Bokt.nl

Ayasha schreef:

inderdaad.. die oprecht verbaasde blik die ze vlak voor zo'n "aha-moment" hebben... Toen Sam zijn achterbeen op trok om te trappen en ik hem onder zijn kont schopte (niet eens hard want ik moest te snel reageren.) trok ie eerst zijn kont van me weg om me vervolgens aan te kijken van "wat doet mensje nou?!!!" en toen ie me even haast bedachtzaam had staan aan kijken (alsof ze je aan het peilen zijn.) zuchtte ie eens diep en liet me verder doen.

little_king schreef:

noaenkelly schreef:

Nee daar zeg ik wel sorry voor want ik had het niet bedoelt zo dus ik vindt dat ik dan eerlijk mijn excuses aan moet bieden, want je kunt er mensen mee kwetsen en dat was absoluut niet mijn bedoeling! Bedoelde dat niet zo. Nu mijn antwoord als een paard dat zo geleerd heeft dan ga ik buiten de weide staan. Het paard komt op me af en ik verhef mijn stem en maak me groot (soort van bedrijging, laten zien dat jij de baas bent). Ik sta buiten de weindus er kan me niets gebeuren en ik zorg ALTIJD dat er iemand bij is (ben ten slotte nog maar 15 dus ik doe ook echt nog niet alles goed). Als het paard me dan aanvalt wacht ik echt net zo lang tot het rustig wordt. Heel langzaam aan en als het te lang duurt dan wil ik goed eindige op dat moment. Dan ga ik de volgende dag weer verder totdat hij eens rustig is. En dan kun je aan de slag. Laten merken dat het werken leuk kan zijn en als hij je aanvalt opnieuw en tegelijk laten merken dat het geen nut heeft als hij aanvalt omdat je gewoon verder gaat. Hij komt er niet onder uit en hoe lang het ook duurt bij mij lukt het uit eindelijk toch (tot nu toe weet niet wat de toekomst nog gaat brengen ). En dat is het eigenlijk wel kort uit belegt.

Maar dat andere paard waar hij bij staat wil je echt uit de wei halen, of de waterbak moet echt schoon.
Hoe lang wil je buiten die wei blijven staan?
Een paard leert echt niet te stoppen met aanvallen als jij de dag er op wel terug komt.
Precies om die reden valt hij aan, de vorige eigenaar durfde hem niet aan te pakken en dan wist hij dat hij mocht blijven staan.
En dat wil je juist doorbreken.

Zoals je aangeeft je bent 15 en je zult voor je leeftijd best veel weten.
Maar hier helaas nog niet genoeg.
En dat bedoel ik niet neerbuigend of gemeen.

Ayasha schreef:

Mindim schreef:

Die hebben we hier ook gehad, 2 stuks. Je haren gaan er van overeind. We hebben ze met veel regelmaat, consequent zijn, weer goed gekregen. Bij de een ging dat geleidelijk en bij de ander viel 'ineens' het kwartje dat wij van die horken nog niet waren. Maar wat waren ze verkloot zeg.

wel mooi he, als ze dan ineens "keren".. Wat een geweldige dieren er dan naar boven komen.

noaenkelly schreef:

Tja ben normaal nogal verlegen haha maar hier kan niemand je zien of wat aan doen ofzo ( niet dat ik niet tevreden ben ofzo over mezelf dat echt niet haha) Maarja. Heb iig veel geleerd. Dus ja bedankt denk ik dan haha. Aan iedereen dan he haha

Mindim schreef:

Ik vind beide mooi hoor, maar als zo ineens het kwartje valt en je ineens een paard hebt, dat wat betreft 180 graden draait qua gedrag. Dan geeft je dat wel een goed gevoel

Ayasha schreef:

Mindim schreef:

Ik vind beide mooi hoor, maar als zo ineens het kwartje valt en je ineens een paard hebt, dat wat betreft 180 graden draait qua gedrag. Dan geeft je dat wel een goed gevoel

En kunnen blijven genieten van hun rust en goede gedrag he... Om de zoveel tijd nog eens verzuchten "jonge wat ben jij veranderd..."

Ayasha schreef:

Jep... "Sahaaaam... Niet weer he!" en dan echt op zo'n geïrriteerd, zeurderig toontje... En idd, idioot genoeg is dat vaak genoeg.
wat nou... Paarden begrijpen ons niet..

Ayasha schreef:

en "Durft (es)!!" is hier ook een veel gebruikte als vlaming.. En dan kijkt ie me ook echt zo aan van "verrek.."
Ik vermoed inderdaad dat het feit dat je al reageert voor ze iets hebben kunnen doen en vaak zelfs voor ze echt veel signalen af geven, het 'm doet..

Mindim schreef:

Ayasha schreef:

en "Durft (es)!!" is hier ook een veel gebruikte als vlaming.. En dan kijkt ie me ook echt zo aan van "verrek.."
Ik vermoed inderdaad dat het feit dat je al reageert voor ze iets hebben kunnen doen en vaak zelfs voor ze echt veel signalen af geven, het 'm doet..

Wat jij eerder zei van het vingertje, dat komt me heel bekend voor. Als ze toch wat wild zijn, dan zeg ik altijd "vinger" en dat priemt mijn vinger in de lucht en dan moet je die oogjes op die vinger zien letten, maar dan wel keurig bij je blijven, maar je voelt ze opkroppen en als ze willen zijn ze weg, maar om jou (of om de vinger)doen ze het niet.

saskiakefie schreef:

Ayasha schreef:

Heel eerlijk? Als een wilde hengst me zou aanvallen kreeg ie slaag tot ie in een hoekje zou staan bibberen en de eerste tien minuten nog niet meer in zijn hoofd zou durven halen van te moven..
Maar goed, dat zal wel weer de nodige reacties gaan opwekken hier.

Maar je staat in de weide en er valt er eentje aan. Kom op, wat doe je? Jij had toch zoveel andere mogelijkheden? Zoveel tijd heb je niet op het moment dat het daadwerkelijk gebeurt hoor.

Dan zou ik in ieder geval niet schoppen, ik zou ervoor zorgen dat ie niet in mijn ruimte komt dmv zwaaien oid. Als je raak schopt sta je er echt veel te dicht op. En anders zou ik uit de wei gaan als dat lukt en met een zweep terug komen.

Amiigo schreef:

Nou als er een hengstige merrie langskomt heb je niet zoveel te zeggen met een vinger, was ook een springzweep dus echt hard kwam die ook niet aan, meestal was zwaaien al genoeg.

Eliabbenhuis schreef:

Ik vind het te ver gaan een tik vind ik al voldoende en als hij het nog een keer doet, geef je hem een iets hardere tik.