KoudbloedKim schreef:Dribbel schreef:Dit is precies mijn gedachte.Ik zit te denken aan negatieve associatie. Dus het verband dat gelegd is tussen mensen en pijn door het rijden met een peesblessure. Het hoeft dus niet zo te zijn dat je haar pijn doet als je bij haar bent, mar wel dat de associatie met pijn er is. Het is in zo'n geval zeker niet zo dat het einde oefening moet zijn voor een paard (als dit het is), maar dat training en een nieuwe asociatie 'vastleggen' wel kan helpen.
Ik weet niet in hoeverre je dit bij een paard van 15 nog kunt ombuigen... maar het is het proberen waard.
Vraag is; wil/kan jij die tijd erin steken?
Wat ik zelf waarschijnlijk zou doen als je dit paard bij mij zou brengen; in een wei zetten en 1 keer per dag haar benaderen met een worteltje/appeltje.
Desnoods een half jaar lang! Daar omheen doe je zelf vanalles in de wei; mesten, hooi neerleggen etc. gewoon zitten.
Er zal dan een moment komen dat ze jou uit vrije wil benaderd.
Ik kan echt niet genoeg uitleggen wat we wel niet allemaal geprobeerd hebben..
ze is niet meer om te buigen..
we benaderen haar nu al bijna 5 jaar alleen met een appeltje. thats it. ze word er niks beter van helaas
