Jannaa schreef:Ik ben het met de meesten hier wel eens.
Paarden hechten zich niet aan mensen, zoals bijvoorbeeld honden aan mensen doen.
Ze associëren je misschien wel met goede dingen (eten, geknuffeld worden, etc.) maar emotioneel gezien binden ze zich niet aan je.
Als ze opeens door iemand anders verzorgd of bereden worden, merken ze dat natuurlijk wel. Maar dan in de zin van 'hé, er is iemand anders' en niet van 'waar is mijn eerdere baasje nou?'. Missen ze je dus? Nee.
Volgens mij zegt dat veel meer over hoe jij met paarden omgaat en paarden ziet, dan over de paarden zelf.......
Paarden binden zich emotioneel niet aan je? Er is haast geen dier dat diepere en hechtere vriendschappen aangaat, of het moesten honden zijn. 'Samen' zit zó in de natuur van een paard, is zo paard-eigen, dat ik werkelijk niet begrijp hoe je dat niet kunt zien.
Maar het geldt voor meer mensen hier, lees ik. Misschien zou je zelf eens moeten proberen een vriendschap aan te gaan met je paard. Aai ze eens met je handen, zonder borstel, ga met ze wandelen, leer ze apporteren voor mijn part, ga gewoon eens bij ze zitten in de box, en niet op een stoel voor de box, maar gewoon erin, in het stro..... wees gewoon eens een gezellig mens, een leuk mens. Niet altijd met verwachtingen naar een paard toegaan, en eisen stellen, maar gewoon samen zijn met ze.
Zie je paard als meer dan een rijdier, je hond is toch ook geen wandeldier?
Die ligt ook met zijn kop op je schoot, gewoon te genieten van het samen zijn, van knuffen en aaien. Paarden doen dat ook.
Denk dat je verbaasd zult zijn hoezeer je paard je zal missen als je een paar dagen weg bent......