Om het met een voorbeeldje te staven:
Eergisteren gereden met [***], in de buitenbak. Was 2 dagen eerder met hem in de buitenbak geweest aan de lange lijnen, stappen en draven en toen deed hij het geweldig, dus dacht ik 'we zadelen gewoon op en doen net hetzelfde'. Uiteraard was dat buiten [***] gerekend

In ieder geval, na eventjes klooien vond ik het wel goed geweest en gaf ik hem lange teugel om nog wat uit te stappen. Meneer ging resoluut op een hindernis af (in de buitenbak staat steeds een klein springparcours) en ging tegen die balk duwen. Dus mijn reactie was 'wil je springen? *kijkt even rond naar geschikte sprong* Ok, kom op dan'. Eigenlijk in de veronderstelling dat als ik er op af reed dat hij toch niet zou willen, maar hij wilde wel

Maar dan zit ik weer te denken.. is dit wel goed? Is het wel goed om een oude pony, zonder dressuurmatige basis, te laten springen? Het waren huppeltjes van 30/40 cm, geen grote dingen, maar het is toch weer een heel andere beweging, die hij totaal niet gewend is. Hij vindt het leuk, en zou het liefst meteen gaan springen denk ik, maar normaal moet je eerst opwarmen en dressuurmatig rijden, maar dat stukje wil dan weer niet lukken.
Zit nu te denken om gewoon te gaan spelen in de buitenbak, dus nog wat balkjes leggen, wat pionnen erbij en gewoon trail/TREC-achtige dingen en wat springen. Zo'n puzzels heeft hij altijd geweldig gevonden, maar dressuurmatig is er dan wel niks in orde. Moet ik dat naast mij neerleggen? Gaat het om de fun, maakt niet uit hoe het verder gaat? Of doe ik daar toch meer kwaad dan goed mee? Want ja, we hebben gesprongen, maar ik wil niet weten hoe het eruit zag (mede doordat ik met een boomloos zadel rij, super fijn gevoel

Hoe staan jullie erin? Komt fun voor correct? Of moet het toch hand in hand gaan?