Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-06-16 00:54

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 24-06-16 00:54

@ cissie: ik vind jouw verhaal ook zo mooi! Ik ben erg benieuwd hoe het verder zal gaan met jullie dus hou ons op de hoogte hè :-)

**Geplaatst**: 24-06-16 08:03

Geplaatst: 24-06-16 08:03

Amikaa schreef:
@ cissie: ik vind jouw verhaal ook zo mooi! Ik ben erg benieuwd hoe het verder zal gaan met jullie dus hou ons op de hoogte hè

Dankjewel...

Haha tegen die tijd Open ik een topic met foto

Misschien is centered riding interessant voor enkele onder het zadel?
Ik heb daar bij mijn vorige sensibele merrie veel aan gehad.

**Geplaatst**: 24-06-16 08:26

Geplaatst: 24-06-16 08:26

Die 2e en 3e foto uit jouw topic Ciss, qua houding een evenbeeld van de mijne

Tegenwoordig loopt ze meestal als een mak skaapke met een slap touw achter mij aan, maar o wee als er iets nieuws, engs oid te zien is. Op de grond zijn wij al een heel eind gekomen, nu de rest nog :-)

Kijkt de jouwe bij tijd en wijle ook opzij naar jou als ze wat engs voorbij moet? Tegenwoordig stuur ik haar met opzet voor me uit zodat zij voorop moet lopen. Dit om haar wat zelfverzekerd te laten worden en niet bij mij onder de rokken te kruipen.
Eveneens met enge dingen zorg ik er nu steeds minder voor dat ik er tussen sta of loop zodat ze het op eigen houtje ook uit moet kunnen vinden en dealen met de situatie. Uiteraard allemaal wel verantwoord en in evenredigheid :-)

**Geplaatst**: 24-06-16 08:57

Geplaatst: 24-06-16 08:57

Merk idd dat sommige extreem sensible paarden terugvallen in dezelfde lichamelijke houding en expressie.
Dat maakt het dan wel weer herkenbaar...en stiekem iets makkelijker.

Die van mij was een right brain extravert puur sang...
Kan voorzichtig zeggen 'was' omdat ze de laatste tijd steeds meer gaat nadenken en prikkels van buitenaf beter kan verwerken waardoor haar vluchtmodes in veel gevallen stop gezet wordt.
Dit doet ze gelukkig zelf en dat bied veel mogelijkheden.
Een paard welke het liefst op de vlucht slaat is niet in staat om op dat moment iets te leren en bouwt geen vertrouwen op.

De mijne kruipt bij angst of stress het liefst in m'n jaszak(tenminste dat is momenteel gaar reactie daarvoor was het rennen)....en dat is niet prettig als het een tuiger betreft van 1.72m....hihi.
Bij haar moet ik juist afstand creëren en ze moet naast me blijven lopen op veilige afstand. De afstand gebruik ik om haar te leren dat ze op eigen benen leert lopen en niet in m'n jaszak kruipt.
Door haar onzekerheid vind ze dit Super moeilijk maar ze leert snel en slaat positieve ervaringen goed op.
Voor me lopen kan bij haar gevaarlijk worden omdat ze me dan gevoelsmatig 'kwijt' is.
Achter me lopen is ook gevaarlijk want als ze schrikt springt ze in m'n nek.
Als ze haar tempo omhoog gooit zet ik dr een paar pasjes terug.
Het klinkt bijna kinderachtig naar haar toe, maar het moet toch...dit paard smeert hem bij onvoldoende leiding en als ze niet luistert naar mij gebeuren er ongelukken.
Ik maak duidelijk onderscheid bij haar tussen spelen of oefeningen waarbij ze meer keuze vrijheid heeft.
Zoals de schrik en obstakel training dat gaat zonder druk of moeten...maar daar maak ik juist gebruik van haar nieuwsgierigheid.
Bij meelopen aan de hand bijvoorbeeld ben ik een stuk strenger, wel vriendelijk en rustig maar er is geen ruimte voor haar om zelf initiatief te nemen.
Dit meelopen heeft enkele maanden oefening in de paddock gekost en het gaat nog steeds niet altijd even best....wandelaar met paraplu of een kinderwagen zijn in haar ogen potentiële killers die dr komen halen haha...
Daarom is de schrik en obstakel training zo prettig voor ons...zodat ze in een voor haar bekende en veilige plaats kennis kan maken met Enge dingen of geluiden.

Ik heb daarbij veel geleerd van Tristan Tucker via TRT methode...kort door de bocht....angst wordt niet beloond maar ontspanning wel.
Dat belonen zit hem dan in het Enge voorwerp...deze neemt pas afstand als er enige vorm van ontspanning waarneembaar is.
Waardoor mijn paard leert dat vluchten of panieken een slechte keuze is omdat het voorwerp daar niet mee verdwijnt maar juist aanwezig blijft.
Als ze ontspant of daar aanstalten toe neemt verdwijnt het Enge ding langzaam naar de achtergrond.
Zo leert ze in dr koppie dat ontspanning de beste keuze is en ik merk bij mijn merrie dat het ook echt werkt..
Vraagt wel om een oog voor detail en Super goede timing...maar dat is te leren.

**Geplaatst**: 24-06-16 09:22

Geplaatst: 24-06-16 09:22

Het is vaak ook even bekijken wat bij welk paard past. Zo zal mijn merrie nooit op mij springen bv. Al wel een aantal malen gehad dat ze mijn richting opging, maar op tijd tot besef kwam dat ik daar stond of liep. Zoveel respect heeft ze dus gelukkig wel. Ook wat betreft het voorop laten lopen, dat zal bij een snel leiding overnemend paard anders werken dan mijn merrie. Loopt ze te snel? Een uitgesproken laaaaangzaam werkt bij haar hetzelfde als bij kinderen het woord patat.
Maar goed, soms blijft ze ook echt hangen in haar "ding", wordt ze drammerig en vervelend. Meestal volstaat een korte felle tik met de platte hand om haar uit haar "roes" te halen en dan is het ook klaar. Meestal ook wel met een blik van; "s.hit!, what just happened?!

Klinkt mss wat cru, maar het werkt, op het juiste moment gegeven, wel voor mijn merrie. En nee, van hardhandigheid is geen sprake :-)

**Geplaatst**: 24-06-16 09:33

Geplaatst: 24-06-16 09:33

cissie schreef:
Ik heb daarbij veel geleerd van Tristan Tucker via TRT methode...kort door de bocht....angst wordt niet beloond maar ontspanning wel.
Dat belonen zit hem dan in het Enge voorwerp...deze neemt pas afstand als er enige vorm van ontspanning waarneembaar is.
Waardoor mijn paard leert dat vluchten of panieken een slechte keuze is omdat het voorwerp daar niet mee verdwijnt maar juist aanwezig blijft.
Als ze ontspant of daar aanstalten toe neemt verdwijnt het Enge ding langzaam naar de achtergrond.
Zo leert ze in dr koppie dat ontspanning de beste keuze is en ik merk bij mijn merrie dat het ook echt werkt..
Vraagt wel om een oog voor detail en Super goede timing...maar dat is te leren.

Oh, dat gebruik ik ook idd. Zodra zij ontspant en het hoofd naar beneden brengt en of begint te kauwen dan belonen en door lopen. Vaak zie je de oog opslag ook veranderen.
Wat mij een paar keer opgevallen is, is dat zij iets engs ziet, het hoofd naar beneden brengt en vervolgens er ietwat nieuwsgierig, maar voorzichtig naar toe loopt. Die nieuwsgierigheid naar dat enge vind ik een fijne ontwikkeling. Ik was ook blij verrast met dit kadootje

**Geplaatst**: 24-06-16 10:19

Geplaatst: 24-06-16 10:19

Die trt-methode is volgens mij gewoon een basismethode van grondwerk. Ik heb exact hetzelfde geleerd met mijn merrie van een grondwerklesgeefster die nog nooit van trt gehoord had.
Principe is idd heel simpel. 'Druk' geven en pas weghalen als ze stilstaat met hoofd naar beneden of op z'n minst ontspannen is. Trucje dat ze heeel snel doorhebben en wat hen rust geeft omdat ze zo ontdekken dat ze controle over de situatie kunnen krijgen.
Wil je dat 'het ding' weggaat, blijf dan rustig stilstaan of ontspannen. Hebben ze heel snel door.

**Geplaatst**: 24-06-16 10:33

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 24-06-16 10:33

Ik lees hier veel dat als jullie paarden schrikken ze ervandoor gaan. Dat is weer het voordeel van een lui trekpaard hebben, hij gaat stilstaan of maakt een mini sprongetje naar de zijkant en vind dat wel genoeg. Ook als hij een flinke rit heeft gemaakt is hij op het einde te moe om te schrikken

**Geplaatst**: 24-06-16 12:35

Geplaatst: 24-06-16 12:35

Thioro schreef:
Die trt-methode is volgens mij gewoon een basismethode van grondwerk. Ik heb exact hetzelfde geleerd met mijn merrie van een grondwerklesgeefster die nog nooit van trt gehoord had.
Principe is idd heel simpel. 'Druk' geven en pas weghalen als ze stilstaat met hoofd naar beneden of op z'n minst ontspannen is. Trucje dat ze heeel snel doorhebben en wat hen rust geeft omdat ze zo ontdekken dat ze controle over de situatie kunnen krijgen.
Wil je dat 'het ding' weggaat, blijf dan rustig stilstaan of ontspannen. Hebben ze heel snel door.

Dat zou goed kunnen, ik was er niet zo in thuis.
Of er nou een naampje of persoon aan gekoppeld wordt maakt mij niet zoveel uit...als het maar een positief effect heeft op het paard en begrijpelijk wordt gebracht naar de geïnteresseerde.

Vermoed dat deze manier al heel wat jaren meegaat...

**Geplaatst**: 24-06-16 14:23

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 24-06-16 14:23

Ik ben benieuwd naar wat jullie paarden het allerengst vinden :brr:

Ja, uiteraard zijn er héél veel dingen héél eng ( :')

), maar die van ons heeft bijvoorbeeld een duidelijke fobie voor (afvoer)putjes... bij de wasplaats is dat een grote bron van spanning, en op straat gaat ze er altijd met een grote boog omheen, terwijl ze dan naar het ding blijft kijken. Tja, je weet ook nooit wanneer er een monster uitspringt hè :')

**Geplaatst**: 24-06-16 16:39

Geplaatst: 24-06-16 16:39

Elise_0o schreef:
Ik lees hier veel dat als jullie paarden schrikken ze ervandoor gaan. Dat is weer het voordeel van een lui trekpaard hebben, hij gaat stilstaan of maakt een mini sprongetje naar de zijkant en vind dat wel genoeg. Ook als hij een flinke rit heeft gemaakt is hij op het einde te moe om te schrikken

In ons geval is dat erg verschillend. De ene keer staat ze in freezzz modus, de andere keer springt ze alleen opzij, maar we staan ook regelmatig de andere kant op of een aantal meters verder. Opzich is het keihard weg knallen een tweetal malen voor gekomen tot nu toe. En soms loopt ze gewoon door, maar wel kijkend naar hetgeen ze eng vind.
Dus afwisseling genoeg dacht ik _O-

**Geplaatst**: 24-06-16 16:43

Geplaatst: 24-06-16 16:43

Zizipicoleo schreef:
Ik ben benieuwd naar wat jullie paarden het allerengst vinden Ja, uiteraard zijn er héél veel dingen héél eng ( ), maar die van ons heeft bijvoorbeeld een duidelijke fobie voor (afvoer)putjes... bij de wasplaats is dat een grote bron van spanning, en op straat gaat ze er altijd met een grote boog omheen, terwijl ze dan naar het ding blijft kijken. Tja, je weet ook nooit wanneer er een monster uitspringt hè

Ik geloof niet dat zij iets specifieks heeft waar ze duidelijk angst voor heeft

**Geplaatst**: 24-06-16 17:38

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 24-06-16 17:38

De grootste angst van mijn merrie zijn koeien, en al helemaal als ze gaan rennen. Dan maakt ze zich strak, daarmee zegt ze tegen mij: "hou je vast" en dan gaat ze! Dan vliegen de vonken er ook écht af.

Maar verder gewoon alledaagse dingen, dressuurhekjes, bloembakken, de gele in plaats van blauwe borstel, plastic wat op de grond ligt.. achja..

Het conditioneren a la trt wil bij mij op de grond wel, maar zodra ik op haar zit kan ze geen 'steun' achter me zoeken.

**Geplaatst**: 24-06-16 17:45

Geplaatst: 24-06-16 17:45

Casca schreef:
Het conditioneren a la trt wil bij mij op de grond wel, maar zodra ik op haar zit kan ze geen 'steun' achter me zoeken.

Precies! Dat!

**Geplaatst**: 25-06-16 17:25

Geplaatst: 25-06-16 17:25

OF ze echt iets eng vind weet ik niet maar vind bepaalde dingen wel echt spannend. Laatst bijvoorbeeld een man die aan het zwemmen was _O-

Ze wist niet wat ze zag. Ze rent niet maar maakt zich als een klein pakketje en gaat als een Shetlander kleine passen nemen en bij extreme spanning geeft ze een flinke bok. Ze is dan moeilijk voorwaarts te krijgen. Na 1 min denkt ze oh is niks en spanning valt weg en loopt weer als een mak paard door. Volgende x als ze het ziet is het oké. Laatst ook met een kano in het water. Ze wist niet wat ze zag. Gister kwam ik er weer een paar tegen en kwamen onder haar door omdat we over een brug gingen. Vorige keer x helemaal gestrest en gister vond ze het zelfs leuk en apart. Wat mijne idd ook eng vind is koeien die rennen of een vreemd paard die op haar af komt. Ze word dan echt gestrest tot dat ze merkt dat hij niet bij haar kan komen en loopt dan weer relaxe door. Gelukkig rent ze niet en kropt ze zich alleen maar op. Ze is ook nog jong en weinig levenservaring. Ik merk dat ik des te meer dingen met haar doe en het juist niet ontwijken maar gewoon laten kijken , gerust stellen ,haar juist heel goed doen. Haar goed belonen als ze weer ontspannen is. Als ze gestrest is praat ik veel tegen haar en kalmeer haar. Dat werkt het beste.

**Geplaatst**: 26-06-16 02:22

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 26-06-16 02:22

De mijne vind het allerengst.... harde wind! Dan is er echt totaal niets mee te beginnen, ook niet binnen uit de wind op de poetsplaats. Staat dan alleen maar recht overeind op haar achterbenen en is echt volledig in paniek en serieus gevaarlijk. Ik kies er dan ook voor om haar in dat geval op stal te laten staan dat is voor iedereen het veiligst. Ik vermoed dat zij met storm een ongeluk heeft gehad maar ja hoe kom je daar achter.. niemand die het weet en het paard kan het niet vertellen. Ik kan alleen maar hopen dat naarmate het vertrouwen verder groeit dat ook zal verbeteren.

**Geplaatst**: 26-06-16 15:47

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 26-06-16 15:47

Die van mij vind het dood eng om ergens overheen te stappen. Dus als ik een touw rond hem op de grond leg durft hij niet meer te bewegen :')

**Geplaatst**: 27-06-16 22:45

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 27-06-16 22:45

Lotgenoten! Ik ook een tuigermerrie inmiddels 7, nu zon 7 maanden bij me. superlief maar enorm kijkerig. De binnenbak is inmiddels wel ok, maar in de buitenbak altijd in het begin loeren. Verder wel heel betrouwbaar, ze maakt geen gekke sprongen maar als ik net opstap is het altijd wel ff 10 minuten spanning. Als ze eenmaal ontspant is alles (meestal) ok. Waar ze bang van is? Pff het krukje in de hoek van de bak (alleen buiten, ook afhankelijk van de positie), auto's die stilstaan (rijdend is geen probleem), een blauw touwtje wat naast de bak hangt, een tractor aan de overkant die er eerst niet stond en later wel, zoiezo alles wat er veranderd, als de bakdeur openstaat (al helemaal als je buiten iets hebt gehoord of zien lopen, misschien is het 1 van je vrienden of misschien was te wel een tijger), een tak op de grond, bankjes, prullenbakken, plastic en spul dat wappert, fietsers en wandelaars, koeien (vooral als ze rennen! Ook als ze langs de bak zijn gelopen, dan is er vast nog 1 die paarden eet ergens in de hoek blijven plakken). In het begin ook balkjes (ieeh) en staanders (ieeehhh). Mensen die in de verte iets doen (super interessant) of die de bak binnenkomen. Gelukkig is ze verder ongelofelijk lief en heeft haar angst voor het leven nog nooit gevaarlijke situaties opgeleverd. Buitenrijden doet ze ook goed, ze gaat regelmatig in de ankers voor iets engs maar dat is dan ook alles. Ik vind het zelf afentoe wel is knap irritant als ze weer eens loopt te miepen als de letter bij de bak net iets anders hangt of ze ineens na een tijdje rijden besluit dat er hordes onzichtbare krokodillen aan het einde van de bak wonen, maar aan de andere kant leer ik er superveel van en geeft ze me een waanzinnig fijn gevoel als t wel goed gaat. Ik geef haar nu cavalor pianissimo met magnesium bij maar merk niet echt verschil. Het enige wat je kan doen is volgens mij rustig blijven, aan de gang houden en focussen op ontspanning. Er zit overigens echt wel verbetering in maar je moet wel geduld hebben

**Geplaatst**: 28-06-16 22:42

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 28-06-16 22:42

Ik had ook zo'n Fjordenmerrie maar die was dan echt niet te houden, denk dat het erg aan mij lag maar heb ook weleens dat ik wel gewoon zonder zadel ed kon.. heb dr na bijna 2 jaar proberen verkocht mijn vertrouwen was totaal weg kon niks met dr worden buiten.

Vind het knap als je ermee om kunt gaan..

**Geplaatst**: 29-06-16 07:03

Geplaatst: 29-06-16 07:03

Wij waren gister in de prijzen

Ik had de moed bij elkaar gepakt en wilde mijn merrie op het zandpad uit stappen. Eerst een paar rondjes op het erf zodat ik kon polsen hoe het koppie stond. Opzich ging dit, met wat aarzelen, goed. Het zandpad vond ze wel spannend zonder mij naast haar, maar ze deed haar best.
Ineens hoor ik gekraak en valt er, een klein stukje verder op, een serieus dikke tak met blad en al van een boom af. Ik voel dat mijn merrie verschiet, en toen? .....Niks! _O-

Dat geeft een burger moed! $*\o/*$

**Geplaatst**: 08-07-16 14:41

Geplaatst: 08-07-16 14:41

Je hebt al heel wat i formatie en advies gekregen om met zo een sensibel paard om te gaan. Het is ook een hele klus maar als je volhoud en er op een spelende manier mee kunt omgaan accepterend dat het paard is zoal het is kom je heel ver. Het zijn ook echte leermeester die de ruiter cq verzorger uitdagen om heel goed bij zichzelf te blijven, geduld te leren beoefenen en frustratie tolerantie te ontwikkelen. Dat is mooi meegenomen. Soms kun je bij zulke paarden, waarbij het meestal de aard van het beestje is, ondersteunen door een homeopatische behandeling door een ervaren klassiek homeopaat of met bachremedies die het paard kunnen helpen om beter in evenwicht met zichzelf te geraken.

**Geplaatst**: 08-07-16 14:53

Re: Soms plakt je ze liever achter het behang (rillerige merrie)

Geplaatst: 08-07-16 14:53

$_/-\o_$ het is dat je zegt dat je een merrie hebt anders zou ik denken dat je over mijn paard praat.

Hij is inmiddels 8 en ik heb hem sinds hij 9 maand oud is.
Als hij een goed dag heeft dan is het een heerlijk paard en rijd fantastisch.
Maar ik ben werkelijk nog nooit met hem de straat op geweest of überhaupt het erf af.
Er zijn momenten dat ik hem de frikadellen in wil draaien >;)

Ja het is met de jaren iets minder geworden....Maar als hij gaat, dan gaat hij...En hard ook

Gisteren ook weer..
Heerlijk relaxed aan het longeren.
Op gegeven moment komt er een raar groen landbouwvoertuig langs en meneer rukt zich los en raced alle weilanden door.
En dit terwijl er meerdere keren per dag vanalles over de weg komt.
Vandaag is het eng...morgen is het niet eng... En overmorgen is die stoeptegel die er al jaren ligt weer eng.

Het blijft een vaag paard dat beest van mij _O-

**Geplaatst**: 13-07-16 16:06

Geplaatst: 13-07-16 16:06

Jullie verhalen zijn erg herkenbaar allemaal

Mijn merrie is iedere dag anders... de ene dag loopt ze echt de sterren van de hemel en doen we al M1 oefeningen in de les (ik start zelf nog B met haar) en de andere dag kan ik alleen maar basis rijden en probeer alleen maar op ontspanning te rijden, want bij de open deur zitten leeuwen en ze houdt dat echt gewoon ieder rondje vol, 45 minuten lang... zucht.

Ik krijg haar na die enge hoek meteen weer mooi ontspannen, maar bij die ene deur gaat dat hoofd omhoog en wil ze het liefst wegrennen/springen. Ik heb haar wel goed aan de hulpen en kom er gewoon langs, maar het is wel met spanning. Ik ben bang dat ik toch wel te veel druk op de teugels neem dan want ik wil haar dan nageeflijk houden, wat wel steeds beter lukt trouwens. Zodra ik dan soort van halsstrekkend erlangs rij dan is het opeens een stuk minder eng!? Op andere dagen is die enge deur opeens niet eng meer en loopt ze echt super fijn. Het probleem met die 'enge' deur is ontstaan doordat de deur vanwege het slechte weer een paar dagen dicht heeft gezeten, en daarna weer openstond

Soms wel erg vermoeiend zo'n kijkerig/ril paard

Ik heb wel gemerkt dat als ik voor ik erop stap even met haar langs de open (buiten)deuren loop aan de hand en daarna opstap ze dus amper zeurt bij de open deuren. Als ik gewoon opstap en in stap langs de deur wil gaat ze in de ankers en moet ik haar er langs 'trappen'. In draf/galop gaat dat veel beter dan in stap trouwens... in stap zeurt ze dan veel meer.

Op vreemd terrein is ze trouwens niet echt kijkerig/ril, en ik kan alleen met haar naar het bos en buitenrijden vindt ze fantastisch en is ze erg braaf.

Laatst hadden we schriktraining op stal en dat deed ze echt super goed, ze was behoorlijk dapper en ging overal aan ruiken, niet hysterisch. Over zeiltjes heen, door de petflessen bak, rookgordijn, een ratel en toeter daar liep ze gewoon achteraan om eraan te gaan ruiken. Super stoer dus! Ik weet soms ook niet goed of het nou echt ril is of combi van ril en beetje aanstellen/zeuren?

Vanuit de schriktraining uiteraard goede tips gekregen die ik ga uitproberen! Ik probeer onbevangen door de bak te rijden en zelf niet aan die zogenaamde enge hoek te denken, en vooral niet te spannen, maar dat is nog best lastig hoor

Hard aan het werk zetten en het negeren werkt eigenlijk het beste, ook voor mij trouwens

Boos of gefrustreerd worden heb ik wel afgeleerd want wordt het alleen maar erger van!

**Geplaatst**: 13-07-16 16:21

Geplaatst: 13-07-16 16:21

mijn merrie was ook zo´n dramaqueen. Zelfs de stal waar ze al een jaar lang iedere dag inkwam was gewoon weer spannend de dag daarna

Uiteindelijk kwamen we toevallig achter de oplossing. Ze verhuisde van stal en kwam bij een groepje van 3 paarden waarvan ze het met een direct heel goed kon vinden. toevallig was dat een tegenpool van haar: zo eentje die nergens bang van is en overal op af stapt.

Uiteindelijk duurde het nog wel een jaar geloof ik, maar omdat ze zulke goede maatjes waren en mijn paard zo hing aan dat andere paard heeft ze blijkbaar wel de goede dingen (en de slechte helaas ook :')

) opgepikt.
Natuurlijk zal ze nooit dat andere paard worden que karakter. Maar ze is wel lekker bijdehand geworden, heeft geleerd dat je gewoon op vreemde dingen af moet stappen en is een stuk prettiger te rijden en in de omgang.

En nu vloek ik regelmatig omdat ze voorheen een uberbeleeft, makkelijk paard was en nu overal direct met haar mond aanzit :Y)

**Geplaatst**: 13-07-16 16:26

Geplaatst: 13-07-16 16:26

Cissie, jouw verhaal is ook erg herkenbaar! Ik heb een paar maanden geleden een grondwerkinstructrice laten komen omdat ik namelijk ook erg veel problemen met mijn merrie bij de hoefsmid heb. Dit heeft ze al sinds ik haar heb gekocht (bijna 4 jaar geleden). Het bleek dus dat ik mijn merrie niet gaf wat zij zo hard nodig had, een sterkte leider. Ze zag mij dus ook niet als leider, en was daardoor eigenlijk altijd gespannen. Door middel van grondwerk hebben we dit samen opgelost, was ook wel even een harde dobber want mijn merrie gaf me dat leiderschap ook niet meteen cadeau

maar het is me gelukt en ze is nu in de omgang en onder het zadel ontspannen en een totaal ander paard, alleen dat kijkerige/ril op bepaalde dagen dat blijft wel en daar zal ik mee moeten leren leven, zo is ze gewoon.

Fijn dat ik lotgenoten heb gevonden

Het plezier in het rijden vergaat je op sommige dagen soms wel een beetje hoor -O-