Bokt.nl

pien_2010 schreef:

saskiakefie schreef:

Het gaat dus voornamelijk om de energie die je uitstraalt?

Vind ik wel. Vorige week zei ik nog tegen mijn instructrice: "met paarden correct omgaan en correct paardrijden is eigenlijk alleen maar mogelijk als ik echt ZEN ben. Daarmee bedoel ik vanuit mijn innerlijk, mijn rustige zekere innerlijke Ik aanwezig zijn. Alleen als ik zo ben, reageer ik snel en alert, loop ik niet met rijden "voor de fanfare uit", maar wacht op mijn paard tot die ook zo ver is om mijn uitnodiging aan te nemen en dan gaan we samen dansen want dan forceer ik niet, maar ben aanwezig in het hier en nu en anticipeer".
Waarop zij zei: "jij hebt het begrepen Pien".

cooper schreef:

Omgaan met paarden is een heuse therapie eigenlijk
Zelfreflectie, bewustzijn, egoloos hier en nu zijn!

pien_2010 schreef:

saskiakefie schreef:

Het gaat dus voornamelijk om de energie die je uitstraalt?

Vind ik wel. Vorige week zei ik nog tegen mijn instructrice: "met paarden correct omgaan en correct paardrijden is eigenlijk alleen maar mogelijk als ik echt ZEN ben. Daarmee bedoel ik vanuit mijn innerlijk, mijn rustige zekere innerlijke Ik aanwezig zijn. Alleen als ik zo ben, reageer ik snel en alert, loop ik niet met rijden "voor de fanfare uit", maar wacht op mijn paard tot die ook zo ver is om mijn uitnodiging aan te nemen en dan gaan we samen dansen want dan forceer ik niet, maar ben aanwezig in het hier en nu en anticipeer".
Waarop zij zei: "jij hebt het begrepen Pien".

Simpelman schreef:

De leidmerrie is inderdaad keihard.
Maar vergeet niet dit is de EERSTE FASE, het gaat hier om positie, de tweede fase is het verlenen van het voorrecht om koppelgenoot met je te worden.
Koppelgenoten zijn zacht en vriendelijk.
Je paard wéét alleen dat jij niet mis bent en dat geeft hem vertrouwen en kracht, je bent nu immers zijn beschermer geworden.

Fransje_70 schreef:

.
Hier wil ik nog wel even iets aan toe voegen:
Als ik op de wei ben en ik mijn paard haal, stuur ik altijd alle paarden die ons in de weg staan weg als we eraan komen. Ik bof als de hogere paarden in de weg staan: mijn paard ziet dat als ze met mij is zelfs de hoogsten voor ons aan de kant moeten. Dat is dus punten scoren qua aansluiting als koppelgenoot (en ook leidmerrie denk ik?).

pien_2010 schreef:

Hetzelfde als jij Fenna en hierna dus niet meer met paard op de weg gaan. Al trek je op zo'n moment bij wijze van spreken zijn tanden uit zijn bek, hij moet gewoon stil staan want dit is veels te gevaarlijk voor jou, voor paard, maar ook voor andere weggebruikers. MAAR het is NU wel tijd om je paard te laten herbeleren en daarna als paard weer normaal doet voor de wagen dan jij met de begeleiding weer gaan mennen. Pas als dat echt heel goed gaat en paard volledig gereset is dan pas weer alleen met hem gaan mennen. Want dit is dus niet goed en zeer gevaarlijk en reken maar dat hij het weer doet als hij de kans krijgt.

pien_2010 schreef:

Fransje_70 schreef:

.
Hier wil ik nog wel even iets aan toe voegen:
Als ik op de wei ben en ik mijn paard haal, stuur ik altijd alle paarden die ons in de weg staan weg als we eraan komen. Ik bof als de hogere paarden in de weg staan: mijn paard ziet dat als ze met mij is zelfs de hoogsten voor ons aan de kant moeten. Dat is dus punten scoren qua aansluiting als koppelgenoot (en ook leidmerrie denk ik?).

Klopt Fransje je redenering. Toen ik nog op stal stond luisterde alle andere paarden ook naar me en de enige reden die ik kon verzinnen was, dat ze zagen dat die hele dominante van mij zeer veel respect had. Heb ik nooit enige moeite voor hoeven doen. Sinds Hercule "luustert" gaan die andere vanzelf. Hij was de baas als leid ruin over de kudde. Was vader hengst en nog steeds als ruin eist hij zijn plek op.

lisanfellowx schreef:

Op onze manege is een pony die altijd moeilijk doet en volgens anderen vooral bij mij. In het begin deed hij dit helemaal niet (ik zeg zo wat hij doet ). Hij bokt namelijk heel veel bij mij en hiervoor straf ik hem ook. Ongeveer driekwart jaar geleden deed hij dit nog helemaal niet. Hij stond wel altijd vaak stil en dan moest je met je benen en zweep veel werken, maar bokken had hij nog nooit gedaan (in ieder geval niet bij mij). Het kan zijn doordat ik beter ben geworden en hij het mij nu moeilijker maakt? Maar zo doet hij bij anderen niet, hij bokt wel bij hun maar niet zo erg. Of zou hij gewoon weer graag naar buiten willen?

In de stal geef ik een pony meestal een klap op de schouder. Als ie probeert te bijten, dan geef ik meestal een klap op de neus.

Fransje_70 schreef:

lisanfellowx schreef:

Op onze manege is een pony die altijd moeilijk doet en volgens anderen vooral bij mij. In het begin deed hij dit helemaal niet (ik zeg zo wat hij doet ). Hij bokt namelijk heel veel bij mij en hiervoor straf ik hem ook. Ongeveer driekwart jaar geleden deed hij dit nog helemaal niet. Hij stond wel altijd vaak stil en dan moest je met je benen en zweep veel werken, maar bokken had hij nog nooit gedaan (in ieder geval niet bij mij). Het kan zijn doordat ik beter ben geworden en hij het mij nu moeilijker maakt? Maar zo doet hij bij anderen niet, hij bokt wel bij hun maar niet zo erg. Of zou hij gewoon weer graag naar buiten willen?

In de stal geef ik een pony meestal een klap op de schouder. Als ie probeert te bijten, dan geef ik meestal een klap op de neus.

Wat denk je Lisanfellowx, dat de pony een fijn leven heeft op de manege?? Ja hij is stout he, dan kan hij klappen verwachten, toch ??
Wat een heerlijk tijd toch, op de manege.

lisanfellowx schreef:

Fransje_70 schreef:

Wat denk je Lisanfellowx, dat de pony een fijn leven heeft op de manege?? Ja hij is stout he, dan kan hij klappen verwachten, toch ??
Wat een heerlijk tijd toch, op de manege.

Ik zal wel moeten. Als ik niks doe, staat hij de hele les stil (met mij erbovenop) en als ik blijf aansporen en een tik met de zweep geeft gaat ie bokken. Dus ehh, wat bedoel je daar precies mee?

lisanfellowx schreef:

Niet alle paarden hebben 'iets' als ze ineens niet meer willen? Dit paard haat dressuur gewoon, maar in de lessen moet hij dit wel doen. Springen vindt hij helemaal geweldig, dus waarom protesteert hij hier niet dan? Pony's kunnen ook best ondeugend zijn. Dus nee, hij heeft geen pijn.

Sassol schreef:

lisanfellowx schreef:

Niet alle paarden hebben 'iets' als ze ineens niet meer willen? Dit paard haat dressuur gewoon, maar in de lessen moet hij dit wel doen. Springen vindt hij helemaal geweldig, dus waarom protesteert hij hier niet dan? Pony's kunnen ook best ondeugend zijn. Dus nee, hij heeft geen pijn.

Je zegt dat het paard 3 kwart jaar geleden al niet meer voorwaarts was. Dit is dus helemaal niet ineens, paard probeert al bijna een jaar iets duidelijk te maken. En een paard 'haat' dressuur niet, wel een slechte ruiter of slecht zadel met een stroef lijf. Van alle maneges die ik ken, is er maar 1 die dressuurmatig correct les geeft. Kans is dus heel groot dat als je les hebt op een manege, je verkeerd hebt leren rijden. Al rijd je jaren, dan doe je het jaren verkeerd.
En ik heb het zelf ook gehad hoor. Op m'n 6e begonnen, op m'n 12e een eigen paard gekregen. De paarden van de manege liepen 'prima' met mij erop.
Gelukkig heeft mijn eigen paard me er destijds op gewezen dat ik zat als een aardappelzak en helemaal geen kaas had gegeten van dressuurmatig rijden. En ja, zij ging dus ook stilstaan en bokken na een half jaar haar best te hebben gedaan voor mij zonder er iets voor terug te krijgen.
Manege eigenaresse zei dat dit paard 'rijp voor de slacht' was. Gelukkig heb ik geluisterd naar m'n paard en niet naar de manegehoudster, heb daarna nog 7 jaar met plezier samen gereden.