Geplaatst: 26-04-08 16:10 In die 35 jaar heb ik een keer een levensgevaarlijk paard meegemaakt. Daarna wist ik wat een levensgevaarlijk paard was en ik wist dat ik niet / nooit meer de problemen die door anderen waren veroorzaakt ga oplossen.
Het betreffende paard was als veulentje bij een gezin terecht gekomen die haar kunstjes hadden geleerd. Steigeren, wegrennen, bokken. Erg leuk. Maar niet als het paar 1.72 is geworden
Ze konden er toen ze 3 jaar was niets meer mee, ze stond in de wei en viel iedereen aan.
Mij leek het toen een uitdaging, ik was 24 en dacht dat ik alles kon met paarden.
Zo goed en zo kwaad als het ging heb ik haar heropgevoed. Met longeren kwam ze steigerend op me af, kreeg ze een lel met de longeerzweerp. Met trailerladen knalde ze steigerende en met open mond op ons af, hebben we haar afgeleerd. Bij de hoefsmid wilde ze haar benen niet optillen, de eerste paar keer is ze neergelegd en beslagen. Uiteindelijk werden we zelfs M dressuur en M springen. Maar toen....
Toen kwam de dag dat het voor mij genoeg was. ONdanks dat we haar al 4 jaar hadden, had ze zo eens in de 3, 4 maanden weer eens een aanval, waarin ze je uitprobeerde. Zo ging ze al eens liggen met mij erop, of gooide ze me tegen de manegemuur.... Maar die dag ging ik het parcours in en mevrouw wilde de ring (weer eens) niet in, steigeren, slaan, sloeg mijn vader de bril van het hoofd met haar staart. Het flitste door me heen: hij had wel dood kunnen zijn.
Toen was het genoeg. Ik ben van haar afgestapt, we hebben haar naar huis gebracht en ik heb een handelaar gebeld.
Paard verkocht aan handelaar, verhaal kende hij. Hij dacht nog: ach, dat is een paard van zo'n meisje. Ook hij bleek niets met het paard te kunnen , ze hebben haar nog wel Z springen gestart (want dat kon ze!) maar ze bleef in omgang onbetrouwbaar.
Ze schijnt uitendeljk verkocht te zijn naar Oostenrijk .... of misschien is ze gewoon in de salami belandt, ik heb nooit meer iets van haar gehoord.
Sinds die tijd koop ik geen paarden meer met problemen. Dat wil zeggen: ik koop ze onopgevoed, zo uit de opfok, zoals we altijd al deden. Is er ook niets aan verpest.
Stan is ons eerste 'oudere' paard dat we nu hebben gekocht, hij wordt 6, maar met hem was nog bijna niets gedaan en wat was gedaan was goed gebeurd.
Nu heb ik zoveel ervaring met paarden, toen was het mijn 2e paard. Denk dat ik toen net Penny-meisje af was 
anders was het zeker weten nog een veel groter drama geworden 
