist om te doen.

**Geplaatst**: 13-12-16 00:59

Geplaatst: 13-12-16 00:59

SVRL schreef:
Foetsji schreef:
Toch even een reactie

Ik heb jaren terug mijn allerliefste hengst verkocht. Ik had maar plek voor 3 hengsten 1 was er al op leeftijd, 1 een blessure en 1 was van het type "onverkoopbaar wegens karaker fout" oftewel vreselijk dominant.

Er moest er een uit en dus werd het braafste, liefste super eerlijke braaf gereden hengst. Een dier dat met kinderen aan de hand aan de wandel ging. Na het dekken een rustig dutje deed om zich vervolgens uitgebreid door jonge kinderen te laten poetsen tot ie niet harder kon blinken.

Goed huis gevonden waar hij in de watten gelegd zou worden. Ervaren ruiter en trainer. Ik was er helemaal gerust op. Totdat ik 2 maanden laten een hele boze eigenaar aan de lijn kreeg die zijn geld terug wilde want ik had hem een levensgevaarlijk monster verkocht die iedereen aanvloog en de stukken uit hun lijf beet.

Direct in de auto gesprongen om mijn fokproduct terug te halen. Daar trof ik een doffe ellende aan. Mijn altijd zo super eerlijke en vrolijke hengst was kompleet doorgedraaid en idd VALS geworden. Stond zwaar gedrogeerd. Om kort te gaan ik durfde de eerste week nauwelijks in zijn stal want hij vloog ook mij aan. 12 jaar had dit beest geen stap verkeerd gezet en ze hadden hem in 2 maanden veranderd in een monster.

Het heeft me een jaar gekost eer het valse gedrag volledig was verdwenen. Maar 3 jaar ik ik weer helemaal zijn vertrouwen terug had.

Moraal?

Mijn van nature zeer dominante hengst die alle signalen geeft van let op ik pak je, was een doetje geworden in vergelijking bij mijn terug gehaalde super brave hengst.
Het ligt lang niet altijd aan het paard maar vaak juist aan de omstandigheden. Sommige paarden doen nog zo vals maar zijn het niet. Soms moet je verder kijken, langs het gedrag, en achterhalen waar het vandaan komt en waarom. Dan kun je er aan werken, veranderen.

Maar stilstand is achteruitgang. Moeilijke paarden moet je werken. Desnoods met een muilkorf aan de longe. Eerlijk aan het werk zetten. Dan maken ze endorfines aan, komen ze in een prettigere gemoedstoestand. En langzaam maar zeker komt er verbetering. Zo nu en dan een terugval. Vakkundige handen kunnen wonderen verrichten. Hoe meer tijd iemand in zo'n dier steekt, hoe meer vooruitgang je boekt. Niets doen is bevestiging van het negatieve gedrag. Het paard wordt niet meer gecorrigeerd.

Ik hoop dat je iemand kunt vinden die er eens naar wil kijken. Er misschien mee aan het werk wil, hem een kans wil en kan geven. Een GOED en ZEER ervaren persoon die zich reeds lang bewezen heeft.

Heb je het topic wel gelezen? Het paard toonde dit gedrag al voor TS hem kocht, helaas voor haar heeft niemand hen dit eerlijk verteld. Paard was al verknipt, dus kan je TS absoluut niet beschuldigen van het missen van signalen.

.

Heb jij het topic wel gelezen? Ik beschuldig de TS van helemaal niets! Integendeel.

**Geplaatst**: 13-12-16 01:24

Re: wat met een paard dat bijt??

Geplaatst: 13-12-16 01:24

Euh ja en jij beschuldigt TS wel. Het paard zal wel vals geworden zijn door de omstandigheden waarin het terrecht gekomen is, dat is wat jij in een notendop met jou verhaal zegt. En dat terwijl TS en haar vriend het dier gekocht hebben, zonder op de hoogte te zijn van de reeds aanwezige gedragsproblemen. Ze hebben niet eens een eerlijke kans gekregen om goed te kunnen inschatten of zij dit paard wel konden geven wat hij nodig had. Paard had reeds problemen voor de aankoop, problemen die bij de vorige baas gegroeid zijn. Jou verhaal lijkt in het niets op de situatie van TS, jou hengst had bij de verkoop geen problemen, het paard van TS wel. Jij kon terug gaan naar de basis, omdat je zelf een goede basis gelegd had. TS en haar vriend kunnen dit niet, aangezien ze niet eens het hele verhaal van dit paard kunnen achterhalen en nooit zullen weten of dit paard ooit van een goede basis vertrokken is. Wil je iets recht zetten, dan moet je ook weten vanaf waar het fout gelopen is, wat de trigger was. Jij had de luxe dat jij je paard door en door kende, TS moet het stellen met een paard waarmee ze eigenlijk nog een relatie aan het opbouwen is. Je vergelijkt dus appelen met peren.

**Geplaatst**: 13-12-16 02:22

Re: wat met een paard dat bijt??

Geplaatst: 13-12-16 02:22

Ik lees het niet alsof Foetsji het beschuldigend bedoelt. Het is toch mooi dat ze haar ervaring deelt en wellicht kan Ts er iets mee.

**Geplaatst**: 13-12-16 03:05

Geplaatst: 13-12-16 03:05

Ravottie18 schreef:
GabberGill schreef:
Je blijft zo lief ook naar je paard toe! Dat vind ik mooi aan je. Dat is ook een van de redenen waarom ik je zo graag zou willen helpen, maar ik denk dat echt niemand van ons jou en je paard kan helpen behalve jij. Ik vind het daarom ook zo eerlijk van je dat je hem nogmaals laat nakijken. Sterkte nog. Hoop dat je arm snel weer zo goed als de oude is!

Dank je wel! En ja dat is nu precies wat ik bedoel met mijn tere zieltje.. Het zou zoveel makkelijker zijn als ik kon zeggen "nou, ik ben klaar met jou kerel en hup naar de slacht" maar zo ben ik gewoon niet.. En is heel erg lief van jou dat je ons wou helpen maar idd zoals je zegt, ik denk dat niemand dat kan. Daarom net dat ik iedereen zijn mening eens wil horen. Ik verwacht absoluut niet dat er iemand mijn paard nog kan redden, die kans is klein en daar ben ik mij heel bewust van, maar Mss dat de beslissing me zo makkelijker zal vallen als ik toch weet dat ik er alles aan heb gedaan. Al blijft de hoop dat die 1e voorbijkomt die dat net wel kan toch nog aanwezig diep vanbinnen

Ik herken dat. Ik roep heel hard dat die van mij zou gaan hemelen en ik denk dat dat ook zeker mijn gedachte zou zijn, maar je hebt ook veel mooie momenten gehad. Die zouden bij mij blijven spelen en ook ik zou alles op alles zetten om er iets uit te halen. Ik hoop dat je de laatste tijd toch wat rust hebt en kan nadenken.

Waar ik wel benieuwd naar ben. Als er niks uit het bloed komt zou deze veearts hem dan wel laten gaan en inspuiten?

Is nogal hard om het zo te vragen, maar ik vraag het meer omdat hij voor mijn gevoel een beetje zei dat het aan jouw tere zieltje lag en dat dat geen combie was met het in zijn ogen zeer dominante paard.

**Geplaatst**: 13-12-16 07:06

Geplaatst: 13-12-16 07:06

Laten we eerlijk zijn; er zijn paarden die Door verkeerde communicatie van de mens asociaal gedrag gaan vertonen. Opvoeden is niet voor iedereen weggelegd! Ik heb een eigen pension en bij aankomst zie ik vaak al met welk type paard ik te maken ga krijgen, ook de eigenaar verschaft mij al de nodige info als ik hun voor het eerst ontmoet! Eigenaar en dier spiegelen elkaar vaak! Zo zie ik vaak onzekere angstige mensen die een paard hebben wat zelf beslissingen maakt ( gevraagd maar zeker ook veel ongevraagd!).. lees: paarden die niet fatsoenlijk naast een eigenaar kunnen lopen, paarden die zich lostrekken naast een eigenaar, paarden die veelvuldig schrapen op wasplaatsen of in de stal, paarden die zich niet op een trailer laten laden, paarden die onrespectvol naar de eigenaar zijn maar ook eigenaren die onbewust onrespectvol naar het paard toe zijn.. ( het paard ziet de eigenaar simpelweg niet)..paarden die veelvuldig eigenaar in t zand doen laten belanden ( zonder dat hier lichamelijk gebrek is)..Allemaal zeer ongewenste gedragingen! Kan het paard hier wat aan doen?? Over het algemeen een dikke nee! Zolang mensen zich niet verdiepen in het wezen paard, niet zijn natuurlijke behoeftes erkend blijft er een hoop miscommunicatie wat uiteindelijk zelfs kan leiden tot zeer gevaarlijke situaties voor mens en paard! Door vele kleine en zelfs grote signalen te missen creëren veel mensen ( onbewust ) een gevaarlijk niet welwillend paard! Het ene paard is hier beter tegen bestand dan het andere. Corrigeren achteraf blijft een opgave en een kunst en is voor vele mensen niet weggelegd het paard weer in de juiste richting te krijgen. Hoogstwaarschijnlijk is ravottie in zijn jongere jaren al ( onbewust ) op t verkeerde pad gekomen zijn karakter is hierdoor negatief beïnvloed en schijnbaar heeft hij niet t karakter om bij een " tere ziel" zijn gedrag te veranderen! Een paard kan alleen veranderen als daar groot voordeel ( veiligheid,geborgenheid ) voor hem inzit..
Dit alles is een zeer ingewikkeld proces voor vele! Als je van jezelf weet dat je dit niet in je mars hebt dan zul je conclusies moeten trekken! Deze ravottie heeft zijn leiderschap inmiddels zo gevestigd dat een weg retour bijna onmogelijk is! Hij weet dat hij de sterkere is en gebruikt "zijn" leiderschap wanneer t hem uitkomt!
Ontzettend oneerlijk van de verkoopster om een ander met haar onkunde op te zadelen en ts in een bijna onmogelijke situatie te plaatsen! Het vertrouwen in dit paard zal nooit terugkeren.
Ik wens je wijsheid ts!

**Geplaatst**: 13-12-16 07:25

Geplaatst: 13-12-16 07:25

JPS schreef:
Ik lees het niet alsof Foetsji het beschuldigend bedoelt. Het is toch mooi dat ze haar ervaring deelt en wellicht kan Ts er iets mee.

Haar reacties wijzen er constant op dat het bij een vakkundig iemand (zoals zijzelf) wel beter zal gaan.
Ze bedoelt het misschien niet zo maar impliceert het wel.

Maar ze slaat de plank mis omdat de situatie zo volledig anders is.
Volgens Catnip is de vorige eigenaresse een zeer vakkundig paardenvrouw. Maar ook bij deze zeer vakkundige paardenvrouw ging het flink mis.
En misschien heeft het wel lichamelijk ongemak, maar ik ken zoveel paarden met lichamelijk ongemak die hun ongemak niet agressief uiten naar mensen toe. Er zit toch iets in het paard dat niet oke is, gezien het feit dat hij zeer agressief uit de hoek kan komen naar mensen en naar andere paarden.

**Geplaatst**: 13-12-16 07:53

Re: wat met een paard dat bijt??

Geplaatst: 13-12-16 07:53

Nou misschien is ravottie wel een uitdaging voor foetsji

probleem meteen opgelost!

**Geplaatst**: 13-12-16 09:01

Geplaatst: 13-12-16 09:01

MarjanB schreef:
Probleem is gewoon dat flesveulens geen opvoeding hebben gehad. Baasjes vinden ze vaak te schattig als ze een keer op ze springen of bijten naar diegene die de fles geeft. Een merrie reageert daar op en veulen krijgt dan een correctie. Die hele opvoeding mist zo'n dier gewoon en dat krijg je er ook niet zomaar in helaas.

Ik blijf er ook bij dat ik em direct naar de slager zou brengen

Niet mee eens wat betreft flessenveulens. Heb hier een flesseveulen wat notabene door een jonge griet is opgevoed die zo'n beetje alle fouten heeft gemaakt die je je kunt voorstellen (met alle goede bedoelingen hoor). En daarna met zijn half broer- tevens door deze merrie verstoten- gestaan heeft. Dat is onopgevoed + onopgevoed. Daarbij is hij tot zijn 4 hengst gebleven........Daar heb ik het in het begin best even flink mee te stellen gehad hoor maar dat is nu zo'n lief en normaal paard geworden. Betrouwbaarder kun je ze bijna niet krijgen.
Flesseveulen hoeft echt geen brandmerk voor het leven te zijn. (al heeft het bij mijn paard wel 10 jaar 'gevolgen' gehad)

**Geplaatst**: 13-12-16 09:03

Geplaatst: 13-12-16 09:03

Wat jij zegt pol1! Het is vreselijk zonde zoals ik al eerder zei. Echt vreselijk. Ook ik heb al vele veulens opgevoed en wegwijs gemaakt en dat zijn stuk voor stuk toppers geworden. Veel liefde maar ook erg streng. Zo werden al mijn paarden direct met moeder in een kudde gezet en ook mijn flesveulen is met 1 jaar een gemixte groep ik gegaan met veel verschillende leeftijden en schofthoogtes in combinatie met in de hand zijn. Ik heb altijd vreselijk lieve paarden gehad en ben van mening dat ieder paard ren goed karakter heeft en dat er alleen soms nogal verkeerd mee omgegaan wordt. Het is zonde dat dit paard 18 jaar later zoveel op zijn kerfstok heeft, want dit is niet het gedrag wat je met een correcte opvoeding krijgt. Zelfs mijn 5 jarige welsh-hengst met 1,5 gekocht liep op buitenrit met een halster met mijn zusje van toen 16, dus ook al was dit paard klophengst (wat hij niet is) is dit niet goed te praten vind ik.

Echt zonde omdat ik ook veel goede dingen over hem hoor.

**Geplaatst**: 13-12-16 09:21

Re: wat met een paard dat bijt??

Geplaatst: 13-12-16 09:21

Haal hem op en ga ermee aan het werk dan.
Als je iedere frikandel wil redden van de dood want het is de schuld van mensen blijkbaar...

Sommige van jullie komen zeer arrogant over. Ik ben ook wel een leider voor een paard. Heb zelf brave dieren maar bij een ander proberen ze het alsnog uit. Dit paard zou mijn pet te boven gaan. Ik heb dan liever een normaler paard. Die zijn er genoeg en die worden ook verkocht aan de slacht omdat er te veel zijn. (Ik fok niet. Heb ruinen).