Dat heb ik een tijdje bij mijn shets gedaan, gewoon zo eten geven in de wei en verder niets van vragen (onder het mom van ‘die kleine mormels hebben toch geen kracht dus manieren zijn niet zo nodig’
). Na een tijd zouden ze je bijna omver lopen en respect was ver te zoeken. Dat heb ik echt wel een halt moeten toeroepen door vanaf een dag het eten voor mij te zetten en idd te verdedigen zoals iemand hiervoor al eens met hooi had voorgesteld. Wachten en ik bepaal wanneer de ruimte er is. En dat ging in het begin wel gepaard met eens een goede tik of stamp van mij voor ze terug wisten dat ik wens niet geduwd of genegeerd te worden. Voer geef ik nog steeds in de wei, maar vanaf toen wel nog altijd steeds bewust en zonder ooit nog van mijn ‘beleefdheidsregels’ af te wijken. Een strenge ‘nee’ is nu genoeg om ze afstand te laten houden, zelfs als ik 3 m verder sta.
Maar bij een al problematisch dominant paard zou ik echt niet met voer gaan klooien. Hoogstens een worteltje eens hij zijn halster braaf aan deed of zo.
Met de groten (hier staan er 6) wordt er ook nooit eten gegeven in de wei, dat is altijd halster aan en meekomen. Juist om ze in de hand te houden en gemanierd te houden. En als ik toch eens takken of bieten bij heb... no way dat iemand dat uit mijn handen mag opeten. Wachten tot alles klaar ligt.
ik reageer alleen op koend.