Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-11-18 18:24

Geplaatst: 29-11-18 18:24

Hier ook al jaren paarden en idem,ook hengsten ed.
Ooit een pony gehad(was gelukkig maar een b-pony),die maar een 3-tal maanden bij mij gebleven is.
Gekocht en direct in de kudde gegooid(was 6-jarige ruin),en van in het begin sloeg hij van het ene op het andere moment om.
Zo stond hij in de wei te grazen,en uit het niets kon hij plots op je afvliegen,zonder reden.
De 5 keer die volgden alles prima en dan plots terug idem.

Het was een leuke rijpony die braaf was on der het zadel,gecontroleerd op klophengst zijn,negatief,grondwerk gedaan,maar idem,uit het niets sloeg hij om en veranderde in een heel gevaarlijk dier.

Op dat moment kon hij voor mij niet blijven,de pony's werden soms door kinderen uit de wei gehaald en dat was gewoon geen optie meer met hem erbij.
Verkocht aan een bevriend handelaar voor de slacht.
Die vond het zonde omdat hij zo braaf was onder het zadel en heeft hem een half jaar naar Frankrijk gestuurd in een grote kudde,op een enorm stuk land,maar zij gedrag bleef en na nog een half jaar in Frankrijk,is hij in de salami terecht gekomen.

Dit is nog een jaarling,maar ik geloof dus wel dat er echt paarden zijn die,net als mensen,ergens iets fout hebben zitten waardoor ze gedrag tonen die niet aanvaardbaar is en afwijkt van elke logica.

Ik hoop dat consequent aanpakken bij jou wel helpt.

**Geplaatst**: 29-11-18 18:28

Geplaatst: 29-11-18 18:28

060606 schreef:
Bowo schreef:
We hebben op het moment ook een 2,5 jarige met wat probleempjes. Is bij ons geboren en als veulen ook goed opgevoed, daarna naar de opfok gegaan. Nu heeft hij dus met buitenzetten dat hij af en toe vanuit het niets op zijn achterbenen gaat staan en begint te maaien, dan kun je dus ook serieuze klappen op je hoofd krijgen. (Verder is het echt een schat en heel mensgericht).
We nemen voor de zekerheid een zweep en/of hengstenketting mee, zodra hij ook maar een oor verdraait dat erop zou wijzen dat hij omhoog gaat komen, krijgt hij een tik. Hij probeert het helaas nog wel, maar we zijn meestal wel snel genoeg om te voorkomen dat hij volledig omhoog komt.
Dus mijn tip, neem voorlopig een (dressuur)zweep mee wanneer je de wei ingaat.

Ja de lange zweep heb ik al klaar gelegd bij de wei dit gebeurt mij niet nog eens. Als ik het wist had ik mij erop voorbereid maar jaarling is alzijnde lief verkocht. Nu ik erop doorvroeg na me heup bijna te hebben gebroken gisteren bleek jaarling toch ook eerder te zijn uitgevallen bij vorige eigenaar. En waarschijnlijk dus ook vaker. Ja als ik dat had geweten.

Klinkt dus als een brutale, onopgevoede jaarling. Idd met een bezem of zweep de wei in, meteen weg jagen als ze in de buurt komt en hard ook.
Hier een soort gelijk geval. Niet zo extreem maar wel een 2 jarige die de aandacht op eiste. Als je dan weg liep, liep ze met haar oren in dr nek achter je aan om daarna te bijten. Die hebben we uit staan lokken met een halster in de hand en als ze weer wilde bijten flink uitgehaald. Niet heel chique maar na 2x was het wel duidelijk. Beestje is er niet schuw van geworden oid maar kent wel een aantal regels.

**Geplaatst**: 29-11-18 18:48

Re: Jaarling trapt tot 2x toe bijna het leven uit ons

Geplaatst: 29-11-18 18:48

Dit is een leeftijd waarop je vaak nog geen oordeel kan vellen over hoe ze later als rijpaard worden. Ik zou geen zweep gebruiken, die heb je later ergens anders voor nodig, maar iets van een flink end hout mee de wei in, negeren en van je af houden. De kans dat de knop omgaat als ze ouder wordt is groot, voor nu safety First.

**Geplaatst**: 29-11-18 19:01

Re: Jaarling trapt tot 2x toe bijna het leven uit ons

Geplaatst: 29-11-18 19:01

Misschien niet exact dezelfde situatie, maar wel eentje met een goed einde, dus misschien helpt het om de hoop erin te houden

Ik heb zelf 3 jaar geleden een een 2 jarige pony gekocht die ook uit het niks kon uitvallen en ook echt maling had aan de zweep (sterker nog, hij viel uit naar de zweep), uiteindelijk heb ik er goede begeleiding bij gehaald en zijn we tot de conclusie gekomen dat hij super onzeker was (heel vroeg gespeend en zonder paarden gezet die hem konden opvoeden), en zijn onzekerheid uitte zich in echt aanvallen.
Wat bij ons hielp was hem echt uit mijn ruimte houden door middel van een leadrope (als een soort schild voor je langs zwaaien, en mocht het nodig zijn uitwerpen als lasso :Y)

), en zodra hij maar iets van een verkeerde energie liet zien hem wegjagen. Dit heeft uiteindelijk zn half jaartje geduurd, ondertussen kunnen we lezen en schrijven met elkaar, hij kan nog steeds boos worden als hij het er niet mee eens is maar dat uit zich nu in heel boos kijken en proberen je jas op te eten

Natuurlijk is jouw situatie niet hetzelfde, maar misschien kan je er toch wat uithalen

**Geplaatst**: 29-11-18 19:02

Geplaatst: 29-11-18 19:02

Als je niet gefrustreerd of boos op zo‘n ding los timmert maar gewoon rustig de juiste actie onderneemt tijdens een aanvak dan zijn ze echt niet meteen mensenschuw of getraumatiseerd.
Heb mijn paard als jonkie ook wel eens door de paddock gejaagd omdat ze ineens vond dat ik niet naar binnen mocht.
Kort en helder en daarna was alles meteen weer goed.
Belangrijk is vooral om zelf emotie-neutraal te blijven.

Wat bij opdringerige types een goed helder statement is als je ze op afstand laat wachten op voedsel tot jij bij de voer/hooibak weg bent.

**Geplaatst**: 29-11-18 19:17

Geplaatst: 29-11-18 19:17

Sizzle schreef:
Als je niet gefrustreerd of boos op zo‘n ding los timmert maar gewoon rustig de juiste actie onderneemt tijdens een aanvak dan zijn ze echt niet meteen mensenschuw of getraumatiseerd.
Heb mijn paard als jonkie ook wel eens door de paddock gejaagd omdat ze ineens vond dat ik niet naar binnen mocht.
Kort en helder en daarna was alles meteen weer goed.
Belangrijk is vooral om zelf emotie-neutraal te blijven.

Wat bij opdringerige types een goed helder statement is als je ze op afstand laat wachten op voedsel tot jij bij de voer/hooibak weg bent.

Exact wat Sizzle hier schrijft, hou je emoties erbuiten. Corrigeer duidelijk het gevaarlijke gedrag, maar vergeet ook niet net zo duidelijk te belonen voor gewenst gedrag.
Mijn schimmel kwam ook bij ons met veel te losse achterbenen, die heeft in de eerste week een paar keer een schop onder haar hol gekregen voor dreigen (zij had gelukkig wel wat voorsignalen), maar ook lof voor keurig gedrag en ondertussen is ze heel hebbelijk in de omgang. Maar er blijft een randje "verwend prinsesje" inzitten en het is een brutale tante met een grote bek qua karakter, dus het blijft wel een paard waarbij je consequent moet blijven met grenzen. En ook een paard waarbij je heel snel moet kunnen switchen van "ben je nou helemaal besodemieterd" naar "wat doe je dat goed".

**Geplaatst**: 29-11-18 19:22

Geplaatst: 29-11-18 19:22

Mijn paard was als jaarling ook gevaarlijk.
Helaas altijd als ik er niet bij was maar haalde ook vol uit naar onbekende mensen, of kwam met uitgesperde bek erop af.
Ook de hoefsmid heeft het in het begin moeilijk gehad.

Het veranderde langzaam door hem zelf in de hand te nemen.
En dat te koppelen aan lekkere hapjes.
Langzaam ontdooide hij, maar ben met alles op afstand begonnen, dus met een lange zweep, als verlenging van mijn hand, ben ik gaan kriebelen achter de oren, de hoeven aan frotten met zweep, de achterpoten en staart. Allemaal tijden lekkere hapjes, wortel, musli, appeltje enz.

Ik heb het geweten aan 2 veranderingen van plaats snel achter elkaar en daardoor een soort angstaanvallende reactie.

En er zijn wat mensen geweest die goed hebben gereageerd.

Maar die van jou klinkt wel gevaarlijker als die van mij.
2Moons heb ik zelf erg goede dingen van gezien, dus zeker de moeite waard.

**Geplaatst**: 29-11-18 19:28

Geplaatst: 29-11-18 19:28

Hoeveel zin en tijd heb je om in een paard te steken de komende jaren? En dan bedoel ik elke dag.
Als je ervoor wilt gaan, zeg ik doen... Als je gewoon een fijne vriend erbij wil die zichzelf wel red, dan ga je problemen krijgen vrees ik.

Of het nu medisch of karakter is, je zult moeten bouwen aan jullie connectie en dat zal niet zonder slag of stoot gaan.
Het zal (mits het niks medisch is) geen allemans vriend worden denk ik.

**Geplaatst**: 29-11-18 19:38

Geplaatst: 29-11-18 19:38

Precies, je moet er ook maar in zin hebben.

**Geplaatst**: 29-11-18 19:42

Geplaatst: 29-11-18 19:42

Je hoeft er toch geen jaren mee te vechten.

Begin met iemand er bij te halen. Ik denk dat die wel snel genoeg ziet of het nog te corrigeren valt.
Dan kun je altijd voor jezelf nog bepalen hoelang je ermee door wilt gaan.

Of je stopt nu, of over 6 maanden of je gaat gewoon door.

Het is nog een jong paard dus daar valt best nog wat aan te sleutelen.

**Geplaatst**: 30-11-18 00:12

Re: Jaarling trapt tot 2x toe bijna het leven uit ons

Geplaatst: 30-11-18 00:12

Bij sommige is het probleem al opgelost als ze 1x onverwacht met hun smoel in een bezem terechtgekomen zijn

Als het echter een vechtertje is dan blijft het altijd een beetje oppassen.
Vriendin van mij had ook een weide/stal terrorist en kon ineens uithalen, ook nog toen ze volwassen of zelfs bejaard was. Ze reed er subtop mee en het dier was heel wat gewend en keurig opgevoed, maar 1 keer even de deken rechttrekken zonder eerst vast te zetten resulteerde meteen in een gebroken arm.

**Geplaatst**: 30-11-18 02:35

Re: Jaarling trapt tot 2x toe bijna het leven uit ons

Geplaatst: 30-11-18 02:35

Ik heb persoonlijk best een hekel aan dat type paard zoals hierboven beschreven. Ik denk dat jouw jaarling ook die kant op kan gaan TS. Een paard waar je altijd mee moet oppassen. Nooit 100% vertrouwen en bloed zweet en tranen om hem mee te laten werken en op te voeden. Ik ben echt iemand met veel geduld maar dit zou me echt teveel tijd kosten en te weinig voldoening opleveren.

**Geplaatst**: 30-11-18 04:17

Re: Jaarling trapt tot 2x toe bijna het leven uit ons

Geplaatst: 30-11-18 04:17

Wij hebben een paard op de manege die er nog steeds is en wat ik echt gevaarlijk vind. Hij heeft periodes dat ie alles toelaat en heel braaf is, maar het is wel een beest van 1.70 wat ook periodes heeft dat ie opeens zich niet van de wei laat halen ( naar je steigeren, bijten en trappen), heeft ooit een meisje een gat in d’r oor gebeten van ponykamp, kon er namelijk wel mee werken en opeens sloeg ie om, tot trappen tegen de poetsplaats wand aan. Eigenaresse zegt: neem bezem of zweep mee, maar dat ze zo’n paard laten pakken elke dag door een ander... paard word ook vaak gelokt met voer om het halster om te doen

maar ik rij er niet meer. Maar dacht meteen aan dit paard met dit verhaald enkel is het verschil dat deze nog te redden is en die van de manege niet meer leert omdat mensen bang weglopen ..

**Geplaatst**: 30-11-18 07:35

Re: Jaarling trapt tot 2x toe bijna het leven uit ons

Geplaatst: 30-11-18 07:35

Jaarling kan ook moeite hebben met steeds verhuizen, ik begrijp dat de vorige eigenaar de jaarling maar kort heeft gehad.

Als de jaarling nu in een kudde is gekomen waarin ze niet lekker ligt (laag in rang staat), kan ze haar “gram” gaan halen bij personen die ze wel denkt aan te kunnen.

Zorg dat je nooit klem gezet kan worden in een hoek door hem, zodat je altijd bewegingsruimte over houdt. Neem idd iets langs mee om haar uit je ruimte te zetten wanneer ze ongevraagd in je ruimte komt.
Meestal komt dit echt wel weer goed, zijn vaak onzekere dieren die geleerd hebben dat aanval de beste verdediging is. Wanneer ze zich fijner in de groep voelen, dan ontspannen ze meer en hebben minder dominantie drang.

Heeft hij wel een passend leeftijdsgenootje in de kudde nu?

**Geplaatst**: 30-11-18 08:14

Geplaatst: 30-11-18 08:14

cobiie schreef:
Heeft hij wel een passend leeftijdsgenootje in de kudde nu?

Dat vroeg ik me ook af, want ik ken ook een veulen die een ettertje was toen hij nog bij zijn moeder stond (zowel tegen de moeder als met gewoon wandelen) en toen hij een leeftijdsgenootje als vriendje kreeg totaal omsloeg.

**Geplaatst**: 30-11-18 08:17

Geplaatst: 30-11-18 08:17

Wij hebben ooit eens zo'n paard gehad en het jammer genoeg nooit uit gekregen. Ik was ook flink wat gekkecpaarden gewend maar dit had ik nog nooit mee gemaakt. Ze was super lief voor onze andere merrie. Liepen altijd samen. Maar zodra je in de wei of stal kwam trapte ze zomaar achteruit. De hoefsmid kon ook niks met haar beginnen terwijl hij echt niet bang was. Er is een paardefluisteraar bij geweest. Klinkt echt belachelijk we geloofden er ook niet in. Hij is een paar uur bezig geweest met haar en ze werd echt rustiger. Er werd Echt niet alleen gefluisterd maar ze moest echt aan de bak. Hij is een paar keer geweest maar bij ons bleef ze het rare gedrag houden. Ging het een paar dagen goed en begon het weer. Uiteindelijk is zo dom geweest om met haar getrap de muur te raken van de stal en had ze haar hele poot verbrijzeld en was ze niet meer te helpen

**Geplaatst**: 30-11-18 08:26

Geplaatst: 30-11-18 08:26

Jeetje zeg, dat is niet niks!
Onze jaarling destijds - eigen fok, als veulen al een draakje - was wel baldadig en heeft wel een geschopt, maar echt baldadigheid. Niet gemeen, niet gericht. Die hebben we al goed gecorrigeerd toen! Niet flink geslagen ofzo uiteraard, maar wel weggestuurd steeds als hij zich niet kon gedragen. Was bij hem gelukkig voldoende.

Mijn vorige paard was er zo eentje die gericht aanviel. Was een draak in de kudde (en we hebben hem in vier kuddes gehad op onze locatie), maar ook een draak naar mensen. Fysiek volledig door de molen gehaald, alles aangepast wat aangepast moest worden voor hem. Drie gedragsspecialisten erbij gehad. Zelf ben ik ook geen groentje in de paarden. Na 2 jaar een aardig wat kleine en grotere verwondingen aan mijn kant ben ik ermee gestopt. Hij is via een trainster die ik ken uiteindelijk verkocht. Bij de nieuwe eigenaar was hij in het begin óók een draak. Het verschil: zij heeft hem loeihard aan het werk gezet (hij was toen vijf), en dat heeft voor hem het verschil gemaakt: hij had ineens een hele heldere, duidelijk afgebakende taak waar hij NIET vanaf mocht wijken. Dus hij vervulde zijn taak. Is later zelfs nog ingezet als lespaard. Met kinderen op zijn rug. Het kán. Was voor zover bekend vrij vroeg afgespeend en heeft daarna tot vlak voor zijn derde verjaardag ook niet de beste ervaringen opgedaan met andere paarden én mensen. Daar heb ik de rotzooi van gehad. Gelukkig is dat goed gekomen. Maar, ik zeg eerlijk: als de nieuwe eigenaar zich niet zo assertief had opgesteld toen ze zich aandiende, en ik er geen vertrouwen in gehad had, had ik hem laten inslapen.

De ellende is: een jaarling zet je niet aan het werk... Je kunt ze natuurlijk wél 'mindgames' laten doen - de hersenen mogen best een beetje kraken af en toe. Zo eentje heeft denk ik wel primair 'paardenopvoeding' nodig. Liefst van de meest paard-dominante-mens-lievende paarden die je kunt vinden. Leren ze meestal wel van 'mensen zijn niet om te slaan en ik kan maar béter ook geen paarden slaan, want dan krijg ik een klap terug'. Uitzonderingen zijn er altijd en sommigen hebben gewoon een kronkel in de kop en daar zijn maar héél weinig mensen geschikt voor.

Ik zelf hoef er zo eentje nóóit meer. Je mag van alles vinden als paard, maar er wordt NIET gericht uitgehaald. En zeker niet zonder waarschuwing.

**Geplaatst**: 30-11-18 09:16

Re: Jaarling trapt tot 2x toe bijna het leven uit ons

Geplaatst: 30-11-18 09:16

Nu echt consequent opvoeden kan nog wel een verschil maken bij deze jaarling. Ts was ook niet voorbereid en is dat nu wel.

Jonge paarden moeten duidelijk leren wat wel en niet mag bij mensen, veulens proberen dit soort dingen ook. Mocht het echt een vuilakje blijven (dat kan natuurlijk ook) kun je hem altijd nog in laten slapen.

Misschien sowieso wel handig om wat tips van een gedragsdeskundige er bij te krijgen om zijn lichaamstaal sneller te begrijpen zodat je er tijdig op kunt anticiperen TS.

**Geplaatst**: 30-11-18 09:30

Geplaatst: 30-11-18 09:30

Ik vind sommige reacties wel wat overtrokken. Ik kreeg vorig jaar een 4-jarige merrie die je bewust aanviel en daar ook erg vlug in was. Meerdere ervaren trainers erbij gehad, niet de minste namen. Niemand kon er meer mee dan ikzelf en herhaaldelijk is mij afgeraden om ermee door te gaan. Maar mijn gevoel zei ze is zo gemaakt, ze is niet echt zo. Ze heeft ermee weg kunnen komen. Wat ook zo was want ik wist dat eigenaren waar ze voor mij was, vanaf dat ze veulen was, haar niet “aan konden”. Om mijn gevoel te bevestigen ben ik met haar fokkers gaan praten en haar beide ouders gezien. Ik heb bloed, zweet en tranen moeten geven, best gevaarlijke situaties gehad, maar het is het dubbel en dwars waard geweest. Inmiddels is het paard officieel van mij (ipv “in training”) en gaan we voor elkaar door het vuur. Ze is vrijwel “bomproof”. Ze doet voor anderen niet wat ze voor mij doet, maar gericht gemeen is ze absoluut nooit meer. Ik dacht altijd dat als de knop eenmaal verkeerd stond dit een paard voor het leven tekende. Inmiddels is die mening veranderd, met de juiste begeleiding en vooral juiste timing kan de knop echt terug. Na een jaar lang dagelijks mijn paard getraind en geobserveerd te hebben durf ik nu openbaar te schrijven dat ze niet meer anders/minder eerlijk is dan een ander paard.

**Geplaatst**: 30-11-18 09:39

Geplaatst: 30-11-18 09:39

Caily schreef:
Ik vind sommige reacties wel wat overtrokken. Ik kreeg vorig jaar een 4-jarige merrie die je bewust aanviel en daar ook erg vlug in was. Meerdere ervaren trainers erbij gehad, niet de minste namen. Niemand kon er meer mee dan ikzelf en herhaaldelijk is mij afgeraden om ermee door te gaan. Maar mijn gevoel zei ze is zo gemaakt, ze is niet echt zo. Ze heeft ermee weg kunnen komen. Wat ook zo was want ik wist dat eigenaren waar ze voor mij was, vanaf dat ze veulen was, haar niet “aan konden”. Om mijn gevoel te bevestigen ben ik met haar fokkers gaan praten en haar beide ouders gezien. Ik heb bloed, zweet en tranen moeten geven, best gevaarlijke situaties gehad, maar het is het dubbel en dwars waard geweest. Inmiddels is het paard officieel van mij (ipv “in training”) en gaan we voor elkaar door het vuur. Ze is vrijwel “bomproof”. Ze doet voor anderen niet wat ze voor mij doet, maar gericht gemeen is ze absoluut nooit meer. Ik dacht altijd dat als de knop eenmaal verkeerd stond dit een paard voor het leven tekende. Inmiddels is die mening veranderd, met de juiste begeleiding en vooral juiste timing kan de knop echt terug. Na een jaar lang dagelijks mijn paard getraind en geobserveerd te hebben durf ik nu openbaar te schrijven dat ze niet meer anders/minder eerlijk is dan een ander paard.

Sommige paarden moeten ook het geluk hebben om bij de juiste mensen terecht te komen.

**Geplaatst**: 30-11-18 09:42

Geplaatst: 30-11-18 09:42

Sizzle schreef:
Klinkt alsof hij er als veulen een paar keer mee weg gekomen is.
Heb een paar keer zulke veulens in handen gehad en meestal parkeerde we gewoon een voet in zijn hol als ze nog maar enkele maanden oud waren en dan is het meestal wel klaar.
Als hij als veulen daar succes mee had zonder correctie dan zou ik hem even een paar weken even dichterbij houden en dagelijks even de regels vertellen door hem veel on de hand te nemen en zelf snel te zijn.

sluit me hier bij aan

**Geplaatst**: 30-11-18 10:01

Re: Jaarling trapt tot 2x toe bijna het leven uit ons

Geplaatst: 30-11-18 10:01

Laat ik voorop stellen dat ik weinig ervaring (lees: geen) ervaring heb met dergelijke situaties maar ik denk hardop mee en wellicht is het iets om wat mee te doen.

Is het een optie om deze naarling gewoon een tijd (een jaar - 2 jaar) gewoon in een kudde tr laten lopen met ook oudere paarden die hem opvoeden? Ik kan me voorstellen dat hij juist door anderen paarden die opvoeding t beste kan mee krijgen en 2 wellicht ook gewoon een stuk over dor gedrag moet heen groeien. Dus opvoeding van andere paarden en tijd geven om ee over heen te groeien.

Natuurlijk moet er hoefsmid/ontworming etc gedaan worden. Maar ik zou dat eerlijk gewoon 1 keer tegelijkertijd doen en t dier sederen. En dan doe je het bekappen maar wat minder. Gaat die niet dood aan en jullie zeker niet.

**Geplaatst**: 30-11-18 10:09

Geplaatst: 30-11-18 10:09

060606 schreef:
Ik zou graag wat meer ervaringen willen horen van soortgelijke gevallen. Na vele paarden met verschillende karakters en leeftijden te hebben gehad zowel hengsten als merries weet ik ook wel te corrigeren maar dit is toch anders omdat jaarling duidelijk niet bang is en gericht aanvalt. En dat gaat zo snel.

Wat wil je weten?
Deze jaarling is bezig de leider van de kudde (proberen) te worden en ook de leider over jullie. Ze zegt tegen jullie MOVE!!! met haar oren in haar nek. Luister je niet, dan jaagt ze je uit haar omgeving. Heel natuurlijk gedrag voor een dominant jong paard die niet gecorrigeerd word. Grondwerk is het antwoord.
Zweep mee, en aan de hand of los in de bak aan de slag. Stuur haar uit je ruimte, ze mag pas bij je komen als jij haar uitnodigt. Hier bij moet je zeer consequent zijn en zo hard als nodig blijkt. Anders kan dit gedrag zeer uit de hand gaan lopen.

**Geplaatst**: 30-11-18 10:12

Geplaatst: 30-11-18 10:12

Mijn ervaring is dat die manier helaas niet werkt. Het paard heeft door dat het dominanter is dan de mens. Dit zal hij onthouden totdat het tegendeel bewezen is. Andere paarden kunnen helpen het paard te leren dat er grenzen zijn en die geaccepteerd moeten worden, wat de “strijd” met de mens minder hard maakt. Maar laten lopen zou ik echt afraden. Nu heb je te maken met een jaarling, straks met een volwassen paard, dat is erg onhandig.

WesternWay schreef:
060606 schreef:
Ik zou graag wat meer ervaringen willen horen van soortgelijke gevallen. Na vele paarden met verschillende karakters en leeftijden te hebben gehad zowel hengsten als merries weet ik ook wel te corrigeren maar dit is toch anders omdat jaarling duidelijk niet bang is en gericht aanvalt. En dat gaat zo snel.

Wat wil je weten?
Deze jaarling is bezig de leider van de kudde (proberen) te worden en ook de leider over jullie. Ze zegt tegen jullie MOVE!!! met haar oren in haar nek. Luister je niet, dan jaagt ze je uit haar omgeving. Heel natuurlijk gedrag voor een dominant jong paard die niet gecorrigeerd word. Grondwerk is het antwoord.
Zweep mee, en aan de hand of los in de bak aan de slag. Stuur haar uit je ruimte, ze mag pas bij je komen als jij haar uitnodigt. Hier bij moet je zeer consequent zijn en zo hard als nodig blijkt. Anders kan dit gedrag zeer uit de hand gaan lopen.

Mee eens. Al zou ik deze eerst aan de lijn pakken zodat je hoofd naar je toe kan trekken en geen kans meer hebt op klappen van het achterbeen.

**Geplaatst**: 30-11-18 10:32

Re: Jaarling trapt tot 2x toe bijna het leven uit ons

Geplaatst: 30-11-18 10:32

Tja.. Ik heb zelf ook een jaarling en alhoewel die totaal niet te vergelijken is met die van TS, die van mij is echt mak als een lammetje, loopt keurig mee aan halstertje en wil eigenlijk júist alleen maar knuffelen is daar ook wel een probleempje mee geweest.

Bij de hoefsmid bekapt worden vond hij niet zo tof en boekte hij nogal een paar keer succes met steigeren en ging dan steil omhoog en als je niet uitkeek liet hij zich stijl achterover klappen. Dit heeft hem een aantal keer succes opgeleverd met als gevolg dat als meneer de volgende keer iets niet wou (meelopen of die keer de trailer op omdat hij verhuisd werd) of eng vond hij dus begon te steigeren en maaien met zn voorbenen. Dit was bij de vorige eigenaren en die pakte er niet echt mee door.

Toen ik hem afgelopen zomer naar huis heb gehaald had hij inmiddels door dat hij er door te steigeren en maaien lekker onderuit kwam.
Ik heb 1 regel. Alles gaat met zachte hand. Ik neem uitgebreid de tijd en je mag best bang zijn. Je mag best ook je even aanstellen, dribbelen, een gekke sprong maken zeker als je nog maar 1 jaar bent. Maar op het moment dat het gevaarlijk word voor mij of jezelf is het klaar. En om elk wissewasje gaan steigeren en maaien krijg je dan ook gewoon een snoeiharde mep op je reet met wat ik op dat moment kan vinden of in handen heb

Zo heeft hij slechts één keer een lege emmer die ik toevallig in handen had vòl tegen zn bips aan gesmeten gehad, niet eens een striem te zien of iets maar het gaat om precies de juiste timing. Meneer heeft nooit meer gesteigerd aan de hand. Enkel daarna nog een kleine poging tot omhoog komen maar een streng “ehhh!!” Was al genoeg.

Beter 1 keer goed duidelijk dan het laten oplopen tot ze echt gevaarlijk worden!