Bokt.nl

maikeltje schreef:

Misschien kan het alleen al opluchten om er eens met haar DA over te praten. Verschillende inzichten beluisteren kan ook verhelderend werken en waardevol zijn. Een dierenarts die al wat jaren meeloopt drijft niet alleen op medische kennis maar heeft vaak ook al heel wat gezien in zijn praktiserend leven wat nog een aantal opties op kan leveren.

Marjoow schreef:

Het bijzondere vind ik, als dit een hond was geweest had je niet eens een keuze gehad...

mvermeulen1 schreef:

Marjoow schreef:

Het bijzondere vind ik, als dit een hond was geweest had je niet eens een keuze gehad...

dat was ook mijn gedachten!!

Ravottie18 schreef:

Marilu schreef:

Mooi van je, Ravottie, dat je de visie van de dierenarts nog wil inroepen. Ik merk aan de toon van jouw berichten dat het paard toch wel een plaatsje in jouw hart heeft ingenomen en dat een drastische beslissing je moeilijk valt.
Persoonlijk zou ik het paard zeker niet zelf willen houden, want het vertrouwen zou volledig zoek zijn. Hem afstaan aan iemand die hem toch nog een kans zou willen geven, zou ik daarentegen niet afwimpelen. Dan wel met heel duidelijke afspraken en met een duidelijke omschrijving van de gekende geschiedenis van het paard op papier, zodat je achteraf niets aangewreven kan worden.
In ieder geval veel sterkte, wat je ook beslist. Het zal sowieso een weloverwogen beslissing zijn, die niet alleen met het verstand, maar ook met het hart zal genomen worden, dat kan ik zo wel opmaken uit hoe je over je paard schrijft.

Ja helemaal juist, mijn dieren zijn als mijn kinderen en daar doe je nu eenmaal alles voor, toch?
Als ik een beest koop (kat, hond, paard, konijn,...) dan is dat met de bedoeling om ervoor te zorgen tot het eind.

Ik vrees dat dat voor Ravottie niet zal lukken, omdat het vertrouwen volledig weg is en ik echt bang van hem heb, en op die manier kunnen we jammer genoeg niet samen verder.

Ik heb morgen een afspraak met de DA omdat ik graag zijn opinie wil weten, en wil uitsluiten dat er toch iets lichamelijks met hem aan de hand is.

Ik ben ook aan het proberen om er een gedragstherapeut bij te krijgen.
Die dingen zijn wel het minste wat ik voor hem kan doen!

En wie weet, mss is er wel iemand die potentieel in hem ziet, die met hem aan de slag wil gaan en die WEL op de hoogte is van zijn kuren en streken en kiest voor hem zoals hij is.
Maar zover zijn we nog niet..

Ik wil een verantwoorde keuze kunnen maken en daar heb ik bijkomend advies voor nodig.

Maar wat de uitkomst ook zal zijn, makkelijk zal het zeker niet worden

Ravottie18 schreef:

Marilu schreef:

Mooi van je, Ravottie, dat je de visie van de dierenarts nog wil inroepen. Ik merk aan de toon van jouw berichten dat het paard toch wel een plaatsje in jouw hart heeft ingenomen en dat een drastische beslissing je moeilijk valt.
Persoonlijk zou ik het paard zeker niet zelf willen houden, want het vertrouwen zou volledig zoek zijn. Hem afstaan aan iemand die hem toch nog een kans zou willen geven, zou ik daarentegen niet afwimpelen. Dan wel met heel duidelijke afspraken en met een duidelijke omschrijving van de gekende geschiedenis van het paard op papier, zodat je achteraf niets aangewreven kan worden.
In ieder geval veel sterkte, wat je ook beslist. Het zal sowieso een weloverwogen beslissing zijn, die niet alleen met het verstand, maar ook met het hart zal genomen worden, dat kan ik zo wel opmaken uit hoe je over je paard schrijft.

Ja helemaal juist, mijn dieren zijn als mijn kinderen en daar doe je nu eenmaal alles voor, toch?
Als ik een beest koop (kat, hond, paard, konijn,...) dan is dat met de bedoeling om ervoor te zorgen tot het eind.

Ik vrees dat dat voor Ravottie niet zal lukken, omdat het vertrouwen volledig weg is en ik echt bang van hem heb, en op die manier kunnen we jammer genoeg niet samen verder.

Ik heb morgen een afspraak met de DA omdat ik graag zijn opinie wil weten, en wil uitsluiten dat er toch iets lichamelijks met hem aan de hand is.

Ik ben ook aan het proberen om er een gedragstherapeut bij te krijgen.
Die dingen zijn wel het minste wat ik voor hem kan doen!

En wie weet, mss is er wel iemand die potentieel in hem ziet, die met hem aan de slag wil gaan en die WEL op de hoogte is van zijn kuren en streken en kiest voor hem zoals hij is.
Maar zover zijn we nog niet..

Ik wil een verantwoorde keuze kunnen maken en daar heb ik bijkomend advies voor nodig.

Maar wat de uitkomst ook zal zijn, makkelijk zal het zeker niet worden

janderegelaa schreef:

Gedragstherapeut na 18 jaar gaat je niet lukken denk ik. Sterkte!

pien_2010 schreef:

janderegelaa schreef:

Gedragstherapeut na 18 jaar gaat je niet lukken denk ik. Sterkte!

Dat denk ik ook. Ik heb echt nagedacht over dit topic en ook wat ik nu ga schrijven, want krijg denk ik heel Bokt over me heen.

Ik heb hier een 21 jarige super ruin op stal staan. Zo lief, zo betrouwbaar echt geweldig. Als mijn harte dief morgen hetzelfde zou doen met mij, als jouw paard met jou heeft gedaan, dan zou ik gelijk Gert mijn dierenarts hier bellen, de situatie uitleggen en regelen dat het paard de andere dag nog wordt ingeslapen. Niets meer medisch geknoei voor een paard dat altijd fit is geweest en gezond en ontzettend braaf en waar ik zoveel van houd. Gelijk in laten slapen zou ik voor kiezen ook al zou ik de rest van mijn leven volkomen over de mik zijn van deze keuze, want dit paard is mijn alles al 18 jaar!

Jouw paard heeft dit al eerder gedaan, dus ga mee met JdR dat dit het niet meer gaat worden. Vind het wel heel sneu voor je dat het zo gelopen is.

pien_2010 schreef:

janderegelaa schreef:

Gedragstherapeut na 18 jaar gaat je niet lukken denk ik. Sterkte!

Dat denk ik ook. Ik heb echt nagedacht over dit topic en ook wat ik nu ga schrijven, want krijg denk ik heel Bokt over me heen.

Ik heb hier een 21 jarige super ruin op stal staan. Zo lief, zo betrouwbaar echt geweldig. Als mijn harte dief morgen hetzelfde zou doen met mij, als jouw paard met jou heeft gedaan, dan zou ik gelijk Gert mijn dierenarts hier bellen, de situatie uitleggen en regelen dat het paard de andere dag nog wordt ingeslapen. Niets meer medisch geknoei voor een paard dat altijd fit is geweest en gezond en ontzettend braaf en waar ik zoveel van houd. Gelijk in laten slapen zou ik voor kiezen ook al zou ik de rest van mijn leven volkomen over de mik zijn van deze keuze, want dit paard is mijn alles al 18 jaar!

Jouw paard heeft dit al eerder gedaan, dus ga mee met JdR dat dit het niet meer gaat worden. Vind het wel heel sneu voor je dat het zo gelopen is.