Eigenlijk is het enige wat je hoeft te doen als je op deze manier 'traint'
zelf de beloningsbalans een beetje in de gaten houden. Dus als je paard helemaal verliefd wordt op het opstapblok, dan ga je over op hem op het blok heel veel met je stem belonen en een af en toe een beetje voer geven, maar verleg je de bulk van de beloningen naar als hij weer naast jou op de grond staat zodat je paard beseft dat het feestje niet op het plateau is, maar bij jou. En als hij dan niet meer weg te slaan is bij jou dan geef je hem voor het bij jou blijven heel veel waardering, maar verleg je het echte feestje naar als hij netjes op jouw hulp afstand neemt voor bijvoorbeeld het longeren of van jouw voerzakje wegkijkt in plaats van er overduidelijk in gluurt.
Dan krijg je bijna vanzelf een paard dat alles kan maar het vooral heel erg leuk vind om alles met jou te doen, want jij geeft overal altijd een positieve draai aan, zelfs als ze een schrikken of een off-day hebben.En als mens traint het voor mij ook wel makkelijk, want ik hoef alleen maar alles te belonen, en qua trainingsopbouw hoef ik alleen maar te kijken naar de beloningsbalans: hebben we net galop gedaan aan de longeerlijn? Super, dan gaan we nu clicken voor samen rustig stappen. Gaat het rustig stappen goed? Dan eventjes wat tempo erin en clicken voor samen draven aan de hand. Gaat het naast elkaar aan de hand goed? Dan gaan we nu even belonen voor dingen op afstand doen zoals longeren. Zijn we klaar met longeren? Dan gaan we gezellig kroelen en kleine kunstjes in close contact doen. Ik train dus niet 1 ding, maar doe steeds het tegenovergestelde van wat we daarvoor deden en aangezien ze overal beloningen voor krijgen worden ze gewoon heel allround gezellig en daardoor ook heel vergevingsgezind als je eens iets stoms bij ze doet zoals aansingelen, want de allround vibe was goed dus dan willen ze best wel wat menselijke stomheid incasseren.
Maar goed, dit is dus mijn eigen doorgeslagen variant van clickertraining voor gezelligheid en via gezelligheid voor allround tevreden en meewerkende paarden, en niet connection training, dus eigenlijk off topic.

Ik vermoed dat dit ook vooral werkt als je zelf al wat ervaring met clickertraining hebt, en dat als je begint je beter gewoon even vast kunt houden aan belonen voor goed gedrag en bijbehorende goede emoties, want anders heb je zelf als trainer ook helemaal geen houvast om jezelf te leren om goed te clickeren met juiste timing, click/voer-handling enzovoorts. Dus ik zou iedereen altijd aanraden om te beginnen zoals ze op Connection Training doen en dan pas daarna vrolijk te ontsporen.
Alhoewel.. doen ze nu ook al denk ik dus dat kan er dan nog wel bij
Maar ik weet echt geen verklaringen meer, anders dan "een gewoonte geworden". Heb al zoveel getest en geprobeerd en na laten kijken dat ik echt niet meer weet waar ik het nog zou moeten zoeken.
maar zijn hekstress verdween niet, tot ik besloot om eens een half uurtje uit te trekken om iedereen te leren wat ik precies van ze wilde als ik [***] uit de wei haalde.
Hij vond zichzelf echt de koning toen hij bij het hek niet alleen steeds voer kreeg, maar hij bovendien grondpersoneel had dat de rest van het gepeupel op afstand hield.
).
) met de clicker in de hand. Ik heb vaak moeite met het feit dat ik aan al de tips van mijn juf wil denken, daar gefrustreerd in raak dat het niet allemaal tegelijkertijd lukt en ondertussen wel eens wil vergeten dat paardjelief haar best doet. Hierdoor komen we vaak in een wederzijdse frustratiespiraal.
). Bij die van mij zijn er toen best wel wat dingen kort achter elkaar gebeurd, maar zitten die vnl in mijn hoofd, of die in van het paard? Hoe zie/weet je dat? 

Zo'n kabaal en rare geluiden, ik had er zelf bang van. En [***] is niet éénmaal weggesprongen, terwijl hij wel gespannen als een rietje was. Dit was te extreem om een uitgebreide trainingssessie in te doen dus heb het kort gehouden, maar hij heeft wel zoveel snoep gehad omdat hij niks deed buiten gespannen zijn dat hij niet meer wist waar hij het had