odetteke schreef:Eens in de zoveel tijd heeft het paard dat ik rijd het weleens nodig om flink op zijn donder te krijgen. Toevallig was dat vorige week, hij dacht dat het wel mogelijk was om bij het openen van de stal dwars door mij heen naar buiten te rennen. (hij had al de hele dag buiten gestaan, dus het was nergens voor nodig ) Op dat moment knal ik hem heel resoluut (en hardhandig) terug, even wachten totdat hij zijn plaats weer kent, lief bij mij komt staan en schuldbewust uit zijn ogen kijkt en vervolgens heb je het komende half jaar geen problemen meer met hem Ik geef nooit een tik omdat ik zelf boos of gefrustreerd ben, maar alleen om hem op zijn plaats te zetten.
sommige paarden hebben dat nou eenmaal nodig, en als je daarmee verder een prima verstandhouding onderhoudt zie ik er ook geen problemen in hoor!
wat betreft de shetjes, opvoeden is opvoeden. mijn ruin loopt op dezelfde plek als mijn shet bij een wandeling, etc. het is een gebrek aan consequentie en opvoeding als je bij een shet meer dingen 'door de vingers' ziet dan bij een groter paard. het gaat er niet om hoe hard een trap of beet aankomt, maar om het principe.