Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-04-12 23:30

Re: Onbetrouwbaar (levensgevaarlijk?) paard? Wat nu?

Geplaatst: 01-04-12 23:30

Als ik hem van de hand had gedaan was hij terug in het opvangcentrum belandt van waar ik hem geadopteerd heb. Heel officieel gezien is hij niet eens van mij, dus ne leven riskeren voor een paard van een ander... Wat zij dan zouden gedaan hebben weet ik niet. Iemand gezocht met wel de durf, of puur als weideversiering met het hele verhaal erbij, of misschien wel gewoon zelf gehouden als gezelschap voor de opvangpaarden. Er waren nog wel wat opties tussen mij en de slager hoor en gelukkig is nu niks daarvan nog aan de orde

**Geplaatst**: 01-04-12 23:33

Re: Onbetrouwbaar (levensgevaarlijk?) paard? Wat nu?

Geplaatst: 01-04-12 23:33

In dit geval is het paard van een opvangtehuis, en in dit geval heb je andere alternatieven die je nog uit had kunnen proberen.

De vraag rest: hoeveel paarden belanden ten onrechte bij de slager omdat er niet kundig mee is omgegaan, ze een stempel hebben en niet in handen van de kundige mensen belanden die er de tijd voor hebben, de tijd voor willen nemen en zich niets aantrekken van het dossier dat er aan een dergelijk paard hangt?

**Geplaatst**: 01-04-12 23:38

Re: Onbetrouwbaar (levensgevaarlijk?) paard? Wat nu?

Geplaatst: 01-04-12 23:38

Waarschijnlijk veel te veel

Misschien een idee om een topic aan te wijden? Ik vind het op zich wel een interssante vraag en wil wel eens meer meningen horen. In hoeverre hou je rekening met stempels, probeer je alles eerst uit of is er een grens, dat soort vragen

**Geplaatst**: 02-04-12 18:46

Re: Onbetrouwbaar (levensgevaarlijk?) paard? Wat nu?

Geplaatst: 02-04-12 18:46

Het ligt eraan wat mijn eisen zijn voor een paard. Als ik een sportpaard zoek, ga ik er van uit dat als een professionele trainer zegt dat een paard voor het hogere werk niet geschikt is, hij daarmee gelijk heeft. Ik hoef het wiel geen tweede keer uit te vinden, ga geen tijd en geld spenderen aan een paard die niet kan wat ik van hem verwacht.

Als ik een weidemaatje zoek voor mijn paard, dan kan het me toch echt worst wezen of een paard niet geschikt is voor kinderen, of te klein/groot/dun/dik/mooi/lelijk is. Als mijn andere paard er maar mee overweg kan.

Bij gedrag heb ik mijn grenzen. Een paard dat moeite heeft met voetjes geven laat ik niet staan. Een paard dat dwars door te tralies dreigt te gaan als ik al voor zijn box ga staan wel.

**Geplaatst**: 05-04-12 18:52

Geplaatst: 05-04-12 18:52

Het ging toch te snel te goed en dan word je overmoedig en dan ... Heb gisteren een trap van hem gehad, met het hoeven uitkrabben ...
Gelukkig maar een schampschot, hij heeft me niet vol kunnen raken (dan typte ik dit vanuit het ziekenhuis met een knie in stukjes vrees ik

) maar de bedoeling erachter was duidelijk genoeg... Toen het omhoog trekken (z'n knie ging bijna achter z'n oren

), het op z'n knieën gaan en zich op mij laten vallen niet meer werkte toen haalde hij uit. Het ging trouwens al lang niet meer om het hoeven krabben, doel was op dat moment gewoon heel even z'n voet omhoog houden en dan op mijn aangeven terug neerzetten. Alleen viel dat dus tegen, hij gaf het steeds heel braaf, maar het was nog niet goed de lucht in of hij gooide z'n voet al weer neer (of probeerde dit toch).
Maar eigenlijk vond ik die trap nog niet eens erg, zelfs daarna had ik totaal geen schrik van hem ofzo, heel raar eigenlijk

Verzorgster is toen met hem in de roundpen aan de slag gegaan (heb haar beetje laten doen, misschien achteraf gezien fout geweest) en daarna is hij terug de weide op gegaan. Toen ik zo'n uur later ging hooi geven en hij in z'n stal stond en ik daar bezig was en tegen hem zei dat hij "om" moest gaan, kreeg ik bijna een hoef langs mijn oren. -O-

Dus gisteren was eigenlijk niet zo'n geslaagde dag....

Gelukkig voor hem.. heb ik toch wat met hem .. Ergens is er toch een klik en gelukkig voor hem kijk ik verder dan het gedrag op zich en probeer ik uit te zoeken waar het vandaan komt, iets wat ze in het verleden gewoon de tijd & moeite niet voor genomen hebben. Ben vandaag met hem bezig geweest in de weide en in de stal en mijn conclusie op dit moment is: er is waarschijnlijk veel gebeurt in kleine ruimtes, er is waarschijnlijk met heel veel druk gewerkt, evenals geschreeuw en allerlei gedoe terwijl hij eigenlijk op de lichtste aanwijzingen reageert en waarschijnlijk heeft hij gewoon veel te veel mensen gezien die alles op een andere manier vroegen ...

Dus ik geef hem nog niet op, maar ik ga er wel als enige mee bezig zijn en alles gaat heel rustig aan. Komen we een dagje niet aan die hoeven toe omdat het moment er niet naar lijkt dan is het zo, ik ga niks doen "omdat het moet" of omdat het de vorige keer wel ging en het nu dus ook maar moet gaan ... Want dan zet hij je wel weer op je plaats

Hopelijk bedriegt mijn gevoel mij niet en typ ik de volgende keer geen update vanuit het ziekenhuis :Y)

**Geplaatst**: 05-04-12 20:12

Geplaatst: 05-04-12 20:12

Mijn advies: games meenemen volgens Parelli, ook en met name in kleine ruimtes. Porcupine vragen met grondwerkstok en weten waar je moet staan als hij wel uithaalt omdat het hem even niet zint. Want wat heb je gedaan dat je de hoef rakelings langs je voelde gaan? Hem zijn zin gegeven en weggelopen?

Juist voor dit soort situaties zijn oefeningen met het touw en met stokje essentieel: weet waar je moet staan om niet geraakt te worden en blijf hem op vriendelijke doch heel duidelijke manier duidelijk maken dat je toch echt wilt dat hij het voetje moet gaan geven. En dat je niet stopt voordat hij dat echt zonder problemen en zonder knokken gaat doen. Dito met het stapje opzij/omgaan. Blijf oefenen, porcupine met stok, ook in kleine ruimtes. Parelli noemt dit: polite and passive persistence , practiced in the proper position.

Goed plan om je verzorgster even niet meer met hem om te laten gaan. En ik zou er zelf hulp bij halen.

**Geplaatst**: 05-04-12 20:28

Geplaatst: 05-04-12 20:28

Dank je, is ook mijn bedoeling om op die manier te werken

Heel veel friendly met de stick, de leadrope & mijn hand(en) en binnenkort allerlei andere dingen (plastic zak en dergelijke, maar daarvoor is hij nog niet genoeg op z'n gemak). En daarbij de rest van de games, hij reageert echt super goed (in tegenstelling tot mijn andere geval :Y)

) en heeft echt maar heel weinig nodig. Echter, wanneer je (perongeluk) teveel druk geeft raakt hij in paniek en gaat dan gekke dingen doen. Wordt dan rillerig & nerveus en als je dat niet kan laten afvloeien gaat hij dus echt raar doen. Dus ik zie/snap wel waar het vandaan komt, maar het is natuurlijk niet het simpelste om mee om te gaan (vooral niet omdat ik bij mijn andere juist met grote/duidelijke hulpen moet werken, is toch een knop die je moet omzetten, maar dat lukt wel

).

Wat ik gedaan heb toen hij trapte in de stal was als eerste reactie een schreeuw geven, waardoor hij wilde vluchten maar dit ging niet want ik stond voor de stalopening en ik had geen zin in een paniekerig paard vlak langs mij af. Dus ik ben gewoon blijven staan en heb hem in de stal gehouden, hij stond er toen echt angstig bij, kon elk moment weer ontploffen zeg maar. Heb dan rustig tegen hem gepraat en toen hij kalmer was ben ik hem gaan aaien, ook over z'n hele lichaam. Had geen touw of dergelijke bij de hand en op dat moment weglopen om iets te gaan halen leek me niet het beste idee. Heb het dus met mijn hand gedaan, heel rustig. Hij heeft nog 3x z'n been opgetild maar daar is het bij gebleven en toen kon ik weer gewoon hem overal aanraken.

Vandaag ben ik wel met halster & leadrope de weide in gegaan, heb halster omgedaan en hem meegenomen in de weide (er is stal, stukje uitloop en dan weide, maar stal & uitloop is vrij smal dus heb eerst de ruimte opgezocht) en toen heb ik friendly gedaan met de leadrope. In het begin wat problemen gehad (hij bleef niet stilstaan en wilde weg, maar er kwam geen dreigen of trappen bij kijken) maar dat was al vrij snel in orde. Heb hem dan overal met de leadrope aangeraakt, daarna met mijn handen. Ook heb ik het wijken van de achterhand geoefend, hiervoor moest ik gewoon naar hem wijzen (stond echt nog een stukje van hem af voor het geval dat) en "om" zeggen en hij ging braaf. Dit ook aan z'n blinde kant en tussendoor nog alles aangeraakt (dus dat er een onderscheid komt tussen moeten wijken en gewoon blijven staan). Dit ging allemaal prima. Daarna heb ik hem losgemaakt en beloont en ben naar de stal gegaan, hij kwam mee kijken en toen ging het bij mij ineens van :)*

"hier hadden we gisteren problemen dus vandaag moeten we ook hier even werken". Heb dus terug het halster aangedaan en weer hetzelfde gedaan (friendly met de leadrope). Weer werd hij heel rillerig en je merkte echt dat hij liefst wilde vluchten, maar toch bleef hij bij mij. Even rustig doorgedaan en toen ging het weer prima, ook het "om" daar geoefend en allemaal geen problemen. Omdat hij mij die reactie gaf in de stal, terwijl het even daarvoor buiten gewoon perfect ging, heb ik toch het idee dat kleine ruimtes niet zo zijn ding zijn (heeft heel z'n leven bijna 24/7 in een best donkere stal doorgebracht, en misschien niet altijd even lief behandeld als het opzadelen niet meteen wilde of weet ik het) dus daar moeten we veel op oefenen

Met hem ga ik dan ook echt de games meepakken en als daar de basis van in orde is ook andere situaties opzoeken, gewoon alles heel rustig aanpakken, niet teveel druk want dat heeft hij echt niet nodig (in tegendeel) en dan zo rustig alles opbouwen. Hulp moet ik eens bekijken, ik wil best wel geld uitgeven voor hulp, maar het moet dan wel echte hulp zijn (en niet iemand die denkt dat die het kan) en het moet ook niet overdreven zijn qua bedragen. Ik denk dat ik zelf wel een heel groot stuk kan, dat gevoel heb ik toch echt, dus daar maar alvast mee beginnen en dan ogen & oren openhouden of er iemand is die ons kan helpen

Sowieso wil ik dan iemand die "aan huis" komt, want om op dit moment met hem te gaan rondzeulen en weer vreemde locaties enzo lijkt me teveel ineens.

Edit; ik heb een mail gestuurd naar Nic de Winne, ben benieuwd wat hij te vertellen heeft, of een lesje mogelijk is (en of de kosten meevallen :Y)

). Ik vrees alleen dat hij weinig tijd gaat hebben, maar proberen kan altijd hé

**Geplaatst**: 06-04-12 08:25

Geplaatst: 06-04-12 08:25

wat jammer zeg maar moet zeggen had het ergens wel verwacht het ging eigenlijk te snel te goed voor een paard met zo n verhaal. Het is vaak zo dat vooruitgang in zo n zaken gepaard gaan met tijdelijke terugval door wellicht net te veel druk net te kleine ruimte waardoor hij net denkt aan hoe het vroeger ging

.

ik lees aan je verhaal dat je zeker goed bezig bent en ook weer met zijn vertrouwen terug te winnen. Ik zou de verzorger ook niet meer mee laten werken ff het is toch een risico wat net iets te groot is gezien je hoef langs je oren kreeg bij die stalprobleem jij kan dit veel beter in schatten dan zij wanneer je wat kan maken en je zal het je zelf nooit vergeven als zij getrapt wordt door hem.

Gewoon verder doen zoals je bezig bent les is natuurlijk super maar je hebt daarmee altijd 1 probleem vind ik je verhoogt de druk voor zo n paard en je zelf om dingen te doen en je vraagt dan sneller te veel dan als je alleen bent. enfin ik merk dat altijd dat als ik grondwerk doe met mijn paard dit meestal super gaat maar als dan iemand mee komt kijken ik spanning krijg en dan is het vele moeilijker om iets fatsoenlijks uit te krijgen en spanning bij hoeven oppakken die niet goedgaan is helemaal niet tof natuurlijk. Dus ik denk dat het zeker kan helpen maar let op dat het niet avenrechts werkt voor je. laatste wat hij nodig is druk en spanning hij heeft rust en vertrouwen nodig van jou.

Je bent op het goede pad enkel terugval gehad en denk dat je uiteindelijk ook wel gaat leren wanneer het niet werkt vor hem en je weer tot een punt komt dat hij je vertrouwd en je alles mag doen bedenk eens hoe vaak je al netjes hoeven hebt kunnen uitkrabben toch al een hele prestatie

gewoon met dat in je achterhoofd weer verder. HIj is het ook nog niet ergeten dat het wel ging met jou dus zal sneller terug op dat niveau komen. Grof geweld om hem te dwingen zijn hoeven op te tillen gaat duidelijk niet werken dat is bewezen door zijn gedrag als je gilt etc probeer de rust bij jezelf te bewaren door idd altijd lief te zijn maar wel lief te vragen. ik weet zeker dat het je gaat lukken als ik je verhalen lees je bent er goed mee bezig +:)+

succes

**Geplaatst**: 06-04-12 19:34

Geplaatst: 06-04-12 19:34

Ach, nu ik weet waar het probleem zit kunnen we daar rustig aan aan werken. Geen situaties opzoeken waar we nog niet klaar voor zijn, er niet vanuit gaan dat het allemaal maar moet lukken .. en dan komt dat wel goed

Vandaag weer grondwerk gedaan en hij reageert prima (moet alleen de driving game nog onder de knie krijgen, het 'ontkoppelen' werkte niet zo

). Wijken voor druk gaat prima, wijken voor de suggestie doet hij heel leuk, ergens overheen sturen (verhoogd balkje) is no problem. Heb ook 2 cavalettiblokken neergezet om een doorgang te maken en daar ging hij ook braaf doorheen (de eerste keer beetje twijfelend, maar daarna vol vertrouwen). Ook bij de driving game kleine stukjes draf meegenomen en dat ging ook heel leuk. En op een bepaald moment ging hij draven en ging hij helemaal uit zichzelf springen

Had daarna wel ietwat moeite om zijn energie terug in te tomen, maar al bij al viel het nog mee, hij heeft me niet de bak doorgesleurd ofzo :Y)

Maar alles ging vol vertrouwen, tussendoor veel friendly met de stick & string en met mijn handen. Heb ook z'n voetjes allemaal even opgetild en paar seconden omhoog gehouden, gewoon weer los in de piste. Meneer stond te slapen

Daarna hem losgemaakt zodat hij kon gaan rollen enzo, maar dat is er niet van gekomen, ik had een hondje achter mij aan (was alles aan het opruimen) :')

Dus toch wel een teken dat hij mij vertrouwt en het wel prima vindt in mijn buurt (anders was hij weg geweest zodra hij de kans had neem ik aan). Komt wel goed

Ivm lessen ga ik afwachten wat voor reactie ik krijg, maar wat jij omschrijft heb ik ergens ook beetje schrik van

Dat er teveel moet wat (achteraf) niet zo'n goed idee blijkt te zijn. En dat ik zelf teveel druk/spanning ervaar, want ik presteer ook niet zo goed met publiek, heb dan het gevoel dat alles goed moet gaan enzo, en tja ... }:0

**Geplaatst**: 06-04-12 19:44

Re: Onbetrouwbaar (levensgevaarlijk?) paard? Wat nu?

Geplaatst: 06-04-12 19:44

Fijn dat je je niet gelijk van de wijs hebt laten brengen door de uithaal. De pony boft maar met je. Had er al een osteopaat oid naar gekeken?

**Geplaatst**: 06-04-12 19:53

Re: Onbetrouwbaar (levensgevaarlijk?) paard? Wat nu?

Geplaatst: 06-04-12 19:53

Neen, die komt maandag, lukte niet eerder. Ben wel benieuwd wat die gaat zeggen

Het is eigenlijk raar, de pony heeft uitgehaald, pony heeft mij geraakt, heb geluk gehad (had die mij vol kunnen raken dan had ik geen knie meer gehad, de hoef kwam langs achteren dus in de knieholte, lijkt me niet aangenaam

) en toch heb ik zoiets van: "tja, het was ook je eigen schuld" ...

**Geplaatst**: 06-04-12 20:41

Geplaatst: 06-04-12 20:41

hij heeft zeker geluk gehad en komt ook vast wel goed met zo n instelling

**Geplaatst**: 06-04-12 21:53

Geplaatst: 06-04-12 21:53

[***] schreef:
Neen, die komt maandag, lukte niet eerder. Ben wel benieuwd wat die gaat zeggen
Het is eigenlijk raar, de pony heeft uitgehaald, pony heeft mij geraakt, heb geluk gehad (had die mij vol kunnen raken dan had ik geen knie meer gehad, de hoef kwam langs achteren dus in de knieholte, lijkt me niet aangenaam ) en toch heb ik zoiets van: "tja, het was ook je eigen schuld" ...

Dat betekent dat je hem vertrouwt. Je vertrouwt erop dat hij je niet uit kwaadaardigheid wil slaan. Dit vertrouwen ga je terugkrijgen van hem, daar ben ik van overtuigd.

**Geplaatst**: 07-04-12 16:36

Re: Onbetrouwbaar (levensgevaarlijk?) paard? Wat nu?

Geplaatst: 07-04-12 16:36

Bijgelezen, jammer dat jullie een terugval hadden, het ging zo goed die keer dat ik langskwam. Wel heel fijn dat je toch een klik voelt met hem en het de keer daarop gelukkig wel goed ging

Ik denk dat werken met niet teveel druk (zowel voor hem als voor jou

) inderdaad een goed idee is!

**Geplaatst**: 07-04-12 16:42

Geplaatst: 07-04-12 16:42

Zie nu pas je topic sabine.

Maar echt, dit komt wel weer recht.
Heb zelf ook zo 1 staan die je letterlijk de keet uit trapte zodra je de voet maar aanraakte.

En nu, nu geeft ze zelf al op, zonder dat ik haar aanraak (heb haar ook geleerd in een bepaald systeem op te geven).

Vergt alleen veel geduld en veel tijd en energie.
Het is voor mij al heel wat jaaaaren geleden met haar, maar denk dat het toch wel dik 2 jaar heeft geduurd voordat het op de normale manier kon gaan, en ik was dan nog een klein meisje van een jaar of 13 á 14.

**Geplaatst**: 07-04-12 17:12

Geplaatst: 07-04-12 17:12

Ninx schreef:
Ieder nieuw paard moet wennen.... ieder nieuw paard heeft zijn eigenaardigheden waar je aan moet wennen.
Voor je paard geldt dat hij je moet leren vertrouwen, maar ook voor jou.

Met mijn merrie durf ik alles, echt werkelijk alles.... kan me gewoon niet iets bedenken wat ik niet met haar zou doen, ik vertrouw haar voor 1000%.... Dus ik dacht vanzelfsprekend dat ik met een nieuw paard net zo op mijn gemak zou zijn.

Mijn huidige ruin heb ik 6 maanden. Hij was doodsbang voor de smid.... en kende mij ook nog niet goed genoeg om op zo'n moment op mij te durven vertrouwen.
Dat ging er ook erg spannend aan toe. In het begin heeft hij met sommige handelingen ook min of meer gericht geprobeerd te trappen.... Maar zolang een paard je niet raakt is het dreigen, een paard is immers handig genoeg om je echt te kunnen raken als het dat wil.
Hij was aan sommige dingen nog niet toe: bepaalde plekken aanraken, bepaalde dingen doen.... geen vertrouwen.
En dus was ik ook op mijn hoede, en nog steeds.... dat is iets dat erbij kan horen, maar het wordt steeds beter....

Ik heb overigens vaak zijn benen, en hoeven gemasseerd... net zolang tot hij ontspande, en dan hield ik op.

Het heeft me verbaasd hoe snel zijn vertrouwen groeit.

Wie A zegt moet ook B zeggen; geef hem de tijd... dat verdient hij. Dikke kans dat hij nooit echt iets 'engs' laat zien omdat hij aanvoelt dat jij volstrekt anders bent.
Laat dat meisje van 12 maar lekker iets doen met ze waar jij bij bent...
Ik heb hele lieve pony's, maar ook die zou ik niet snel alleen laten met iemand van 12...... ze zijn wel eens boos op elkaar... ahum

Succes!!!!

Helemaal mee eens, wij zijn nu 8 maanden bezig met onze merrie en de eerste maanden was er ook geen land met haar te bezeilen, maar met tijd,tijd,tijd en enorm veel geduld zijn we nu op een punt dat ze respect voor ons heeft en daardoor ook heel veel van ons accepteert. Ik heb inmiddels wel geleerd dat dominante als angst en onzekerheid kan overkomen.

**Geplaatst**: 07-04-12 17:29

Geplaatst: 07-04-12 17:29

Ondanks dat je even een terugslag had vind ik dat je super goed bezig bent en ja het zou te mooi zijn als het in een keer helemaal goed ging..

Succes!

**Geplaatst**: 07-04-12 18:29

Re: Onbetrouwbaar (levensgevaarlijk?) paard? Wat nu?

Geplaatst: 07-04-12 18:29

Dank jullie wel voor de reacties allemaal

Als ik alles op een rijtje zet en overschouw dan denk ik dat ik weet waar het probleem vandaan komt. Vandaag ook met de pensioneigenaresse gepraat en het zou ook het gedrag verklaren dat hij laat zien als zij gaat voeren en dergelijke. Dus het lijkt wel allemaal te kloppen (wat het precies is vind ik niet nodig om openbaar te gooien, het zijn ook maar vermoedens).. en dan valt er wel aan te werken .. Of het ooit helemaal gaat lukken weet ik niet, maar we kunnen alleen maar proberen, en rustigaan proberen

**Geplaatst**: 08-04-12 08:44

Re: Onbetrouwbaar (levensgevaarlijk?) paard? Wat nu?

Geplaatst: 08-04-12 08:44

Wil nog even de update geven dat ik reactie heb gehad van Nic de Winne, zal best wel een aardige man zijn maar het was maar gewoon een standaard antwoordmail .. En verder kom ik qua kosten uit op 75 euro per uur .. Wil er best wel voor betalen, maar dit is toch ietwat veel .. zeker omdat ik geen idee heb of het wel werkt (zoals al gezegd is een hoge druk niet ideaal voor ons, en vooral niet voor de pony, en met lessen wil je toch altijd wel wat bereiken .. want 75 euro geven om niks te bereiken is het ook niet

).

Dus voorlopig doe ik het nog even zelf, naar eigen kunnen, ik acht mezelf in staat om zeker een basis te leggen .. hij moet mij in eerste instantie ten alle tijde vertrouwen (doet hij gelukkig al voor een groot stuk, als in in de stal eten geef blijft hij bij mij staan, bij anderen gaat hij lopen

). Heb ook via pb een leuke tip gehad voor de trainingen en dat ga ik zeker een kans geven, was hier zelf ook al aan aan het denken dus het zal wel een goede kans hebben. Het zal een werk van lange adem zijn, maar gelukkig heb ik die en heb ik tijd zat

Niks moet, alles is meegenomen

**Geplaatst**: 08-04-12 15:49

Re: Onbetrouwbaar (levensgevaarlijk?) paard? Wat nu?

Geplaatst: 08-04-12 15:49

Practice does not make perfect. Perfect practice makes perfect. Het zou zomaar kunnen dat je met een paar simpele aanwijzingen van een Pro het probleem veilig en sneller de wereld uit hebt dan dat je het voorlopig even zelf doet. Maar goed, ik kan niet in je portemonnee kijken. Succes verder!

**Geplaatst**: 08-04-12 16:52

Geplaatst: 08-04-12 16:52

Hmmja, moest het nu 40 euro of laat nog 50 euro zijn dan had ik het wel eens willen zien, maar 75 euro voor iets waarvan je niet weet of het wat is ... En verder is het ook een groter probleem dan enkel z'n hoeven, hij wil (durft is een beter woord) zijn hoeven gewoon niet te geven omdat hij dan afhankelijk is van jou (kan dan namelijk niet zo makkelijk weg) en hij wil graag weg kunnen ... Als hij merkt dat dit niet kan en er gebeurd wat dan gaat hij rare dingen doen, en reageer je daar verkeerd op dan trapt hij als laatste redmiddel om los te geraken ... Voor zover ik nu alles heb gezien en kan inschatten toch. Dus ik denk niet dat de oplossing erin zit om weer een vreemde man erbij te hebben die vanalles met hem gaat doen, want tot nu toe ben ik de enige die hij iets of wat vertrouwt (hij is zelfs blij mij te zien) dus moet ik even een tijdje alleen met hem door.

Gisteren kwam ik bij mijn andere pony de weide in, samen met een man, we komen om het hoekje (bij de andere pony dus, maar [***] staat daarnaast) en [***] staat in de stal .. hij wist niet hoe snel hij weg moest zijn, helemaal in paniek ... Het is geen oplossing om een andere (man) met hem aan de slag te laten gaan die 'het wel even zal oplossen', daar geloof ik echt niet in, dat hebben er al teveel geprobeerd in het verleden denk ik ...

En pas op, die mensen zullen wel weten wat ze doen, ben ik van overtuigd, maar voor ons heeft het momenteel geen nut .. Ik kan hem overal aanraken, ik kan z'n hoeven optillen, ik kan ermee bezig zijn .. Wat kunnen die mensen voor mij dan nog meer oplossen? Het gaat gewoon allemaal om de situaties waarin alles gebeurd, en ik zie hen nog niet op de poetsplaats met hem gaan werken om het snel uit de wereld te helpen, daar geloof ik echt niet in ... Het moet niet snel gebeuren, het moet in alle rust gebeuren, het is echt geen quick-fix-iets, dan was het al lang opgelost geweest ...

**Geplaatst**: 08-04-12 17:11

Geplaatst: 08-04-12 17:11

Wie zegt dat, als iets snel gebeurt, het meteen een quick-fix is? Het is een kwestie van correct optreden en correct ingrijpen. En dan kan het zomaar in hele korte tijd opgelost zijn. Ook die angst voor de trailer.

http://www.youtube.com/watch?v=vfg58vPF ... ure=relmfu

Mocht je alleen hulp willen bij het trailerladen, zou je ook even contact kunnen opnemen met Eddy Modde.

Maar allen de angst voor de smid zien, of de angst voor die trailer is een uiting van een ander probleem dat je eerst aan moet pakken. Jammer dat je dat niet wilt zien. Het de tijd geven kan zomaar verkeerd uitpakken. Als je paard te lang in een stramien door kan blijven gaan zonder dat je het doorbreekt kom je nog geen stap verder.

**Geplaatst**: 09-04-12 14:57

Re: Onbetrouwbaar (levensgevaarlijk?) paard? Wat nu?

Geplaatst: 09-04-12 14:57

Oké dan zal ik eens met een andere optie komen.
Let wel... het is geenzins mijn bedoeling om iets op te dringen aan ts, noch aan een ander. Ik reik alleen een mogelijkheid aan die het overwegen waard is.

Het is het overwegen waard om over te stappen op clickertraining. Ik ben mij zeer goed bewust van de bedenkingen van conservatief paardenland hierover en van de misvatting dat clickertraining bedoeld is voor VD, maar waag het er toch maar op.

Clickertraining is een trainingsmethode die wetenschappelijk lang en breed in alle mogelijke situaties is onderzocht en bewezen. Ieder dier (en mens) is op die wijze te trainen/conditioneren. Van goudvis tot grizzlybeer. En ja, ook paarden.
Zeer veelvuldig wordt verkondigd dat het niet werkt voor 'dit' paard, maar dat geeft te denken als je je realiseert dat het ook zijn dienst heeft bewezen bij o.a. agressieve olifantstieren, neushoorns en alle andere mogelijke dieren tot en met reptielen (ja ja ook krokodillen toe)

Een andere bedenking die vaak wordt gegeven is het feit dat clickertraining ervoor zou zorgen dat het paard het alleen voor het snoepje doet. Wederom een misvatting. Niet alleen heeft onderzoek aangetoond dat het op bepaald moment de click, en dan vooral de aangepaste, opbouwende verwachtigen die daarmee gepaard gaan, voor een verhoogd dopanine (geluksgevoel) zorgt bij een dier, maar het is ook eindeloos vaak aangetoond dat agressieve dieren hanteerbaar werden en dat de beleving van de mens door deze dieren en dieren met negatieve ervaringen als achtergrond in de positieve zin duidelijk veranderden en de band dier/verzorger belangrijk verbeterde.

Juist dat laatste is een reden waarom ik het nu, in deze situatie,noem

Bij clickertraining is de training gebaseerd om het vrijwillig meewerken van een dier. Een dier wordt niet meer door een aversieprikkel (toenemen in druk, zo zacht als mogelijk maar ook zo hard als nodig wordt geacht) in een situatie geplaatst waar het zich wellicht liever niet in bevindt.
Dat betekent dat een dier geen reden meer heeft tot verzet en conflictgedrag kan worden vermeden.

Is het simpel? Ja. Makkelijk? Om de dooie dood niet.

Het vergt namelijk heel erg veel van een trainer. Correct toepassen van clickertraining als trainingsmethode anders dan kunstjes aanleren, vergt veel kennis en nog meer oefening. (liefst met verschillende dieren) Het vergt consequent zijn, buiten de box denken, creatief zijn, begrijpen hoe gedrag in kleine stapjes gezien is opgebouwd en concentratie op de dingen die je wel wil zien, ipv de dingen die je niet wil zien.
Het vergt een gedegen theoretische kennis en vervolgens heel veel trainen, nadenken en realisereren dat iedere keer de respons niet zoals gewild is, de fout bij de trainer ligt. Nooit bij het paard.

In geval van een paard als het paard van ts, half blind en met een geschiedenis achter de kiezen, denk ik echter dat je een compleet ander paard zou krijgen hiermee, wat wellicht het vertrouwen in de mens terugwint, ipv zich onder druk gezet voelt.
De methode is reeds vaak bij probleempaarden ingezet met goed resultaat en daar heb ik zelf ook ervaring mee.
Het is echter niet iets wat je snel even leert/kent. Het vergt tijd, geduld, begrip en zelfreflexie. Voor mij zeg ik.... de reis is het dubbel en dwars waard, want je krijgt er enorm veel voor terug. Incl inzicht in gedrag en het dier zelf.
Maar ik begrijp dat niet iedereen daaraan wil beginnen

Dat moet ook ieder voor zich weten. Ik heb hier geenszins de behoefte om het evangelie te verkondingen. Ik geef een mogelijkheid aan, kan ook meer info geven over goede bronnen om er verder mee te komen als daar behoefte aan is, maar de beslissing ligt ten alle tijden bij t.s.

**Geplaatst**: 09-04-12 19:02

Geplaatst: 09-04-12 19:02

Dank je wel liljebo, ik ga er zeker eens naar kijken

Mijn gevoel zegt dat die manier eerder wat voor ons is dan de klassieke grondwerkmanier. Druk reageert hij moeilijk op en het wordt al snel allemaal te veel voor hem. Dus ik doe het liever op een andere manier, en dan lijkt clickertraining wel een mooie optie, hem stimuleren om dingen zelf uit te zoeken en het goede belonen ... En tijd heb ik zat, dus dat is het probleem niet

@ Cassidy : bedankt voor je input maar mag ik zeggen dat je punt ondertussen duidelijk is? Zal het zeker in mijn achterhoofd houden, maar heb er wel mijn eigen gevoel bij & mening over, en dat mag ik hebben lijkt mij ... Dus eindeloos blijven herhalen heeft geen zin.

Osteopaat is langsgeweest .. heb een pony die prima in orde is

Heel fris in het kopje en lichamelijk helemaal prima, ze raadde aan om zeker nog wat met hem te doen, dus niet gewoon te laten verstoffen in de weide zeg maar. Hij moet ook bezig kunnen zijn en (mentale) uitdagingen hebben heb ik het idee (dus daarom dat clickertraining mij ideaal lijkt). Laatst ging hij vanzelf hindernisje springen wat in de piste stond

Dus met hem kan nog wel iets gedaan worden, zonder dat ik schrik moet hebben dat ik hem overbelast, dat is echt fijn om te weten

Hij zat zelfs beter in elkaar dan mijn andere geval .. die reageerde toch best wel gevoelig op de rug (ondanks dat hij al een hele tijd niet meer gereden is). Nu is die rug altijd z'n zwakke punt geweest en hij wordt natuurlijk ook wat ouder .. Had schrik dat mijn manier van trainen het erger had gemaakt maar toen besefte ik ineens dat we een paar dagen terug een (te?) zware training (springen aan de longe) hebben gehad in een piste die best wel zwaar lag (is nu ondertussen gesleept). Dus dat kan ook verklaren waarom hij nu even moeite heeft ... Dus dat moet ik gewoon beetje aankijken, hem zeker niet als een sukkeltje behandelen, maar natuurlijk wel goed blijven opletten. Aangezien ik geen spectaculaire plannen heb komt dat wel goed

En moest het mij echt storen dan kan ze hem nog wel behandelen, alleen vond ze dat momenteel nog niet nodig, zeker niet omdat ik niet rij en hij 24/7 buiten staat. Dus we zien wel wat het geeft met [***], in ieder geval is [***] kerngezond

Dus die mag nu officieel echt aan de slag

**Geplaatst**: 09-04-12 19:09

Re: Onbetrouwbaar (levensgevaarlijk?) paard? Wat nu?

Geplaatst: 09-04-12 19:09

Fijn dat hij gezond is. Met hem aan het werk gaan, zou ik zeker doen. Want ook hier is onderzoek naar gedaan. Het is daarbij gebleken dat uitdaging in de vorm van training/spelletjes e.d. een positieve impact hebben op psyche en lichamelijke gezondheid en dat de positieve invloed daarvan zelfs groter bleek dan creatie van een optimale leefomgeving.