mika11 schreef:Nee ik heb haar zelf niet ingereden en beleerd.
Wel was het een 'stijger' paard bij de vorige eigenaar (hoorde ik pas toen ik haar al had gekocht) en dat heb ik er wel zelf uitgekregen.
Gewoon door ontspannen en met rust te rijden.
Ze was denk ik met teveel druk gereden, want zodra ik maar iets druk op de teugels had begon ze al te 'stuiteren'. Maar nu kan ik alles met haar.
Dat is een heel specifiek probleem waar ik toevallig ook mee te maken had en daarom heb ik mijn hengst bv een tijd bitloos gereden en daarna gecombineerd om vertrouwen in de handen te geven.
Maar dan heb je het over een paard dat heeft geleden onder een ruiterfout. Dat is een aparte groep, daar heb ik zelf toevallig ook mee te maken en daar komt echt nooit slaag aan te pas.
Hoewel, voorbeeld:Hij wilde niet langs een ambulance die stil stond met open deur. Ja, best eng. Dus even laten kijken, drijven, los teugeltje. Paard kiest niet voor voorwaarts, maar voor achterwaarts. Dan krijgt hij dus wel een tik=achterwaarts is geen optie. Teugel blijf los. Na twee keer bevestigd dat achterwaarts=tik, kiest het paard voor voorwaarts, want vrije weg daar. Accuut beloning en paard loopt onbevreesd langs het enge ding.
Een tik kan helpen bevestigen wat niet mag, evenzo als beloning bevestigd wat wel moet.
JPS schreef:Ik zei ook 'misschien komt dat omdat..', Lusitana en als ik het zo lees, dan zit ik er niet ver naast.. want als het paard de eerste paar jaar nauwelijks geleerd heeft dat er verschil is tussen gevaarlijk en ongevaarlijk gedrag, weinig begrepen heeft van de communicatie met mensen, dan maken zachte heelmeesters inderdaad stinkende wonden op het moment dat het paard naar een stal gaat waar hij (binnen tijdsbestek?) opgevoed en beleerd moet worden voor een eventuele verkoop. Er is in dat geval geen sprake van procesvorming en het dier wordt van het ene in het andere gegooid en moet het allemaal maar begrijpen. Zo niet, dan komt er nogal eens dwang aan te pas.
Er is daar geen tijdsbestek. Sommigen staan er langer dan een jaar, anderen 2-3 maanden, net hoe snel dingen gaan. Trainer is klassiek en werkt niet volgens een binnen zoveel tijd moet hij dit of dat kunnen systeem. Er is dus geen druk en paarden krijgen de gelegenheid een band aan te gaan met groom (dat was ik) en trainer. Er is vaste routine, rust en kennis. Maar disipline is ook een belangrijke factor.
We werken daar voor 99% met hengsten die zo van het land komen en zetten feitelijk voort wat ze op het land van de andere hengsten hebben geleerd. "Voor mij wijken als ik dat vraag", "op mij blijven letten" en "stilstaan als ik dat wens", "nu gaan", "nu stoppen" ," daar heen", "daar niet heen" . Dat gaat met lichaamstaal en stem en slaag waar nodig/handiger/duidelijker.
Ik was al maanden groom van betreffende hengst die me beet, en moet erbij vertellen dat er meerdere paarden waren die mijn probeerden te bijten, iets wat ze bij de trainer, die dus minder moeite heeft met harder zijn, niet in hun hoofd haalden. Dan ligt het dus wel aan MIJ en mijn opvoeding en niet aan hoe het paard al of niet eerder is opgevoed. Dit is een goede les geweest. Ze weken wel voor me op een vinger aanwijzing, werken met ze ging prima, zelfs met dat lompe paard, het was een van mijn favorieten(!), het is dus niet dat er over de hele linie wat mis was in de communicatie, er was alleen gebrek aan bepaald respect.
Maar het gaat niet om dat paard ofzo, ik haalde hem er alleen bij als voorbeeld wat er mis kan gaan bij gebrek aan of te zacht corrigeren van dingen.
Ik zit hier niet om te zeggen dat die stal waar TS het over heeft geweldig is en om te zeggen dat alle paarden maar hardhandig aangepakt moeten worden.
Ik zit hier om uit te leggen waarom op zo'n stal zo gewerkt wordt en waarom dat niet echt abnormaal of afschuwelijk hoeft te zijn.
Maar ik ken die stal niet, dus ik kan alleen algemene dingen noemen.
Maar het lijkt mij wel ene stal met groot verloop waar beroepsmatig paarden klaargestoomd worden voor een of ander en dan heb je gewoon te maken met andere methodes dan we gewend zijn van met eigen paarden werken. Dat is voor gemak en veiligheid oa.
Ik vind een paard een optie geven voor goed gedrag door op het goede moment slecht gedrag te straffen geen dwang.
Wel vind ik zelf dat als er goed gedrag volgt, dat meteen beloond moet worden(met de stem) tot het bevestigd is. Ze moeten wel weten wat dan het gewenste gedrag is. Dan gaat het sneller dan als je niks doet bij gewenst gedrag. Dan kiest hij uiteindelijk daar ook wel voor, maar weet hij niet zeker of dat is wat je wil tot de ervaring dus leert dat andere dingen niet kunnen. Als je meteen laat zien dit niet MAAR dat wel, weet hij in een keer wat je wilt.
Voorbeeld:
Paard moet recht staan, maar wijkt steed naar links. Krijgt daar een tik, gaat recht staan, maar krijgt geen beloning, vervolgens bedenkt het dat hij misschien ook wel eens naar links of naar achteren kan. Dan krijgt hij dus nog twee keer straf. Terwijl als "braaf" had gevolgd bij het rechtstaan, hij waarschijnlijk was blijven staan.