Om het met een voorbeeldje te staven:
Eergisteren gereden met [***], in de buitenbak. Was 2 dagen eerder met hem in de buitenbak geweest aan de lange lijnen, stappen en draven en toen deed hij het geweldig, dus dacht ik 'we zadelen gewoon op en doen net hetzelfde'. Uiteraard was dat buiten [***] gerekend
Eerst al een halve dag bezig geweest omdat hij echt niet meer langs 1 bepaalde korte zijde wilde, geen idee waarom, maar het was ineens niet meer leuk. Uiteindelijk dat ongeveer in orde gekregen en wat meer gaan rijden, hij deed wel wat ik vroeg maar het voelde niet fijn. Er zit zoveel verschil tussen rijden en longeren/lange lijnen/wandelen. Denk dat ik een grote factor daarin ben, maar ben nog even zoekende hoe dat op te lossen.In ieder geval, na eventjes klooien vond ik het wel goed geweest en gaf ik hem lange teugel om nog wat uit te stappen. Meneer ging resoluut op een hindernis af (in de buitenbak staat steeds een klein springparcours) en ging tegen die balk duwen. Dus mijn reactie was 'wil je springen? *kijkt even rond naar geschikte sprong* Ok, kom op dan'. Eigenlijk in de veronderstelling dat als ik er op af reed dat hij toch niet zou willen, maar hij wilde wel
Totaal geen been of iets nodig, gewoon op een sprong afsturen en zeggen 'doe maar' en hij ging en sprong. Zo hebben we een stuk of 10 sprongen gemaakt, waaronder ook een dubbelsprong. Hij leek het geweldig te vinden, of in ieder geval ging hij toch vanzelf dus dat wil toch wel wat zeggen.Maar dan zit ik weer te denken.. is dit wel goed? Is het wel goed om een oude pony, zonder dressuurmatige basis, te laten springen? Het waren huppeltjes van 30/40 cm, geen grote dingen, maar het is toch weer een heel andere beweging, die hij totaal niet gewend is. Hij vindt het leuk, en zou het liefst meteen gaan springen denk ik, maar normaal moet je eerst opwarmen en dressuurmatig rijden, maar dat stukje wil dan weer niet lukken.
Zit nu te denken om gewoon te gaan spelen in de buitenbak, dus nog wat balkjes leggen, wat pionnen erbij en gewoon trail/TREC-achtige dingen en wat springen. Zo'n puzzels heeft hij altijd geweldig gevonden, maar dressuurmatig is er dan wel niks in orde. Moet ik dat naast mij neerleggen? Gaat het om de fun, maakt niet uit hoe het verder gaat? Of doe ik daar toch meer kwaad dan goed mee? Want ja, we hebben gesprongen, maar ik wil niet weten hoe het eruit zag (mede doordat ik met een boomloos zadel rij, super fijn gevoel
). Dus of het allemaal zo goed is ..Hoe staan jullie erin? Komt fun voor correct? Of moet het toch hand in hand gaan?
(bijv blijf, kom hier, inparkeren, verschillende soorten targets)


Plus dat veel paarden wel voorwaarts kunnen, maar met contact of met een dressuurmatige houding heel traag worden, dus ik dacht dat je dat bedoelde.
Denk dat ook meespeelt wat je op het einde zegt, de vrijheid. En groot verschil dat ik op de grond sta en dus ook nog mijn lichaamshouding/energie heb (en me veiliger voel 
laat me alsjeblieft normaal stappen, jaaah click, jackpot
Even een spurtje richting hindernis, dus maar even gezegd dat dat ook weer niet de bedoeling was. Arm beest ook, hahaha. Op een bepaald moment had de "hooo" ook vertraging, dus wel een teken dat hij bezig was met voorwaarts denken. Toen ik heb idee had dat hij moe begon te worden heb ik het voor bekeken gehouden en rustig via het veld terug naar de stal gestapt.



trots!! Wel keek hij continu naar mij of hij nu geen wortel verdiende
dus aan mn vriendin gevraagd of ze de targetstick wilde pakken. Ondertussen wat andere oefeningen doen en de pallet nog eens aanbieden. En warempel, hij zet er een been op. En terwijl ik click, gaan ook de andere vier erop en liep hij er alweer af, mij met open mond achterlatend