Hier eentje die zou bij de oude eigenaren nog naar de smid voordat ze naar mij kwam. Toen ze dr kwamen brengen was er geen smid bij geweest, die had geen tijd zeiden ze. Tja was tussen kerst en oud en nieuw toen dus niet vreemd.

Maar ze moest wel gedaan worden.
Hoeven uitkrabben was rondom geen probleem.
Eenmaal bij de smid, voorbenen geen enkel probleem. Achter zoveel angst bij het optillen dat ze zich letterlijk gewoon liet vallen.
Vriendin is hoefsmid en is toen 1x per week hiermee aan het oefenen geweest. Puur alleen het normaal op kunnen tillen zonder dat ze zich liet vallen.
Het duurde evengoed een half jaar voordat het lukte. Oke toen wel met snoepjes beloond. Haar konden we steeds net op tijd afleiden ermee voordat ze echt in de stress schoot.

Jaren later toen ze gewoon achter bekapt kon worden stond ze een keer bij haar wat lomp op haar voet. Dat deed natuurlijk zeer bij haar en ze tilde haar voet op. Pony kroop helemaal in elkaar alsof ze flink wat schoppen zou gaan krijgen. Denk dat ze idd niet zo heel subtiel behandeld is geweest door een smid.